beslenme adı verilir. Bir organizmanın enerji, büyüme, onarım, ya da varlığını
sürdürmesi için ihtiyaç duyduğu maddelere
besinler denir.
İki temel beslenme tipi vardır. Birinci beslenme tipinde, organizma kendi karmaşık
besinlerini çevresindeki basit maddelerden üretebilmektedir. Tüm yeşil bitkiler ve bazı
bakteriler ile diğer bir hücreli organizmalar kendi besinlerini bu yolla yapabilmektedirler.
Kendi besinlerini yapamayan organizmalar, bunları çevreden yiyecek şe
klinde almak
zorundadırlar. Tüm hayvanlar, besinlerini çevrelerinde hazır halde bulmak
zorundadırlar.
Yiyeceğin çevreden alınmasına
beslenme denir. Çoğunlukla, yiyeceklerdeki besinler
organizmaların doğrudan kullanabilecekleri şekillerde değildir. Bu bes
inler kimyasal olarak
çok karmaşıktır; organizmanın bunları daha basit şekillere parçalaması gerekir. Karmaşık
besinlerin organizma tarafından kullanılabilecek basit şekillere dönüştürülmesine
sindirim denir.
Maddelerin organizmaya alınması veya organizma içinde üretilenlerin organizmanın
her tarafına dağıtılması işlemine "transport" "taşınım" denir. Besinler, atıklar ve hayat
olaylarını diğer ürünleri organizma içinde bir yerden diğerine taşınırlar. Çok küçük
organizmalarda gerçek bir taşınım sistemi yoktur. Kullanılabilir maddeler çevreden
doğrudan organizma içine alınırlar. Atıklar, organizmadan doğrudan çevreye geri
verilirler. Hayvanların çoğunda gerekli maddeleri organizmanın tüm parçalarına taşıyan
ve atıkları uzaklaştıran özel dolaşım sistemleri vardır.
Tüm canlılık işlemleri sürekli bir enerji temini gerektirir. Organizmalar enerjilerini belli
besinlerde depolanmış kimyasal enerjinin serbest kalmasından sağlarlar. Bunun
başarıldığı işleme
solunum denir. Solunum, karmaşık bir kimyasal tepkimeler dizi
sini
içerir. Şekerin su ve karbondioksit meydana getirecek şekilde yıkılması, bir solunum
tipidir. Bu tepkime, havanın oksijenine ihtiyaç duyduğundan buna
