Əlisahib ƏROĞUL

207.
 
MəĢhur tarixçi alim Maqda Neyman yazır: «Tarixi ədalətsizliyə yol 
verən Türkmənçay müqaviləsindən (10 fevral 1828-ci il) dərhal sonra Azərbaycana 
Ġrandan 40.000 erməni, 1829-cu ildə isə Türkiyədən 90.000 erməni köçürülmüĢdür. 
(Ümumiyyətlə,  1828-1896-cı  illərdə  Ġrandan  və  Türkiyədən  1.200.000  erməni 
köçürülmüĢdür  ki,  onun  da  985.460  nəfəri  indiki  Ermənistanda,  qalanları  isə 
Qarabağda və Gəncə quberniyasının ərazilərində yerləĢdirilmiĢdir - Ə.Ə.)»; 
208.
 
Y.Rathauzer  1929-cu  ildə  nəĢr  etdirdiyi  «ġura  Azərbaycanı 
uğrunda»  kitabında  (səh.63)  yazır:   «Türkiyə  ərazisindən  geri çəkilərkən 250 
minlik bu qaniçici ordu (erməni könüllüləri - Ə.Ə.) yol boyu silahsız və günahsız 
müsəlmanları  qırmağa,  ata-baba  yurdlarından  didərgin  salmağa,  sözün  geniĢ 
mənasında fiziki və mənəvi soyqırımına məruz qoymağa giriĢdi. Türk kəndlərinin 
qanı eləcə sel kimi axmağa baĢladı. Yüzlərcə kənd darmadağın edilib yer üzündən 
götürüldü.  On  minlərcə  qaçqın  yeməksiz,  yersiz  və  yurdsuz  qalıb  məhv  olurdu. 
DaĢnak  diplomatları  sülh  və  dostluq  barəsində  təntənəli  nitqlər  söyləyirdilər. 
Qəzalarda isə topların səsi kəsilməyir, mənasız qırğın nəhayət bulmayırdı»; 
209.
 
Ermənistan  EA-nın  müxbir  üzvü  A.Qazaryanın  1988-ci  il  noyabr 
ayının 4-də Ġrəvanda keçirilən mitinqdəki çıxıĢından: «Bu onilliklər ərzində ilk 
dəfədir  ki,  Ermənistanı  təmizləmək  üçün  nadir  imkan  verilmiĢdir.  Mən  bunu  on 
ayda apardığımız mübarizənin ən böyük nailiyyəti hesab edirəm»; 
210.
 
1989-cu  ilin  mart  ayında  daĢnakların  cəllad  generalı,  türk 
qaniçəni  Q.Nijdenin  Qafanda  heykəli  qoyularkən,  abidənin  açılıĢında  rayon