|
yyənləşdirilir. Bu barədə mülki hüquq münasibəti iştirakçılarının sazişi hüquqi əhəmiyyət kəsb etmir. Bunun-
la bərabər, yeni mülki qanunvericilik köhnə qanunvericilikdən fərqli olaraq, iddia müddətinin imperativliyini
(məjburiliyini) istisna edən xüsusi norma müəyyən edir (MM-in 375-ci maddəsinin 2-ci bəndi). Bu xüsusi nor-
ma onu isbat edir ki, iddia müddəti barədə qayda tam yox, əsasən, imperativ xarakterə malikdir. Köhnə
qanunvericiliyə görə, iddia müddəti mübahisə edən tərəflərin (mülki hüquq münasibəti iştirakçılarının)
bildirməsindən asılı olmayaraq, məhkəmə tərəfindən tətbiq olunurdu (1964-cü il MM-nin 77-ci maddəsi),
yəni iddia müddətinin tətbiq edilməsi məhkəmənin vəzifəsi sayılırdı. Belə ki, məhkəmə mübahisə edən tərəflə-
rin bildirməsindən asılı olmayaraq, öz xüsusi təşəbbüsü ilə iddia müddətini tətbiq etməyə borclu idi. Bu vəzifə-
ni icra etmək məqsədilə məhkəmə iddia müddətinin ötürülüb-ötürülməməsi məsələsini qəti olaraq müəyyənləş-
dirirdi. Əgər məhkəmə müəyyən etsə idi ki, iddia müddəti ötürülmüş və buraxılmışdır, onda o, iddiadan imtina
edirdi. Beləliklə, köhnə qanunvericilik iddia müddətinin tətbiq edilməsinin məjburiliyi (imperativliyi) haqqında
qayda nəzərdə tutmuşdu.
Köhnə qanunvericiliyin nəzərdə tutduğu bu qaydadan fərqli olaraq, yeni qanunvericilik iddia müddətinin tət-
biq edilməsinin imperativliyini (məjburiliyini) istisna edən norma müəyyən edir. Bu normaya görə, iddia müd-
Dostları ilə paylaş: | 
