Mavzu: Bolalarning nutqini o’stirish fanining predmeti maqsad va vazifalari

Tovushlarni to‘g‘ri talaffuz qilishga o'rgatisb bo„yicha ishlarni tashkil etish
Maktabgacha tarbiya yoshidagi bolalarda tovushlarni talaffuz etish ular nutqini harakatga keltiruvchi apparatning ishlashiga bog‘liq bo’ladi. Shuning uchun to’g‘ri tovush talaffuzini shakllantirish bilan bir vaqtda, nutqni harakatga keltiruvchi apparatning alohida a ’zolarini doimiy mashq qildirish kerak; ayniqsa, lablarning muskullarini, lunj (chakak), tilni; jag'larning harakatchanligini rivojlantirish zarur. Bu a'zolarning aniq harakat qilishi tovushlarning aniq, ravon, to‘g‘ri talaffuz etilishini ta’minlaydi. Nutq apparati a’zolarining harakatchanligini rivojlantiruvchi mashqlar kichik guruhlarda har kuni, katta guruhlarda esa haftada 3 — 4 marta (mashg’ulotda va mashg‘ulotdan tashqari vaqtda) o ‘tkaziladi.
Artikulatsiya mashqlari o'yin tarzida o‘tkaziladi. Masalan: „Ayt-chi, xo‘roz qanday
qichqiradi?—, ,,Qarg‘a qanday qag‘illaydi, kuchuk qanday vovullaydi?“ (birinchi kichik guruh) va boshqalar.
To‘g‘ri tovush talaffuzini tarbiyalash bo’yicha ishlarni tashkil etishda quyidagi asosiy uslubiyotlardan (metodlardan) foydalaniladi: ko'rgazmali material bilan
o'tkaziladigan yoki so'zli ta'limiy o ‘yin („Kimning uychasi?” , „ Do‘kon”, „Orkestr“ ); harakatli o‘yinlar („Otlar“ , „Poyezd“ ); tovushga taqlid qiluvchi ertak va hikoyalardan („Qo‘lqop— , „Mitti jo‘ja “, „Chin do'st“ , „Ahmoq sichqon haqida ertak“ va boshqalar); she’rlar, sanamalar, aytishuvlar, tez aytishlardan foydalaniladi. Sbuningdek, to’g’ri tovush talaffuzini shakllantirishda quyidagi usullardan foydalaniladi: l) to‘g‘ri talaffuz namunasi (tarbiyachi to‘glri tovush talaffuzini aytib ko'rsatadi); 2) jo‘r bo‘lib va yakkama-yakka takrorlash; 3)tushuntirish; 4) to‘g‘ri artikulatsiya ni ko‘rsatish.
Agar tovush talaffuzi bo‘yicha o‘yin mashg‘ulotdan tashqari vaqtda o‘tkazilsa va unda hamma bolalar qatnashmasa, u vaqtda tovushni yaxshi talaffuz eta olmaydigan bolalar bilan birga tovush talaffuzida hech qanday nuqsoni bo’lmagan bolalardan bir nechtasini o‘yinga jalb qilish kerak. (Taqlid qilish uchun namuna bo‘ladi.) Noto‘g‘ri tovush talaffuzini tuzatish usullariga alohida talablar qo‘yiladi: unga tez-tez qaytish kerak emas (ya’ni noto’g‘ri tovush talafiuziga): bu bolani asabiylashtiradi, o‘yindan yoki boshqa faoliyatdan chalg‘itadi. Nutqida nuqsoni bo’lg an bolaga mashq qilishga imkon yaratish uchun uning diqqatini to’g‘ri tovush talaffuziga yo‘na!tirish kerak. O‘yin mazmuni sekin- astalik bilan murakkablashtirib boriladi, ya’ni o ‘yindagi tovush materiali murakkablashadi. Ravshan (burro) gapirish ustida ishlash
Tovush talaffuzini shakllantirish ravshan gapirish bilan mustahkam bog’liqdir. Bizga ma’lumki, maktabgacha tarbiya yoshidagi ko‘pchilik bolalar noaniq, mujmal gapiradilar. Buning asosiy sababi lablarning, til va pastki jag'ning sust harakat qilishidir. Buning natijasida og‘iz yetarli ochilmay, unli tovushlar aniq jaranglamaydi. So‘zlarning aniq talaffuz etilishi — unli tovushlarni to‘g’ri talaffuz qilish hamda undosh tovushlaming hosil bo’lishida nutqni harakatga keltiruvchi a’zolarning (lablar, til, pastki jag’ va boshqalar) aniq harakatiga bog’liqdir. Kichik guruhlarda ravshan gapirishni shakllantirish uchun tovushga taqlid qiluvchi bir qancha o‘yinlardan foydalanish mumkin. Tarbiyachi tovush birikmalarini talaffuz etish namunasini bolalarga ko’rsatar ekan, og ‘iz bilan harakatlarni juda aniq bajarishi, unli tovushlarni yengil cho‘zib talaffuz etishi kerak. Bolalar tarbiyachining bunday harakatlariga beixtiyor taqlid qiladilar. Tovushga taqlid qiluvchi o‘yinlarni tanlashda shu narsaga e'tibor berish kerakki, bu o'yinlarda bir qancha tovushga taqlid qiluvchi holatlar mavjud bo’lishi kerak. Masalan, o‘yinda va hikoyalarda ushbu tovushga taqlid qilish birlashgan bo’lishi kerak: g‘a - g‘a - g‘a ( o‘rdak), va q va q (qurbaqa), qo -qo -qo (tovuq), miyov-miyov (mushuk).Kichik guruhdagi (4 — 5 yosh) bolalar nutq jarayonida lablar bilan to‘g‘ri harakat qilishga, og'izni to‘g’ri ochishga o‘rganib olishsa, ravshan gapirish (yaxshi diksiya) yengil shakllanadi. Agar katta guruhdagi bolalarning lablari kam harakat qilsa, tishlari bir-biriga birikkan holda gapirishsa, ularni ravshan gapirishga o‘rganish ancha qiyin bo‘ladi. Chunki avval noto‘g‘ri shakllangan nutq apparati a'zolari harakatini to‘g‘rilash zarur. Katta guruhlarda ravshan gapirishni takomillashtirish uchun maxsus mashqlar va tez aytishlardan foydalaniladi. Tez aytishuv — bir xildagi tovushlar te’z-tez uchraydigan, qiyin talaffuz etiladigan jumladir (yoki bir nechta jumla). Tez aytishlardan quyidagi tartibda foydalaniladi. Avvalo tarbiyachi tez aytishlarni tanlaydi. Agar bolalar oyiga l — 2 marta tez aytishlardan yod olsalar, u vaqtda bir yilga 8 — 15 ta tez aytishni tanlaydi va ularni qiyinligiga qarab (yengil talaffuz etiladiganlarini oldinroq o‘rgatish kerak) taqsimlaydi. Tez aytishlarni mashg‘ulotlardagina o‘rgatilmay, balki mashg‘ulotdan tashqari vaqtlarda, o‘yin jarayonida ham o‘rgatish mumkin. Maktabga tayyorlov guruhida katta guruhda o‘rganilgan tez aytishlar ham takrorlanadi. Bolalarga murakkab tez aytishlarni o‘rgatmaslik kerak, chunki uni hamma bolalar o‘zIashtira olmaydilar, natijada bu mashq o‘zining ta ’limiy ahamiyatini yo‘qotadi va hech qanday natija bermaydi. Tez aytishlardan foydalanishning maqsadi — ravshan gapirish (burro gapirish)ni mashq qildirishdan, mashg'ulotlarda uni bolalarga o’rgatish
uslubiyotini belgilashdan iboratdir. Tarbiyachi yangi tez aytishni sekinlashgan sur'atda, aniq, tez-tez uchraydigan tovushni ajratib, yoddan aytib beradi. Uni baland bo’lmagan ovozda, ohangdor qilib, bir necha marta takrorlaydi. Bolalar oldiga quyidagi o‘quv vazifasini qo'yish mumkin: tez aytishni qanday aytish kerakligini diqqat bilan tinglashga; esda olib qolishga harakat qilishga; uni juda aniq aytishga o‘rgatish kabilar. So‘ngra bolalar tez aytishni mustaqil tarzda yarim ovozda aytadilar (agar tez aytish matni yengil bo‘lsa, bu bosqichni o‘tkazmasa ham bo‘ladi). Bunday mashqlarning umumiy davomiylik vaqti 3 — 10 daqiqadir. Bunday mashqlarni xilma-xillashtirish mumkin, masalan, bolalarning „talablariga ko‘ra tez aytishni takrorlashni taklif etish mumkin, boshlovchining rolini bolalarga topshirish mumkin va hokazo. Tez aytish matnini qator bo‘yicha qismlarga ajratib qaytarish ham mumkin. 1- qator: olma shoxida olmaxon, 2- qator:
olmaxonni olma, Olmaxon. Agar tez aytish bir qancha jumlalardan iborat bo‘lsa, uni rollarga bo‘lib, guruhlar bilan takrorlash mumkin. 1- guruh: Mashhura moshxo’rdani, 2- guruh: Ma'suda moshurani'. 3- guruh: Shura sho'rvani shoshib shimirdi. Hamma birgalikda: Mashhura moshxo‘rdani, Ma’suda moshurani, Shura sho‘rvani shoshib shimirdi. Bu usullarning barchasi bolalarni faollashtiradi, ularning ixtiyoriy diqqatlarini rivojlantiradi. Tez aytishni takrorlashda tarbiyachi bolani oldiga chaqiradi, chunki boshqa bolalar uning artikulatsiyasini, imo-ishorasini ko‘rsin. Bolalar javobini baholaganda, talaffuzining aniqlik darajasini ko‘rsatish lozim . Ba’zan esa bola diqqatini lab harakatining sifatiga ham yo‘naltirish kerak. Tez aytishlarni kechki o'yin, adabiy ertaliklar dasturiga ham kiritish mumkin. Bu ularning mazmunan xilma-xil bo’lishiga, bolalarni faollashtirishga yordam beradi. Bu ish mazmuni kichik guruhlarda alohida ahamiyatga ega. Chunki bu yoshdagi bolalarning ko‘pchiligi so'zning bo‘g‘in tarkibini buzib talaffuz etadilar. To'g'ri so‘z tarkibini saqlash uchun shoshilmay, tekis so'zlash zarur. Bolalarda bu sifatlar matnidagi so‘zlar jo‘r bo‘lib aytiladigan o‘yinlar, oddiy taqlidiy so‘zlarni sekin o'qib berish (aytib berish) orqali tarbiyalanadi. So'zni talaffuz etish ustida ishlash uchun ta'limiy o ‘yinlardan ( „Do'kon “, „Bu nima?”) foydalaniladi. Ta'limiy o‘yinlarni kichik guruhlarda tashkil etishda avval nomi osonlik bilan aytiladigan (ikki bo’g‘indan iborat bo‘lgan so'zlar: kubik, mushuk, quyon, kuchuk va boshqalar, so'ngra murakkabroq so'zlardan) o‘yinchoqlardan foydalaniladi. Talafiuzi murakkab bo‘lgan so'zlarni quyidagi o’yinlar orqali talaffuz etishga o'rgatish mumkin: „Top, mon nima dedim?“ , „Telefon“ ,
„Yo‘qlama“ va boshqalar. Katta guruhlarda ushbu o‘yinlardan tashqari „K im yaxshiroq aytadi?— musobaqa-mashqi o‘tkaziladi. Musobaqa-mashqda birdaniga 2 ta zveno (har bir zvenoda 2 — 3 ta bola bo’ladi) qatnashadi. Bir zveno murakkab so'zlar va so ‘z birikmalarini talaffuz etadi: issiq choy, termometr, trolleybusda , akvariumda, nordon anor, achchiq garmdori, plastmassali boshqa zveno ushbu so‘zlarni diqqat bilan tinglaydi, so‘ngra ular murakkab so‘zlarni talaffuz etadilar. Agar katta guruh bolalari qiyin so‘zlarni buzib talaffuz etsalar, masalan, bidon, suvoq, maymunjon, magnitofon, tipratikan, motoroller va boshqalar — bu so‘zlarni „Gapni oxiriga yetkaz“ nomli so'zli o‘yin va mashqning tarkibiga, qisqa ta’limiy hikoyalarga kiritish mumkin.
So‘zlarda urg‘ularni ishlatishda ham xilma-xil xatolar uchrab turadi: otlarni bosh kelishikda ( kapalak, bola, paxta, ruchka va boshqalar), qaratqich kelishigida ( bo’rining , o‘rdakning, tipratikanning) ishlatishda, o‘tgan zamon fe’lini (oldi, berdi, tushundi va boshqalar) aytishda. Bular ichida shunday so‘zlar borki, bola atrofidagilar nutqidan bu so'zlarni qabul qila olmay, o‘zi mustaqil tarzda, noto‘g’ri urg‘uli so‘z hosil qiladi. Katta guruh bolalarida so'zlarga urg'uni to'g'ri qo‘yishda mustahkam orfoepik malakalarni shakllantirish, so‘zning bo‘g‘in tarkibini to‘g‘ri idrok etishda eshituv diqqati yetarli darajada rivojlangan bo’lishi kerak. Oddiy so‘z talaffuziga o‘rganib qolgan bola nutqini to‘g‘rilash ancha murakkab. Ba'zan xatoni to‘g‘rilash ustida olib borilgan ish kutilgan natijani bermaydi, bola urg‘uni noto‘g’ri ishlatishda davom etadi. Buning asosiy sababi nimada? Bola nima haqidadir gapirib berar ekan, u gapning mazmuni bilan band bo‘lib,


so‘zning jarangdorligiga diqqatini yo‘naltirmaydi. Bundan tashqari, tarbiyachi shu vaqtning o ‘zida so‘zning talaffuzini turli shakllarda ko’rsatishi zarur. Ixtiyoriy diqqatning, esda olib qolishning boshlang‘ich shakllaridan foydalanilsa, bolada o'zining nutqiga yangicha munosabatda bo’lish imkoniyati hamda eshituv idrokida analiz va sintez qilish uchun sharoit vujudga keladi. So‘zlarda urg’uni ishlatishdagi xatolarni tuzatish uchun maxsus mashqlar o‘tkaziladi. Agar bola boshlamoq fe’lida xatoga yo’l qo‘ysa, mashg‘ulotda namuna hikoyani tinglash taklif etilishi mumkin. Fe'ldagi urg'uli bo‘g‘in {boshlamoq fe'lining turli shakllari) ovoz bilan ajratiladi: „Bahor keldi. Bahorda havo isiy boshlaydi. Qorlar eriydi. Yerni ko’m -ko'k maysalar qoplay boshlaydi. Daraxtlar gullab, barg chiqara boshlaydi. Dalalarda ish qaynaydi. Chigit ekiladi. Qushlar uchib kela boshlaydi “ yoki „Salim va Lobar bog‘chaga kelishdi. Salim koptok o‘ynay boshladi. Lobar aravachada qo‘g’irchoqni sayr qildira boshladi. So'ngra ular birgalikda kubiklardan uy qura boshlashdi—. Bolalarning o‘zlariga ham xuddi shunga o'xshash (boshlamoq fe’li

ishtirokida) hikoya tuzish taklif etiladi. Hamma bolalar ham ushbu fe'lni darrov to‘g’ri talaffuz eta olmaydilar. Keyingi mashg‘ulotlarda hikoya mavzusini o‘zgartirish mumkin: „Navbatchilar nima qila boshlashdi?“ va boshqalar. Tushum kelishigidagi otlarda urg’ularni to‘g‘ri ishlatishni mustahkamlash uchun sifat mazmuniga doir (3 — 4 jumladan iborat) ta’limiy hikoya taklif etish mumkin. Bu ta’limiy hikoyada yetishmaydigan so‘zni qo’yish taklif etiladi, masalan: Bola anhorga ...(g'ozni) haydayapti, g‘ozchalar ...(g'ozning) ketidan lapanglab ketishyapti va hokazolar. Bolalar nutqining orfoepik tomondan to‘g’riligi kattalar nutqiga taqlid qilish orqali shakllanadi. Og‘zaki nutqning ikki xil uslubi bor:

So‘zIashuv uslubi — bu uslub til vositalarini qo’llashda erkin bo‘ladi. So‘zlovchi fikrni aytadi-da, keyin yana biror unutgan so'zini o‘sha gapning ketidan keltira beradi: Dadam yengil mashina oldilar, „ Neksiya “. So’zlashuv uslubida so’z tartiblash qoidalariga, orfoepik qoidalarga amal qilinmaydi. Publitsistik uslub tilning ta’sir qilish funksiyasi bilan bog’liq. Bu uslub so‘z tartiblash qoidalariga, orfoepik qoidalarga rioya qilgan holda, biroz sekinlashgan sur'atda ravshan gapirish bilan ajralib turadi. Bu uslubda ilmiy atamalar kam ishlatiladi, unda turli uslub elementlari (ilmiy, badiiy, kitobiy, so‘zlashuv uslublari) aralash qo'llaniladi. Tarbiyachining nutqi pedagogik yo‘nalishning kuchiga qarab, publitsistik nutq harakteriga ega bo’lishi, orfoepik qoidalarga asoslanishi kerak. Bolalar tarbiyachining nutqi ta'sirida gapirishga o'rganadilar, nutq orfoepik tomondan to‘g‘ri shakilanib boradi. Tarbiyachi ba’zan, ayniqsa, maishiy faoliyat jarayonida so‘zlashuv uslubidan foydalanadi. Shuning bilan bir qatorda, shunday daqiqalar b oladiki, tarbiyachi to’liq publitsistik uslubda gapirishi shart: mashg‘ulotlarda, yangi qoidalarni tushuntirishda, bolalarga badiiy asarlarni hikoya qilib berish, o’qib berishda, ertaliklarda so’zga chiqishda va boshqalarda. Katta guruhlarda ba'zi bir orfoepik qoidalarni mustahkamlash uchun ayrim mashqlarni tashkil etish tavsiya etiladi. Masalan, „ Do’kon“ „Kutubxona“ va boshqalarda „keluvchilar— boshlovchining (sotuvchi yoki kutubxonachining) ismi va otasining ismini aytib murojat etadi. „G apni tugalla“ mashqida -choq (qo‘zichoq, toychoq), -voy (Laylakvoy, bo'rivoy, quyonvoy), -gina qo'shimchalarini (qizgina, bolagina) olgan so'zlarni kiritish mumkin. Katta guruhlarda uzluksiz tarzda radioeshittirishlarni, magnitofon yozuvlarini, plastinkalami, teleeshittirishlarni (mash g‘ulotlarda va mashg'ulotlardan tashqari vaqtlarda) tinglashni tashkil etish kerak. Tarbiyachi bu ishlarni tashkii etish jarayonida bolalar diqqatini so'zlovchilarning to‘g‘ri va chiroyli nutqlariga yo‘naltiradi, adabiy talaffuz bilan shug‘ullanuvchi kishilar bilan uchrashuvlar tashkil etadi. Tarbiyachining o‘zi esa adabiy talaffuzni takomillashtirish ustida uzluksiz ishlashi lozim. Shunday qilib, bolalar nutqiga fonetik ta'sir etish bilan bir qatorda, ularning tovush talaffuzini va ravshan gapirishini, so‘zni to‘g‘ri talaffuz etishini va adabiy so'z urg‘ularini to‘g‘ri ishlatishini ham takomillashtirib boramiz.