Mashg’ulot turi: ma’ruza 3-Mavzu. Ijtimoiy ishda konflikt nazariyasi Mavzu rejasi

5. Konfliktlarni to’xtatish va oldini olish usullari, asosiy yondashuvlar
Konfliktlar nazariyasi bilan shug’ullanuvchi mutaxassislarning hamjihatlik bilan bildirgan fikrlariga ko’ra, tadqiqotlar jarayonida tug’iluvchi konfliktlarni boshqarish, o’lchash mumkin. Konflikt “murakkab tizimlar uzviyligi usuli” sifatida baholanadi. U ziddiyatlashgan tomonlarning ajratilishi va qo’shilish faktori sifatida xizmat qilishi mumkin. Ikki tizim orasidagi konfliktlar yangi konflikt tizimini vujudga keltiradi. Konfliktga kirishuvchi tizimlarni boshqarishda hal qiluvchi rolni zid tomonlarning bir-biri haqida axborotga qanchalik ega ekanligi o’ynaydi. Muhim gnoseologik vosita sifatida tizimli misollarni keltirish mumkin, bunday modullar kattalashtirish darajasida qurilishi va eksperimental tadqiq etish imkonini berishi mumkin. Ijtimoiy hodisa va ziddiyatlar orasida normativ hujjatlar va real voqyelik o’rtasidagi konflikt tipik hisoblanadi.
Quyida konflikt nazariyotchilarining bir necha qarashlarini keltiramiz.
1. Konflikt – taraqqiyotning bosh immanent (tashqi, obyektiv) faktoridir.
2. Ko’pmasshtabli konfliktlar soni oshib boradi, bunday konfliktlar qisqa muddatda hal etilishni talab etadi.
3. Ziddiyat – oqibat natijasidir. Bu konfrontasiya emas. Bu qarama-qarshiliklarning oldini olish usuli, murakkab tizimlarni uzviylashtirish usuli.
4. Konflikt tushunchasi apparati “sifat”, “samaradorlik”, “jarayon”, “kuch” kabi yondosh terminlarni o’z ichiga oladi. Shu bilan birga bu terminlar bilan birga ijtimoiy, psixologik, texnik fanlarga doir tushunchalar ham qo’llaniladi.
5. Konflikt tartibni buzishi, tartibga keltirishi va yangi tartib o’rnatishi mumkin.
6. Hozirgi zamon konfliktlar konsepsiyasi o’z ichiga quyidagi sohalarni qamrab oladi: noosfera, biosfera, akosfera, texnosfera, jonli va jonsiz materiya.
7. Kofnliktlarni tizimiy matematik apparatdan foydalanib tadqiqi qilishning ikki yo’li tavsiya qilinadi.
Birinchi yo’l barcha mavjud faktorlarni hisobga olgan holda tizimlar o’zaro harakatini umumiy holda tavsif etishdan iborat. Konfliktga kirishuvchi tomonlarni tavsiflash, sabablari, mexanizmlari, boshlanishi, yakunlanishi yozib boriladi. Natijada yirik modellar yuzaga keladi, bu modellar ko’p planli natijalar bera oladi. Ikkinchi yo’l ilk qo’lga kiritilgan faktorlarni va oddiy modellarni tahlil etish yo’li bilan to’qnashuvlarning sabab va oqibatlarini baholashdir.
8. Konflikt zid tomonlarning konkret maqsadga erishish uchun olib boriladigan kurashini ifodalaydi. Qarama – qarshiliklar jarayoni mavjud umumiy qonunlar asosida rivojlanadi.
9. Konfliktlar muammosi keng ko’lamdagi ilmiy adabiyotlarda ochib berilgan, biroq, konfliktlar nazariyasi mualliflarining ta’kidlashlaricha, uning hamma tomonidan tan olingan, bir fikrga kelingan ta’rifi mavjud emas.
10. Konflikt – qarama-qarshi kurashuvchi tomonlarning oldindan aytish mumkin bo’lmagan, kutilmagan axloq – odobiga doir murakkab tizim.
11. Konfliktlar tipik bo’lish bilan birga, doim lahzali va zalvorlidir.
12. Ilmiy – texnik progress sharoitida ergatik tizimlarda (“ergatik” – sosium individi va texnika birligi) o’zgarishlar yuz beradi.
13. Konfliktning yagona bosh modelini shakllantirishning muhim omili – bu konfliktli o’zaro harakatlarda jarayonlarning axborotliligidir.
Ijtimoiy konflikt uch sohada yuz beradi: 1. Individual. 2. Jamoaviy. 3. Texnik. Agar mazkur uch soha bo’yicha hamkorlik, birlik yuz bersa, konflikt yo’qoladi. Konflikt nazariyasi bilan shug’ullanuvchi nazariyotchilarning fikricha, konfliktlarning asosiy tavsifnomasi ana shulardan iborat.