ilmiy jihatdan esa, falsafiy qarashlar ta’sirida bo’lgan, sof ijtimoiy psixologik nazariyalarning soni juda oz bo’lgan.
Ijtimoiy psixologiyaga oid qarashlar jamiyatning tarixiy rivojlanishi bilan bog‘liq holda rivojlangan,
Insoniyat tarixida mutafakkirlar, olimlar, allomalar ijtimoiy psixologik hodisalar bilan qiziqqanliklarini kuzatamiz. Lekin ular bu hodisalarni o’z davri ruhida, o’z nazariy va ijtimoiy qarashlari, hattoki, turli oqimlar doirasida tushuntirishga uringanlar.
Ilmiy manbalar ijtimoiy psixologiyaning davlat va huquq nazariyasi, siyosiy iqtisod, etika, falsafa fanlarining rivojlanishi bilan uzviy bog‘liqligini ko’rsatadi. Ayniqsa, fan taraqqiyotiga falsafa fani o’zining sezilarli ulushini qo’shgan. Shuning uchun ham amerikalik olim G.Olport ijtimoiy psixologik g‘oyalarning yaratilishi va rivojlanishi falsafa bilan, uning ko’zga ko’ringan arboblaridan hisoblangan Platon nomi bilan bog‘liq deb yozgan edi.
Platon o’zining "Davlat" va "Qonunlar" deb atalgan dialoglarida shaxsning jamiyat bilan aloqalari masalasiga to’xtalib, jamiyat individga nisbatan o’zgarmas bir birlikki, uning taraqqiyoti jamiyat rivojlanishi qonunlariga bo’ysunadi, degan fikrni himoya qilgan.
Unga qarama-qarshi fikrni Aristotel bayon etib, individni barcha ijtimoiy o’zgarishlarning sababchisi, chunki unda bunga imkon beruvchi psixologik tizimlar bor, deb yozadi. Ya’ni, shaxs va jamiyat o’rtasidagi munosabat masalasi Platonda jamiyat foydasiga hal bo’lgan bo’lsa, Aristotelda bu narsa shaxs foydasiga yechilgan.
