Hazirlayanlar

ESARETİN BEDELİ

---

137
İ S T A N B U L
YA B A N C I L A R İ Ç İ N T Ü R K Ç E Ö Ğ R E T İ M S E T İ C 1 / +
8C
hücrede aç susuz bırakılır. Artık açlıktan fare yemeye başlar, hücre cezası biter. Müdür, ısrarla hesapların tutulmasını emre-
der. Kitaplar gelmediği müddetçe hesapları tutmayacağını yineler. Sonunda müdür çaresiz kalır gazeteye ilan verir. Bu ilan 
dolayısıyla hapishane, kitapları hibe etmek isteyen insanların akımına uğrar. Banka müdürü ve yükümlüler bu durumdan 
çok hoşnut kalır. Hükümlüler, tekrar tekrar okudukları kitaplardan kurtulur, yeni yeni kitaplar okumaya başlarlar.
Banka müdürü, artık muhasebe kayıtlarını tutmaya başlar. Bu arada 20 yaşında hapse giren, şu anda 65 yaşında olan 
bir mahkûmu kütüphaneye sorumlu olarak bırakır. Bu adam, 45 yılını hapishanede geçirmesi ve iyi niyeti göz önünde 
bulundurularak şartlı tahliye edilir. Kendini hapishaneye adayan bu adam dışarı çıktığı zaman uzun bir süre bir bocalama 
geçirir. Hapishane bu kişiye bir süper markette alışveriş yapan müşterilerin aldığı ürünleri kasadan sonra poşetleme görevi 
verir. Birde kalacak yer temin eder. Yaşlı adam kütüphanede çok sevilen bir kişi iken bu işte önemsenmeyen bir kişi olmayı 
benimseyemez. Kaldığı evde kendisini asar. Bunu duyan banka müdürü çok üzülür. Kendisinin de ileride aynı duruma düş-
memesi için kendisine maddi zemin hazırlama kararı alır. Hapishane müdürünün tutturmuş olduğu hesabı bir üçüncü şahıs 
üzerine kayıt ettirir. Bu müdürün de kafasına yatar. Sahte bir kimlik çıkarılır. Bütün hesaplar bu şahsın üzerinden kaydedilir. 
Sonunda banka müdürü, hapishane müdürünün takım elbise ve ayakkabısını alır. Bir poşetin içerisine koyar, kazmış olduğu 
tünelden hapishanenin lağım kanalına ulaşır. 4 km lağım kanalının içinde ilerler ve hapishanenin dışına, kanalın döküldüğü 
yer olan bir nehre çıkar. Burada elbiselerini değiştirir. Üçüncü şahsa ait olan kimlik de yanındadır. Bankadan bu parayı çeker, 
özlemini duyduğu yeni bir hayata başlar.
Sabahleyin sayımda bir kişinin yok olduğu fark edilir. Banka müdürünün odasına bakılır, müdür yok. Ararlar müdürü 
bulamazlar. En sonunda posteri kaldırırlar ki ne görsünler: Bir tünel! Hapishane müdürünün aklına hemen banka hesabı 
gelir, bir bakar ki hesap bakiyesi sıfır. Bunun üzerine hapishane müdürü intihar eder. Banka müdürü ise kendisine yeni bir 
hayat kurar.