Kernikterus: Akuta mr görüntüleme bulguları



Yüklə 229,26 Kb.
Pdf görüntüsü
tarix07.01.2017
ölçüsü229,26 Kb.
#4670

Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

62 


Kernikterus: Akuta MR görüntüleme bulguları 

ARAŞTIRMALAR (Research Reports) 

KERN KTERUS: AKUT MR GÖRÜNTÜLEME BULGULARI 

Kernicterus: acute MR imaging findings 

 

Abdulhakim COŞKUN



1

, Ali YIKILMAZ

2

, Sefer KUMANDAŞ



3

, Ali MANAV

Özet 


Amaç:  Kernikterusun  akut  dönem  kranial  manyetik 

rezonans görüntüleme bulgularını araştırmak.  

Gereç  ve  Yöntem:  Sarılık,  ensefalopati  ve  indirekt 

hiperbilirubinemi  (ortalama  35.9  mg/dL)  ile  başvuran 

olan  dokuz  yenidoğan  çalışmaya  alınarak  1-10  gün 

içinde  prospektif  olarak  kranial  manyetik  rezonans 

görüntüleme 

ile 


değerlendirildi. 

Patolojik 

sinyal 

değişiklikleri  özellikle  globus  pallidusa  dikkat  edilerek 



değerlendirildi.  

Bulgular: Dokuz olgunun altısında T1 ağırlıklı manyetik 

rezonans  görüntülemede  globus  pallidusta  değişik 

derecelerde  bilateral,  simetrik  sinyal  artışı  izlendi.  Bu 

değişiklikler  T2  ağırlıklı  görüntülerde  izlenmedi.  Globus 

pallidus  tutulumu  olmayan  bir  olguda  hemoraji  ile 

uyumlu  çok  sayıda  parankimal  noktasal  odak  izlendi. 

Geriye  kalan  iki  olguda  manyetik  rezonans  görüntüleme  

tamamen normaldi. 

Sonuç:  T1  ağırlıklı  görüntülerde  hiperintens  olarak 

izlenen  globus  pallidus  tutulumu  akut  kernikterusta  sık 

görülen 


ve 

karakteristik 

bir 

manyetik 



rezonans 

görüntüleme bulgusudur. 

 

Anahtar 


Kelimeler: 

Hiperbilirubinemi, 

Manyetik 

rezonans görüntüleme, Kernikterus 

Abstract 

Purpose:  To  investigate  the  cranial  magnetic  resonance 

imaging findings of kernicterus in the acute stage.  

Material  And  Methods:  Nine  neonates  who  admitted 

with 

jaundice, 



encephalopathy 

and 


indirect 

hyperbilirubinemia 

(mean, 

35.9 


mg/dL) 

were 


prospectively evaluated with cranial magnetic resonance 

imaging.  Pathological  signal  changes  were  evaluated 

paying particular attention to globus pallidus.  

Results:  Six  of  nine  patients  demonstrated  bilateral, 

symmetrical,  increased  signal  intensity  in  the  globus 

pallidus  on  T1-weighted  imaging  in  various  degrees. 

These lesions were not apparent on T2-weighted images. 

In  one  patient  without  globus  pallidus  involvement  

multiple  parenchymal  punctate  T1  hyperintense  lesions 

consistent  with  hemorrhage  were  seen.  The  magnetic 

resonance  imaging  studies  of  other  two  patients  showed 

no evidence of abnormality.  

Conclusion:  The  involvement  of  globus  pallidus  seen  as 

hyperintense  on  T1-weighted  magnetic  resonance 

imaging, is a common and characteristic finding of acute 

kernicterus. 

 

Key  Words:  Hyperbilirubinemia,  Magnetic  resonance 



imaging, Kernicterus 

Manyetik 

rezonans 

görüntülemenin 

(MRG) 

kernikterusu  değerlendirmede  büyük  bir  katkısı 



olmuştur.  Bugün  kernikterus  tanısı  MRG  ile 

doğrulanabilmektedir.  MRG’de  bazal  ganglion, 

talamik ve subtalamik tutulum bildirilmekle birlikte 

en  karakteristik  görüntüleme  bulgusu  globus 

pallidusta (GP) T1A (ağırlıklı) ve T2A görüntülerde 

izlenen  bilateral,  simetrik  sinyal  artışıdır.  Ancak 

çalışmaların  çoğu  akut  ensefalopatinin  ortaya 

çıkışından aylar ya da yıllar sonra beyin hasarının 

subakut  ya  da  geç  döneminde  elde  edilen 

görüntülerin  üzerinde  durmaktadır.  Bütün  bu 

çalışmalar 

GP’un 


T2A 

g örüntülerdeki 

hiperintensitesini  vurgulamaktadır.  GP’da  izlenen 

değişikliklerin ne kadar erken ortaya çıktığını ya da 

her  olguda  görülüp  görülmediği  tam  olarak 

bilinmemektedir (1-3). 

 

Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi 38039 KAYSER  



Radyoloji. Doç.Dr.

1

, Araş.Gör.Dr.



2

, Uzm.Dr.

4



Pediatrik Nöroloji. Prof.Dr.



3

 



Geliş tarihi: 3 Kasım 2003 

Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

63 


Coşkun, Yıkılmaz, Kumandaş, Manav 

Bu 


çalışmada 

akut 


kernikteruslu 

dokuz 


yenidoğanda 

MRG 


ile 

kranial 


tutulumu 

değerlendirdik. 

 

 

MATERYAL VE METOD 



 

 

Kernikterus tanısı alan yedisi kız, ikisi erkek olmak 



üzere dokuz yenidoğan çalışmaya alındı. Yaşları 3-

7  gün  arasında  (ortalama  5.8  gün);  gestasyonel 

yaşları  34-40  hafta arasında (ortalama  37.4  hafta) 

değişmekteydi.    Olgular  beşi  term,  dördü  preterm 

olarak,  biri  dışında  normal  spontan  vajinal  yolla 

doğmuştu.  Bir  olgu  ise  uzamış  membran  rüptürüne 

bağlı  olarak  sezaryan  ameliyatı  ile  doğmuştu. 

Sarılığı  olan  tüm  bu  yenidoğanlar  hastanemize 

sevkedilmişti ve yenidoğan yoğun bakım ünitesinde 

takip edildi. Olguların tamamında birinci ve beşinci 

dakika  Apgar  skorları  normaldi  ve  asfiksi  öyküsü 

yoktu. 


 

Bu  çalışma  Erciyes  Üniveristesi  Yenidoğan  Yoğun 

Bakım  Ünitesinde  gerçekleştirildi.  Tüm  olguların 

ebeveynlerine  çalışma  hakkında  bilgi  verilerek 

yazılı bir izin alındı. 

 

Tüm  infantların  bir  nöropediatrist  ve  neonatalog 



tarafından  nörolojik  muayenesi  yapıldı.  Bilirubin 

düzeyleri  için  kan  örnekleri  alındıktan  sonra  tüm 

infantlara  acil  olarak  kan  değişimi  ve  fototerapi 

tedavileri 

uygulandı. 

ndirek 


bilirubin 

tepe 


değerleri  30-57  mg/dL  (ortalama  35.9  mg/dL) 

arasında  değişmekteydi.  Kranial  MRG  tetkiki 

ensefalopatinin 

klinik 


olarak 

başlangıcından 

itibaren  1-10  gün  (ort.4.8  gün)  sonra,  1.5  T  klinik 

MR  cihazı  ile  (Philips  Gyroscan,  Best,  the 

Netherlands)  sedasyon  altında  gerçekleştirildi. 

Aksiyel,  sagital  ve  koronal  T1A  spin  eko  (TR:  550 

msec;  TE:  14  msec)  ve  T2A  turbo  spin  eko  (TR: 

2000  msec;  TE:  100  msec)  ve  aksiyel  FLAIR  (TR: 

4700  msec;  TE:  100  msec;  IT:  2000  msec) 

görüntüler  elde  olundu.  MRG  tetkiki  hastaların 

vital durumu taşıma için uygun hale gelince yapıldı. 

Her  hasta  yanında  sürekli  bulunan  bir  doktor 

tarafından  sedatize  edildi,  taşındı  ve  monitörize 

edildi.  Görüntüleme  işlemi  sırasında  tüm  hastalar 

hareketsizliği sağlamak ve vücut ısısını sabit tutmak 

için battaniyeye sarıldı. 

 

MR  görüntüleri  nörolojik  manifestasyonlar  ve 



bilirubin  düzeylerinden  haberdar  olmayan  iki 

deneyimli radyolog tarafından birbirinden bağımsız 

olarak değerlendirildi. Tüm beyin alanları ve bazal 

ganglionlar 

herhangi 

bir 


patolojik 

sinyal 


değişikliğini  belirlemek  için  gözden  geçirildi  ve 

patolojik  sinyal  değişiklikleri  tutulum  olarak 

değerlendirildi. 

 

 



BULGULAR 

 

 



Tüm hastalarda sarılık vardı ve ana klinik bulgular 

sıklık sırasına göre yetersiz beslenme (n=6), letarji 

(n=4),  hipertoni  (n=2),  havale  (n=1),  hipoaktivite 

(n=1)  ve  yüksek  tonlu  ağlama  (n=1)  idi.  Bir 

hastada  Rh  uygunsuzluğu  ve  başka  bir  hastada 

ABO uygunsuzluğu saptandı (Tablo I). 

 

Her 


iki 

radyoloğun 

MRG 

değerlendirmesi 



birbirinden  farklılık  göstermedi.  Dokuz  hastanın 

altısında  (%67)  T1A  görüntülerde  GP’da  değişik 

derecelerde  bilateral,  simetrik,  anormal  artmış 

sinyal  intensitesi  vardı.  Bu  lezyonlar  T2A 

görüntülerde  izlenmiyordu  (Resim  1).  GP  tutulumu 

olmayan  bir  hastada  (no.  4)  hemoraji  ile  uyumlu 



Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

64 


Kernikterus: Akuta MR görüntüleme bulguları 

olarak  değerlendirilen  beyin  parankimine  dağılmış 

T1A  görüntülerde  hiperintens  çok  sayıda  noktasal 

Olgu no. 

ve cinsiyet 

Başvuru 


yaşı (gün) 

MRG 


sırasındaki 

yaş (gün) 

Matürite 

(hafta) 


Tepe indirek 

bilirubin düzeyi 

(mg\dL) 

Klinik bulgular 

Globus 

pallidus 



tutulumu 

1. K 


T (38) 



35 

Sarılık, letarji, Rh uygunsuzluğu 

2. K 


11 


P (35) 

35 


Sarılık, yüksek tonda ağlama, 

hipoaktivite, hipertoni, yetersiz 

beslenme, ABO uygunsuzluğu 

3. K 



12 


T (40) 

32 


Sarılık, yetersiz beslenme 

4. K 



P (36) 



33 

Sarılık, yetersiz beslenme, letarji 

- * 

5. K 


P (34) 



33 

Sarılık, letarji, hipotoni 

-  

6. E 


15 


T (39) 

36 


Sarılık, yetersiz beslenme, 

hipertoni 

+  

7. K 


17 


P (36) 

30 


Sarılık, yetersiz beslenme 

8. K 



T (40) 



57 

Sarılık, letarji, havale 

9. E 


13 


T (39) 

32 


Sarılık, yetersiz beslenme 

Tablo I. Çalışma grubunun klinik ve MRG bulguları 



* Parankimal hemoraji ile uyumlu noktasal görünümler izlendi. 

E: Erkek, K: Kız, T: term, P: preterm 

Yazar ve yayınlanma yılı 

No. 


MRG sırasındaki 

yaş (gün) 

T1A Globus pallidus 

hiperintensitesi 

T2A Globus pallidus 

hiperintensitesi 

Penn et al. 1994 



+ (güçlükle 

farkediliyor) 

Martich-Kriss et al. 1995 

18 


Harris et al. 2001 





 





 



 



21 


Tablo II. Literatürde akut dönemde MRG yapılan kernikteruslu olguların gözden geçirilmesi 



Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

65 


Coşkun, Yıkılmaz, Kumandaş, Manav 

lezyon  izlendi  (Resim  2).  Geriye  kalan  iki  hastanın 

MRG’leri  tamamen  normaldi.  Klinik  ve  MRG 

bulguları Tablo I’de özetlendi. 

 

 

TARTIŞMA 



 

Kernikterus  beyin  hücrelerinde  serbest  bilirubin 

depolanması 

ile 


sonuçlanan 

nörolojik 

bir 

sendromdur.  Serbest  bilirubinin  sitotoksik  etkisi  ile 



oluşan 

histopatolojik 

değişiklikler 

etkilenen 

nöronların 

harabiyeti 

ve 

dezkolorasyonudur. 



Nöropatolojik 

çalışmalarda 

GP, 

subtalamik 



nükleus  ve  hipokampüs  en  sık  etkilenen  bölgeler 

iken  serebral  korteks,  beyaz  cevher,  mezensefalon 

ve  beyin  sapı  korunmaktadır.  Talamus,  striatum, 

substansia  nigra,  serebellar  nükleuslar  ve  çeşitli 

kranial sinirler gibi diğer yapılar da tutulabilir. En 

Resim 1 A. Bazal ganglion düzeyinden alınan aksiyel 

T1A MR görüntüsünde bilateral, simetrik, hiperintens 

GP tutulumu izlenmekte.

 

Resim  1  B.  Aynı  düzeyden  alınan  T2A  görüntüde 



GP’da anormal sinyal değişikliği izlenmiyor.

 

Resim  2.  Sentrum  semiovale  düzeyinden  alınan  ardışık  aksiyel  T1A 



görüntülerde hemoraji ile uyumlu hiperintens odaklar (oklar) izleniyor



Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

66 


Kernikterus: Akuta MR görüntüleme bulguları 

karakteristik  nöropatolojik  lezyon  paterni  simetrik 

ve  seçici  olarak  GP  tutulumudur  (4,  5).  Seçici 

tutulumun  nedeni  tam  olarak  anlaşılamamıştır. 

Kernikterus 

santral 


sinir 

sisteminin 

çeşitli 

bölgelerini etkilemekle birlikte, sadece GP MRG’de 

dikkate 

değer 


bir 

şekilde 


belirgin 

sinyal 


değişikliğine yol açmaktadır (6). 

 

Geç dönemde, kernikterusun en sık rapor edilen ve 



en  karakteristik  MRG  bulgusu  GP’da  T2A 

görüntülerde 

hiperintens 

olarak 


izlenen 

lezyonlardır.  MRG  ile  GP’un  posteromedial 

kısmının  tutulumunun  kernikterusa  daha  hassas 

olduğu  gösterilmiştir  (7).  Talamus  ve  subtalamik 

nükleusta  da  sinyal  değişiklikleri  bildirilmiştir  (8-

10). Ancak akut dönemdeki hastaları içeren çalışma 

grubumuzda GP’ta herhangi bir bölge seçiciliği ya 

da talamik veya subtalamik tutulum gözlenmedi. 

 

GP’da T1A görüntülerde izlenen hiperintens sinyal 



değişikliğinin  nedeni  ve  neden  her  hastada 

görülmediği  kesin  olarak  bilinmemektedir.  Ancak 

bilirubinin  nöronlara  yaptığı  toksik  etki  kadar 

stresörlere  intrinsik  duyarlılık  da  büyük  önem 

taşımaktadır  (11).  Bilirubinin  toksik  etkilerini 

arttıran durumlar düşük doğum ağırlığı, hipotermi, 

hipoalbüminemi,  anoksi,  asidoz  ve  enfeksiyondur 

(12).  Çalışmamıza  üç  olguda  GP  tutulumu 

izlenmedi.  Kronik  dönemde  yapılan  çalışmalarda 

ağır  nörolojik  sekeli  olan  ve  MRG’de  patolojk 

bulgu 

izlenmeyen 



kernikteruslu 

olgular 


bildirilmiştir  (6).  Bu  nedenle,  GP  tutulumu 

izlenmeyen  üç  olguda  direnç  mekanizmalarının 

daha  güçlü  olduğu  ya  da  beyinde  oluşan  hasarın 

MRG  ile  tespit  edilebilme  sınırının  altında  kaldığı 

düşünülebilir.  leri  sürülen  bir  diğer  teori  hasarlı 

nöronların  tamamen  ölmesi  ile  MRG’de  izlenen 

anormal  sinyal  değişikliklerinin  kaybolduğudur 

(13). 


  

GP’da T1A hiperintens lezyonlar asfiksi, karaciğer 

hastalıkları,  nörofibromatozis,  total  parenteral 

nutrisyon  ve  metastatik  melanomda  bildirilmiştir 

(14-17).  Ancak  bu  hastalıkların  kernikterustan 

ayrımında klinik bulgular genellikle yardımcıdır. 

 

Kernikterus tanısı geleneksel olarak klinik bulgular 



temel  alınarak  konulmaktadır.  Ancak  son  yıllarda, 

fototerapi  ve  kan  değişimi  ile  hiperbilirubinemiyi 

kontrol  altına  almaya  yönlenen  gelişmiş  ve  agresif 

tedavi  yöntemleri  kernikterusun  tanısal  klinik 

bulgularını  hemen  tamamen  ortadan  kaldırmıştır. 

Kernikteruslu  yenidoğanların  %10’unda  akut 

e n s e f a l o p a t i  

g e l i ş m e m e k t e d i r  

v e  

t a n ı 


güçleşmektedir  (18).  Bu  yüzden  akut  kernikterusun 

karakteristik MRG özelliklerini yakından tanınması, 

erken 

tanı 


için 

katkı 


sağlayabilir. 

Ancak 


kernikterusun  akut  MRG  bulgularını  tarifleyen 

sınırlı  sayıda  çalışma  bulunmaktadır  (13,  19,  20). 

Ayrıca,  klinik  gidişat  ve  nörolojik  sonuçlarla  akut 

MRG 


bulguları 

arasındaki 

ilişki 

kapsamlı 



çalışmalarla araştırılmamıştır. 

 

 



Ulaşılabilen literatürde akut dönem MRG bulguları 

ile ilgili bir kaç adet olgu bulunmaktadır (Tablo II) 

(13, 19, 20). Kernikterusun akut MRG bulguları ilk 

defa  Penn  ve  ark.  tarafından  sekiz  günlük  bir 

infantta  yayınlandı  (19).  Bu  olgu  aynı  zamanda 

kernikterusa  bağlı  gelişen  beyin  hasarını  gösteren 

ilk  MRG  çalışmasıydı.  Çalışmalarında;  T1A 

görüntülerde  GP,  internal  kapsül  ve  talamusta 

hiperintens  lezyonlar  izlendi.  Sekiz  gün  sonra 

yapılan  MRG  tetkikinde  hipokampüste  de  T1A 

görüntülerde  anormal  sinyal  artışı  ortaya  çıktı. 

Tariflenen  alanlarda  T2A  görüntülerde,  normalde 

sinyal  artışı  izlenen  alanlar  nedeniyle  güçlükle 

farkedilen 

sinyal 

artışları 



gözlendi. 

T2A 


görüntülerde  en  önemli  bulgu  GP,  internal  kapsül 

ve anterior talamusta demarkasyonun kaybı idi. Bu 

olgunun 

MRG 


bulguları 

çalışmamızdaki 

bulgulardan  yaygın  tutulum  göstermesi  ve  T2A 

görüntülerde  patolojik  sintal  artışı  gözlenmesi  ile 

farklılık  gösteriyordu.  Çalışmamızda  GP’da  T2 

sinyal 


anormalliği 

ve 


demarkasyon 

kaybı 


gözlenmedi. 

 

 



Harris  ve  ark.  yaşları  5-21  gün  arasında  değişen 

kernikteruslu  4  olgunun  akut  MRG  bulgularını 

rapor ettiler (13). Dört olgunun birinde GP’da T1A 

görüntülerde hiperintensite izlenmiştir. Bu olgunun 

3-24  ay  içerisinde  yapılan  takiplerinde  MRG’de 

hiperintens  lezyonlar  kayboldu  ve  olgu  normal  bir 

nörolojik  gelişim  göstermiştir.  Bu  çalışma  T1 

hiperintens  GP  lezyonlarının  düzeldiğini  gösteren 



Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

67 


Coşkun, Yıkılmaz, Kumandaş, Manav 

ilk 


çalışmaydı. 

Sonuç 


olarak 

yazarlar 

bu 

hiperintens  lezyonların  uzun  dönem  prognozu 



etkilemeyen  geçici  bir  fenomen  olduğunu  öne 

sürmüşlerdir.  Ancak  kesin  bir  yargıya  varmak  için 

olgu sayısının yetersiz olduğu aşikardır. 

Martich-Kriss  ve  ark.  nörolojik  sekeli  olan 

kernikteruslu bir infantın bir yıllık takip sonuçlarını 

bildirdiler (20).   lk MRG incelemesi 18 günlükken 

yapılmıştı 

ve 


T2A 

görüntülerde 

bilateral 

hiperintens  olarak  izlenen  GP  lezyonları  vardı. 

Altıncı  ay  ve  birinci  yıl  MRG  incelemelerininde  de 

aynı bulgu sebat etti. 

 

Akut 


dönemde 

T1 


sinyal 

artışı 


gösteren 

kernikteruslu 

olgularla 

kronik 


dönem 

T2 


hiperintens  sinyal  değişiklikleri  arasında  herhangi 

bir ilişkinin varlığı, ve aynı zamanda akut dönemde 

GP’da  izlenen  T1  hiperintens  sinyal  değişikliğinin 

nöroklinik  prognostik  değerininin  belirlenmesi  için 

ilave çalışmalara ihtiyaç olduğunu düşünmekteyiz.  

 

Sonuç  olarak,  karakteristik  T2  hiperintens  GP 



tutulumunun 

iyi 


bilindiği 

kronik 


dönem 

kernikterustan  farklı  olarak,  akut  kernikterusta  GP 

tutulumu  T1A  görüntülerde  hiperintens  olarak 

izlenmektedir. Bu MR görünümü akut kernikterusun 

sık görülen ve karakteristik bir bulgusudur. 

 

 



KAYNAKLAR 

 

1.  Barkovich  AJ.  Pediatric  Neuroimaging  (3  rd 



ed.).  Williams  and  Wilkins,  Philadelphia  2000, 

pp 209-211. 

2.  Maisels  MJ.  Jaundice.  In:  Avery  GB,  Fletcher 

MA,  MacDonald  MG  (  eds),  Neoanatology. 

Pathophysiology  and  management  of  the 

newborn  (5th  ed).  Williams  and  Wilkins, 

Philadelphia 1999, pp 794-795.  

3.  Newman  TB,  Maisels  MJ.  Magnetic  resonance 

imaging  and  kernicterus.  Pediatrics  2002; 

109:555.  

4.  Turkel  SB,  Miller  CA,  Guttenberg  ME,  Moynes 

DR,  Hodgman  JE.  A  clinical  pathologic 

reappraisal  of  kernicterus.  Pediatrics  1982; 

69:267-272. 

5.   Kim  MH,Yoon  JJ,  Sher  J,  Brown  AK.  Lack  of 

predictive  indices  in  kernicterus:  A  comparison 

of  clinical and  pathologic  factors  in  infant  with 

or without kernicterus. Pediatrics 1980; 66:852-

858. 

6.  Yilmaz  Y,  Alper  G,  Kiliçorlu  G,  Çelik  L, 



Karadeniz L, Degirmenci-Yilmaz S. MR imaging 

findings in patients with severe neonatal indirect 

hyperbilirubinemia.  J  Child  Neurol  2001; 

16:452-455. 

7.  Yokochi  K.  Magnetic  resonance  imaging  in 

children  with  kernicterus.  Acta  Pediatr  1995; 

84:937-939. 

8.  Sugama  S,  Soeda,  Eto  Y.  Magnetic  resonance 

imaging  in  three  children  with  kernicterus. 

Pediatr Neurol 2001; 25:328-331. 

9.   Yilmaz  Y,  Ekinci  G.  Thalamic  involvement  in  a 

patient  with  kernicterus.  Eur  Radiol  2002; 

12:1837-1839. 

10. Steinborn  M,  Seelos  KC,  Heuck  A,  von  Voss  H, 

Reiser  M.  MR  findings  in  a  patient  with 

Kernicterus. Eur Radiol 1999; 9:1913-1915. 

11. Johnston  MV,  Hoon  AH.  Possible  mechanisms 

in  infants  for  selective  basal  ganglia  damage 

from  asphyxia,  kernicterus,  or  mitochondrial 

encephalopathies. J Child Neurol 2000; 15:588-

591. 

12. Hansen  TWR,  Bratlid  D.  Bilirubin  and  bilrubin 



toxicity. Acta Pediatr Scand 1986; 75:513-522. 

13. Harris 

MC, 

Bernbaum 



JC, 

Polin 


JR, 

Zimmerman R, Polin RA. Developmental follow-

up of breastfed term and near-term infants with 

marked  hyperbilirubinemia.  Pediatrics  2001; 

107:1075-1080. 

14. Mirowitz SA, Sartor K, Gado M: High-intensity 

basal ganglia lesions on T1-weighted images in 

neurofibromatosis. AJR Am J Roentgenol 1990; 

154:369-373. 

15. Mirowitz  SA,  Westrich  TJ,  Hirsch  JD. 

Hyperintense basal ganglia on T1-weighted MR 

images 


in 

patients 

receiving 

parenteral 

nutrition. Radiology 1991; 181:117-120. 

16. Gomori  JM,  Grossman  RI,  Shields  JA, 

Augsburger  JJ,  Joseph  PM,  DeSimeone  D. 

Choroidal  melanomas:  correlation  of  NMR 

spectroscopy and MR imaging. Radiology 1986; 

158:443-445. 

17. Coskun  A,  Lequin  M,  Segal  M,  Vigneron  DB, 


Erciyes Tıp Dergisi (Erciyes Medical Journal)  26 (2) 62-68, 2004 

68 


Kernikterus: Akuta MR görüntüleme bulguları 

Ferriero  DM,  Barkovich  AJ.  Quantitative 

analysis of MR images in asphyxiated neonates: 

correlation  with  neurodevelopmental  outcome. 

AJNR Am J Neuroradiol 2001; 22:400-405. 

18. Johnson  WH,  Angara  V,  Baumal  R,  et  al. 

Erythroblastosis  fetalis  and  hyperbilirubinemia, 

a  five-year  follow-up  with  neurological, 

psychological,  and  audiological  evaluation. 

Pediatrics 1967; 39:88-92. 

19. Penn  AA,  Enzmann  DR,  Hahn  JS,  Stevenson 

DK: Kernicterus in a full term infant. Pediatrics 

1994; 93:1003-1006. 

20. Martich-Kriss  V,  Kolias  SS,  Ball  WS:  MR 

findings in kernicterus. AJNR Am J Neuroradiol 

1995; 16:819-821. 



Yüklə 229,26 Kb.

Dostları ilə paylaş:




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin