3. Muammoni yoyish. Ilmiy yoki ilmiy- texnikaviy muammoni bir karrali akt sifatida ko‘rish mumkin emas. Muammoning yechimi ko‘pincha uning yoyilishi bilan mos keladi, ya’ni qo‘shimcha savollarining paydo bo‘lishi va ifodalanishi bilan.
Ular xar qanday muammoning bog‘lovchi, aniqlovchi tugunlovchi punkti bo‘lgan markaziy masala atrofida guruhlanadi.
Qo‘shimcha savollarni yechish tadqiqotchining qo‘liga markaziy masalaga javob izlashda ma’lumotlar, faktlar beradi. Qo‘shimcha savollarni ma’lum darajada asosiy muammoning rejalariga (aspektlariga ) o‘xshatish mumkin, ya’ni tadqiqot ob’ektini yangi aloqalar bilan o‘rganish, yangi ob’ekt bilan yoki ob’ektni yangi sharoitda o‘rganishga tenglash mumkin.
Ilmiy muammoning markaziy savoli-muamoning xar xil jixatidan bog‘langan o‘ziga xos tug‘unidir. Ular ba’zi xollarda aloxida tadqiqot mavzusi sifatida xam ko‘rilishi mumkin. Aloxida kichik muammo va mustaqil muammo ko‘rinishida xam.
Albatta tadqiqotchi ilgarigi va xozirgi davrda qilingan va qilinayotgan ishni bilmasdan takrorlamasligi uchun ularni aniq bilishi shart. Buning uchun adabiyotlarni va boshqa ma’lumot manbalarini puxta o‘rganishi shart.
Foydalanilgan manbalar ro’yxati:
“Ilmiy Ijodiy Izlanish Asoslari” fanidan o’quv uslubiy majmua.
I.Z.Nosirov, T.Almatayev, AndMI, 2017.
“Ilmiy Ijodiy Izlanish Asoslari” fanidan amaliy mashg’ulotlarini bajarish bo’yicha uslubiy ko’rsatma. I.Z.Nosirov, T.Almatayev, AndMI, 2017.
Peregudov L.V., Saidov M.X., Aliqulov D.Е. Ilmiy ijod metodologiyasi.-Toshkent: «Moliya» nashriyoti, 2002.
Штофф В.А. Введение в методологию научного познания. М., 1998
Перегудов Л.. Методология научных исследований.- Ташкент, 2002
Кара-Мурза С.Г. Проблемы интенсификации науки. Технология научных исследований. М., 1989.
Dostları ilə paylaş: |
