Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No: 3, Eylül 2011
Yüklə 144,01 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
Kocatepe Tıp Dergisi The Medical Journal of Kocatepe 12: 129-135 / Eylül 2011 Afyon Kocatepe Üniversitesi
Sistem Üzerine Etkileri The Effects of Bupivacaine and Levobupivacaine on Cardiovascular System in Dogs Özlem SAKA, Canan BALCI, Remziye SIVACI
ÖZET Amaç: Bu çalışmamızda; bupivakain, levobupivakainin intravenöz uygulanması sonucu, her bir ilacın ortaya çıkan kardiyotoksik etkilerini ve kardiyotoksisiteye neden olan toksik dozlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve yöntem: Ağırlıkları 20-25 kg. arasında 11 köpek denek çalışmaya alındı. Denekler rastgele 6’lı 2 gruba ayrıl- dı. Gruplar, bupivakain (Grup B) ve levobupivakain (Grup L) olarak belirlendi. Deneklerin elektrokardiyografisi (EKG) ve periferik oksijen saturasyonu (SP02) mönitörizasyonu yapıldı. Her grup için belirlenen lokal anestezikler deneklere intravenöz (İV) uygulanmaya başlandı. EKG değişiklikleri tespit edildiğinde infüzyon durduruldu ve gruplar için top- lam ilaç toksik etki dozları hesaplandı.
periyodunda deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve bu sürede bupivakainin toksik dozu (etki dozu) 111.83 ± 2.22 mg olarak hesaplandı. Grup L için üçüncü dakikadadan sonra 3.- 4. dakika periyodunda deneklerde EKG değişiklik- leri tespit edildi ve bu sürede levobupivakainin toksik dozu (etki dozu) 125.83 ± 8.01 mg olarak hasaplandı. Grupların toksik etki dozları kendi aralarında istatistiksel olarak karşı- laştırıldığında; Grup L'nin toksik etki dozu, grup B' den istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.01 ).
dan bakıldığında levobupivakain, bupivakainden daha gü- venli olarak görülmektedir.
yotoksik doz.
ABSTRACT Objective: In this study, following the administration of bupivacaine, levobupivacaine compared the cardiotoxic dosages and cardiotoxic effects of each agent.
were included in the study. The subjects were divided randomly into two groups that each one containing six dogs. Bupivacaine (Group B), levobupivacaine (Group L) were chosen as local anesthetics. Anesthesia was supplied by administering of 100 mg ketamin and 5 mg midazolame before the study and intravenous catheter was placed. Electrocardiography (ECG) monitorizations, saturation of peripheric oxygene (SPO2) were performed. Local anesthetics were infused in each group. When ECG changed, drug administration was stopped and total effective toxic dosages for each group were identified. Results: ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in bupivacaine group and cardiotoxic dosage of bupivacaine was calculated as 111.83 ± 2.22 mg. ECG changes after third minute between 3. and 4. minutes were determined in levobupivacaine group and cardiotoxic dosage of levobupivacaine was calculated as 125.83±8.01 mg. When effective dosages were compared statistically between groups, the effective dosage of levobupivacaine was found significantly higher than bupivacaine (p<0.01). Dıscussıon and conclusıon: According to the cardiac effects were considered, levobupivacaine were more reliable than bupivacaine.
dosage
Yazışma ve tıpkıbasım için: Doç. Dr. Remziye SIVACI, Dumlupınar Mh. Turabi Cd.Tutuncu Apt. B Blok No: 2/1 D: 9 Afyon 03200 / TÜRKİYE Phone : + 90 (505) 2371291 Fax : + 90 (272) 214 82 81 (E-mail: remziyesivaci@gmail.com )
130
SAKA ve ark. Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011,
GİRİŞ Lokal anesteziklere bağlı olarak gelişen sistemik toksisite nedeni genellikle yanlış yapılan intra- vasküler enjeksiyonlara ya da intratekal uygulamalar- da toksik doz aşımına bağlıdır. Toksisitenin şiddeti de lokal anesteziğin plazma konsantrasyonuna bağlıdır. Lokal anesteziklerin sistemik toksik etkileri santral sinir sistemi ve kardiyovasküler sistem üzerinde daha belirgindir.(1) Bupivakain uzun yıllardan beri anestezi ve analjezi amaçlı kullanılan bir lokal anestezik ilaç- tır.(2) Bupivakain özellikle obstetrik anestezi ve intravenöz rejyonal anestezi uygulamalarında uzun etkisinden dolayı tercih edilmiş, fakat kardiyak depresan etkileri nedeni ile rejyonal anestezi uygula- malarının zaman zaman kısıtlanmasına neden olmuş- tur. Tüm bu nedenlerden dolayı bupivakainden daha güvenli olduğu düşünülen, bupivakainin S (-) enantiyomerleri olan levobupivakain geliştirilmiş- tir.(3,4) Çalışmamızda, uzun süredir anestezi pratiğinde kullanılmakta olan bupivakain ile bupivakainden daha az toksik olduğu düşünülen levobupivakainin, toksik olduğu kabul edilen lokal anestezik dozlarının intravenöz uygulanması sonucu ortaya çıkan kardiyak toksisite bulgularını, kardiyotoksisiteye neden olan toksik dozlarını karşılaştırmayı amaçladık. GEREÇ VE YÖNTEM Çalışmamız, Afyon Kocatepe Üniversitesi Hayvan Etik Kurul onayı ile Afyon Kocatepe Üniversitesi Ve- terinerlik bölümünde gerçekleştirildi. Çalışma grubu ağırlıkları 20-25 kg arasında olan erişkin erkek 11 karışık cins köpekten oluşturuldu. Lokal anestezik ajan olarak bupivakain (Grup B), levobupivakain (Grup L) çalışma ajanları olarak belirlendi ve gruplandırıldı. Her bir ilaç için rastgele seçilen deneklerden altılı iki grup oluşturuldu. Çalışma öncesi 6 saat aç bırakılan denek- lere intramuskuler (İM) 100 mg ketamin ve intramuskuler 5 mg midazolam ile anestezi verildi. Anestezi sonrası deneklerin her birine sırasıyla elekt- rokardiyografi (EKG), periferik oksijen saturasyonu (SP02) mönitörizasyonu ve yapılarak intravenöz (İV) damar yolu açıldı. Her iki grupdaki her bir deneğe 5 dakika sonra ilaç infüzyonu verilmeye başlandı. İlaç infüzyonları daha önce hesaplanan toksik etki dozla- rında 50 cc’lik enjektörlere hazırlanarak ve perfüzör ile infüzyon şeklinde verildi (Braun, Almanya). Aritmi, ventriküler fibrilasyon ve asistoli EKG değişiklikleri olarak kabul edildi. Tüm deneklerde İV ilaç uygulama- sının başlanmasını takiben, uygulama sırasında ve ilaç
infüzyonları durdurulduktan sonraki dönemde SpO 2 değerleri 1., 2., 3., 4., 5., 10., 14., 20., 25. ve 30. dakika boyunca takip edilerek kaydedildi. Grup B için hesap- lanan kardiyak toksik etki dozları sırası ile; 3 mg kg -1
-1
ş eklinde bir toksik doz miktarı verilemediği için Grup L’de toksik dozun literatürler ışığında toplam toksik doz olarak çalışılması planlandı ve bu da 140 mg ola- rak belirlendi. Her iki ilaç için hesaplanan kardiyak toksik dozlar için insanlardaki belirlenen toksik dozlar referans alındı. Her bir ilaç için oluşturulan gruplarda çalışma ajanı olarak belirlenen, kardiyak toksik dozu hesaplanan ilaç, deneklere İV olarak 30 mg dk -1 hızın-
da infüzyon şeklinde verilmeye başlandı. Deneklerde EKG değişiklikleri görüldüğünde eş zamanlı olarak ilaç infüzyonları durduruldu. İki grupdaki her bir dene- ğ e verilen toplam doz kardiyak toksik etki dozu olarak belirlendi. İlaç infüzyonu sonrası belirlediğimiz EKG değişikliklerinden biri olan ventriküler fibrilasyona giren denekler defibrile edildi. Defibrilasyon sonrası sinüs ritmine dönen denekler çalışmaya dahil edildi. Hiçbir denekte çalışma süresince ve sonrasında ölüm olmadı. Denekler Veterinerlik Fakültesi Hayvan Barı- nağında bir gün süre ile takip edildi. Çalışmanın istatis- tiksel analizi Statystical Package for Social Sciences, 10.0 (SPSS, 10.0, Philadelphia, USA) kullanılarak yapıldı. Her ajanın kendi içinde belli zaman ve doz aralıkları ile ölçülen parametreleri, tekrarlayan değerle- rinde Wilcoxon testi, ilaçların etki dozları ise Mann- Whitney U testi kullanılarak karşılaştırıldı. P<0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.
Ağırlıkları ortalama 20-25 kg arasında olan eriş- kin erkek 17 karışık cins köpek çalışmaya alındı. Grup B’deki deneklere bupivakain İV verilmeye baş- landıktan sonra üçüncü ve dördüncü dakika aralığında toplam verilen ilaç dozu 111.83 ± 2.22 mg’a ulaştı- ğ ında deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve infüzyon durduruldu (Tablo 1). Grup B’deki deneklerde İV bupivakain uygulan- ması sırasında kardiyak toksik etkiler (EKG değişik- likleri) gözlenip ilaç uygulanmasının sonlandırılma- sından sonraki toplam 1., 2., 3., 4., 5., 10., 14., 20., 25. ve 30.dakika boyunca SpO 2 ’larında anlamlı bir deği- ş iklik gözlenmedi (Tablo 2). Grup L’deki deneklere, levobupibakainin İV verilmeye başlandıktan sonra üçüncü ve dördüncü dakika aralığında toplam verilen
131 Köpeklerde Bupivakain Ve Levobupivakainin Kardiovasküler Sistem Üzerine Etkileri The Effects of Bupıvacaıne and Levobupıvacaıne an Cardıovascular System in Dogs Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
ilaç dozu 125.83 ± 8.01 mg’a ulaştığında deneklerde EKG değişiklikleri tespit edildi ve infüzyon durdurul- du
(Tablo 3).
Grup L‘deki
deneklerde İ V levobupivakain uygulanması sırasında kardiyak toksik etkiler (EKG değişiklikleri) gözlenip ilaç uygulanma- sının sonlandırılmasından sonraki toplam 1., 2., 3., 4., 5., 10., 14., 20., 25. ve 30.dakika boyunca SpO 2
- 4). Tablo 1: Bupivakain grubunun kontrol, 1., 2., 3., dakikalarda ve EKG değişikliklerinin oluştuğu toksik etki doz değerleri (Ort ±
Tablo 2: Bupivakain grubunun kontrol, 1., 2,. 3., 4., 5., 10., 14., 20., 25. ve 30., dakikalarda periferik oksijen saturasyon değerleri (Ort ±
GRUP B (n=6) Ort ±±±±
SD Minimum Maximum Doz K 0.00
± 0.00
0.00 0.00
Doz 1 30.00
± 0.00
30.00 30.00
Doz 2 60.00
± 0.00
60.00 60.00
Doz 3 110.00
± 0.00.
110.00 110.00
Kardiyak Toksik Etki Dozu 111.83 ± 2.22 110.00 114.00
GRUP B (n=6) Ort ±±±±
SD Minimum Maximum SpO 2 K 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 1 94.33
± 5.68
87.00 98.00
SpO 2. 2 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 3 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 4 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 5 94.33
± 5.68
80.00 98.00
SpO 2 10 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 14 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 20 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 25 97.66
± 0.51
97.00 98.00
132
SAKA ve ark. Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011,
oluştuğu toksik etki dozları değerleri (Ort ±
Grup L’nin kardiyak toksik etki dozu, grup B’den istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.01). (Tablo 5). *Grup L’nin Grup B ile karşılaş- tırılması (p<0.01). Her iki grup için çalışma boyunca tespit edilen aritmi, ventriküler fibrilasyon ve asistoli değerlendirildi. Grup B’de tüm deneklerde aritmi, 2 denekte ventriküler fibrilasyon gelişti. Ventriküler fibrilasyon gelişen deneklerde resüsitasyona cevap alındı. Grup L’de hiçbir denekte asistoli görülmedi (p<0.01)
Tablo 4: Levobupivakain grubunun kontrol, 1., 2,. 3., 4., 5., 10., 14., 20., 25. ve 30. Dakikalardaki periferik oksijen saturasyon değerleri (Ort ±
GRUP L (n=6) Ort ±±±±
SD Minimum Maximum Doz K 0.00
± 0.00
0.00 0.00
Doz 1 30.00
± 0.00
30.00 30.00
Doz 2 60.00
± 0.00
60.00 60.00
Doz 3 110.00
± 0.00
110.00 110.00
Kardiyak Toksik Etki Dozu 125.83 ± 8.01 120.00 140.00
GRUP L (n=6) Ort ±±±±
SD Minimum Maximum SpO 2 K 97.83
± 0.40
97.00 98.00
SpO 2 1 95.83
± 4.35
87.00 98.00
SpO 2 2 97.50
± 0.54
97.00 98.00
SpO 2 3 97.50
± 0.54
97.00 98.00
SpO 2 4 97.66
± 0.51
97.00 98.00
SpO 2 5 93.50
± 7.31
80.00 98.00
SpO 2 10 97.50
± 0.54
97.00 98.00
SpO 2 14 97.60
± 0.54
97.00 98.00
SpO 2 20 97.50
± 0.54
97.00 98.00
SpO 2 25 97.80
± 0.44
97.00 98.00
SpO 2 30 97.50
± 0.54
97.00 98.00
133 Köpeklerde Bupivakain Ve Levobupivakainin Kardiovasküler Sistem Üzerine Etkileri The Effects of Bupıvacaıne and Levobupıvacaıne an Cardıovascular System in Dogs Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
TARTIŞMA Lokal anesteziklerin klinik uygulamalarında karşı- laşılan kardiyovasküler toksik etkiler daha çok yanlış- lıkla intravasküler enjeksiyonlar sonrası veya spinal ve epidural anestezinin bir komplikasyonu olarak da nadir de olsa görülebilmektedir.(1.4) Bupivakain ve levobupivakain tedavi amacı ile intravenöz uygulan- ması kontrendike olan lokal anesteziklerdir. Bu iki lokal anestezik ajan yanlışlıkla intravenöz verildiğinde ya da çok yüksek volümlerde intratekal ya da infiltratif anestezi amacı ile
kullanıldığında absorbsiyon çok arttığından dolayı toksik etki oluş- turmaktadırlar. Bu nedenle bu üç lokal anestezik aja- nın insanlarda intravenöz kardiyak toksik etki dozu bilinmemektedir ve intravenöz toksik dozları için hayvan çalışmaları yapılarak toksik etki dozları belir- lenmeye çalışılmıştır. (5.7) Albright ve ark. çalışması sonunda yanlışlıkla intravenöz bupivakain ve etidokain verildiğinde, bupivakain ve etidokainin lidokain gibi diğer lokal anestezik ajanlardan daha ciddi
ve ölümcül
miyokardiyal depresyona neden olduğunu rapor etmiş- tir. Albright tarafından yapılan bir çalışmada, özellikle bupivakainin kardiyovasküler toksisitesi üzerinde durulmuştur. Bu sonuçlardan sonra bupivakainin özel- likle obstetrik ve intravenöz rejyonal anestezi alanında kullanımı kısıtlanmıştır. (8) Bupivakainin kardiyovas- küler toksik etkilerinin daha iyi anlaşılmasından sonra kardiyovasküler toksisitesinin daha az olduğu düşünü- len levobupivakain geliştirilmiştir. (3)
±
111.83 ± 2.22 0.009 * Grup L 125.83 ± 8.01 0.007 #
Lokal anestezikler intratekal ve infiltratif olarak uygulandığında toksik olabilecek dozlar belirlenmiştir. Bupivakain için kabul edilen toksik dozlar sırası ile 3 mg kg -1
-1 (intratekal uygulama) dozu toksik kabul edilmektedir. Fakat, infiltratif ve intravenöz toksik dozu için litera- türde bildirilen birkaç değerli çalışma bulunmakta- dır.(2,3,9,10) Hazel ve ark. tarafından 10 mg/dk infüzyon dozunda bupivakain ve levobupivakain intravenöz olarak verilmiş, SSS bulguları izlendiğinde ya da sistolük kan basıncı 100 mm Hg’nın altına, kalp atım hızı 100 atım dk’nın altına düştüğünde santral sinir sistemi ya da kardiyak yan etkiler gözlendiğinde levobupivakainin toksik dozu kabul edilmiş ve infüzyon sonlandırılmıştır. Bu çalışmada toksik kabul edilen doz levobupivakain için 140 mg kg 1 dır.(7) Buradan yola çıkarak, biz de bupivakain ve levobupivakain için kabul edilen toksik etki dozlarını sırası ile 3 mg kg -1 ve 140 mg olarak belirledik. Ohmura S. ve ark. ratlarda yaptıkları bir çalışmada, bupivakain, ropivakain ve levopuvakainin intravenöz
uygulaması ile sistemik toksisitelerini ve
resüsitasyona cevabını karşılaştırmışlar. Bu çalışmada, bupivakain ve levobupivakain için toksik dozlar sırası ile 9.3 mg kg -1 ve 12.2 mg kg -1 olarak belirlenmiş- tir.(11)
Bizim çalışmamızda, köpeklerde bupivakain ve levobupivakain için intravenöz olarak verildiğinde kardiyak toksik etki dozları her üç ilaç için sırası ile 111 mg ve 125 mg olarak belirlenmiştir. Mazoit ve ark. bupivakain enantiyomeri olan levobupivakain ile izole tavşan kalbinde farmakodinamik ve farmo- kokinetik olarak yaptıkları çalışmalarında levobu- pivakainin, bupivakainden daha az toksik olduğunu bildirmişlerdir. Eşit dozlarda bupivakain ve
levobupivakain kullanıldığında levobupivakainin bupivakainden daha az EKG değişikliklerine neden olduğu tespit edilmiştir. Bupivakain ve levobupi- vakainin oluşturduğu EKG değişiklikleri; disritmi, QRS genişlemesi, P-R aralığında uzama, A-V blok, bradikardi, QT süresinin uzaması ve ventriküler arit- miler olarak bildirilmekted. (12,13)
Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
Biz de çalışmamızda, levobupivakainin bupiva- kainden daha yüksek dozlarda EKG değişiklerine neden olduğunu tespit ettik.
Bupivakain ve
levobupivakain grublarına dahil olan tüm deneklerde aritmi tespit edildi. Bupivakain grubunda sadece iki denekte ventriküler fibrilasyon gelişti ve resüsitasyona cevap alındığı için ölümle sonuçlanmadı. Deneysel hayvan çalışmalarından Groban ve ark.(17) nın yaptı- ğ ı; göğüsleri açılmış köpeklere kardiyovasküler kollaps oluşuncaya dek artan dozlarda bupivakain, levobupi-vakain, ropivakain ve lidokain infüzyonları uygulamışlardır. Çalışma süresince hipotansiyon ve aritmi tedavisi epinefrin ile yapılmış, kardiyak arrest gelişen hayvanlar açık göğüs masajı ve ileri yaşam desteği protokolleri ile tedavi edilmiştir. Bupivakain, levobupivakain, ropivakain ile başarısız resüsitasyon oranları sırası ile % 50, % 30, % 10 olarak rapor edil- miştir. Belirgin hipotansiyondan birincil olarak miyokard depresyonu sorumlu bulunurken, resüsitas- yon öncesi oluşan ölümcül aritmilerin ortaya çıkışı açısından lokal anestezikler arasında anlamlı farklılık- lar gözlenmemiştir. 14
Bizim çalışmamızda da
bupivakain grubunda iki hayvanda ventriküler fibrilasyon gelişti ve sadece defibrilasyon ile normal ritm sağlandı. Morrison ve ark. yaptığı başka bir deneysel çalış- mada, domuzlarda bupivakain, levobupivakain ve ropivakainin direkt kardiyodepresif etkileri intravenöz infüzyon sonrası karşılaştırıldığında bupivakain ve levobupivakainin benzer şekilde kardiyak depresan etkili olduğu rapor edilmiştir.(15) Ohmura ve ark. ratlarda yaptığı bir çalışmada bupivakain, levobupi- vakain, ropivakainin sistemik toksisitesi ve kardiyak resüsitasyona yanıtları letal dozların intravenöz infüzyonu sonrasında karşılaştırılmıştır. Levobupiva- kainin, disritmi ve asistoli oluşturan kümülatif dozları, bupivakainin kümülatif dozlarından daha yüksek ola- rak belirlenmiştir. Aynı dozda uygulandığında başarılı resüsitasyon sayısında gruplar arasında farklı bulun- mamıştır. Levobupivakainin sistemik toksisitesinin, ropivakain ve bupivakainin arasında olduğu sonucuna varılmıştır.(16) Bizim çalışmamızda da, levobupivaka- inin kardiyak toksik etki dozu bupivakainin kardiyak toksik etki dozundan yüksek bulunmuştur. Mather ve ark. koyunlarda levobupivakain ve bupivakaini intravenöz uygulayarak sistemik ve böl- gesel etkilerini karşılaştırdığında levobupivakinin daha az sistemik ve bölgesel toksik etki oluşturduğunu bildirmişlerdir.
Huang ve ark. benzer şekilde koyun- lara kardiyovasküler ve santral sinir sistemi üzerine etkilerini araştırmak amacıyla levobupivakainin >100 mg ve bupivakainin >75 mg verildiğinde sürekli konvülsiyon meydana geldiği, sol ventrikül sistolik kontraktilitesinde depresyonun aniden oluştuğu göste- rilmiştir. Subkonvülsif dozlarda kalp hızı ve kan ba- sıncının çok az etkilendiği gösterilmiştir. Kardiyak atım ve miyokardiyal kan akımı her iki ilacın yüksek dozunda azalmış olarak rapor edilmiştir. Bupivakain için 75 mg, levobupivakainde ise 100 mg’dan büyük dozlarda QRS de genişleme ve ventriküler aritmiler gözlenmiştir. Çalışmanın sonunda levobupivakain ve bupivakain ile aritmi tespit edilmiştir.(19) Bupivakain ile yüksek dozlarda (140-200 mg) ölümcül aritmiler, levobupivakain ile aynı dozlarda kullanılmasına rağ- men ölümcül olmayan aritmiler oluştuğu gösterilmiş- tir. Fakat, bu çalışmada levobupivakain ile meydana gelen aritmiler zararsız ve daha az önemli olarak kabul edilmiştir. Levobupivakainin ölümcül aritmi açısından bupivakaine göre daha güvenli olduğu ve eşit dozlarda levobupivakainin güvenlik sınırının bupivakainden daha geniş olduğu bildirilmektedir.(17,19) Bupivakain ve levobupivakainin intravenöz kardiyak toksik etkile- ri olarak tüm deneklerde aritmi saptandı. Bupivakain grubunda sadece iki denekte ventriküler fibrilasyon gelişti ve resüsitasyona cevap alındığı için ölümle sonuçlanmadı. Her iki ilacın EKG değişikliklerini oluştuğu toksik ilaç dozlarını; bupivakainin 111 mg, levobupivakainin 125 mg olarak tespit ettik. Bizde çalışma
sonuçlarımıza göre,
levobupivakainin bupivakainden daha güvenli bir ajan olduğu kanısına vardık. Sonuç olarak; çalışmamızda sedasyon amacı ile uygulanan ketaminin intrinsik sempatomimetik etkisi deneklerin kardiyak atım hızını etkilemiş olabileceği düşünülse de, kardiyovasküler sistem üzerine toksik etkileri açısından değerlendirildiğinde, levobupiva- kain bupivakainden daha güvenli olarak görülmekte- dir.
KAYNAKLAR 1. Covino BG. Pharmacology of local anaesthetic agents. General Anaesthesia. İn: Nunn et al. Butterword Co Ltd, London. 1989;107-1036. 2. Morgan GA, Maged SM, Murray MJ. Local Anesthetics. Clinical Anesthesiology. The McGraw- Hill Companies Inc, NewYork. 2002; 233-241. 3. Rachel H, Markham A. Levobupivacaine: A Review of its Pharmacology and Use as a Local Anaesthetic. 2000;59:551-579.
135 Köpeklerde Bupivakain Ve Levobupivakainin Kardiovasküler Sistem Üzerine Etkileri The Effects of Bupıvacaıne and Levobupıvacaıne an Cardıovascular System in Dogs Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
4. Brown DL. Local anesthetic toxicity. In: Finucane BT. Complications of regional anesthesia. Churchill Livingstone, New York. 1999;567-580. 5. Kayhan Z. Lokal anestezikler. Klinik Anestezi. 3. Baskı. Ankara:Logos Yayıncılık, 2004; 503-523. 6. Markham A, Fauld D. Ropivacaine. A review of its pharmacology and therapeutic use reional anaesthesia. Anesth. Analg. 1996;52:429-449. 7. Bardsley H, Gristwood R, Baker H, Watson N, Nimmo W.A comparison of the cardiovascular effects of levobupivacaine and racbupivacaine following intravenous administration to healthy volunteers. Br. J. Clin Pharmacol. 1998;46:245-249. 8. Albright GA. Cardiac arrest following regional anesthesia with
etidocaine or
bupivacaine. Anesthesiology. 1979;51:285-286. 9. Per H, Rosenberg MD, Bernadette TH, Veering MD and William F, Urmey MD. Maximum recommended doses
of local
anesthetics. A multifactorial concept. 2004; 4: 511-520. 10. Groban L. Central nervous system and cardiac effects from longacting amide local anesthetic toxicity in the ıntact animal model. Reg. Anesth. 2003;28:3-7. 11. Ohmura S, Kawada M, Ohta T, Yamamoto K, Kobayashi T. Systemic toxicity and resuscitation in bupivacaine, levobupivacaine, or ropivacaine infused rats. Anesth. Analg. 2001;93:743-748. 12. Mazoıt JK, Boıco O, Samıı K. Myocardial uptake of bupivacaine: II.Pharmacokinetics and pharmacody- namics of bupivacaine enantiomers in the isolated perfused rabbit heart. Anesth. Analg. 1993;77:477- 482.
13. Bloc A, Covino BG. Effect of local anesthetics on cardiac conduction and contractility. Reg. Anesth. 1982;6:55-61. 14. Groban L, Deal DD, Vernon JC ve ark. Cardiac resuscitation ofter incremental overdosage with lidocaine, bupivacaine, levobupivacaine and ropivacaine in anesthetized dogs. Anesth. Analg. 2001;92:37-43 15. Morrison SG, Dominguez JJ, Frascarolo P, ve ark. Cardiotoxic effects of levobupivacaine, bupivacaine and
ropivacaine an
experimental study
in pentobarbital anesthetized swine. Region Anesth Pain Med. 1998;24; 23:50. 16. Ohmura S, Kawada M, Ohta T, Yamamoto K, Kobayashi T. Systemic toxicity and resuscitation in bupivacaine, levobupivacaine, or ropivacaine infused rats. Anesth. Analg. 2001;93:743-748. 17. Mather LE, Huang YF, Veering B ve ark. Systemic and
regional pharmacokinetics of levobupivacaine and bupivacaine enantiomers in sheep. Anesth. Analg. 1998;86:805-87. 18. Huang YF, Pryor ME, Mather LE ve ark. Cardiovascular and central nervous system effects of intravenous levobupivacaine and bupivacaine in sheep. Anesth. Analg. 1998;86:797-804.
Kocatepe Tıp Dergisi, Cilt 12 No:3, Eylül 2011
Yüklə 144,01 Kb. Dostları ilə paylaş:
|