Hüquqi şüur. Hüquqi şüur bütünlükdə cəmiyyətin maraq və tələbatı ilə təyin
olunan hüquqi baxışlar, nəzəriyyə və hisslər, hüquqi hadisələr haqqındakı biliklər və
onların qiymətləndirilməsinin məcmusudur.
Siniflər, millətlər və dövlətlər arasındakı münasibətləri əks etdirən siyasi şüurdan
fərqli olaraq, hüquqi şüur həyatın ictimai münasibətlərin iştirakçılarının hüquq və
vəzifələri nöqteyi-nəzərindən əks etdirir. Hüquqi şüurun xarakterik cəhəti onun hüquqla
qırılmaz əlaqəsidir. Bu əlaqə onların meydana gəlməsi, fəaliyyət göstərməsi və inkişafı
ilə bağlı olan ümumi səbəblərlə şərtlənmişdir. Hüquq və hüquqi şüur cəmiyyətin
siniflərə bölünməsi, dövlətin əmələ gəlməsi və inkişafı nəticəsində yaranmış ictimai
münasibətləri tənzimləmə zərurətindən meydana gəlmişdir. Hüquq normativ
sistemlərdən biri olub, cəmiyyətdə insanların hərəkət və davranışlarını, birliklərin və
dövlət təşkilatlarının vəzifələrini, münasibətlərini tənzimləyir. Bu normalar müvafiq
hüquqi qanunlarda ifadə olunur. Bununla, hüquq ictimai orqanizmin işləməsi üçün
lazım olan optimal şəraitin yaradılmasına kömək edir.
Hüquqi şüur hüquqi münasibətlərin, normaların və təsisatların təbiəti və vəzifələri
haqqında, qanunvericilik, məhkəmə və prokurorluq orqanlarının fəaliyyəti haqqında
təsəvvürləri əhatə edir.
Hüquqi şüur başqa ictimai şüur formaları ilə, xüsusilə siyasi, əxlaqi və fəlsəfi
şüurla qırılmaz qarşılıqlı əlaqədədir, onlara tə'sir etməklə bərabər onların təsirinə məruz
qalır. Nəzəri şüurun hər hansı forması kimi hüquq öz müddəalarını məntiqi formada
ifadə edir, həmin bilik sahəsinin əvvəlki inkişafına söykənir. Bütün bunlar dövlət və
hüquq nəzəriyyəsinə dair xüsusi əsərlərdə geniş izah edilir.
13
Hüquqi şüur və hüquq bir qəbildən olan hadisələr olsa da eyni deyildir. Onların
qırılmaz əlaqələrinə və qarşılıqlı asılılığına baxmayaraq, hər ikisi üstqurumun müstəqil
elementləridir. Hüquq hər şeydən əvvəl hüquqi qanunlar olub, yerinə yetirilməsi dövlət
tərəfindən təmin olunur.
Hüquqdan fərqli olaraq hüquqi şüur ümumi, məcburi xarakter kəsb etmir və
dövlətin məcburi qüvvəsi ilə təmin olunmur. O, cəmiyyətdə müxtəlif sinif və sosial
qrupların hüquq haqqında mövqeyindən, onun qiymətləndirilməsi kimi tarixi zərurətdən
meydana gəlir.
Əgər hüquq üstqurumun nisbi dəyişməz elementidirsə, hüquqi şüur onun daha
çevik və dəyişən elementi kimi təzahür edir. Adətən istehsal prosesində, mübadilədə və
bölgüdə baş verən hər hansı kiçik dəyişikliklər belə, hüquqi şüurda əks olunur və
qiymətləndirilir. Bu zaman cəmiyyət qarşısında hüquqi sahədə tənzimləmə vəzifələri
formalaşır. O sanki bazis və hüquq arasında əlaqəni təmin edir. Demokratik cəmiyyətdə
qanunun aliliyi prinsipi hüquqi şüurun da bu istiqamətdə formalaşmasına zəmin yaradır.
Əxlaq. Əxlaq və ya mənəviyyat öz tarixi etibarilə ictimai şüurun qədim forması
olub, insan cəmiyyətinin formalaşdığı dövrdə meydana gəlmişdir. Cəmiyyətin ilkin
inkişaf mərhələsindəki iqtisadi münasibətlərdə öz ifadəsini əxlaqi şüurda tapmışdır.
Əxlaq hələ ibtidai icma quruluşunda insanların praktiki tələbatından - münasibətlərin
tənzimlənməsi, birgə əmək fəaliyyətinin təşkili ehtiyacından meydana gəlmiş və inkişaf
etmişdir. Bütün bunlar adi davranış normalarının, qaydalarının adət kimi təsbit olunmuş
şəkildə işlənilməsini tələb edirdi. Axı cəmiyyət həmişə öz üzvləri qarşısında müəyyən
tələblər qoyur. Bu tələblər ilk növbədə məhz əxlaq normalarında ifadə olunur. Cəmiyyət
inkişaf etdikcə istehsalda, istehsal münasibətlərində baş verən dəyişikliklərin təsiri
altında bu normalar dəyişilir, yeniləşir və inkişaf edir.
Əxlaq dedikdə, adətən, cəmiyyətdəki davranış normaları, qaydaları və
prinsiplərinin məcmusu başa düşülür. Bəzən mənəviyyata və əxlaqa eyni anlayışlar kimi
baxırlar. Lakin mənəviyyat daha geniş, əhatəli bir anlayışdır.
14
Etika əxlaq nəzəriyyəsi, əxlaq haqqında fəlsəfi təlimdir. O, quldarlıq cəmiyyətində
əqli əməyin fiziki əməkdən ayrılması, ilk fəlsəfi nəzəriyyələrin yaranması dövründə
meydana gəlmişdir. Bu mənada filosofların insan münasibətləri sahəsinə müraciət
etmələri, əxlaqın meydana gəlməsi səbəbləri və mənbələri, həyatın mənası, səadət, xeyir
və şər anlayışları, insan hərəkətlərinin əxlaqi qiymətləndirilməsi və başqa problemlərə
toxunmaları xüsusi rol oynamışdır. Etik konsepsiyalar fəlsəfi sistemlərin tərkib hissəsi
olmaqla, adətən, fəlsəfədə iki cərəyanın - materializm və idealizmin mübarizəsini əks
etdirmişdir. Materializmin nümayəndələri əxlaqı insanın tələbatı və marağı ilə bağlayıb
onun bəşəri əsasını tapmağa can atmışlar. İdealist konsepsiyaların nümayəndələri isə
əxlaqa oprior, bu dünya ilə əlaqəsi olmayan, anadangəlmə və dəyişməz bir hadisə kimi
baxırlar.
Əxlaqın norma, prinsip və kateqoriyalarına konkret-tarixi mövqedən yanaşmaq
lazımdır. Xeyir və şər, ədalət, namus, şərəf və s. haqqında əbədi və dəyişilməz
təsəvvürlər yoxdur və ola da bilməz.
Elm. İctimai şüurun formalarından biri olan elm təbiətdə, cəmiyyətdə və insan
təfəkküründə baş verən proses və hadisələr haqqında sınaqdan keçirilmiş,
dəqiqləşdirilmiş biliklər sistemidir. İnsan və bütövlükdə cəmiyyətin yaşaması üçün onlar
ətraf aləm haqqında müəyyən biliklərə malik olmalıdırlar. Bunsuz istehsal prosesini
həyata keçirmək mümkün deyil. Odur ki, cəmiyyət elmsiz, biliksiz, yaşaya bilməz.
İctimai fikrin digər formaları kimi elmi də hər hansı bir millət, bir xalq və yaxud da bir
insan nəsli yaratmamışdır. O, tarix boyu bütün bəşəriyyət tərəfindən, bütün xalqların
alimləri tərəfindən yaradılmış və inkişaf etdirilmişdir.
Cəmiyyət həyatında onun rolundan danışdıqda onun yerinə yetirdiyi üç qrup sosial
funksiyanı xüsusi qeyd etmək lazımdır: birincisi, mədəni-dünyagörüşü funksiyası,
ikincisi, elmin bilavasitə məhsuldar qüvvə olması və üçüncüsü, ictimai inkişafda
meydana gələn müxtəlif problemlərin həllində ondan geniş istifadə olunmasıdır.
Dostları ilə paylaş: |