Gəlirlərin istehlaka çəkilən xərclərdən sonra qalan hissəsi yəni gəlirlə cari istehlak
arasındakı məbləğ əmanəti təşkil edir. Əmanət gəlirin uzadılmış istehlakıdır ki, o
gələcəkdə istehsal və istehlak ehtiyaclarını ödəyən prosesdir. Deməli, əmanət gəlirin
12
istehlak olunmayan, yığıma yönəldilən hissəsi, gələcək dövrdəki istehlakıdır. O gəlirlə
cari istehlak arasındakı fərqə bərabərdir. Ev təsərrüfatında əmanətlər daşınmaz əmlakın,
uzunmüddətli istifadə olunan əmtəələrin alınmasına yönəldirsə, firmalarda əmanətlər
istehsalın genişləndirilməsi üçün investisiya olunmasına yönəldilir. Gəlir təkcə istehlaki
deyil, əmanəti də müəyyən edən əsas amildir, ona görə də qərarların artıb-azalması
ə
manətlərin səviyyəsinə təsir göstərir, yəni əmanətə gətirən dəyişməsindən asılıdır.
stehlakın müəyyən həddindən sonra gəlirlərin artımı əmanətin artımına səbəb olur, yəni
istehlak ləng artdıqda, əmanətlər daha yüksək sürətlə artır. Əmanətə olan orta hədd
ə
manətin gəlirlərin ümumi həcminə olan nisbətidir və
V
S
APS
=
formasında ifadə olunur.
Ə
manətin həddi əmanətdəki dəyişikliyin gəlirlərdəki dəyişikliyə olan nisbətidir.
)
4
(
)
(
∆
∆
=
deyisiklik
gelirlerin
S
deyisiklik
emanetdeki
MPS
əmanətin son həddi MPS hər vahid əlavə gəlirin əlavə
yığıma yönəlmişdir.
Əgər Y=C+S MPC+MPS=1 .
Burada MPC=1-MPS
MPS =1-MPC
Ə
manətin səviyyəsi, son həddi investisiyaların həcminə və səviyyəsinə təsir
göstərir. Yəni cəmiyyət üzvləri öz yığılmalarını investisiya edirlər. Əmanət investisiyanın
ilkin mənbəyidir. Bundan başqa amortizasiya ayırmaları, müəssisələrin mənfəəti, büdcə
vəsaitləri, qiymətli kağızların əldə eidlməsindən vəsaitlər, xarici dövlətlərin və bankların
kredirləri və s. də əmanətin mənbəyidir.
Dostları ilə paylaş: