Epikur (342-271 y.) va rim shoiri-filosofi Lukresiy Karr (99-55 y.) lar xam ruh haqida o’z qarashlariga ega edilar ya’ni, Epikurning fikricha, ruh g’ayri jismoniy bir narsa emas, “Jismsiz bo’shliqdan boshqa hyech narsani fikrlash mumkin emas... Ruhni g’ayri jismiy narsa degan kishilar alaxsirayaptilar” Epikur moddiy bo’lmagan substansiyaning mavjudligini mutlaqo inkor qilib, “ruh butun organizmga tarqalgan juda nozik jismdir” deb hisobladi.
Epikur (342-271 y.) va rim shoiri-filosofi Lukresiy Karr (99-55 y.) lar xam ruh haqida o’z qarashlariga ega edilar ya’ni, Epikurning fikricha, ruh g’ayri jismoniy bir narsa emas, “Jismsiz bo’shliqdan boshqa hyech narsani fikrlash mumkin emas... Ruhni g’ayri jismiy narsa degan kishilar alaxsirayaptilar” Epikur moddiy bo’lmagan substansiyaning mavjudligini mutlaqo inkor qilib, “ruh butun organizmga tarqalgan juda nozik jismdir” deb hisobladi.
Lukresiy esa o’zining “Narsalarning tabiati haqida” degan asarida atomistik ruh xaqidagi ta’limotni poetik formada bayon qiladi. U moddiy bo’lmagan ruhning mavjudligini inkor qildi. “Jon, ruh yoki-aql moddiy bo’lib, faqat inson tanasiga xos bo’lgan kuchlarnigina tashkil qiladi”... Ruh ham, jon ham, jismiy tabiatga ega.
Aristotel - qadimgi yunon faylasufi va tabiatshunosi - ruhni psixologik bilimlarning predmeti sifatida tushunishda yangi davrni ochdi. U uchun bilim manbai tana edi, bu erda jismoniy va ma'naviy shakl ajralmas yaxlitlikdir.
Aristotel - qadimgi yunon faylasufi va tabiatshunosi - ruhni psixologik bilimlarning predmeti sifatida tushunishda yangi davrni ochdi. U uchun bilim manbai tana edi, bu erda jismoniy va ma'naviy shakl ajralmas yaxlitlikdir.
Uning risolasi "Ruh haqida"birinchi, aslida psixologik ish bo'ldi (ilmiygacha bo'lgan psixologiya doirasida). Aristotel ruh haqidagi oldingi va zamonaviy g'oyalarni tizimlashtirdi va o'z risolasida asosli bo'lgan bir qancha muhim qoidalarni ilgari surdi.
U ruhni nafaqat mohiyat sifatida, balki tirik tanani tashkil qilish shakli, usuli, ya'ni tananing tirik mavjudot sifatida mavjud bo'lishiga imkon beradigan narsa sifatida belgiladi. Uning g'oyalarida ruh o'ziga xos organ bo'lib, u orqali tana his qiladi va fikrlaydi. Ruh o'ylamaydi, lekin tana ruh orqali o'ylaydi.
