Sovet hakimiyyəti özünü möhkəmləndirdikdən sora iri torpaq sahiblərinin torpaqlarını, mal-qarasını, qoşqu vasitələrini, əmək alətlərini, arabalarını – hər şeylərini əllərindən alıb güya kasıblara vermək adı ilə payladı, sora isə yığıb kolxoz yaratdı. Torpaqları birləşdirdi. Mal-qaranı, at-arbanı kolxoza topladı. Var-dövləti əlindən alınanlardan biri də Gülü oğlu Məmməd idi. Deyilənlərə görə, mal-dövlətini çox istəyirmiş. Nə etsin yazıq, qazanmaq asan deyil axı. Nə isə, kişinin yaxşı qoşqu öküzləri də var imiş, onların arabaya qoşulmasına özü nəzarət edərmiş. Kolxozun tövləsinə yığılan bu öküzləri necə gəldi arabaya qoşarmışlar. Oküzlər də bir-biri ilə yola getməz, hərəsi bir tərəfə dartarmış. Məmməd kişi hər gün durarmış tövlənin qabağında, öküzləri arabaya qoşan arabaçılara göstəriş verərək deyərmiş:
– A bala, a bala, ala öküzü, boz öküzlə, qara öküzü qaşqa öküzlə bir arabaya qoş!
Arabaçılar kəndin vaxtilə kasıblarından olduğu üçün Məmməddən xoşları gəlməzmiş, onun acığına dediyinin əksinə edərmişlər. Məmməd isə onların bu hərəkətinə baxmayaraq hər gün gəlib tövlənin qabağında həmişə dediyi sözləri təkrar edərmiş. Onun bu sözləri indi də el arasında danışılır.
Gülü oğlu Məmməd qaçaq olmadı, ama ölənə qədər sovet hökumətinə düşmən oldu.
