Futbol o`yinida joy almashinuv kombinatsiyasi Reja O‘yinchilarning vazifasi Hujum taktikasi
Yüklə 37,88 Kb.
|
|
Futbol o`yinida joy almashinuv kombinatsiyasi Reja 1. O‘yinchilarning vazifasi 3. Hujum taktikasi 4. Himoya taktikasi a) Individual taktika. b) Guruh taktikasi. v) Komanda taktikasi. Foydalanilgan adabiyotlar ro’yxati Taktikadagi asoiy vazifa hujum va himoya harakatlarining maqsadga erishtira oladigan eng qulay vosita, usul va formalarini belgilashdan iboratdir. Qanday taktikani tanlash har bir alohida holda komanda oldida turgan vazifalarga, kuchlar nisbati va o‘yinchilarning o‘zaro kurashuvchi guruhlariga, maydonning ahvoliga , iqlim sharoiti va hokazolarga bog‘liq. Futbol taktikasining klassifikatsiyasi berilgan. Futbol matchi ko‘p martalab hujumdan himoyaga va himoyadan hujumga o‘tishdan iborat bo‘lgani uchun ham, tabiiyki, har qaysi komandaning hujum va himoya harakatlari uyushgan bo‘lishi kerak. Taktika uchrashuv vaqtida butun o‘yin faoliyatining asosiy mazmuni hisoblanadi. Konkret raqibga qarshi to‘g‘ri tanlangan kurash taktikasi muvaffaqiyat qozonishiga yordam beradi, noto‘g‘ri tanlangan yoki uchrashuv mobaynida asqotmagan taktika esa odatda mag‘lubiyatga olib keladi. Raqiblarni neytrallash vazifalarini to‘g‘ri hal qila bilish va atakadagi o‘z imkoniyatlaridan muvaffaqiyatli foydalana olish umuman komandaning ham, uning alohida o‘yinchilarining ham taktik etukligini ko‘rsatadi. Hujum va himoyada hamma futbolchilarning harakatlari yaxshi uyushtirilgan hamda, albatta, aktiv bo‘lgandagina komanda muvaffaqiyatga erisha oladi. Trenir matchning taktik planini qanday qilib tuzgan bo‘lmasin. Bu plan alohida futbolchilarning harakatlari bilan amalga oshiriladi. Ana shuning uchun individual taktik kamolotga erishmay turib, komandaning o‘yinni chiroyli va risoladagidek qiladigan aniq taktik harakatlar qilishini hayolga ham keltirib bo‘lmaydi. Futbol o‘yinida taktika bilan texnika bir-biriga chirmashib ketgan bo‘ladi. To‘pni kimga va qanday uzatishni, raqibni dog‘da qoldirish uchun aylanib o‘tishni ishlatish kerakmi yoki to‘pni sherikka oshirgan ma’qulmi, darvozaga qaysi paytda zarba berishni hal qilayotgan o‘yinchi taktik tafakkurdan foydalanadi, axd qilgan harakatini amalga oshirayotganda esa u texnik mahoratini namoyish qiladi. Demak, texnika o‘yinchining taktik rejalarini amalga oshirish vositasi bo‘lib xizmat qiladi. Texnik tayyorgarlik a’lo darajada bo‘lsagina xilma-xil taktik harakatlarni bajarish mumkin. Kuchi teng komandalar uchrashuvidagi g‘alabaga ko‘pincha mag‘lub bo‘lganlarda iroda kamlik qilgani yoki jismoniy va texnik tayyorgarlik bo‘sh bo‘lgani sabab qilib ko‘rsatiladi. Biroq futbol o‘yinidagi g‘alaba ko‘pincha taktik rejalar kurashi bilan belgilanadi. Taktika ikki komandaning jismoniy, texnik va ma’naviy-irodaviy tayyorgarlikdagi darajalari teng bo‘lganda, ulardan birining g‘alaba qilishini ta’minlab beradigan muhim omilidir. Yirik musobaqalardagi ko‘plab misollar shundan dalolat beradi. Ustalik bilan ishlatilgan taktikagina muvaffaqiyat keltira oladi. Ba’zan komandalar har qanday raqibga qarshi o‘ynaganda ham bir xil taktika ishlata beradilar. Taktik jihatdan bunday qashshoqlik, bir xillik mahoratning o‘sa borishiga to‘sqinlik qiladi. Har bir komanda, ayniqsa yuqori razryadli komanda xilma-xil taktik planda o‘ynay bilishi kerak, bo‘lmasa u, ayrim yutuqlari bo‘lishiga qaramay, musobaqalarda katta g‘alabaga erisha olmaydi. O‘quv-trenirovka jarayonida taktik tayyorgarlikka jiddiy e’tibor beriladi. Har bir o‘yinchi va umuman komanda harakatlarning xilma-xil variantlarini mukammal egallagan bo‘lishi kerak. Hujum harakatlari bilan himoya harakatlarining doimiy kurashi natijasida o‘yin taktikasi uzluksiz takomillashib boradi. Huddi ana shu kurash futbol taktikasi taraqqiyotining asosiy harakatlantiruvchi kuchi hisoblanadi. O‘YINCHILARNING VAZIFALARI. Raqibga qarshi kurashayotgan komanda harakatlaridagi uyushqoqlikka alohida futbolchilar o‘rtasida vazifalarni aniq taqsimlash bilan erishiladi. Hozirgi vaqtda o‘yinchilarni vazifalariga (o‘yindagi ixtisosiga) ko‘ra bo‘lish ular tayyorgarligidagi universallikka asoslangan bo‘ladi. Bu hamma ishni barcha birdek bajara oladi, degan so‘z emas, albatta. Ammo har bir futbolchi o‘yinning xamma texnik priyomlarini egallagan bo‘lishi, hujumda ham, himoyada ham bilib harakat qilishi kerak. O‘yindagi ayrim vazifalarni esa o‘yinchi ayniqsa yaxshi ijro etadigan bo‘lishi lozim. Futbolchilar vazifalariga ko‘ra darvozabonlarga, qanot himyachilari, markaziy himoyachilar, o‘rta qator o‘yinchilari va markaziy hujumchilarga bo‘linadi. Har qaysi ixtisos o‘yinchilariga bo‘lgan talablar va ularning asosiy vazifalarini qisqacha ko‘rib chiqamiz. Darvozabon Hozirgi vaqtda darvozabonning o‘yini turli-tuman va murakkabdir. Darvozabonning jismoniy, texnik va taktik tayyorgarligi, uning psixikasi mustahkamligiga yuksak talab qo‘yilayotganligi ham ana shundan. Odatda, darvozabon – baland bo‘yli (175 sm va undan ham daroz), a’lo darajada jismoniy tayyorgarlik ko‘rgan, reaksiyasi juda tez, start tezligi yuqori o‘yinchi bo‘ladi. U dovyurak va jur’atli, sakrovchan, epchil va hozirjavob bo‘lishi; harakatlarni yaxshi muvofiqlashtira oladigan, yaxshi mo‘ljal oladigan va rejalay biladigan bo‘lishi; to‘pning extimol bo‘lgan uchish yo‘nalishi, tezligi va traektoriyasini darhol aniqlay oladigan bo‘lishi; himoya qatorlarini mohirona idora qilishi, ya’ni unga izchillik va uyushqoqlik kiritishi kerak. Darvozabon joyda turganda ham, harakat va sakrab o‘ynaganda ham texnik priyomlarning hammasini a’lo darajada bilishi zaraur. Darvozabonning mahorat darajasi ana shu priyomlarning nechog‘lik to‘g‘ri, aniq va ishonchli bajarilishiga bog‘liq. Darvoza oldidagi o‘yin bilan, darvozadan chiqib harakat qilishni muvaffaqiyatli qo‘shib olib borish hamda o‘z darvozasini himoya qilish va ataka uyushtirishda sheriklar bilan bahamjihat mohirona harakat qilish ham darvozabonning yuksak mahoratini ko‘rsatadi. Himoya qatorining o‘yinchilari Q a n o t h i m o ya ch i l a r i Hozirgi futbolda qanot himoyachilarining vazifalari kengayib ketdi. Ularning vazifasi endilikda raqib hujumini «buzish»dan iborat bo‘lmay, balki himoyada ishonchli va mohirona o‘ynash bilan o‘z komandasining hujum harakatlariga aktiv qo‘shilishni birga qo‘shib olib borishdan bo‘lib qoldi. Ish hajmining juda ortib, harakat turlarning jismoniy tayyorgalik darajasi ortishini-kuchi, tezkorligi, tezkor chidamligi, epchilligi, sakrovchanligi, start tezligining yuksakligi rivoj topishini talab qilib qoldi. Bu o‘yinchilarda harakat muvofiqligi yaxshi erda va havoda mohirona yakkama-yakka tortisha oladigan bo‘lishi kerak. Ular jamiki texnik priyomlarni yaxshi bilishi, raqiblarga (to‘pi boriga ham, to‘pi yo‘g‘iga ham) mohirona bas kelishi, himoya va atakani uyushtirishda kerak vaqtida, bilib birgalashib harakat qilishi kerak. M u d o f a d a q a n o t h i m o ya ch i l a r i g a b o‘ l g a n a s o s i y t a l a b l a r a) zonada moxirona harakat qilish; b) raqib darvozaga yaqinlashib qolganda qattiq qo‘riqchilik qilishga o‘tish (yakkama-yakka kurashda ham mohirona o‘ynash bilan birga); v) havoda kurash olib borish (yuqoridan to‘p uzatilganda); g) sheriklarini, lozim bo‘lib qolganda esa darvozabonni ham straxovka qilish; d) raqib zarba berganda va to‘p uzatganda shunga yarasha vaqtida harakat qilish. H u j u m d a q a n o a t h i m o ya ch i l a r i g a h u j u m v a q t i d a q o‘ y i l a d i g a n a s o s i y t a l a b l a r a) to‘pni raqiblardan olib qo‘ygandan keyin uni sheriklariga vaqtida va aniq uzatib berish; b) to‘p komandadosh olib qo‘ygandan keyin uni sheriklariga vaqtida va aniq uzatib berish; v) raqib uchun kutilmaganda hujumga qo‘shilish; bunda to‘p shu himoyachida bo‘lib, u qanotda harakat qiladi, shuningdek qanot hujumchisi bilan o‘rin almashadi yoki qanotdagi zona bo‘sh qolganda shu hujumchi o‘rnida o‘ynaydi. Markaziy himoyachilar Mudofaaning markaziy qismida o‘ynaydigan futbolchilar haqli ravishda asosiy o‘yinchilar hisoblanadi. CHunki ular darvoza zabt etiladigan eng xavfli joyda raqib bilan kurash olib boradilar. Qanot himoyachilarining jismoniy va texnik fazilatlariga qo‘shimcha tarzda markaziy himoyachilar havoda kurasha olish uchun baland bo‘yli va juda sakrovchan ham bo‘lishlari kerak. Oldingi markaziy himoyachi o‘ziga topshirilgan vazifa bilan zonada harakat qilishni mohirlik bilan qo‘shib olib borishi kerak. O‘ziga topshirilgan o‘yinchini nazorat qilib borish uning uchun birinchi galdagi vazifa bo‘lib, zonada harakat qilish ikkinchi navbatdagi vazifadir. Oldingi markaziy himoyachi mudofaada markaziy hujumchining harakatlarini e’tibor bilan kuzatadi, zarur bo‘lganda esa ortki himoyachi bilan o‘rin almashib, mudofaadagi sheriklarini straxovka qiladi. Hujumda u to‘p olgandan keyin hujum harakatlariga qo‘shilib tezlik bilan olg‘a boradi yoki sheriklariga to‘p oshirib beradi. Ayrim paytlarda ikkinchi eshelondagi hujumni qo‘llanadi va iloji bo‘lsa darvozaga to‘p tepadi. Ortki markaziy himoyachi taktik sharoitni nozik did bilan tushunishi, raqiblarning taktik yo‘llarini «o‘qiy» olishi hamda to‘pni egallab olish va sheriklarini straxovka qilish uchun mudofaada to‘g‘ri pozitsiya tanlash kerak. Uning asosiy ishi – mudofaa qiluvchilarning hamma harakatlarini muvofiqlash, zonada o‘ynash, darvozabon va sheriklar bilan hamkorlik qilish. Sun’iy «o‘yindan tashqari holat»ni to‘g‘ri uyushtirishga hammadan ko‘p javob beradigan ham shu o‘yinchidir. Hujumga o‘tayotganda ortki markaziy himoyachi darvozabon yoki sheriklaridan to‘p olish uchun ochiq joyga chiqadi, keyin esa aniq va xilma-xil uzatishlar qilib, atakaning davom ettirilishiga imkon yaratadi. Nisbatan erkinroq ekanidan keskin holatlar yaratish uchun maksimal foydalanishga intilib, gohida uning o‘zi ham hujumga qo‘shilishadi, ba’zan esa uzoq yoki o‘rtacha masofadan to‘p tepib, hujumni yakunlaydi. Hozirgi vaqtda himoyachilarning vazifalari universallashuv tomon taraqqiy etib, ularning harakatlari yarim himoyachi va qanot hujumchilarining harakati bilan yaqinlashib bormoqda. O‘rta qator o‘yinchilari Hozirgi futbolda o‘rta qator o‘yinchilarining harakatlariga ko‘p jihatdan komandaning muvaffaqiyat qozonishiga aloqador omillardan biri, deb qaraladi. Bu ixtisosdagi futbolchilar butun match davomida yuksak ishchanlikni ta’minlaydigan a’lo darajada har tomonlama tayyorgarlik ko‘rgan bo‘lishlari kerak. Ular hujum va mudofaa harakatlarida aktiv bo‘lishlari, o‘yinni yuksak sur’atli o‘tkazishlri va birdam ham susaytirmasliklari darkor. Taktik tayyorgarlik yuzasidan, komanda bo‘lib o‘ynash vositalari va metodlarini tanlashda epchil va ixtirochi bo‘lish yuzasidan o‘rta qator o‘yinchilari oldiga oshirilgant alablar qo‘yilmoqda. Ular hujumda ham, himoyada ham hamma sheriklarining hamkorligini uyushtirib turadilar. O‘rta qator o‘yinchilari mudofaada ham, hujumda ham bir xilda yaxshi o‘ynashlari, butun komanda o‘yinini tashkil eta bilishlari kerak. Ularning harakatlari yuksak darajadagi ijrochilik mahoratiga asoslangan va doimo mustahkam, yaxshi bo‘lishi lozim. Ular nihoyatda xilma-xil o‘zatishlardan, aylanib o‘tish va hokazolardan foydalanadilar. Odatda o‘rta qatordagi yuksak mahoratli o‘yinchilar juda qattiq, a’lo darajada, zarba bera oladigan bo‘lishlari kerak. H u j u m d a o‘ r t a q a t o r o‘ y i n ch i l a r i g a q o‘ y i l a d i- g a n a s o s i y t a l a b l a r a) mudofaadan hujumga o‘tishni tashkil etish va hujum rivojini davom ettirish; b) maydon o‘rtasini nazorat qilish va komanda uzoq vaqt to‘pni boshqarib turishini, binobarin, tashabbusni ko‘ldan bermay turishini ta’minlash; v) hujumni yakunlashda qatnashish; g) ham yaqinda turgan, ham uzoqdagi sheriklar bilan hamkorlik qilish; d) hujum rivojlanishida to‘pni qanotdan tez oshirish va bo‘shagan zonaga tez ochilib chikish yordamida tasodifiylikni yuzaga keltirish. M u d o f a a d a o‘ r t a k a t o r o‘ y i n ch i l a r i g a q o‘ y i l a d i- g a n a s o s i y t a l a b l a r a) maydonning butun bo‘yi va eni bo‘ylab to‘g‘ri taqsimlanib turish, joylashish hisobiga raqibning javob atakasi tez rivoj topishiga to‘sqinlik qilish; b) o‘zi turgan zonadagi eng yaqin raqib o‘yinchisini yoki shaxsan birkitib qo‘yilgan raqibni kuzatib borish; v) to‘p uzatilishi va darvozaga to‘p tepilishiga yo‘l qo‘ymaslik; g) sheriklarni straxovka qilish; Komandaning o‘rta qatori ko‘pincha turli taktik planda harakat qiluvchi futbolchilardan tuzilib, yarim hujumchi, dispetcher va yarim himoyachidan iborat bo‘ladi. YArim hujumchi asosan hujum qiluvchi o‘yinchi vazifasini bajaradi. Goho u hujumchining boshida harakat qiladi va harakatni aktiv yakunlaydi. Dispetcher hujumda gruppa va komanda harakatlarini uyuushtiradi hamda ularni ikkinchi eshelondagi harakatlar bilan birga qo‘shib olib boradi. YArim himoyachi birinchi galda o‘z darvozasi mudofaasini tashkil etishga yordam berib, ba’zi-ba’zidagina komandasining hujum qatorlariga yorib kirib boradi. Hujum qatorining o‘yinchilari Q a n o t h u j u m ch i l a r i Futbolda hujum qatorining qanot hujumchilari ham boshqa o‘yinchilari singari tezkor, chaqqon, qo‘rqmas va bardoshli bo‘lishlari kerak. Harakat sur’ati va maromini o‘zgartira bilish, raqib kutmaganda «portlay bilish» forvardlar (qanot hujumchilari) uchun shart bo‘lgan xislat. Erda va havoda samarali kurasha olish uchun hujumchilar sakrovchan va kuchli bo‘lishlari kerak. To‘psiz mohirona manyovr qilish hamda zarba berish, to‘pni moslash, to‘p olib yurish, raqibni aldab o‘tishdek xilma-xil texnik priyomlarni yuqori tezlik bilan bajara bilish hujumchilarning bisoti bo‘lishi shart. Qolgan hujumchilar kabi ular ham ataka harakatlarining yakunlovchi bosqichida qat’iylik va mustaqillik ko‘rsatishlari, kombinatsion o‘yinda sheriklar bilan mohirona, hamjihatlik bilan harakat qilishlari, buni individual improvizatsiya bilan birga qo‘shib olib borishlari kerak. A t a k a d a q a n o t h u j u m ch i l a r i g a q o‘ l l a n a d i g a n a s o s i y t a l a b l a r a) «o‘yindan tashqari» holat chegarasida mohirlik bilan o‘ynash, shuningdek, ortki va o‘rta qator o‘yinchilari uzatgan to‘pni olish uchun orqaga qayta bilish; b) qanotda tezkor shaxsiy manyovr qilib, keyin to‘pni raqibning jarima maydoniga uzatib yoki g‘izillatib oshirib berish; v) hujum qatoridagi sheriklar bilan, yoyinki hujumga qo‘shilgan himoyachilar-u o‘rta qator o‘yinchilari bilan hamkorlik qilish; g) hujumni yakunlashda qatnashish. Komanda hujumi bekor ketgandan keyin mudofaaga o‘tayotganda qanot hujumchisi raqib tomon qanot hujumchisini ta’qib qiladi. Qanot hujumchisi natijali hujum qilish uchun kuch saqlab mudofaa harakatlarida kam, lekin aktiv qatnashadi. Markaziy hujumchi Hujumni keskin davom ettirish yo‘llarini uzluksiz izlash, hujum qatorining «uchida» o‘ynash, komanda urinishlarini natijali yakunlashda aktiv qatnashish bu futbolchining asosiy vazifasi hisoblanadi. Markaziy hujumchi zarba pozitsiyasiga eng qisqa yo‘l bilan etishga intilib, maydonning butun kengligi bo‘ylab ko‘p martalab va xilma-xil ochilib chiqadi. U tezkor manyovr qiladigan, bitta, ba’zan esa bir nechta himoyachi bilan kurashda darvozaga qarata zarba bera oladigan, sheriklari tepalatib uzatgan to‘pdan mohirona foydalana biladigan, qaytgan to‘pga uzatgan to‘pdan mohirona foydalana biladigan, qaytgan to‘pga qo‘shimcha zarba berishga intiladigan bo‘lishi kerak. Kurashda qo‘rqmaslik, qat’iylik, fidoiylik bu xislatlarning hammasi yuqori mahoratli markaziy hujumchilarga xos fazilatdir. Aslida markaziy hujumchilarning mudofaada konkret vazifalari bo‘lmaydi. Ularning hujumdagi aktivligining o‘zi bir necha himoyachilar harakatini bug‘ib turadi, ort tomonidan tezkor, manyovrli raqib bo‘la turib, himoyachilar o‘z hujum qatori yakkama-yakka kurash va vaqt kamligi sharoitida individual harakatlar bilan guruh harakatlarini mohirona qo‘shib olib boradigan, pozitsiyani ustalik bilan tanlaydigan, yakunlovchi harakat yoki priyomlarni bajara oladigan bo‘lishi kerak. Darvozabonning o‘yin taktikasi Hozirgi futbol darvozabondan ustalik bilan darvozani himoya qilishigina emas, balki jarima maydoni ichida aktiv harakat qilishi, shuningdek hamma himoyachilarni aktiv boshqarib turishni ham talab qiladi. U komandasining hamma mudofaa harakatlarini muvofiqlashtirib turadi. Darvozabon turadigan (hammadan orqadagi) joyning o‘zi unga hujumchilar qanday tizilib kelayotgani va ular nima maqsadda ekanini ko‘rib turish imkonini beradi. Vaholanki, bu narsa ba’zida maydonning ayrim joylaridagi o‘yinchilar nazaridan chetda qoladi. Shuning uchun mudofaadagi sheriklariga vaqtida «shipshitib qo‘yish» himoya harakatlarining mustahkamligiga muhim ta’sir ko‘rsatishi mumkin. Buning ustiga, darvozabon o‘z komandasining ko‘pgina atakalarini boshlab beradigan (to‘pni qo‘lga kiritganida yoki darvozadan to‘p tepib berganida) futbolchi, shuning uchun ham hujum qatorlarida tashabbus va izchillikning saqlanib turishi ko‘p jihatdan uning mahoratiga bog‘liq. Komandaning himoya va hujumdagi umumiy o‘yini darvozabonning individual taktik tayyorgarligiga anchagina bog‘liq. Darvozabon texnik mahorat va jismoniy tayyorgarlikdan o‘yinda to‘laroq foydalanishiga uning taktik bilimi yanada ko‘proq ta’sir qiladi. Ana shuning uchun ham darvozabonlarning taktik tayyorgarlik masalasiga nihoyatda jiddiy e’tibor berish kerak. Darvozabon taktikasini quyidagilarga bo‘lish mumkin a) mudofaadagi harakatlar; b) hujumdagi harakatlar; v) sheriklar harakatini boshqarish. Darvozabonning mudofaadagi harakatlari Darvozabonning asosiy vazifasi bevosita darvozasinni himoya qilishdir. Bunda «darvozadagi harakatlar» bilan «darvozadan chiqadigan harakatlar»ni ajratib ko‘rsatish mumkin. D a r v o z a d a g i h a r a k a t l a r Raqibning yakunlovchi zarbalaridan darvozani bevosita himoya qilishda darvozabon quyidagilarga rioya qilishi kerak 1. Pozitsiya (joy) tanlash. To‘g‘ri tanlangan pozitsiya darvozabonga eng kam kuch sarflab, raqiblar darvozaga yo‘naltirilgan to‘plarni ishonchli qabul qilib olish imkonini beradi. Bunda hujum qilayotgan komandaning to‘pni boshqarayotgan o‘yinchisi holatini, ya’ni qanday burchak hosil qilib zarba berilishini hisobga olish zarur. Burchak qanchalik o‘tkir bo‘lsa (masalan, raqiblar komandasining o‘yinchisi qanotda darvoza chizig‘iga etib qolsa), darvozabon to‘pi bor o‘yinchi tomondagi ustunga shunchalik yaqinlasha boradi. Markazdan hujum bo‘lganda darvozabon nishonga urish burchagini toraytirish va darvozaning istalgangan burchagiga yo‘naltirilgan to‘pni olishni osonlashtirish uchun bir oz oldinroqqa chiqishi kerak. Pozitsiyani yaxshi tanlovchi darvozabon to‘pga kamdan-kam yiqilib tashlanadi. Bu esa hujumchi go‘yo darvozabonni poylab to‘p yo‘naltirganday taassurot hosil qiladi. Huddi shuning o‘zi pozitsiya tanlay bilishga berilgan eng yuksak bahodir. 2. Qaysi hujumchi qanday yo‘nalishda zarba berishni yaxshi ko‘rishini bilish. Tajribali darvozabonlar raqiblar harakatini sinchiklab o‘rganib, ba’zan har qaysi etakchi hujumchiga kartotekadek bir nima tuzib boradilar. Bu umumiy qonuniyatlargagina emas, balki mazkur konkret raqibning xususiyatlariga asoslanib pozitsiya tanlashni ko‘p jihatdan osonlashtiradi. Shuning uchun darvozabon gohida «to‘g‘ri pozitsiya»ga nisbatan u yoki bu tomonga ko‘proq siljib fikran to‘g‘ri qiladi. 3. O‘z harakatlarining kuchli va zaif tomonlarini bilish. Ayrim hollarda darvozabon yiqila turib to‘p olish qulayroq tomonda darvozaning kattaroq qismini to‘sish uchun eng qulay pozitsiya tanlash imkonini beradi. Joy tanlashni takomillashtirish sistematik suratda trenirovka qilishni, har bir match davomida yig‘inchoqlikni, nihoyatda e’tibor berib o‘ynashni, bosiqlik va shoshilmaslikni talab qiladi. Harakat usulini tanlab olish darvozabonga berilgan zarbani bir yoqlik qiladigan texnik priyomni to‘g‘ri ijro etish imkonini beradi. Bunda darvozabon quyidagilarni e’tiborga oladi darvozadagi o‘z pozitsiyasini, to‘pning uchish traektoriyasini (to‘p yuqoridan, pastdan, yon tomonga yaqinroqdan yoki uzoqroqdan va hokazo kelayotganini); zarba kuchini, ya’ni to‘pning uchish tezligini (to‘pni ilib olish tomoniga surilish yoki uni yiqila turib ilish kerakligi shunga bog‘liq); o‘z o‘yinchilari va raqib o‘yinchilari qanday joylashganini (shunga qarab to‘pni ilib olish, qaytarib yuborish yoki tashqariga o‘tkazib yuborish kerakligi hal qilinadi); maydon va to‘pning ahvolini (to‘pning sirti va er ho‘lmi yoki quruq ekani va hokazo). Harakat usulini aniqlab olgandan keyin darvozabon tegishli texnik priyom yordamida uni amalga oshiradi. D a r v o z a d a n ch i q q a n d a g i h a r a k a t l a r O‘yindagi ahvol darvozabonni ko‘pincha darvozani tashlab chiqib, jarima maydoni doirasida harakat qilishga majbur etadi. Bunday hollarda darvozabon yo jarima maydoni doirasiga yo‘naltirilgan (uzatilgan yoki g‘izillatilgan) to‘plarni tutib qoladi, yo bo‘lmasa, to‘pni qo‘lga kiritish uchun raqib bilan yakkama-yakka kurash boshlaydi (bunda to‘p darvozabon bilan yakkama-yakka chiqib hujumchi nazoratida bo‘lishi, uchib kelayotgan to‘p esa «hech kimda» bo‘lmasligi kerak). Darvozabon quyidagi hollarda darvozani tashlab chiqishi mumkin darvozadan chiqish nihoyatda zarur bo‘lsa; darvozabon tepalatib uzatilgan to‘pga eta olishiga, ya’ni o‘z o‘yinchilarining va narigi tomon o‘yinchilarining joylashishi bir muncha bemalol harakat qilish imkonini berishiga ishonsa; raqib g‘izillatib uzatgan to‘p darvoza yaqinidan o‘tayotgan bo‘lsa. Darvozabon quyidagi hollarda darvozani tashlab chiqmasligi kerak to‘pni qo‘lga kiritish uchun kerakli pozitsiyaga o‘tib ulgurishiga ishonmasa; himoyachilardan birortasi to‘pi bor hujumchi bilan yoki «neytral to‘p» uchun kurashib turgan bo‘lsa; jarima maydoni o‘yinchilarga to‘lib ketib, ular darvozabonning kerakli pozitsiyaga chiqishiga halaqit berishi mumkin bo‘lsa. Tashlab chiqilgan darvoza raqib uchun ochilib qolishini darvozabon hamma vaqt esda tutishi, shuning uchun kanday bo‘lmasin, to‘pni qo‘lga kiritib, hujumdagilarni zarba berish imkoniyatidan mahrum qilishi kerak. Darvozabonning hujumdagi harakatlari O‘yin vaqtida to‘pni qo‘lga kiritilgandan keyin yoki darvozadan tepish huquqini olgandan keyin o‘z komandasining ataka harakatlari boshlang‘ich bosqichini uyushtirib berish darvozabonning muhim vazifasi hisoblanadi. D a r v o z a d a n t e p i sh d a h u j u m u yu sh t i r i sh Darvozadan tepishda hujum uyushtirishning ikki xil varianti bor
Javob hujumi uyushtirish O‘yin vaqtida to‘pni qo‘lga kiritgandan keyin darvozabon uni qo‘li bilan uzatib, javob hujumi harakatlari boshlab beradi yoki oyoq bilan tepib uzatadi. Bunda qo‘l bilan tashlangan to‘p sherikka juda aniq yo‘naltirilsa ham, qisqa masofaga etib borishini (to‘g‘ri, to‘pni ko‘l bilan 30-40 m ga etkazib beradigan darvozabonlar ham bor), tepilganda esa masofa uzaysa-da, etkazib berish aniqligi kamayib ketishini hisobga olish kerak. Darvozabon javob hujumi boshlanayotganda muayyan taktik vazifani hal qiladi, chunki bu vaqtda uning sheriklari komanda harakatlarining taktik planini amalga oshirish uchun eng qulay pozitsiyaga chiqish niyatida manyovrlar qilishayotgan bo‘ladi. Bu vazifaning to‘g‘ri hal etilishi komandaga tashabbusni qo‘lda saqlash, o‘zi uchun qulay o‘yin sharoitida o‘ynashga raqibni majbur qilish imkonini beradi. Darvozabon javob atakasi uyushtirayotganda undan nima talab qilinishini yaxshi bilishi kerak. Agar komanda qanot hujumchilarining tezkor harakatlaridan bot-bot foydalanayotgan bo‘lsa, to‘pni qanotdagi uzoq joyga uzatib bergan ma’qul. To‘pni o‘yinga kiritish usulini tanlash yoki javob hujumini boshlashda darvozabon uchun quyidagilar darvozadan tepish yoki darvozabon boshlaydigan javob hujumida komanda harakatlarini uyushtirish plani; o‘yindagi vaziyat va sheriklardan har biri pozitsiyani qanchalar tez baholay bilishi; o‘z hujumchilarining «neytral to‘p» uchun raqiblarga qarshi, ayniqsa havoda yakkama-yakka kurashi natijalari qandayligi (agar himoyachilar osongina yutib chiqishayotgan bo‘lsa, unda to‘pni uzoq joyga, himoyachilar orqasiga uzatib berishdan foydalanish mumkin va hokazo); o‘z darvozasi xavfsizligini (ayniqsa qo‘l bilan to‘p uzatayotganda) maksimal saqlab qolish vazifasi asos bo‘ladi. Sheriklar faoliyatini boshqarish Hozirgi vaqtda butun komandaning hujum qilishini va ayniqsa mudofaasini uyushtirishni boshqarmaydigan darvozabonni tasavvur ham qilib bo‘lmaydi. Darvozabon o‘yin vaziyatini tezgina baholab, hujumning qanday yo‘nalishi haqida, straxovka qilish uchun qanday joylashib olish to‘g‘risida sheriklariga qisqa va lo‘nda ko‘rsatma berishi shart. Bu ishni u to‘pni e’tibordan chetda qoldirmay, hatto o‘zi kurash olib borayotgan paytlarda ham qilishi kerak. Mudofaada ishonch bilan harakat qilish, mudofaaning muhim va mustahkam bo‘lishi ko‘p jihatdan darvozabon bilan himoyachilarning (birinchi galda markaziy himoyachilarning) bir-birlarini nihoyatda yaxshi tushunishlariga bog‘liq. Bevosita darvoza yaqinida jarima yoki erkin to‘p tepilayotganda, shuningdek, burchakdan tepish paytlarida «devor» yasashga darvozabonning bir o‘zi boshchilik qiladi. Darvozabonning taktik tayyorgarligini takomillashtirishda quyidagilar ko‘zda tutilishi a) tanlanadigan harakatlarni belgilab olish aniq, vaqtida va tez bo‘lishi; b) darvozada, jarima maydonida mo‘ljal ola bilishi; v) yuksak mahorat bilan «o‘yinni o‘qiy bilish», ya’ni mudofaa va hujumda o‘yin sharoitini a’lo darajada tushunish asosida sheriklar bilan hamkorlik qila olishi kerak. Hujum taktikasi Hujum taktikasi deganda to‘p ixtiyorida bo‘lgan komandaning raqib darvozasini zabt etish uchun qiladigan harakatlarini uyushtirish tushuniladi. Hujum harakatlari tuzilishining xilma-xilligi, hujum rivoji sur’atining, asosiy yorib o‘tish yo‘nalishining o‘zgartirilishi, nihoyat, yakkama-yakka kurash, texnik priyomlarning xilma-xil bo‘lishi bularning hammasi hujumni barbod etishga intilayotgan himoyachilarni nihoyatda qiyin ahvolda qoldiradi. Hujumdagi harakatlar individual harakatlarga, gruppa harakatlari va komanda harakatlariga bo‘linadi. I n d i v i d u a l t a k t i k a Hujumdagi individual taktika bu futbolchining muayyan maqsadni ko‘zda tutgan harakatlari, uning mazkur o‘yin vaziyatida bir qarorga kelish mumkin bo‘lgan bir qancha imkoniyatlardan eng to‘g‘risini tanlay bilishi, futbolchining to‘p o‘z komandasida bo‘lganda raqibning diqqat-e’tiboridan chetga chiqa olishi, o‘zi va sheriklari uchun o‘ynaydigan bo‘sh joy topishi hamda paydo qila bilishi, kerak bo‘lib qolgan taqdirda esa himoyachi bilan kurashda yutib chiqa olishiga asoslanadi. T o‘ p s i z h a r a k a t l a r To‘psiz harakatlar quyidagilardan ochilish, raqibni chalg‘itish va maydonning ayrim qismida o‘yinchilarni son jihatdan ortiqligini yaratishdan iboratdir. Ochilish-bu futbolchining sheriklaridan to‘p olish uchun sharoit qulay bo‘ladigan joyga o‘tishi. Mohirlik bilan ochilish uchun hujumchi u yoki bu vaziyatning qanchalar qulayligini juda yaxshi baholay oladigan bo‘lishi kerak. Eng qulay pozitsiyaga vaqtida chiqib olish hujumchi va unga qarshi o‘ynayotgan himoyachining tezkorlik hislatlariga, sheriklarning harakatiga va boshqa omillarga bog‘liq bo‘lishi mumkin. Muvaffaqiyat ko‘p jihatdan hujumchining to‘p qabul qiladigan pozitsiyasiga qanchalar tez chiqib olishiga va to‘p olgandan keyin qanday harakat qilishiga bog‘liq. Hujumchilar asosan maydon bo‘ylab manyovr qilib, to‘psiz harakatlanib yuradilar. Manyovr qilish-bu futbolchining ochilib chiqishiga va raqibni chalg‘itishga qaratilgan ko‘p martalab joy almashtirishi. Hamma harakatlarning natijasi, pirovardda matchning qanday tugashi, o‘yinchilar qanchalar to‘g‘ri pozitsiya tanlashiga, ayni paytda to‘pni diqqat-e’tibordan chetda qoldirmay futbolchiga sheriklaridan qanchasi o‘zini «taklif etishi» ga bog‘liq. Qanotda o‘ynaydigan hujumchining qanday ochilgani ma’qulroq ekani ko‘rsatilgan. 3-o‘yinchi to‘pni qanotga uzatib bermoqchi; uning sherigida ochilishning ikkita varianti bor a) to‘pning himoyachi orqasiga, uzoqdagi bo‘sh joyga uzatilishi uchun qulay sharoit yaratib, himoyachi bilan qariyb bir chiziqqa chiqish (bu variant hujumchi himoyachiga nisbatan tez yugura olsagina ish beradi); b) o‘zi bilan himoyachi orasidagi masofani uzoqlashtirib hamda shundoqqina oyog‘iga uzatib berishlari yoki «chala» uzatishlari uchun sharoit yaratib, o‘z darvozasi tomon harakatlana boshlash. Sheriklaridan hech biri markazdan hujum qilmayotgan bo‘lsa, qanot hujumchisi raqib darvozasiga bevosita havf solish uchun eng qulay pozitsiyaga chiqib, butun maydon kengligi bo‘ylab ochilishi mumkin. Hamma hollarda ham futbolchi pozitsiya tanlashda quyidagilarga amal qilishi kerak 1. Ochilish raqib uchun kutilmaganda va katta tezlikda ijro etilishi kerak. Bu himoyachidan uzoqlashib, tup olish uchun ma’lum darajada zapas vaqt yutish imkonini beradi. 2. Ochilish hali to‘p tegmagan sheriklar harakatini qiyinlashtirib qo‘ymasligi lozim. 3. To‘p tekkan o‘yinchiga ortiqcha yaqinlashib borish tavsiya etilmaydi-bu hujum rivojlanishini sekinlashtirib qo‘yadi. 4. «O‘yindan chiqib qolmaslik» uchun juda ehtiyot bo‘lish zarur. Raqibni chalg‘itish-bu sheriklariga individual harakat uchun qulay sharoit yaratib berish maqsadida futbolchining harakatlanishi. Qo‘riqchisini ergashtirib ketish maqsadida ma’lum zonaga soxta harakatlana borib, yo to‘pi bor o‘yinchining, yoki darvozaga bevosita xavf solish uchun qulay pozitsiyada turgan sherigining bemalol harakat qilishini ta’minlab berish yaxshi monyovr hisoblanadi. Hujumchi o‘yinchilarning qanot himoyachilari hujum qilishi uchun bo‘sh zona hosil qiladigan chalg‘itish harakatlari tasvirlangan. To‘p 8-o‘yinchida, 9-va 7-hujumchilar chap tomonga harakatlanib, qo‘riqchilarini ergashtirib ketadilar-da, 2-qanot himoyachi hujumga bemalol qo‘shilishi uchun zonani ochiq qoldiradilar. Bu paytda maydonning darvozani zabt etish eng qulay qismiga to‘p uzatish uchun juda yaxshi imkoniyat yuzaga keladi. Hujumchi o‘yinchilarning ikkinchi eshelondan hujum qiluvchi 8-o‘yinchiga qulay sharoit yaratadigan chalg‘itish harakatlari ko‘rsatilgan. 9-va 4-o‘yinchilar oldinlab yon tomonga keskin yugurib, himoyachilarni ergashtirib ketadilar-da, 8-o‘yinchiga yanada ilgarilab borish va darvozaga qarata zarba berishi uchun yaxshi sharoit yaratib beradilar. Bordi-yu himoyachilar yugurib ketganlar ortidan bormasalar, unda to‘pni ochilgan sheriklarga uzatib yuborish mumkin. CHalg‘itish harakatlari qilganda quyidagilar yodda turishi kerak 1. Harakatlanishlar «rostakam» bo‘lishi, ya’ni chinakkam xavf solib, ximoyachilarni harakatlanayotganlar ortidan quvishga majbur etadigan bo‘lishi zarur. 2. Harakatlanishlar maksimal tezlikda bo‘lmasligi kerak, chunki raqib uning harakatlarini ilg‘amay qolib, quvishni boshlamasligi mumkin (tez harakatlanish chalg‘itish bo‘lmay, balki yuqorida aytilganidek ochilish bo‘ladi). 3. CHalg‘itish harakatlarining bir qancha variantlarini bilgan ma’qul, shundagina himoyachilar faoliyati nihoyatda qiyinlashib qoladi. Maydonning ayrim qismida o‘yinchilarni son jihatdan ortiqligini hosil qilish. Hujumchi o‘yinchilar maydonning biror qismida himoyachilar bilan yakkama-yakka kurashni uddalay olmayotgan bo‘lsa, o‘yinchilardan biri to‘pi bor hujumchi o‘ynab turgan zonaga o‘tgan ma’kqul. Shunda maydonning ma’lum qismida miqdor ortiqligi hosil qilinib, bundan raqibni yutib chiqish uchun foydalansa bo‘ladi. Son jihatdan ortiqlikka manyovr qilish bilan, shuningdek yakkama-yakka kurashda raqibni yutib chiqish bilan hamda kombinatsiya yordamida erishiladi. Bu taktik yo‘l ko‘pincha hujumga anchagina o‘yinchilar qo‘shiladigan tadrijiy hujum paytida ishlatiladi. 6-o‘yinchining to‘pni boshqarib turgan 7-o‘yinchi tomonga o‘tib, son jihatdan ortiqlik hosil qilishi ko‘rinib turibdi. Bordi-yu 10-yarim himoyachi 6-yarim himoyachini ta’qib qilib bormasa, unda 6-o‘yinchida aktiv individual harakat qilish imkoniyati paydo bo‘ladi. Maydonning ayrim qismida ko‘p martalab ochilib chiqib turish, chalg‘itishlar va son jihatdan ortiqlikni hosil qilishni birin-ketin takrorlayverish muvaffaqiyatni ta’minlab boradi. To‘pni boshqarayotgan komandaning o‘yinchilari qanchalik aktiv manyovr qilsalar, atakani rivojlantirishda turli kombinatsiya variantlaridan shunchalik ko‘p foydalanish mumkin va aynan bir hujumni muvaffaqiyatli tugashi aniqroq bo‘ladi. Ayrim o‘yinchilarning ham, umuman komandaning ham taktik jihatdan qanchalar savodli ekanini manyovr kilishiga qarab aytsa bo‘ladi. To‘p bilan harakatlar To‘pni boshqarayotgan futbolchi harakatlarning asosiy variantlari to‘p olib yurish, aylanib o‘tish, zarba berish, to‘pni uzatish va to‘xtatishdan iborat. O‘yinchilarning hamma texnik harakatlari «O‘yin texnikasi» bobida mufassal taxlil qilingan. Bu erda esa turli o‘yin vaziyatlarida qaysi bir harakatdan foydalanish ma’qulroq ekani haqida ba’zi tavsiyalar berish bilangina cheklana qolamiz. To‘pni olib yurish. To‘pi bor o‘yinchining sheriklarini raqiblar to‘sib olgan bo‘lib, to‘pni uzatish imkoni bo‘lmasa, ana shunda mana shu taktik vosita ishlatilgani ma’qul. Bunday hollarda o‘yinchi quyidagi maqsadlarda to‘p bilan birga maydonda uzunasiga yoki ko‘ndalangiga qarab harakat qila boshlashi kerak a) sheriklarining ochilishiga, shuningdek, ularning qaysidir biri hujum zonasiga o‘tishiga imkoniyat yaratib berish. Bu holda sheriklarining yangipozitsiyalarga chiqib olishiga vaqt etarli bo‘lsin uchun harakatlanish tez bo‘lmasligi lozim; b) raqib darvozasiga bevosita havf solish uchun o‘z-o‘ziga sharoit yaratish. Bunda aksilchora ko‘rishni qiyinlashtirish uchun to‘pni maksimal tezlikda olib yuriladi. Bundan tashqari, sheriklarining pozitsiyasi qulayligidan darhol foydalanib qolish uchun to‘pni boshqarayotgan futbolchi ularning harakatlanishini e’tibor bilan kuzatib borishi kerak. To‘pni futbolchi to‘pi bor futbolchiga nisbatan tezroq yugurishini hamma vaqt yodda tutish kerak shuning uchun ham to‘pni uzatish imkoniyati bo‘lmagan taqdirdagina uni olib yurgan ma’qul. To‘pni ortiqcha ushlab turish ataka rivojlanishini sekinlashtirib qo‘yadi va sheriklar ishini qiyinlashtiradi, chunki ular qulay pozitsiyaga chiqib, to‘p olmaganlaridan keyin yana pozitsiya almashtirishga majbur bo‘ladilar. Aylanib o‘tish. Aylanib o‘tish, ya’ni to‘pni boshqarayotgan o‘yinchining raqib bilan ko‘rashda yutib chiqish maqsadidagi harakatlari mudofaadan individual o‘tishning muhim vositasidir. Aylanib o‘tish priyomlari qanchalik xilma-xil va samarali bo‘lsa, ataka shunchalik xavfliroq bo‘la boradi. Aylanib o‘tishning quyidagi turlari mavjud harkat tezligini o‘zgartirib aylanib o‘tish; harakat yo‘nalishini o‘zgartirib aylanib o‘tish; aldash harakatlari (fintlar). H a r a k a t t e z l i g i n i o‘ z g a r t i r i b a l d a b o‘ t i sh mana bunday bajariladi to‘pi bor futbolchi unga yondan, oldinroq yon tomondan yoki orqaroq yon tomondan hujum qilayotgan himoyachi yaqinroq kelishini kutib, o‘rtacha tezlikda harakat qila boradi. Taxminan himoyachi bilan uchrashadigan paytda, oraliq 2-3 metrcha qolganda, ya’ni himoyachi bevosita hujum qilish masofasiga kelib qolganida hujumchi harakat tezligini keskin oshiradi. Bunda u go‘yo himoyachi bilan shartli uchrashish nuqtasidan o‘tib ketib qoladi. Aylanib o‘tishning bu turi maydonning yon chizig‘i bo‘ylab to‘p olib kelayotganda yoki to‘pi bor o‘yinchi diagonal harakatlanayotganida ko‘proq foyda beradi. Aylanib o‘tishning bu usulini boshqacharoq, muayyan harakat uchastkasida tezlikni kamaytirib ham qilsa bo‘ladi. H a r a k a t y o‘ n a l i sh i n i o‘ z g a r t i r i b a y l a n i b o‘ t i sh-n i n g ikki asosiy varianti bor. Bulardan birinchisi himoyachi to‘pni boshqarayotgan o‘yinchidan oldinda bo‘lganida ishlatiladi. To‘pi bor o‘yinchi o‘rtacha tezlikda to‘ppa-to‘g‘ri himoyachiga qarab ketaveradi. Taxminan 5-6 m qolganda to‘pi bor o‘yinchi tezlikni o‘zgartirmay olg‘a tomon chaproqqa harakat qila boshlaydi. Agar himoyachi harakat yo‘nalishi o‘zgarganiga e’tibor qilmasa, unda tezlikni birdan oshirib, raqibni orqada qoldirib ketish mumkin. Bordi-yu, himoyachi to‘pi bor o‘yinchining yangiharakat yo‘nalishini to‘smoqchi bo‘lib, shu tomonga o‘ta boshlasa. Unda to‘la tezlikda yo‘nalishni o‘zgartirib, olg‘a tomon o‘ngga ketib qolsa bo‘ladi. Agar himoyachi to‘pi bor o‘yinchi harakatining yo‘nalishlari o‘zgarishiga tez e’tibor berib, bu yo‘nalishni ham to‘sib ulgarsa, unda yo‘nalishni bir necha bor o‘zgartirgan tuzuk. Xullas, muayyan yo‘nalishda ilgarilashga himoyachi halaqit bermaydigan bo‘lib qolgandagina maksimal tezlikka o‘tishni (ya’ni bu tur aylanib o‘tishning asosiy prinsipi ekanini) yoddan chiqarmaslik kerak. Ikkinchi variant himoyachi orqada yoki ortki yon tomondan bo‘lib, to‘pi bor o‘yinchi bilan bir tomonga harakatlanayotgan va unga etib olayotgan bo‘lganda qo‘llaniladi. Himoyachi yaqinlashib qolgan paytda hujumchi to‘pni to‘xtatadi-da, 1800 ga burilib, o‘tib ketib qolgan himoyachini chetlab harakatda davom etadi. Aylanib o‘tishning bu turi maydonda uzunasiga ham, ko‘ndalangiga ham to‘p olib yurishda qo‘llaniladiki, bu to‘pi bor o‘yinchi maydonning uzunasiga va dioganaliga harakatlanib borayotganida ayniqsa foydali. A l d a sh h a r a k a t l a r i (f i n t l a r) yo r d a m i d a a y l a n i b o‘ t i sh - o‘yin joyi nisbatan chog‘roq sharoitda (raqibning jarima maydonidagi va h.k. harakatlar sharoitida) kurash olib borishning eng samarali vositasidir. Fintlarning quyidagi turlari mavjud; 1. Zarba berib fint qilish. To‘pi bor o‘yinchi himoyachiga yaqinlasha turib, unga 3-4 m qolganda, go‘yo to‘pni shundoqqina raqibga tepmoqchidek, oyog‘ini qattiq orqaga tortadi. Raqib zarba tegishiga chog‘lanib odatda, o‘yinchi yonidan o‘tib ketganiga tez e’tibor berolmay qoladi. Bu fint himoyachining yonida bu joy bo‘lgan hollardagina qo‘llanida. Yo‘qsa hujumchi o‘zi bilan kurashayotgan himoyachining yonidagi himoyachiga ro‘para kelib qoladi. 2. Qochib qolib fint qilish. To‘pi bor hujumchi to‘ppa to‘g‘ri himoyachiga qarab ketaveradi. Orada 2-3 m masofa qolganida hujumchi chap tomonga ketmoqchidek hxarakat qiladi-da, keyin maksimal tezlikda himoyachining o‘ng tomonidan aylanib o‘tib ketishga harakat qiladi. Aylanib o‘tishning bu turi maydonning istalgan joyida va turlicha o‘yin vaziyatida muvaffaqiyat bilan qo‘llanilishi mumkin. 3. To‘pni to‘xtatib turib fint qilish. To‘pi bor o‘yinchi izma-iz kelayotgan himoyachi etib olayotganini ko‘rib, tezligini bir oz kamaytiradi. Orada 1,5-2 m masofa qolganda hujumchi to‘pni to‘xtatadi, keyin esa ilgarigi yo‘nalishda maksimal tezlikda harakatni davom ettiradi. Fint qilib aylanib o‘tishning umumiy prinsiplari. Aylanib o‘tish ikki harakatdan-soxta va chin harakatlardan iborat bo‘ladi. Soxta harakat «har bir mazkur himoyachining tezligida» bajarilishini, ya’ni fintni raqib «ko‘rish» kerak, yo‘qsa u soxta hujumchi raqibni soxta yo‘nalishda qarshilik ko‘rsatishga majbur etishni, binobarin, aylanib o‘tishni davom ettirish uchun kerakli yo‘nalishni bo‘shatib olishni mo‘ljallab harakat qiladi. Fint iloji boricha tabiiy bo‘lishi kerak, shundagina himoyachi bajarilayotgan harakatning chinakam ekaniga ishonadi. Himoyachidan aylanib o‘tib olgandan keyin gavda bilan to‘sib olib, raqib to‘pni ola olmaydigan holatga o‘tish lozim. Aylanib o‘tishdan maqsad uni namoyish qilishdangina iborat bo‘lmasligi kerak. Aylanib o‘tish hamma vaqt zarba berish, to‘p uzatish, maydonning ayrim qismida miqdor ortiqligi hosil qilish va hokazolar uchun qulay sharoit yaratish imkonini beradigan vosita bo‘lib qolishi lozim. Aylanib o‘tishni raqiblar jarima maydoni va unga yaqin joylarda ishlatgan ma’qul. Maydonning o‘rta qismida va ayniqsa o‘z jarima maydon ila aylanib o‘tishni kamroq qo‘llanish tavsiya etiladi, chunki bunda oldirib qo‘yilgan har qanday to‘p uz darvozasi uchun xavfli bo‘lib qoladi. Darvozani mo‘ljallab zarba berish. Bu barcha hujum harakatlarini amalga oshirishning eng asosiy vositasi hisoblanadi. Ana shu «pirovard» harakatlar taktik jihatdan mohirona ishlatilmasa, komandaning yutib chiqishiga qaratilgan barcha urinishlari zoe ketadi. Darvozani mo‘ljallab zarba berish taktikasining umumiy asoslari 1. Zarba berish oldidan darvozabonning pozitsiyasini mohirona baholash va uning yaxshi ko‘rgan harakatlarini bilish (u to‘pni chap tomonidanmi yoki o‘ngidan, erdanmi yoki havodan-yaxshi ilishni bilish) kerak. 2. Konkret o‘yin vaziyatiga qarab zarba berish usulini to‘g‘ri tanlash lozim. 3. Bajarish harakteri (kuchliligi, aniqligi, buramaligi, pastdanligi va hokazo) jihatidan aynan shu vaziyatda qullay bo‘lgan zarbadan foydalanish zarur. 4. Zarba darvozabon uchun iloji boricha kutilmagan bo‘lishi (zarba tayyorgarliksiz, oldindan moslab olmay, darvozaning ilib olish eng qiyin joyi tomon va h.k. berilishi) darkor. 5. Darvozani zabt etish uchun qulayroq pozitsiyada turgan sherikka to‘p oshirib bergan ma’qul. 6. O‘yinchi turli usullarda zarba berishni bilishi kerak. Darvozani mo‘ljallab kalla bilan zarba berish nihoyatda muhim, chunki to‘p havolatib uzatilganda hujumni yakunlash uchun bu juda qo‘l keladi. To‘p uzatish. To‘pni uzatish ikki o‘yinchining biri ikkinchisiga to‘p yo‘naltirayotgandagi o‘zaro hamkorligi bo‘lib, buni futboldagi individual va guruh harakatlari o‘rtasidagi oraliq zveno desa bo‘ladi. Kimga, qachon va qanaqa qilib to‘p uzatib berish masalasini hal qilayotgan, shuningdek, bu maqsadni amlga oshirayotgan futbolchi individual mahoratini namoyish qiladi. Ayni vaqtda to‘p uzatish ikki-uch sportchining birgalikdagi harakatlarini amalga oshirish vositasi hisoblanadi. «Guruh taktikasi» bo‘limida to‘p uzatish taktikasi haqida mufassal so‘z yuritiladi. Guruh taktikasi Futbol matchi davomida yuzaga keladigan taktik vazifalarning ko‘pchiligi kombinatsiyalar vositasida hal etiladi. Kombinatsiya-bu muayyan taktik vazifani hal etayotgan ikki yoki bir necha o‘yinchining harakatlari bo‘lib, butun o‘yin kombinatsiyalar-u unga qarshi harakatlar zanjiridan iborat. Bunda kombinatsiyalar oldindan trenirovkalar vaqtida tayyorlab qo‘yilgan va tayyorlab qo‘yilmagan, ya’ni matchning o‘zi davomida yuzaga kelgan bo‘ladi. Har bir komanda o‘yinning muayyan paytlarida qandaydir bir vazifani birgalikda hal qiladigan zvenolardan, ya’ni taktik birgalikdan iborat. Mutlaqo ravshanki, kombinatsiya qatnashchilarining hammasi bir-biriga mos harakat qilsalargina muvaffaqiyat qozonsa bo‘ladi. Ana shuning uchun ham konkret kombinatsiya tanlash va amalga oshirishda bir-birini tushunish yoki, ba’zan aytilishicha, «sheriklik hissi» alohida ahamiyatga ega bo‘ladi. O‘yinni bir xilda tushunadigan sportchilargina qo‘yilgan vazifani yagona planda hal eta olishlari va kerakli kombinatsiya tanlab, uni muvaffaqiyatli amalga oshira olishlari mumkin. Kombinatsiyalarning ikkita asosiy turi bor, deb hisoblanadi standart holatlardagi kombinatsilar va o‘yin epizodi davomidagi kombinatsiyalar. Standart holatlardagi kombinatsiyalar. Bunday holatlardagi (to‘pni yon chiziq nariyog‘idan tashlab berish, jarima to‘pni tepish, erkin to‘p tepish, darvozadan tepish paytidagi) kombinatsiyalar o‘yinchilarni maydon zonalarida kombinatsiyani amalga oshirish uchun eng qulay qilib joylashtirib olish imkonini beradi. Odatda har qaysi kombinatsiyaning variantlari ham bo‘ladi. YOn chiziq nariyog‘idan to‘p tashlab berishdagi kombinatsiya. Birinchi variantda to‘pni o‘z komandasida saqlab qolish ko‘zda tutiladi. Ikkinchi variantdagi maqsad esa-o‘yinchini zarba berish pozitsiyasiga olib chiqishdir. Burchakdan to‘p tepishdagi kombinatsiyalar. Birinchi variant-to‘pni jarima maydoniga oshirish. To‘p odatda tepalatib uzatiladi, bunda futbolchi to‘pni darvoza tomonga kaytarib (to‘p darvoza to‘riga bevosita borib tushadigan hollar ham bo‘ladi), yoy bo‘ylab uchadigan qilib burab tepishga harakat qiladi. Bu darvozabon bilan himoyachilar faoliyatini qiyinlashtirib qo‘yadi. Gohida to‘pni darvozadan (darvozabondan ham) qochibroq, ammo yugurib kelayotgan hujumchiga etib boradigan qilib, yoy bo‘ylab uchadigan qilib burab tepiladi. Kamdan-kam hollarda sherigining oyoq qo‘yib qolishidan yoki raqib oyog‘iga tegib darvoza tomon burilishini mo‘ljallab, to‘pni darvozaning uzunasi bo‘ylab pastdan «g‘izillatib» beriladi. Ikkinchi variant-burchakdan tepishda o‘zaro o‘ynash. Burchakdan tepuvchi to‘pni yonginasidagi sherigiga uzatadi, u esa bir tepib qaytarib beradi. Keyin to‘pni bor o‘yinchi yo o‘zi zarba berish pozitsiyasiga chiqadi, yo bo‘lmasa to‘pni qulay pozitsiyaga chiqqan sherigiga uzatib yuboradi. Har kaysi variantning ham yaxshi tomonlari bor, ammo to‘pni burama tepish yordamida tepalatib zarba bilan uzatib berilganda, darvozaga burchakdan tepishda o‘zaro o‘ynalgandagiga nisbatan ko‘proq xavf solinadi. Bevosita raqib darvozasi yaqinida jarima to‘pi tepishdagi kombinatsiyalar. Birinchi variant bevosita darvozani mo‘ljallab tepish. Bunda ko‘pincha burama tepishdan foydalaniladi, chunki raqiblar to‘p yo‘lini to‘sish uchun, odatda, «devor» yasab turadilar. To‘pni darvozaning «devor» yopib turgan tomoniga yo‘naltirilgan qulayroq, chunki darvozabon darvozaning to‘g‘ridan-to‘g‘ri zarba berish uchun ochiq qolgan tomoniga ko‘proq e’tibor beradi. Ikkinchi variant-sheriklardan birini darvozani zabt etish uchun qulay pozitsiyaga chiqarish. Jarima maydoning chap qanotidagi o‘yinchini hujumga qo‘shish kombinatsiyasi ko‘rsatilgan. 8-va 9-o‘yinchilar yonma-yon turadilar. 8-o‘yinchi zarba berish uchun yugura boshlaydi-da, to‘pga tegmay o‘tib ketadi. Bu bilan himoyachilarning 9-o‘yinchi harakatlarini kuzatishlarini qiyinlashtirgan edi. 9-o‘yinchi esa kutilmaganda oldinga o‘ng tomonga jarima maydoni yaqinida turgan 7-o‘yinchiga to‘p uzatib beradi. 7-o‘yinchi bir tepib to‘pni jarima maydoniga etib kelishga ulgurgan 8-o‘yinchiga oshiradi. Bevosita raqib darvozasi yaqinida erkin to‘p tepishdagi kombinatsiyalar. Bunday kombinatsiyalardan maqsad-jarima to‘pi tepishdagi kombinatsiyalarning ikkinchi variantida qanday bo‘lsa, huddi shunday, ya’ni sherigini darvozani zabt etish uchun qulay pozitsiyaga chiqarish. Darvozadan tepishdagi kombinatsiyalar. Bu kombinatsiyaning ikki ko‘rinishi bor. Birinchi holda darvozabon ochilgan sheriklaridan biriga, ko‘pincha yon chiziq yaqinida ochilgan sherigiga to‘pni tepib chiqarib beradi. Ikkinchisida esa darvozabon jarima maydonining yon chizig‘i yaqinida ochilgan himoyachiga to‘pni tepib chiqarib beradi, himoyachi esa to‘pni darvozabonga qaytaradi. Keyin darvozabon to‘pni oyog‘i bilan tepib maydonga chiqaradi, yoki qo‘li bilan sheriklaridan biriga tashlab beradi. Maydonning boshqa qismlarida jarima to‘pi tepish va erkin to‘p tepishdagi kombinatsiyalar «o‘yin epizodlaridagi kombinatsiyalar» bo‘limida qarab chiqiladi, chunki ular aslida bir-biridan kam farq qiladi. Standart holatlardagi kombinatsiyalar bir xilda bo‘ladi, deb o‘ylash kerak emas. Yuksak mahoratli komanda bir xildagi dastlabki holatda xilma-xil kombinatsiyalar chiqara bilishi kerak. Qo‘yilgan vazifa qandayligiga qarab kombinatsiyani yo kuchli, yoki a’lo darajada to‘g‘ri tepa oladigan, yoki taktik tafakkuri zur o‘yinchi boshlab beradi. Shunda raqiblar to‘p darvozani mo‘ljallab tepiladimi yoki o‘yinga tepib beriladimi-oldindan bila olmaydilar. O‘yin epizodlaridagi kombinatsiyalar komanda to‘pni olishga erishgandan keyin yuzaga keladi. Ravshanki, to‘p olgan komandaning o‘yinchilari kombinatsiyani amalga oshirish davomida joydan-joyga o‘tib, harakatlanib turishlari zarur. Shuning uchun ham bu xildagi kombinatsiyalar tayyorgarliklarsiz bajarilganga o‘xshab ketadi. Aynan shu xildagi kombinatsiyaning asosiy prinsiplarini saqlab qolgan holda o‘yin vaziyatiga qarab uning mazmunini o‘zgartira bilish faqat taktik tafakkuri yuksak darajada bo‘lgan futbolchilarninggina qo‘lidan keladi. Shunday qilib, ayrim futbolchilarning va umuman komandaning taktik tayyorgarligi eng yuqori darajada bo‘lishi trener belgilagan planni ijodiy bajara bilishda, tayyorlab qo‘yilgan kombinatsiyalar bilan tayyorgarliklarsiz yuzaga kelgan kombinatsiyalarni mohirona birga qo‘shib olib borishdan iborat. O‘yin epizodlaridagi guruh harakatlari ikki kishi, uch kishi va h.k. o‘rtasida hamkorlik qilishga bo‘linadi. Biroq, bevosita kombinatsiyalar tafsilotiga o‘tishdan olidin uzatishlar taktikasiga to‘xtalib o‘tish lozim. Kombinatsiyalar manyovr qilish va uzatishlar yordamida amalga oshirilishi yuqorida aytilgan edi. Biroq, o‘yinchilar qancha manyovr qilishmasin, to‘pni uzatish ularni bir-biriga bog‘lovchi bo‘g‘in ayni «kombinatsiya tili» bo‘lib qolaveradi. Uzatish taktikasi. Futboldagi hamma uzatishlarni mazmuniga binoan quyidagi tarzda klassifikatsiyalasa bo‘ladi 1. Nimaga mo‘ljallanganiga qarab a) oyoqqa borib tushadigan; b) yugurib borishga-himoyachilar orqasiga, bo‘sh joyga; v) zarba berishga; g) «chala»-o‘z darvozasi tomoniga yoki maydonning ko‘ndalangiga-ochilgan sherigiga; d) g‘izillatib. 2. Masofaga qarab a) qisqa (5-10 m); b) o‘rtacha (10-25 m); v) uzoq (25 m dan ortiq). 3. Yo‘nalishiga qarab a) uzunasiga; b) ko‘nlangiga; v) dioganaliga. 4. Traektoriyasiga qarab a) pastlatib; b) tepalatib; v) yoy bo‘ylab. 5. Ijro usuliga qarab a) sekingina (aniq mo‘ljallab); b) burama; v) orqaga. 6. Ulgurishiga qarab a) vaqtida; b) kechikib; v) barvaqt. Hujum qilayotganlar xilma-xil uzatishlar ishlatish natijasida himoyachilarni goh olidinga chiqib (ko‘ndalangiga uzatganda), goh qanot tomonlarga yaqinlashib (uzunasiga uzatganda) harakatlanib yurishga majbur qiladilar, shuningdek hujum yo‘nalishini tezlik bilan qanotdan-qanotga o‘tkazib (uzoq joyga dioganaliga uzatganda) o‘ynaydilar. Uzatishlarning har bir muayyan sharoitidagina (himoyachining tezkor yoki sustkashligiga, to‘pni olib qolishga ustaligi yoki olib qo‘yishni ma’qul ko‘rishiga, kallasi bilan yaxshi yoki yomon o‘ynashiga va h.k. qarab) samarali chiqishi mumkin. To‘p uzatayotganda o‘yinchi bularni albatta hisobga olishi kerak. Maydonning ko‘ndalangiga qisqa va o‘rtacha masofaga uzatish ishonchliroq bo‘ladi. Biroq bunday uzatishlar hujumda tezkor manyovr qilishni qiyinlashtiradi, raqiblarga o‘z kuchini atakaning eng xavfli uchastkasidan qayta guruhlab olish imkonini beradi. Uzoq masofaga, uzunasiga va dioganaliga (qisman o‘rtacha masofaga) uzatish esa yuqori tezlikda hujum qilish imkonini beradi. Bunga kutilmaganlik elementi qo‘shiladi-da, mudofaadagilar harakatini qiyinlashtiradi. Natijada o‘yinchilarga zarba berish pozitsiyasiga chiqish uchun qulay sharoit yuzaga keladi. Shubhasiz, bu uzatishlarda to‘pni oldirib qo‘yish xavfi oz emas. Biroq bundan qo‘rqmaslik kerak, chunki uzatish yaxshi chiqib qolsa, raqib darvozasi bevosita xavf ostida qoladi. Shunday qilib, uzatish qanchalik qisqa bo‘lsa, to‘p shuncha kam oldirib qo‘yiladi, qanchalik uzoq va keskin uzatilganda esa yo‘l qo‘ysa bo‘ladigan oldirib qo‘yish xavfi shunchalik ko‘p bo‘ladi. Biroq har ikkala holda to‘pni boshqarayotgan futbolchi uzatganda to‘pni oldirib qo‘yishi minimum darajaga tushirilishiga, har galgi uzatish o‘yinni keskinlashtiradigan bo‘lishishiga erishish kerakligini yodda tutish lozim. Quyidagilar uzatish samaradorligiga ta’sir ko‘rsatadigan omillar hisoblanadi futbolchining texnik mahorati; maydonni (sheriklari va raqiblar qaerda va qanday pozitsiyada turganini) ko‘ra bilishi; to‘pni boshqarayotgan o‘yinchining taktik tafakkur qilishi, uning to‘pni mazkur o‘yin vaziyatida sheriklaridan qaysi biriga va qanday tarzda uzatib berish ma’qul ekanini tez va to‘g‘ri aniqlay bilish; sheriklarining manyovrchangligi, ya’ni to‘pni boshqarayotgan o‘yinchiga qilinayotgan «takliflar» miqdori. Ikki kishilik kombinatsiyalar. Quyidagi kombinatsiya turli ikki sherik o‘rtasidagi o‘zaro hamkorlikka kiradi «devor», «kesishuv» va «to‘p uzatish». «D e v o r » k o m b i n a s i ya s i himoyachi bilan kurashni sherik yordamida yutib chiqishning eng samarali usuli hisoblanadi. Buning mohiyati shundan iboratki, to‘pni boshqarayotgan o‘yinchi sherigiga yaqinlashib kelib (yoki sherigi yaqinlashib kelganda) to‘satdan unga to‘p uzatib yuboradi-da, o‘zi maksimal tezlikda himoyachining orqasiga o‘tib ketadi. SHerigi bir tepishdayoq to‘pning tezligi va yo‘nalishini to‘p uzatib bergan o‘yinchi yugurish tezligini sekinlashtirmay turib to‘pni yana egallab oladigan, himoyachilar esa bunga halaqit berolmaydigan yoki to‘pni olib qololmaydigan qilib o‘zgartirib yuboradi. Kombinatsiyaning bu turi sheriklar bir-birini a’lo darajada tushunadigan bo‘lishi va texnik jihatdan mahoratli bo‘lishini talab qiladi. «Devor» rolini o‘tovchi futbolchi to‘pi bor tomonidagi pozitsiyada bo‘lishi mumkin. «Devor» kombinatsiyasi maydonning istalgan qismida qo‘llanilishi mumkin. Biroq ko‘plab o‘yinchilar to‘planib qolagan joyda uning samaradorligi kamayib ketadi. Ana shuning uchun ham hozirgi mudofaadagi taktik joylanishlarda bu kombinatsiyani raqiblar jarima maydonida bajarish qiyinlashib qolgan bo‘lib, bu esa juda ham aniq o‘yin tashkil etishni talab qiladi. «K e s i sh u v» k o m b i n a s i ya s i (to‘pi bor o‘yinchi bilan uning sherigi ro‘parama-ro‘para kela turib, uchrashuv nuqtasida to‘pni sherigiga qoldirib ketadigan hamkorlik) ko‘proq maydon to‘pni o‘rtasida yoki jarima maydoni bo‘sag‘asida qo‘llaniladi. O‘yinchilarning «kesishuv»dagi hamkorligi yaxshi ko‘rinib turibdi. To‘pni boshqarayotgan 8-o‘yinchi maydonning ko‘ndalangiga harakatlanib boradi, 9-sherigi esa unga ro‘para kelaveradi. Ma’lum bir nuqtada ular uchrashib, andakkina pauza qiladilarda, olidingi yo‘nalishda harakatni davom ettiradilar (endi ular bir-birlaridan uzoqlasha boradilar). Shundan keyingi tashabbus to‘pni boshqarib kelgan o‘yinchida bo‘ladi. Agar 6-himoyachi juda ham qo‘riqchilikda hech ham 9-o‘yinchi ketidan qolmasa, undan 8-o‘yinchi individual harakat qilaverishi uchun zo‘r imkoniyat paydo bo‘ladi. Bordi-yu, 6-himoyachi to‘pi bor o‘yinchini hujum qilishga jazm etsa, bu o‘yin pauza paytida to‘pni qo‘riqchidan kutilgan va erkin harakat qilish imkoniyatiga erishgan 9-o‘yinchiga qoldirib ketadi. «T o‘ p u z a t i sh» k o m b i n a s i ya s i ko‘pincha vaqtdan yutish maqsadida qo‘llaniladi. Kombinatsiyaning mohiyati shundaki, unda to‘p etib kelgan o‘yinchi uni moslab turmay, sheriklaridan biriga oshirib yuboradi. Bunda sheriklaridan birining tezlik bilan yangipozitsiyaga chiqishi nazarda tutiladi. Bir tepish bilan uzatish yordamida hujumchilar himoyachilarning hujum qaysi yo‘nalishda rivojlanishini aniqlab olishini qiyinlashtiradilar, shuningdek raqiblar darvozasigacha bo‘lgan masofani kamaytirish bilan bir vaqtda himoyachilarning to‘pni olib qo‘yish uchun hujumchilardan birortasiga yaqin kelishiga yo‘l qo‘ymaydilar. Uch kishilik kombinatsiyalar. Quyidagi kombinatsiya turlari uch sherik o‘rtasidagi hamkorlikka kiradi «to‘pni tegmay o‘tkazib yuborish», «joy almashuv» va «bir tegishdayoq uzatib o‘ynash». «J o y a l m a sh u v» k o m b i n a s i ya s i. Bu juda samarali kombinatsiya bo‘lib, asosiy maqsad sherigi bunga qarshilik ko‘rsatayotgan raqibni ergashtirib ketgandan keyin, o‘yinchi uning zonasiga o‘tish hisobiga raqiblarni yutib chiqish. «Joy almashuv» kombinatsiyasi ko‘rsatilgan. O‘ng qanot himoyachisi hujumga qo‘shiladi. To‘pni boshqarayotgan o‘ng qanot himoyachisi, ya’ni 2-himoyachi raqiblar himoyachisi ro‘parasiga ketayotgan o‘ng qanotdagi 7-hujumchiga uzatadi. Qo‘riqlab turgan himoyachi hujum qilmoqchi bo‘lganida, 7-o‘yinchi to‘pni o‘zining 6-sherigiga oshirib yuboradi, u o‘z navbatida to‘pni o‘ng qanotda juda katta tezlik bilan hujumga qo‘shilgan 2-himoyachiga darhol uzatib yuboradi. Shunday qilib qanotdagi 7-hujumchi bilan qanotdagi 2-himoyachi joy almashib qoladi. Kombinatsiya natijasida maydonning o‘zi tomonidagi yarimidan chiqib kelib hujumga qo‘shilgan o‘ng qanot himoyachisi uchun o‘yin joyi kengayadi. Maydonning istalgan qismida «joy almashuv» kombinatsiyasini muvaffaqiyat bilan qo‘llansa bo‘ladi. Buning ustiga shu xildagi bir nechta kombinatsiya ishlatish hujumining muayyan uchastkasida miqdor ortiqligi hosil qilish hisobiga raqiblarni yutib chiqish bilan ancha vaqtgacha olga tomon bajaraverish imkonini beradi. «T o‘ p n i t e g m a y o‘ t k a z i b yu b o r i sh» k o m b i n a s i ya s i-n i qanot hujumlarini bevosita raqiblar jarima maydonida tugallashda muvaffaqiyat bilan qo‘llaniladi. Qanot bo‘ylab hujumni yakunlayotgan hujumchilar ko‘pincha darvozaning uzunasi bo‘ylab ko‘ndalangiga kuchli (g‘izillatilgan) to‘p uzatishadi. Bunday uzatish, odatda, oldinda turgan yoki yugurib chiqayotgan sherikka yo‘naltirilgan bo‘ladi. Biroq bu futbolchini raqiblar odatda juda qattiq qo‘riqlashadi, sharoit yo‘qligidan darvozaga tepish yoki to‘pni moslab olishning epini qilolmaydi. Shuning uchun har ikkala holatda ham to‘p yo‘naltirilgan o‘yinchi uni sherigiga o‘tkazib yuborish mumkin. Futbolchi g‘izillatib uzatilgan to‘pni qabul qilishga aktiv chiqib boradi-da, darvozani mo‘ljallab zarba bermoqchidek harakat qilib, to‘pni sherigiga tegmay o‘tkazib yuboradi. Himoyachilarning tamomiy e’tibori, odatda, boshqalardan ko‘ra to‘pga yaqin turgan o‘yinchidan bo‘lgani uchun ham, to‘pni o‘tkazib yuborgan o‘yinchining orqasida kelayotgan sherigida darvozani mo‘ljallab zarba berish uchun qulay sharoit hosil bo‘lib qoladi. «B i r t e g i sh d a yo q u z a t i b o‘ y n a sh» k o m b i n a s i ya s i uchta sherik o‘rtasida ham ikki sherik o‘rtasidagi prinsiplar asosida bajariladi. Farq faqat shundaki, endi to‘p boshqa-boshqa yo‘nalishlarda uzatilishi mumkin bo‘ladi. Ko‘proq uchburchak shaklida kombinatsiya qilinadi. Bir tegishdayoq uzatish hujumning rivojlanish yo‘nalishini kutilmaganda, katta tezlik bilan o‘zgartirib yuborish, zarur bo‘lib qolganda esa kuchlarni qayta jamlab olish yoki pozitsiyadarni o‘zgartirib olish uchun vaqtdan yutish imkonini beradi. K o m b i n a s i o n o‘ y i n yu z a s i d a n u m u m i y k o‘ r s a t m a l a r 1.Trenirovkalar vaqtida kombinatsiya strukturasini, uning mazmuni bajarish prinsiplarini o‘zlashtirib olish kerak. Shundagina kombinatsiyalarni konkret o‘yin sharoitiga moslab bajarish mumkin. 2.Taktik kombinatsiya individual taktik tafakkur bilan guruhda bir-birini tushunishning, ya’ni o‘zaro hamkorlikning sintezi hisoblanadi. Shuning uchun guruh harakatining u yoki bu strukturasini tushunmasdan yodlab olish emas, balki o‘z bilim va mahoratini match mobaynida ijodiy tadbiq etish kombinatsiyasini amalga oshirishdagi asosiy vazifa hisoblanadi. Adabiyotlar 1. P.N.Kazakov futbol, Toshkent 1981 yil 2. V.M.Kachashkin. Jismoniy tarbiya metodikasi. Toshkent «O‘qituvchi» 1982 yil. 3. I.A.Karimov. Buyuk maqsad yo‘lidan og‘ishmaylik. Toshkent «O‘zbekiston» 1993 yil 4. Barkamol avlod O‘zbekiston taraqqiyotining poydevori. Toshkent 1997 yil. 5. Umumiy o‘rta ta’limning davlat ta’lim standarti va o‘quv dasturi. Toshkent 1999 yil, b-maxsus son. 6. Usmonxo‘jaev T.S. Jismoniy tarbiya darsi materiallari. «O‘qituvchi» 1975 yil. 7. T.Usmonxo‘jaev, F.Xo‘jaev. 1001 o‘yin, Toshkent 1990 yil. 8. YU.A.Afanasev jismoniy tarbiya, Toshkent 1992 yil. 9. L.I.Gurovich. G.P.Ivanova sportivnыe i podvijnыe igrы, Mos. 1977g. Yüklə 37,88 Kb. Dostları ilə paylaş:
|