Fuqarolik jamiyati qurilishida qonun ustuvorligi tamoyilining

Barqarorlashtirish siyosati – bu avvalo makroiqtisodiyotda muvozanatni saqlash, ishlab

chiqarishning keskin pasayishiga va ommaviy ishsizlikka yo’l qo’ymaslik.

Barqarorlashtirish siyosatining maqsadi – boshqarib bo’lmaydigan, iqtisodiy pasayishga

olib kelishi mumkin bo’lgan ichki va tashqi muvozanatsizlikdan chetlab o’tish, zarur bo’lgan

taqdirda uni to’g’rilashdan iborat.

Makroiqtisodiy

barqarorlikni

ta’minlashning

jahon

tajribasidagi

xilma-xil

yondashuvlar quyidagilardan iborat:

1. Monetar yondashuv – deb atalib, chuqur iqtisodiy o’zgarishlarni tahminlaydi. Monetar

yondashuv deb bunda pulning qadrsizlanish darajasini pasaytirib turishga, pul masalasini hamda

to’lovga

qodir

bo’lgan

jami

talabni

keskin

kamaytirish

hisobiga

pul

muomalasini

barqarorlashtirishga asoslangan. Bu xil yondashuv chuqur iqtisodiy qayta o’zgartirishlarni

tahminlamaydi, aksincha, ko’pincha ishlab chiqarishning moddiy xajmlari kamayishiga,

investitsiya faoliyati to’xtab qolishga olib keladi. Monetar hech qachon ishlab chiqarishni

tanglikdan olib chiqishga qodir bo’lgan yagona yo’naltiruvchi va hal qiluvchi kuch bo’lgan

emas. Barqarorlashtirish dasturini ishlab chiqarishda ana shu qattiq monetarizmga tayanmaslik

kerak. Balki muvazanatga keltirgan monetar siyosatning asosiy tarmoqlarni, ishlab chiqarishni

tarkiban qayta tashkil qilshni yo’lga qo’yish kerak.