kladkalar qo‘yilganligi aniqlagan. Lekin bu tayanch usul lari ko‘pgina binolarda qo‘llanilmagan. Siqib terilgan bu kolonnalar o‘ziga katta yukni oladi. Vertikal sharoitda esa barcha og‘irlikni o‘zida ushlab turadi. Lekin kuchli va kam joyni egallaydigan tayanchni qanday uslub bilan barpo etganliklarini ko‘ramiz. Albatta bunda juda ehtiyotkorlik talab qilinadi. Bir biriga bog‘lovehi toshlami to‘g‘ri o‘tqizgandagina ular sinib ketmay maqsadga muvofiq xizmat qiladi. Gorizantal ravishda g‘isht terilib, vertikal qatorlami muvofiq xizmat qiladi. Gorizantal ravishda g‘isht terilib, vertikal qatorlami ham toidirish zarur bo‘lgan. Ustunlar esa keyinroq joylashtirilgan. Bunday ehtiyotkorlikka qaramay ustunlar deformatsiyaga uchray boshlagan. 0 ‘rta asr me’morchiligi o‘rganilishi davrida, gotik san’at asoslariga ham yondashildi. Ko‘p vaqt mobaynida roman san’atida yarim doira arkalar bir o‘qli arkalar xarakterli hisoblandi. Asosan ilk davrdan boshlab roman arxitektorlari keng miqyosda o‘q yoyli arkalarni qo‘lladilar. Sen Jermen de Pre cherkovi xorida ikkita asosiy qavatida dekorativ tasavvurlar pastki qavatida baland oynali o‘q yoyli arka dumaloq shaklda tayanchlarga birlashtirilgan. Bunda yagona sabab paydo bo‘lishiga arklarning durnaloq balandligi qasrlarning tekis bo‘lishi deb hisoblanadi386. ?fi6 T h e W orld H istory o f Architecture. London. A uguste C hoisy,20Q 9. P.4 2 8 -4 2 9 ( О п о с т Ш у а зи В сео б щ ая история архитектуры. О О О И здател ьство Э К С М О . 2 0 0 9 k itob ning rus tilid a g i talqinidan foydalan ilgan}.{ T h e B en ed ictin e A b b ey o f S a in t-G erm ain-d es-P res (French pronunciation: fse т о л п е de p » e P , ju st b ey o n d the
