Ilmiy uslubning har bir matnida qurilishning o'ziga xos mantiqi mavjud bo'lib, u tuzilish qonunlariga mos keladigan aniq bir shaklga ega. Odatda tadqiqotchi quyidagi sxemaga rioya qiladi:
Muammoning mohiyatiga kirish, uning dolzarbligi va yangilanishi;
Tadqiqot mavzusini tanlash (ba'zi hollarda ob'ekt);
Maqsadlarni belgilash, muayyan vazifalarni bajarish davomida hal qilish;
Tadqiqot mavzusiga har qanday tarzda ta'sir etadigan ilmiy manbalarni ko'rib chiqish, ish uchun nazariy va uslubiy asoslarni tavsiflash; Terminlarning asoslanishi;
Ilmiy ishning nazariy va amaliy ahamiyati;
Ilmiy ishning mazmuni;
Eksperimentning tavsifi, agar u amalga oshirilsa;
Tadqiqot natijalari, uning natijalari bo'yicha tuzilgan xulosalar.