Uzbekiston xududidagi ziroatchilik sug`arish xususiyatlari va ekin turlari bilan ham
farqlangan. Masalan, sug`arma dehkonchilikni mahalliy aholi «suvli er», «Tirama» eki «Obikor»,
«Obi», sug`arilmaydigan erlarni «Lalmi» eki «Bahori» deb nomlaganlar. Fargonaliklar Tirma
ekinlarni yana ekkiga buladilar. Erta ekiladigan «oq» va kechiroq hosil beradigan «kwk» ekinlar.
Xorazmda ham Lolmikor sug`arma erlar «oq er» deb atalib ariqlardan ortgan qwyi oqimdagi suvli
erlarga sholi ekilib, unga «Sholikor er» deb nom berganlar.
Xorazmliklar qadimgi davrlardan suv chiqorishning boshqa usullarin ham bilganlar.
Ular qul kuchi bilan harakatga kelidigan «sepma», «dapma», «nova» kabi usullarni ishlatganlar.
Uzbekistondagi sug`orish shoqobchalari katta ariq eki arna, ariq eki er, wqariq eki
solma, oqava ariq va boshqalarga bwlinadi. Odatda bitta ariq bir qishloqni ta`minlaydi.
