5. Bolalarda deviant xulqning nomoyon bo'lish
Jamiyat a’zolari shaxsiy nuqnai nazarlarining shakllanishiga, ularning
deviant xulq-atvorga nisbatan ijtimoiy faol munosabatlarining tarkib topishiga
tarbiyaviy jarayonlar uchun bevosita
mutasaddi shaxslar, tashkilotlar
rahbarlarining o‘rni va roli kattadir. «Ba’zilarga mumkin, boshqalarga mumkin
emas», «hozir yaxshi, ertaga yomon» va shu kabi munosabat holatlarining
ikkilamchi fe’l-atvor shaklida, ya’ni parallel standartlar yo‘nalishida amal qilishiga
izn berish juda xavflidir. Shu boisdan, har qanday holatlarda ham mansabdor
shaxslar, turli jamoat tashkilotlari va mehnat jamoalarining rahbarlari, pedagog va
tarbiyachilar, qonunni himoya qiluvchi tashkilotlar vakillarining xulq-atvor
me’yorlarini buzishi qat’iy qoralanadi.
Deviant xulq-atvor turlariga kiruvchi ichkilikbozlik, giyohvandlik, o‘z-
o‘zini o‘ldirishlar bilan bog‘liq ijtimoiy illatlarning har biri yuzaga kelishi va
sotsial oqibatlariga ko‘ra mohiyatan farqli jihatlarga egadir.
Deviant xulq-atvor turlariga kiruvchi ichkilikbozlik, giyohvandlik, o‘z-
o‘zini o‘ldirishlar bilan bog‘liq ijtimoiy illatlarning har biri yuzaga kelishi va
sotsial oqibatlariga ko‘ra mohiyatan farqli jihatlarga egadir.
Birinchi farq, ijtimoiy zararli odatlarning uzoq davom etishi deviant xulqi
turmush tarzining uzviy bo‘lagiga aylanib ketishidan iborat bo‘ladi. Doimiy oilaviy
kelishmovchiliklar, oila va atrof-muhitdan norozilik, uydagi tushunmovchiliklar va
hokazolar — bularning barchasi sub’ekt ruhiyatini jarohatlaydi hamda u mavjud
vaziyatni o‘zgartirishga urinadi. Bu o‘riqda ijtimoiy institutlardagi kamchiliklar,
shu jumladan, ziddiyatlar rivojlanishining oldini oyauvchi va ularga qarshi
kurashuvchi ijtimoiy nazorat tizimlari ham salbiy rol o‘ynaydi.
Bularning ikkinchi farqli jihati yuqoridagi holatlarni hal qilishning ma’lum
qiyinchiliklarga egaligidir. Ma’lumki, har qanday holatda ham, ko‘p «qurbon»
berib. Bo‘lsada, to‘g‘ri yechimga erishish mumkin. Lekin hamma gap shundaki,
sub’ekt «qurbon» bera oladimi: xotini (yoki eri) bilan ajralib keta oladimi, yangi
kasbga ega bo‘la oladimi yoki yo‘qmi. Qatiy qarorga kela olmay, ko‘pincha sub’ekt
«o‘rinbosar» vositalarga, ichkilik va giyohvand moddalarga murojaat etadi.
Bunday holatlarning keyingi farqi shundaki, ko‘pincha sub’ekt ularni hal
qilishning noto‘g‘ri yo‘llarini tanlaydi. Oilaviy va ishdagi janjallar odatga aylanib
qolganda bundan «qutulishning» noto‘g‘ri xayoliy yo‘llari, ichkilik, giyohvand
vositalar va hokazolarga murojaat etiladi. Biroq bu yo‘l ziddiyatning
chuqurlashuviga va turmush tarzini zararlantiruvchi omilga olib keladi.
Statistik ma’lumotlarga qaraganda O‘zbekistondagi jinoyat ishlari bo‘yicha
sudlar tomonidan 2002 yili 49173 shaxsga nisbatan jinoyat ishi ko‘rilgan bo‘lsa,
ulardan 2163tasi voyaga yetmaganlardir, bu esa 4,3%ni tashkil etadi. Bulardan
613tasi (28%) maktab o‘quvchilari, 644tasi (29%) litsey va kollej o‘quvchilari
ekanligi aniqlangan.
2003 yilning 9 oyida 49584 shaxsga nisbatan jinoiy ish ko‘rilgan bo‘lsa,
ulardan 2049tasini (4,1%) voyaga yetmaganlar tashkil etadi. Ularining 613tasi
(29%) maktab o‘quvchilari, 160tasi (7,8%) litsey va kollej o‘quvchilaridir. Har
qanday ijtimoiy tizimning bo‘laklari odamlar hisoblanadi. Odamlarning jamiyatga
kiritilishi turli birliklar orqali amalga oshiriladi. Har bir aniq shaxs sotsial guruhlar,
sotsial institutlar, sotsial tashkilotlar jamiyatda qabul qilingan qoida va qadriyatlar
tizimi, ya’ni madaniyat orqali gavdalanadi. Shunga muvofiq inson ko‘p sotsial
tizimlarga tortilgan bo‘lib, ularning har biri unga shakllantiruvchi ta’sir ko‘rsatadi.
Shunday qilib, odam faqat sotsial tizimning bo‘lagi bo‘libgina qolmay, uning o‘zi
ham murkkab tuzilmali tizimda aks etadi. Sotsiologiya shaxsni barcha xilma-
xillikdagi majmuida emas, ya’ni tabiat mahsuli sifatida emas, balki ijtimoiy
munosabatlar yig‘indisi, jamiyat mahsuli sifatida qarab chiqadi. «Jamiyatni isloh
qilish va yangilash bo‘yicha ko‘p qirrali faoliyatimiz markazida inson, suveren
O‘zbekistonning fuqarosi turadi. Islohotlarning mazmuni ayni har bir fuqaro o‘z
qobiliyatini, o‘z iste’dodini namoyon etishiga, shaxs sifatida o‘zini ko‘rsatish
imkoniyatiga ega bo‘lishiga qaratilgan»45.
2003 yilning 9 oyida 49584 shaxsga nisbatan jinoiy ish ko‘rilgan bo‘lsa,
ulardan 2049tasini (4,1%) voyaga yetmaganlar tashkil etadi. Ularining 613tasi
(29%) maktab o‘quvchilari, 160tasi (7,8%) litsey va kollej o‘quvchilaridir. Har
qanday ijtimoiy tizimning bo‘laklari odamlar hisoblanadi. Odamlarning jamiyatga
kiritilishi turli birliklar orqali amalga oshiriladi. Har bir aniq shaxs sotsial guruhlar,
sotsial institutlar, sotsial tashkilotlar jamiyatda qabul qilingan qoida va qadriyatlar
tizimi, ya’ni madaniyat orqali gavdalanadi. Shunga muvofiq inson ko‘p sotsial
tizimlarga tortilgan bo‘lib, ularning har biri unga shakllantiruvchi ta’sir ko‘rsatadi.
Shunday qilib, odam faqat sotsial tizimning bo‘lagi bo‘libgina qolmay, uning o‘zi
ham murkkab tuzilmali tizimda aks etadi. Sotsiologiya shaxsni barcha xilma-
xillikdagi majmuida emas, ya’ni tabiat mahsuli sifatida emas, balki ijtimoiy
munosabatlar yig‘indisi, jamiyat mahsuli sifatida qarab chiqadi. «Jamiyatni isloh
qilish va yangilash bo‘yicha ko‘p qirrali faoliyatimiz markazida inson, suveren
O‘zbekistonning fuqarosi turadi. Islohotlarning mazmuni ayni har bir fuqaro o‘z
qobiliyatini, o‘z iste’dodini namoyon etishiga, shaxs sifatida o‘zini ko‘rsatish
imkoniyatiga ega bo‘lishiga qaratilgan»45.
Shaxs sotsial o‘zaro ta’sir va munosabatlarning birlamchi omili bo‘lib
hisoblanadi. Shu jihatdan qaraganda shaxsning o‘zi nima? Bu savolga javob berish
uchun, avvalo, «inson», «individ», «shaxs» tushunchalarini bir-biridan farqlab
olish kerak. «Inson» tushunchasi, umumiy, hamma uchun xos bo‘lgan sifat va
qobiliyatini izohlash uchun qo‘llaniladi. Bu tushuncha dunyoda mavjud bo‘lgan,
tarixan o‘ziga xos shunday rivojlanayotgan birlikki, insoniyatni anglatib, u boshqa
hamma moddiy tizimlardan farqli o‘laroq o‘ziga xos ijtimoiy faoliyat usullari bilan
farq qiladi.
Ushbu hayotiy faoliyat usuli tufayli inson tarixiy rivojlanishning hamma
bosqichlarida, dunyoning barcha nuqtalarida o‘ziga o‘xshash bo‘lgan antologiyaga
oid holatni saqlab qoladi.
Inson tushunchasi bioijtimoiy-ruhiy mavjudlikni ifodalaydigan tushuncha.
Unda insonning zohiriy va botiniy sifatlari o‘z aksini topadi. Insonning umumiy
sifatlari uning konkret holat va murakkab hayot sharoitlari namoyon bo‘ladigan
xilma-xil kayfiyat, ruhiyat va munosabatlarning yig‘indisidir. Har bir insondagi
alohida bu hususiyatlar betakror, o‘ziga xos holatlarda namoyon bo‘lishi mumkin.
Demak, insoniyat o‘ziga xos moddiy voqelik sifatida mavjud bo‘ladi.
Ammo, insoniyat o‘z holicha mustaqil mavjud bo‘lmaydi.
Demak, insoniyat o‘ziga xos moddiy voqelik sifatida mavjud bo‘ladi.
Ammo, insoniyat o‘z holicha mustaqil mavjud bo‘lmaydi.
Aniq insonlar yashaydilar va harakat qiladilar. Insoniyat alohida
vakillarining mavjud bo‘lishi «individ» tushunchasi bilan ifodalanadi.
Bshkacha aytganda, alohida insonning o‘ziga xos tabiiy-biologik va
ijtimoiy ehtiyojlari, manfaatlari, aqli, irodasi va hakozolar yig‘indisi ekanligi
nazarda tutib, «individ» tushunchasi qo‘llaniladi. Individ «mohir odam» turiga
mansub yaxlitlikni o‘zida gavdalantirgan alohida insondir.
Individ - bu insoniyat zotining yakka vakili, insoniyatning hamma sotsial
va ruhiy jihatlarini idrokiy, irodasi, ehtiyojlari, manfaatlari va hokazolarning sohibi
hisoblanadi. «Individ» tushunchasi bu vaziyatda «aniq inson» sifatida
foydalaniladi.
«Individ» tushunchasini ayrim olimlar insonning tarixi ibtidoiy jamoa
tuzumi davriga to‘g‘ri kelishini bayon etgan. Ikkinchi xil fikrga ko‘ra, individ
sifatida inson o‘zining jismoniy mavjudligini ta’minlashni birinchi o‘ringa qo‘yadi.
Masalaning bunday qo‘yilishida turli biologik omillar (yosh jihatlari, jinsiy
mijozlarining o‘ziga xos tomonlari), shuningdek, inson hayotiy faoliyatining
sotsial sharoitlardagi tafovutlar belgilamaydi.
Har qanday inson individi o‘ziga xos salohiyati bilan dunyoga keladi.
Hammaga gap bu salohiyatni qay tarzda ruyobga chiqarishdan iboratdir. Inson
rivojlanishining individ bosqichi eng uzoq davom etadigan, izchillikni taqozo
qiladigan davrdir. Bu bosqichda uning asta-sekin shaxsga aylanish jarayoni
boshlanadi. Individning shaxsga aylanishida, boshqacha aytganda, insonning
individ bosqichidan shaxs bosqichiga o‘tish jarayonida sotsiumning u yoki bu
darajasida olingan jamoa a’zosi sifatida uning imkoniyatlari, ijtimoiy-ahamiyatli
belgilari kat’iy tizim shaklida karor topadi. Ya’ni fe’l-atvori shakllandi.
|