Воҳидов Ш. Қўқон хонлиги ва Бухоро амирлигида унвон ва мансаблар. –Т., 1996. –Б. 35.
Ҳофиз Таниш ал-Бухорий. Абдулланома (Шарафномайи шоҳий). 1-ж. – Т., 1999. –Б. 217.
36
Inoq – qadimgi turkiy runiy bitiklarida “ishonch” ma’nosida qayd etilga.
Buxoro xonligida hukmdorning ishonchli kishisi, mansabdor. Xonlikda ulug’ inoq
va kichik inoq bo’lgan. Ulug’ inoq darajasiga ko’ra, ko’kaltosh va ulug’ qushbegi
(qushbegi kalon)dan so’ng turgan. Ulug’ inoq asosan, hukmdor farmonlarini kichik
mansabdagi amaldorlarga etkazish va amir qabuliga muyassar bo’lganlarni kiritish
bilan shug’ullangan. Kichik inoq ham xonning ishonchli kishisi bo’lib, ba’zan
saroydan otga mingan holda chiqish huquqiga ega bo’lgan. O’z lavozimiga ko’ra,
ulug’ mehtar, devoni sarkor va dasturxonchidan yuqori turgan. Kichik inoqqa
hukmdorning muhrlari solingan qutichani ehtiyot qilish topshirilgan. Kichik inoq,
shuningdek, amir nomiga tushgan ariza va shikoyatlarni qabul qilgan; elchilarni
qabul qilish paytida ular keltirgan xatlarni ochib, amirning shaxsiy kotibi
(munshiy)ga taqdim etgan
27
.
Dostları ilə paylaş: 
