Muhammad Soleh. O‘zbek adabiyoti tarixida voqeiy dostonnavislikning boshlovchisi va yirik namoyandasi XV asrning ikkinchi yarmi va XVI asr birinchi yarmida yashab ijod etgan shoir Muhammad Solehdir. Ungacha bizning adabiyotimizda tarixiy mavzuda yaratilgan voqeiy dostonlar deyarlik yo‘q edi. Sayfi Saroyining «Suhayl va Guldursun» asari va Alisher Navoiyning «Saddi Iskandariy» dostonida tarixiy – voqeiy tasvir mavjud bo‘lsa ham, ular ko‘proq to‘qimalardan va mashhur an’anaviy syujetlardan tashkil topgan. Muhammad Soleh esa birinchilardan bo‘lib o‘zbek tilida o‘zi ko‘rgan, ishtirokchisi va shohidi bo‘lgan voqealarni nazm uslubida bayon qilgan muallifdir. Bu jihatdan uning «Shayboniynoma» atalgan tarixiy dostoni muhim ahamiyatga egadir.
Adabiyotlar:
Valixo‘jayev B., Toxirov Q. O‘zbek adabiyoti tarixi (O‘quv qo‘llanma). XVI asr. – Sam.: SamDU nashri, 2002.
Vohidov R., Eshonqulov H. O’zbek mumtoz adabiyoti tarixi. (O’quv qo’llanma) –T.: Yangi asr, 2006.
Valixo‘jayev B. O‘zbek adabiyotshunosligi tarixi. – T.: O‘zbekiston, 1993.
Ibrohimov I. XVI asr o‘zbek adabiyotining asosiy xususiyatlari. –T.: Fan, 1976.
Bobur Zahiriddin Muhammad. Boburnoma. –T., Sharq, 2002.
Zayniddin Vosifiy. Badoyye’ ul-vaqoye’. T. 1979.
Muhammad Solih. Shayboniynoma. –T., G‘.G‘ulom nomidagi ASN, 1989.
Muhammad Haydar. Tarixi Rashidiy. – T.: Sharq, 2010.
Nisoriy Hasanxoja. Muzakkiri ahbob. –T.: A.Qodiriy nomidagi XMN, 1993.
Ubaydiy. Diydor orzusi: Ruboiylar. –T.: Sharq, 2007. -240 b.