Mening doʻstlarim koʻpmi yoki ulfatlarim?

Mening doʻstlarim koʻpmi yoki ulfatlarim?
Do'st - bu sizni qayg'uda ham, quvonchda ham qo'llab-quvvatlaydigan, har doim maslahat va
amalda yordam berishga harakat qiladigan odam.Ammo hammamiz do'st bo'lishni bilamizmi?
Va umuman - haqiqiy do'stlik nima?... Shunday bo'ladiki, ikki kishi doimiy ravishda muloqot qiladi, ko'p vaqtni birga o'tkazadi, lekin ba'zilarida muammo yoki quvonch bor va mustahkam do'stlik
yo'qoladi.Bunday odamlar odatda sinovdan o'ta olmagan deyishadi. Ulardan ba'zilari
boshqasining muammolaridan qo'rqishgan, aralashishni xohlamagan, tashvishlanishgan ... Va
bundan ham battarroq sodir bo'ladi - bir do'st boshqasiga hasad qila boshladi: uning yutuqlari,
quvonchlari, g'alabalari ... Haqiqiy do'stlik baxtsizlik bilan emas, quvonch bilan ham sinovdan
o'tkaziladi.Albatta, do'stlik bu ikki tomonlama tushuncha. Ikki kishi o'zaro munosabatlarni teng
ravishda qadrlashi, ularni himoya qilishi va saqlashga harakat qilishi kerak. Va keyin, mening
fikrimcha, do'stlik haqiqatan ham mustahkam va bardoshli bo'ladi.
Xususan mening ham doʻstlarim juda koʻp.Ularning deyarli hammasini haqiqiy vafodor doʻst
desam boʻladi.Chunki ular meni doim yoʻqlab turishadi.Bemor paytlarimda ham albatta kelib
holimdan xabar olishadi.Bir piyola choy ustida doʻstlarim bilan suhbat qurishdan ortiq baxt
boʻlmasa kerak.Pulim yoʻq damlarimda hech qachon qarzdan qochmaydi aksincha ortigʻi bilan
berib turadi.Men ulardan faxrlanaman.Men ham qoʻlimdan kelgancha ularga yordam
beraman.Ularsiz hayotimni tasavvur qilolmasam kerak.
Shu oʻrinda doʻstlarim bilan birga ulfatlarimni ham eslab oʻtishim lozim.Ular ham
doʻstlarimdek mening qadrdonlarim.Mendan doʻstlaring koʻpmi yoki ulfatlariing deb soʻrashsa
men shunday javob beraman: Mening doʻstlarim ham ulfatlarim ham teng,ularni ajrata
olmayman.Chunki ular ham yolgʻiz damlarimda yoʻldosh yiglaganimda yigʻlaguvchi kulganimda
kulguvchi kerak boʻlsa doʻst ulfatlar uchun jonidan ham kechuvchidir.Biz suhbat ziyofatlarda
doim birga yigʻilamiz suhbatlashamiz bir birimizga hazillashamiz.Lekin dilini
ogritmaymiz.Mening fikrimcha, do'stlik ulfatchilik - bu yolg'onga bo'ysunmaydigan yagona tuyg'u: u yolg'on va maskalarga toqat qilmaydi. Haqiqiy do'sti bilan inson o'zining xarakter
xususiyatlarini, mumkin bo'lgan kamchiliklarini yashirishga va o'zini aslida yo'q odam sifatida
o'tkazishga hojat yo'q.Nazarimda bizning avlodimiz haqiqiy do'stlik haqiqatini noto'g'ri
tushunishadi. Ko'plab tengdoshlarim do'stlarini qisqa vaqtdan beri tanigan, ular hali ham ishonib
bo'lmaydigan odamlar deb atashadi, ammo ular allaqachon ularni deyarli aka-uka va opa-
singillar deb atashmoqda. Do'stlik nafaqat yillar davomida, balki inson hayoti davomida
uchrashadigan sinovlar orqali ham sinovdan o'tkaziladi.Ulfatchilik va do'stlikning asosiy printsipi
- sadoqat. Ishonch faqat do'stlikni kuchaytiradi va odam sizga xiyonat qilmaydi degan ishonch
sizni qo'llab-quvvatlaydi - haqiqiy do'stlikning isboti.
Xulosa qilib aytganda,men doʻstlarim va ulfatlarimdan faxrlanaman.Ular doimo sogʻ salomat
boʻlisinlar.Doʻstligimiz ulfatchiligimiz hech qachon uzilmasin.Hamisha bardavom boʻlsin!!!

«Do'stlar» ashyosini yozing, biror ishni tahlil qilish yoki o'zingiz bilmagan narsalar haqida gapirishdan ko'ra osonroqdir. Hamma odamlar do'stdalar. Ha, har kim ham yaxshilikka ega emas. U hech qachon xiyonat qilmaydi va umrining qolgan qismida qoladi, lekin hatto do'stlik haqidagi eng kichik fikr ham deyarli har bir inson.

Shunday qilib, siz bo'sh qog'ozli qog'oz oldida o'tirganda, fikrlar tez-tez sizning fikringizdan chiqib ketadi, bu esa nima yozish kerakligi haqidagi yagona savolni qoldiradi. "Do'stlarim" mavzusida insho yaratganingizda do'stlik bilan bog'liq barcha narsalar haqida gapirishingiz mumkin. Siz hamma narsani ochiq va haqiqat bilan yozib qo'yishdan qo'rqmasligingiz kerak.