ustaxonalari joylashgan. Knoss saroyining markaziy maydoni atrofida yuzlab uncha katta boimagan xonalar, mehmonxona, ibodatxona, pod sho xonalari, diniy marosimlar utkahzish uchun moijailangan xonalar boigan. Bu xonalar bir-biri bilan zina va narvonlar orqali bogiangan. Knoss saroyida ustunlardan keng foydalanilgan. Tosh tag kursi o'matilgan yog‘ochdan ishlangan ustunlar Knoss saroyining tepa tomonini ko‘tarib turish uchun ishlatilgan. Bu ustunlar o‘ziga xos xususiyatga ega boiib, ular pastga tomon torayib borgan. Saroy devorlariga suratlar ishlangan. Er. av. XIV asrga kelib, Krit madaniyati inqirozga yuz tutdi. Endi likda Egey madaniyatining markazi grek materegiga-Peloponnes yarim oroli va undagi Mikena, Tirinf manzillariga kuchdi. Bolkon yarim oro- lining jamibida, Egey dengizi orollarida va Kichik Osiyoning g‘arbiy sohillarida yashagan axeyaliklar bu yangi madaniyat taraqqiyotini belgiladilar. Er. av. XVII-XIV asrlardan boshlab, axeyaliklar madaniyati va arxitekturasi o ‘z xarakteri jihatidan krit madaniyati bilan aloqada boigan, lekin bu yaqinlik axeyaliklar arxitekturasining o‘ziga xos orginal tomoniari ham mavjud ekanligini inkor etmaydi. Bu ayniqsa, monumental me’morchilik san’atida yaqqol ko‘zga tashlanadi. Kritdagi shaharlar qalin devorlar bilan o‘rashga muhtoj emas edi. Chunki shahami dengiz ko‘riklar edi. Aksincha, axeyaliklar o ‘z turar joyi va qo‘rg‘onlarini baland tepaliklar ustiga qurib, uning atrofini qalin devorlar bilan o‘rab chiqqanlar. Keyinchalik greklar bunday manzillami «akropol» -«yuqori shahar» deb nomladilar. Bizgacha Mikena va Tirinifdagi baland tepaliklar ustiga qurilgan qa’lalar, qo‘rg‘onlar yetib kelgan. Ular er. av. XIV-XIII asrlarda
