Ko’z akkomodasiyasi (ko’zning moslashishi) turlicha uzoqda turgan narsalarni aniq ajratish qobiliyatidir. Ko’z akkomodasiyasi ko’z soqqasini harakatga keltiruvchi nervning parasimpatik tolalari bilan ta’minlanmagan, kipriksimon muskullarning reflektor qisqarishi natijasida gavhar elastikligi o’zgarishidan vujudga keladi. Muskullar qisqarganda, kipriksimon bog’lamlar tonusi oshib, gavharning bo’rtiqligi ortadi va nur sindirish kuchi ko’payadi. Narsa ko’zga juda yaqinlashtirilganda kipriksimon muskullar shu xilda qisqaradi. Kipriksimon muskullar bo’shashganda kipriksimon bog’lamlar tortiladi va gavharning egriligi, nur sindirish kuchi kamayadi. Uzoqdagi narsaga qaraganda shunday bo’ladi. Narsa ko’zdan 65 sm uzoqda bo’lganda kipriksimon muskullar qisqaradi. Odam yaqindagi narsalarga qaraganda gavhar qavariqroq, uzoqdagi narsalarga qaraganda esa yassiroq bo’ladi.
Yaqindan va uzoqdan ko’rish. Yaqindan va uzoqdan ko’rish tug’ma bo’lishi, shuningdek, hayotda orttirilgan bo’lishi mumkin. Yaqindan ko’radigan kishilarda parallel nurlar markaziy chuqurchaning oldingi tomonida to’planadi, akkomodasiya natijasida kipriksimon muskullar doim tarang turadi. Yaqindan ko’radigan odamlarda, tarqalgan yorug’lik nurlari ko’zning markaziy chuqurchasiga tushadi. Shuning uchun ham narsalarning tasviri aniq ko’rinmaydi.Uzoqdan ko’rishda ko’zining uzun o’qi kalta bo’lib qoladi va yorug’lik nurlari to’r parda orqasida to’planadi. Asosiy fokus pardaning orqasiga to’g’ri kelganidan narsa tasviri ravshan bo’lmaydi.
Ranglarni sezish.Ko’rinadigan narsalarning hammasi rangli bo’ladi. Narsalarning turli uzunlikdagi yorug’lik to’lqinlarini yutishiga yoki aks ettirishiga qarab, rangini sezamiz. Spektrda 8 xil rang bo’lib, ular orasida oraliq ranglar juda ko’p. Bizning ko’zimiz 200 ga yaqin oraliq ranglarni ajratadi. Spektrdagi barcha to’lqinlarning aks etishi oq rang sezgisini keltirib chiqaradi, narsa hamma ranglarni yutganda esa qora bo’lib ko’rinadi. Kolbachalar to’r pardaning rang sezuvchi hujayralari hisoblanadi. Tayoqchalar narsaning rangini sezmaydi. Shuning uchun ham kechasi hamma narsa bir xilda kul rang bo’lib ko’rinadi. Ba’zi odamlar ranglarni ajrata olmaydi. Bu kasallikni birinchi marta Dalton aniqlagani uchun uning nomi bilan daltonizm deb ham ataladi.