Elmi, təhsili heç vaxt unutmayan bir

Və elə bu anda istisnalar başlayır...

... Əbədiyyətə qovuşmuş böyük dühalar barədə söhbət açarkən, adətən onların bu fani dünyamızda yalnız cismən bizdən ayrı olduqlarını yazırlar. Əslində isə, onlar elə cismən də bizimlə birgədirlər. O insanlar fərd olaraq hər birimizin ge­yim, danışıq, davranış mədəniyyətimizdə, qabiliyyətlər­imizdə, adət-ənənələrimizdə yaşayırlar. Çünki biz bu dəyərləri, qa­biliy­yətləri çox, ya az, fərq etməz, bacardığımız qədər onlardan, məhz onlardan əxz etmişik. Göz önündəki ən xoş reallıqlarda onların ürəyi döyünür. Çünki bu reallıqlar həmin şəxsiyyətlərin zəkasından, qurucu əməllərindən doğulub. Maddi aləmdə ən gözəl olan nə varsa, o, həmin dühaların cisminin bir parçasıdır. Bizi əhatə etmiş zamanda yaşayan tarixi şəxsiyyətləri zamanın müəllifləri adlandırsaq, bu, fəlsəfi qanunauyğunluqlara zidd olmayacaq...

Dünyanın Azərbaycan adlı gözəl məkanında evlərin üzünün Günəşə doğru binə edilməsi, çay sularının axıb-daşıb sonda Xəzərin zümrüd hüdudsuzluğuna qovuşması kimi həyat mənzərələri fonunda bir ali həqiqət də ucalır. Bu həqiqət daxili dünyamızın əbədi sakininə çevrilmiş bir obraz üzərində intişar tapıb...

Konkret insanlar haqqında düşünərkən, təsəvvürdə müəyyən assosiasiyaların yaranması təbii-psixoloji hadisədir. Çox maraqlıdır ki, neçə illər öncə də Heydər Əliyev barədə fikirlərimdə o, həmişə öz tunc heykəli ilə yanaşı dayanırdı. Bəli, ulu öndər Heydər Əliyev hələ sağlığında ikən ürəklərdə öz heykəlini ucalda bilmişdi.

Şəxsiyyətin fəaliyyət göstərdiyi tarixi proses, bütün­lük­də, böyük epoxalar kimi dövrdə təcəssüm olunan ümumi başlanğıca malikdir. Böyük hadisələr özəl, ayrıca əməllərdən baş vermir, bəzən tam kortəbii qaydada, ümumi şüur, ümumi instinktlərin və tələbatların təsiri altında meydana gəlir. Lakin bu heç də ümumən kütlənin fonunda fenomen şəxsiyyətin rolunu azaltmamalıdır. Çünki tarixdə hər şey şəxsiyyət tərəfindən, şəxsiyyət vasitəsilə həyata keçirilir.

Tarixi hadisələrin ciddi təhlili zamanı görürük ki, ideyalar məhz şəxsiyyətlərdə təcəssüm olunur. Bəzi hallarda isə şəxsiyyət ideyanın rəmzinə- nişanına çevrilir. Heydər Əliyev adında təcəssüm edən ideya müstəqil demokratik Azərbaycan dövləti və inkişafa doğru hər gün bir qədəm də irəliləyən sivil bir xalqdır. O, bütün ömrünü bu ideyanın gerçəkləşməsinə həsr etmişdir...

Dünya şöhrətli rəssam Salvador Dalinin vaxtilə böyük rus çarı I Pyotr haqqında səsləndirdiyi fikirlər bu gün Heydər Əliyev şəxsiyyəti barədə düşüncələrdə tam yerinə düşür. Azərbaycanın ümummilli lideri Heydər Əliyev bəşər sivilizasiyasının indiyə qədər tanıdığı ən böyük rəssamlardan biri və bəlkə də birincisi idi. Heydər Əliyev öz arzularında, təxəyyülündə qurub yaratdığı Azərbaycanı olduğu kimi, vətənimiz boyda füsunkar bir tablo tək, əlvan boyalarla bu müqəddəs torpaq üzərinə köçürməyi bacarmışdır: Əl-ayağa dolaşanların cılız maneələrinə baxmadan, bütün şər-şəbədələrin, çəkişmələrin, dartışmaların fövqündə dayanaraq...

Vaxt öz mahiyyətindən irəli gələrək bütün narazılıqları, umu-küsüləri, giley-güzarları, qarşıdurmaları tez bir zamanda arxiv materialına çevirir. Müstəqil Azərbaycan dövləti, möhkəm özülə söykənən dövlətçiliyimiz, dünyaya açılan qapılar, millətimizi uğurlu gələcəyə doğru aparan aydın, nurlu yol - bizə bunlar qalır. Bu reallıqların hər birində ulu öndər Heydər Əliyevin imzası var. Və bu reallıqlar Heydər Əliyevin ruhunu xalqın ruhuna qovuşdurub - o, xalq üçün yaratdığı dəyərlərdə, ondan həyat dərsi, millətə, dövlətə sevgi nümunəsi, siyasi mədəniyyət, ədəb qaydaları əxz etmiş milyonların xatirəsində yaşayır və yaşayacaqdır... Bizlər hər addımda bu fenomen şəxsiyyətin nəcib əməllərinin gerçək nəticələri ilə qarşılaşır və Heydər Əliyevin öz xalqına, dövlətinə böyük sevgisinin şahidi oluruq.

Çağdaş Azərbaycanı Heydər Əliyevin şah əsəri adlandıranlara tam haqq qazandırıram. Heydər Əliyev Tanrının hər xalqa min ildə yalnız bir dəfə göndərdiyi nadir şəxsiyyətlərin ön sırasında dayanır.

Heydər Əliyev bir zirvədir - ona doğru yalnız can atmaq olar. Əgər cəhdlərində davamlı olsan, bu zirvəyə doğru gedən yolda ən böyük nailiyyətlərin sahibinə çevrilə bilərsən. Lakin mənzil başına yetişmək istəyin bütün hallarda uğursuzluğa düçar olacaq. Çünki Heydər Əliyevi öyrəndikcə, onun şəxsiyyətinin qərar tutduğu mənəvi zirvə göz önündə daha da ucalır, bu zirvəyə aparan yollar daha da çətinləşir. Heydər Əliyev adının əhatə etdiyi mənəvi areal hüdudsuzdur. Bu adın ifadə etdiyi şəxsiyyət amilinin nəhəngliyini, miqyasını müəyyənləşdirə bilməzsən. İllər ötdükcə bu miqyas böyüyür və artır...

Filosof Heraklit deyirdi ki, eyni çaya iki dəfə düşmək mümkün deyil. Bu, əslində tarix və şəxsiyyət münasibətlərində də belədir. Heydər Əliyevi tarix yetişdirmişdir. Bu böyük insanı yetişdirən tarix bir daha təkrarlanmayacaq. Zamanın şərtləri isə çox dəyişkəndir. Kimsə Heydər Əliyev şəxsiyyətinə alternativ olmaq iddiasına düşə bilər. Amma vaxt, yolun başındaca bu iddialar üzərindən bir xətt çəkir. Heydər Əliyevlə eyni dövrdə yaşayanlara, onu öz gözlərilə görənlərə, ondan nələrisə öyrənənlərə isə, Tanrı tərəfindən bu imkanla birgə fəxarət payı da verilib. Nə vaxtsa yaşımızın ixtiyar çağlarında, gələcək övlad-uşaqlarımız məhz Heydər Əliyevlə eyni illəri yaşadığımız, eyni anları bölüşdüyümüz üçün bizə qibtə ilə baxacaqlar...

Heydər Əliyev şəxsiyyəti bütün sistem və ölçülərin fövqündədir. Fəqət bu ucalıq onun böyük dövlət xadimi, böyük ictimai xadim və bütün bunların hamısından da əvvəl, böyük azərbaycanlı olması faktını qətiyyən kölgədə saxlamır. Bəli, Heydər Əliyev hər şeydən əvvəl zəmanəmizin ən Böyük Azərbaycanlısı idi və onun idealları bu həqiqətdən qida alırdı. O, arzularında yaşatdığı Azərbaycanı hələ birinci hakimiyyəti dönəmindən qurmağa başlamışdı. O, Azərbaycan dövlətinin rəhbəri kimi fəaliyyətə başladığı ilk illərdən bütün islahatlarını bir həqiqətin istisnasız təsdiqinə yönəltmişdi: o, qeyri-müstəqil bir respublikanın təkcə bir başçısı yox, Lideridir. Azərbaycan xalqının ümummilli lideri...

Ölkəyə rəhbərlik missiyasını üzərinə götürdüyü ilk günlərdən Azərbaycan elminin, təhsilinin, mədəniyyətinin, iqtisadiyyatının, səhiyyəsinin inkişafı üçün Heydər Əliyevin misilsiz fəaliyyəti son dərəcə əhəmiyyətli nəticələri ortaya qoydu. Bu işləri ona qədərki heç bir rəhbərlə müqayisə edilməsi mümkün olmayan bir enerji, yüksək peşəkarlıq və uzaqgörənliklə həyata keçirdi.

Müxtəlif toplantılarda, görüşlərdə, müzakirələrdə onun yüksək məzmuna malik nitqləri, çıxışları və söhbətləri, verdiyi göstərişlər yalnız müdrik bir dövlət başçısının öz xalqının elminə, mədəniyyətinə, iqtisadiyyatına qayğısının parlaq ifadəsi olmaqla məhdudlaşmırdı. Bütün bunlar həmin sahələrin hər birinin inkişafını nəzərdə tutan mükəmməl proqram, konsepsiya idi ki, onların bəhrəsini bizlər müstəqil Azər­baycanımızda görürük. Bu hər kəs tərəfindən etiraf edilən bir həqiqətdir ki, Heydər Əliyevin rəhbərliyə başlaması ilə sovetlər dövrünün son onilliklərində Azərbaycan cəmiyyəti milli şüurun formalaşması baxımından daha aktiv, məhsuldar mər­hələyə qədəm qoymuş, ötən əsrin 60-cı illərinin sonu, 70-ci illərinin əvvəllərindən etibarən Azərbaycan bütün sahələr üzrə görünməmiş sürətlə inkişaf etmiş, ədəbiyyat, incəsənət, elm, təhsil məsələləri milli özünüdərkin çevik kompo­nentlə­rindən birinə çevrilmişdir.

Fəqət Tanrının onun üzərinə qoyduğu müqəddəs missiya tək bununla tamamlanmayacaq, Heydər Əliyev 1990-cı illərin əvvəllərində yenicə müstəqillik qazanmış Azərbaycanımızın təla­tümlü günlərində qüdrətli bir xilaskar kimi özünü yetirərək döv­lətimizi, xalqımızı oddan-alovdan, qandan-qadadan qoru­yacaq, bizi inkişafa, bəşəri dəyərlərə doğru aydın, işıqlı gələ­cəyə inamla süslənmiş rahat bir yola çıxaracaqdır...

Heydər Əliyev adı məğlubiyyət sözünü tarixin heç bir əy­ya­mında yaxına buraxmayıb. Ona qarşı antitəbliğat kam­pa­ni­yal­arı təşkil ediblər, fürsət düşdükcə, dəstə-dəstə qrup-qrup üzə­rinə hücum çəkiblər, məqamdan yararlanıb hüquqlarını pozmağa, ona ləkə vurmağa çalışıblar. Amma Heydər Əliyevi məğlub edə bilməyiblər, bunu heç kim bacarmayıb. Allah kiməsə Heydər Əliyevi məğlub qiyafədə görmək, “Heydər Əliyev mənə məğlub oldu” deyə tarix qarşısında öyünmək fürsəti verməyib. Heydər Əliyev məğlubedilməz şəxsiyyət idi! O, dünyaya sanki qələbələr üçün gəlmişdi.

Azərbaycan xalqı ən çətin, mürəkkəb vəziyyətlərdə, ən çıxılmaz anlarda da arxayınlıq hissini itirmirdi. Çünki bütün mürəkkəbliklər Heydər Əliyev şəxsiyyətinin qüdrəti qarşısında son dərəcə bəsit görünürdü. Ən azı düşünür və qəribə bir əminliklə Heydər Əliyevin ən qorxulu situasiyalar üzərində növbəti zəfərini alqışlamağa hazırlaşırdım və ümummilli liderin bütün maneələri dəf edib kecəcək addım səslərini eşidirdim.

İndiyə qədər fəlsəfi ədəbiyyatlarda şəxsiyyət amilinin müxtəlif şərtləri müəyyənləşdirilib. Şəxsiyyət o adamlara deyilir ki, onların mahiyyəti hər şeyi əhatə edir. Parlaq fərdi xüsusiyyətlərə malik hər kəs heç də şəxsiyyət sayıla bilməz. Adamların təkcə istedadı da burada köməyə yetişmir. Çünki çoxlu sayda ən istedadlı, nadir qabiliyyətə malik insanlar var. Lakin bu kəslər şəxsiyyət amilinin onların adı üzərində reallaşması üçün tələb olunan müqaviməti, qüdrəti ortaya qoymaq imkanına malik deyillər. Axı, şəxsiyyət hər şeydən əvvəl mənəvi varlıqdır. Elə istedadlı siyasətçilər, şairlər, rəssamlar, heykəltəraşlar var ki, onlar təbiətin bəxş etdiyi bu ver­gini bütünlüklə şəxsi faydasına, maddi qazanc əldə etməyə yönəlt­diyindən çoxları onların şəxsiyyətini şübhə altına alır. Han­sısa filosof şəxsiyyəti, hərəkətlərin və hərəkətlər imka­nı­nın vəhdəti kimi xarakterizə etmişdir. Şəxsiyyət bütövdür, bu­ra ruh da, könül də, bədən də daxildir...

... Heydər Əliyev şəxsiyyətindən söhbət gedərkən, bura Azər­baycanı da əlavə etmək lazım gəlir. Çünki Heydər Əliyev şəxsiyyəti çoxdan, lap çoxdan Azərbaycanla bütövləşmiş, Heydər Əliyevin ruhu Azərbaycana, Azərbaycanın ruhu Heydər Əliyevə keçmişdir. “Azərbaycan mənim ürəyimdir, nəfəsimdir, həyatımdır” deyirdi ümummilli liderimiz! Və bu deyim yalnız onun dilində reallıqla tam üst-üstə düşürdü. Yalnız onun belə deməyə haqqı çatırdı. Çünki Azərbaycan, gerçəkdən də Heydər Əliyevin ürəyi, nəfəsi, həyatı idi...

Onun Azərbaycanın milli-mənəvi dəyərlərinə ruhən bu qədər vurğunluğunu, mübhəmliklərini də görünür, elə bu bağlılıqda axtarmaq lazımdır. Qloballaşan dünyada gündən-günə güclənən sivilizasiyalararası müharibələr milli-mənəvi dəyərlər məsələsini çağdaş zamanın ən aktual məsələlərindən birinə çevirməkdədir. Problemi aktuallaşdıran başlıca amil budur ki, total əxlaqın və çoxtərəfli inteqrasiyanın diktələri bir çox hallarda əsrlərin mirasına - milli-mənəvi dəyərlərə qarşı yönəlir və belə bir təhlükə Azərbaycanın da başı üzərində dolaşa bilərdi. Lakin Heydər Əliyevin öz vətəninə, xalqına bağlılığı bu təhlükə önündə də əzəmətli sipərə çevrilmiş oldu. Ümummilli liderin milli-mənəvi dəyərlər probleminə dair baxışları, onun siyasi portretinin əsas cizgilərindəndir.

Heydər Əliyevin milli-mənəvi dəyərlər məsələsində irəli sürdü­yü prinsiplər, bu problemin həlli ilə bağlı müəy­yənləş­dirdiyi aydın xətt, atdığı addımlar bəzən əsl mahiyyəti üzrə şərh olunmur və elmi yanaşmalarda müəyyən yanlışlıqlara yol verilir. Ümummilli liderin bu sahədə xidmətlərinin, sadəcə olaraq Azərbaycan ədəbiyyatına, mədəniyyətinə, incəsənətinə, təhsilinə, səhiyyəsinə yüksək qayğı kimi səciyyələndirilməsi bu işlərin gerçək miqyası üçün kifayət qədər dar çərçivədir. Çünki görülən bu işlər, sadəcə qayğı olmaqla məhdudlaşa bilməz. Bütün bunlar ulularımızdan bizə gəlib çatan müqəddəs irsin göz bəbəyitək qorunaraq gələcək nəsillərə əmanət edilməsi, Azərbaycan şüurunun, mentalitetinin, əxlaqının bütün dünyada təbliği, qəbul olunması üçün atılan düşünülmüş məqsədyönlü addımlardır.

Çağdaş nəzəriyyələr bu cür meylləri, adətən mühafizəkarlıq nümunəsi kimi nəzərdən keçirir. Amma Heydər Əliyevin böyüklüyü ondadır ki, milli ənənələrimizə bu qədər sadiqlik, onun timsalında konservatizm meyli kimi görünmür. Çünki milli dəyərlərə sadiqlik Heydər Əliyevin demokratizminin inkarına yönəlməyib. O, öz düşüncələrində çox böyük ustalıqla milli və liberal dəyərlərin dialoqunu qura bilib.

Öz müsahibələrinin birində Heydər Əliyevin hələ keçmiş SSRİ rəhbərliyində təmsil olunarkən onun taleyindəki müsbət rolundan söhbət açan məşhur rus dissident yazıçısı, Nobel müka­fatı laureatı Aleksandr Soljenitsının məlum etirafını xatır­layıram. Bu, ümumilikdə Heydər Əliyev demokratizminin etirafıdır. Bəli, Heydər Əliyev zəmanəsinin ən böyük demokratı idi. O, demokratiya anlayışının özünə də bir millilik gətirmişdi. Heydər Əliyevin demokratiya barədə aşağıda təqdim olunan fikirləri dünyanın ən dahi filosoflarının demokratiyaya dair baxışlar sisteminə aid edilə bilər: ”Demokratiyanın hüdudları genişdir. O, hər bir xalqın milli-mənəvi dəyərlərinə, mentalitetinə, hər bir cəmiyyətin, hər bir dövrün tələblərinə uyğun olaraq inkişaf edir.”

Bu, son qərinələrin ”isti”, “soyuq” müharibələrində əsl məzmununu itirərək dünya nəhənglərinin əlində gizli müstəmləkəçilik siyasəti alətinə çevrilmiş demokratiyanın öz məzmununa qaytarılması üçün bütün dünyaya ünvanlanmış bir çağırışdır. Bu, gizli işğal siyasətini indi demokratiya niqabı arxasında həyata keçirməyə başlayanlara ünvanlanmış bir tənədir...

Kənar mədəniyyətlərlə təmas anlarında yabançı həyat tərzlərindən məhz nələri əxz etməli, nələri götürüb, nələri kənara qoymalı? Dünyanın ən böyük ideoloqları əsrlərlə bu suala cavab axtarmışlar, amma birmənalı cavab yenə də ortada deyil. Heydər Əliyev isə qüdrətli bir strateq kimi bu sualı real addımlarla cavablandırmış oldu. Azərbaycanın qapıları ən ali bəşəri dəyərlərin üzünə məhz onun əlləri ilə açıldı. Lakin bu qapıdan həyatımıza daxil olan yeniliklər, min illərcə tariximizlə yol gələn, bizi etnoslar içərisində tanıdan dəyərlərlə mübarizəyə girişə bilmədi və yad mədəniyyət elementləri neçə illər sonra da milli ənənələr üzərində hakim mövqeyə sahib ola bilməyəcək. Çünki seçim əvvəldən dürüst aparılıb...

Heydər Əliyevin bu sahədə müəyyən etdiyi prinsiplərə hansı səmtdən yanaşırsan, yanaş, fərq etməz, bu prinsiplərdə bütün cəhətlər üzrə dəqiq uzlaşmalar görəcəksən. Heydər Əliyevin irəli sürdüyü prinsiplər mahiyyət etibarilə Azərbaycan millətinin mənafelərini əsas götürür. Fəqət, eyni zamanda bu prinsiplər hansısa millətin mənafelərinə qarşı da yönəlməyib.

Ulu öndərimizin irəli sürdüyü prinsiplər dünya xalqları sıra­sında azərbaycanlıların layiqli yerini müəyyənləşdirir. La­kin məlum prinsiplər bu sırada qeyri-millətlərin yerini də inkar etmir. Təsadüfi deyil ki, Azərbaycanda qonaq olan əcnə­bilər bu Şərq ölkəsində müxtəlif dünya görüşlərinin, dini inancların, siyası əqidələrin, fərqli mədəniyyətlərin bu dərəcədə normal, sivil dialoquna heyranlıqlarını gizlədə bilmirlər. Bu dialoq, ilk növbədə, böyük öndərimizin düşüncələrində qurulmuşdur. Keçmişin qiymətli əmanətlərini çağdaş təsəvvürlərin işığında təqdim etməyə, yaxud çağdaş təsəvvür və dünyagörüşlərini tarixin ərməğanları fonunda nəzərdən keçirməyə yalnız Hey­dər Əliyev nail ola bilərdi və o, buna nail oldu...

Sitayiş etdiyimiz İslam dininin Azərbaycan insanının şüu­runda kompleks halda öz mahiyyətinə uyğun, məqsədli yozumların müdaxiləsinə uğramadan düzgün dərki ümummilli liderimiz üçün xalqımızın mənəvi dünyasında nəzərə çarpan ən aktual problemlərdən biridir. Heydər Əliyev ötən yüzillik tarixi­­mizin, islamşünaslıq elminin mənimsənilməsi baxı­mın­dan bizim üçün itirildiyini böyük təəssüflə xatırlayır və ölkədə bu elmin inkişafını son dərəcə vacib sayırdı. Heydər Əliyevin bax­ışlar sistemində din yalnız ruhi, mənəvi dünyanın pəncə­rə­sin­dən boylanır. Ümummilli liderimiz dinin siyasi alətə çevril­məsinə, insanların müqəddəs inanclarının siyasi proseslərin təsiri ilə tam adiləşib dəyərini itirməsinə heç vaxt imkan vermədi. Heydər Əliyev bu inancları bütün siyasi proseslərin fövqündə saxladı və qorudu...

Özümüzdən də xəbərsiz yaradılışımızdan bizimlə birgə ali bir duyğu doğulub köksümüzün altında göyərib boy göstərir. Həyatın əlavələrinə həmahəng olan, gün keçdikcə daha da əlvanlaşan, daha da müqəddəsləşən, hiss və düşüncələrimizə hakim kəsilən o duyğu ən dar məqamlarda da ən yaxın köməkçimizə çevrilir. Həyatdan əlimizi üzəndə, o duyğu əlimizdən tutur, inamımızı, istinadgahımızı itirəndə, o duyğu bizim üçün inama, istinadgaha çevrilir. Və nə vaxtsa o duyğunu Sevgi adlandırırıq. Mental yaddaşımız Leyli və Məcnun, Əsli və Kərəm, Yusif və Züleyxa, Tahir və Zöhrə, İlham və Fərizə misalında ilahi sevginin mükəmməl nümunələrini xatırlayır. Heydər Əliyev öz ömür-gün yoldaşı, mərhum akademik Zərifə xanıma olan sonsuz sevgisi və bu sevginin etirafı ilə mənəviyyat tariximizdə bütöv nəsillərə örnək ola biləcək bir sevgi rəvayəti də yaratdı.

Ümummilli liderimizin Azərbaycanın 1990-cı illərin əvvəl­lə­rində ağır tənəzzül dövrünü yaşayan çağdaş ədəbiyyatımızı, mə­dəniyyətimizi, təhsilimizi, səhiyyəmizi necə dirçəldib ayağa qaldırdığını yada salıram. Onun xalqın öndə gedən simalarına isti münasibətini göz önünə gətirirəm. Heydər Əliyevin xalq mərasimlərində, teatr tamaşalarında, konsert proqramlarında iştirakını, insanlarla ünsiyyətini, məcburi köçkünlərin toy məclislərində qol qaldırıb rəqs etməsini, uşaqlara sonsuz sevgisini xatırlayıram, qəlbim riqqətə gəlir.

“Hər bir insan üçün milli mənsubiyyəti onun qürur mənbəyidir. Həmişə fəxr etmişəm və bu gün də fəxr edirəm ki, mən azərbaycanlıyam” deyən ümummilli liderimiz sanki Azərbaycana, azərbaycanlılara xas gözəl nə varsa, onların hamısını öz simasında bir araya gətirmiş və bununla özü də canlı Azərbaycana çevrilmişdir. Heydər Əliyev Azərbaycanın canlı təcəssümü idi sanki...

Heydər Əliyev bütün şərəfli və zəngin ömrü boyu Azərbaycanın milli-mənəvi dəyərlərinin böyük himayədarı oldu. Nə xoş ki, ümummilli liderimizin bu sahədə qoyduğu ənənələr müqəddəs bir miras kimi yenə də yaşadılır, qorunur. Azərbaycan Prezidenti cənab İlham Əliyev Azərbaycan dövlətinə rəhbərliyinin ilk günündən bəyan etdi ki, Heydər Əliyev yoluna sadiq qalacaq, bu yolu layiqincə davam etdirə­cək. Azərbaycan Prezidentinin fəaliyyəti bu bəyanata sadiq­liyin bariz ifadəsidir və bu, milli-mənəvi dəyərlərə müna­si­bət­də daha aydın cizgilərlə görünür. İlham Əliyev dövlətə rəh­bərliyinin ilk günlərindən Azərbaycan ədəbiyyatına, elminə, təh­silinə göstərdiyi diqqət və qayğı ilə əyani şəkildə sübuta yetirdi ki, o, bu sahədə də Heydər Əliyev məktəbinin prin­siplərinə sadiqdir.

Bu həqiqət hələ çoxdan, cənab İlham Əliyevin Azər­bay­c­anın Avropa Şurası Parlament Assambleyasında Azərbaycan nü­mayəndə heyətinə rəhbərlik etdiyi dövrlərdən görünməyə baş­lamışdı. O günlərdə dünyanın bu mötəbər qurumunun rəh­bərlərindən biri olaraq İlham Əliyevin əsas fəaliyyəti təca­vüzkar Ermənistanın ümumilikdə mənəvi irsimizə vurduğu yaraları dünyaya nümayiş etdirmək, bu yaraların doğura biləcəyi fəsadların qarşısını almaq, həmin yaralardan şəfa tapmağımız üçün qətiyyətli addımların atılmasından ibarətdir.

İndi o, Azərbaycan dövlətinin Prezidentidir. Və cənab İlham Əliyevin prezidentlik fəaliyyəti bu istiqamətdə çoxsaylı addımlarla yadda qalmaqdadır. Yalnız bir faktı xatırlayaq, dövlət başçısı İlham Əliyev kiril qrafikasında çap olunmuş kitabların latın qrafikası ilə yenidən nəşri barədə sərəncamı ilə XXI əsrin ortalarına doğru itirilmək təhlukəsi ilə üzləşdiyimiz mənəvi sərvəti yenidən bizlərə qaytardı...

Bu gün Prezident İlham Əliyevi Azərbaycanın milli-mənəvi dəyərlərinin ən qüdrətli mühafizəçisi kimi görürük. Ölkə rəhbəri bu dəyərləri göz bəbəyi kimi qoruyacağına, itkisiz şəkildə gələcək nəsillərimizə ötürəcəyinə bütün azərbaycanlılar qarşısında, ən böyük Azərbaycanlı Heydər Əliyevin ruhu qarşısında and içib. Azərbaycan Prezidenti öz andına sadiqdir. Necə ki, bütün ömrünü öz xalqına qurban edən ümummilli liderimiz bu andına sona qədər sadiq qaldı.

Azərbaycan Prezidentinin xanımı, ölkənin birinci ledisi Mehriban xanım Əliyevanın mənəvi irsimizin qorunması istiqamətində ortaya qoyduğu ardıcıl səylər də Azərbaycanın milli-mənəvi dəyərlərinə yüksək sayğının təzahürüdür. Təsadüfi deyil ki, bu istiqamətdəki fəaliyyətinə görə o, YUNESKO-nun “Xoşməramlı səfiri” statusuna layiq görüldü. Bu, ümumilikdə dünyanın Mehriban xanımın timsalında bütün Azərbaycan xalqına, milli mədəniyyətimizə, folklorumuza, tariximizə, dilimizə, incəsənətimizə göstərdiyi diqqət kimi qəbul olunmalıdır. Bu status həm də Mehriban Əliyevanın timsalında Azərbaycan qadınının öz fədakarlığını və bacarığını beynəlxalq miqyasda təsdiq etməsinə əyani bir sübutdur. Və ən nəhayət, bu ad Mehriban xanım Əliyevanın şifahi irsimizin və musiqi yaradıcılığı xəzinəmizin qorunub saxlanması, inkişafı sahəsində ortaya qoyduğu böyük zəhmətin xoş bəhrəsidir.

Müstəqillik nemətinə qovuşandan sonra dünya düzənində öz yerini yenicə möhkəmlədən Azərbaycan, bu kimi töhfələrlə beynəlxalq birliyə inteqrasiya istiqamətində böyük imkanlar qazanır. Müstəqil dövlətimiz bu gün bütün dünyada aparılan mədəniyyətlərarası dialoqdan kənarda qala bilməz. Azərbaycan malik olduğumuz zəngin mədəniyyətlə bu dialoq prosesinin əsas iştirakçılarından birinə çevrilmək imkanına malikdir. Lakin bunun üçün hələ çox işlər görülməlidir. Bu zərurət Azərbaycan Prezidenti cənab İlham Əliyevin çıxışlarında da ifadə olunmuşdur: “Biz bu istiqamətdə fəal iş apa­­­rırıq. Avropa ölkələri ilə, ümumən beynəlxalq qu­rum­larla həm siyasi, həm iqtisadi, həm də sosial səviyyədə ge­niş əlaqələrimiz vardır. Şübhəsiz ki, biz mədəni əməkdaşlıq sahəsində daha çox uğur əldə etməyi arzulayırıq.”

... Ola bilər ki, zaman hansısa şəxsə nə vaxtsa ona edilmiş yaxşılığı unutdursun. Ola bilər ki, şəxs ona edilmiş yaxşılığı layiqincə qiymətləndirmək imkanlarından uzaq olsun. Lakin xalqın və tarixin yaddaşı çox möhkəmdir. Hər hansı sapıntı onu öz qənaətindən döndərə bilməz.

Heydər Əliyevin Azərbaycan üçün gördüyü işlərin miqyası o qədər böyükdür ki, bunu sözlə yalnız belə ifadə etmək olar: bütöv xalqa və tarixə yaxşılıq. İnsan üçün bu yaxşılığın müqabilində yaddaşlarda daimi minnətdarlıq duyğuları ilə yaşamaqdan gözəl nə ola bilər?!

...Və əbədiyyət heykəlləri beləcə ucalmırmı?!