Microsoft Word muminalar ziyouz com doc
Yüklə 156,53 Kb. Pdf görüntüsü
|
|
www.ziyouz.com kutubxonasi
4
Sora podshohning qasridan Hojar bilan qaytdilar. Uyga yetib kelganlarida erlari nima hodisa bo‘lganini so‘radilar. Sora: «Alloh taolo fojirning qo‘lini tuzatdi va menga bir joriya berdi», dedilar. Yana yomg‘ir yog‘ib, hammayoqda mo‘l-ko‘lchilik bo‘ldi. Ibrohim alayhissalom oilalari bilan Falastinga qaytdilar. Yo‘lda Ibrohim alayhissalomga Alloh taolo vahiy yuborib, Urdun diyoridagi Sadum ahliga rasul bo‘lishni amr qildi. Ularni yolg‘iz Alloh taologa ibodat qilishga, fahsh ishlardan qaytarishga buyurdi. Ibrohim alayhissalom Alloh taolodan (jiyanlari) Lut alayhissalomning borishlariga izn so‘radilar, izn berildi. Lut alayhissalom Urdun diyoriga ketdilar.
Ibrohim alayhissalom oilalari bilan Falastinga yetib keldilar. Sora Ibrohim alayhissalom bilan yetti yil birga yashadilar. Ular farzand ko‘rishmadi. Ibrohim alayhissalom farzandli bo‘lishni xohlardilar. Shu haqda ko‘p tafakkur qilib yurardilar. Bir kun Sora Hojarga suv keltirishni buyurdilar. Suv keltirildi. Ko‘zlari ko‘zlariga tushib, Hojarni Ibrohim alayhissalomga olib berishni o‘yladilar. Yana ko‘ngillariga g‘ashlik tushib: «Ibrohim uylanganidan keyin mendan uzoqlashib ketsa-ya» deb qo‘rqdilar.
Kunlar o‘tib, vasvasalari ketgach: «Ibrohim alayhissalom mo‘min, shirinso‘z, sodiq, insonlar, xotin olsalar ham o‘zgarmaydilar, manzilni ham tark qilmaydilar, deb o‘yladilar. Ibrohim alayhissalomga fikrlarini bildirdilar. Shoyad, Alloh taolo farzand ato etsa, degan niyatda Ibrohim alayhissalom rozi bo‘ldilar va joriyalariga uylandilar. Kunlar o‘tib, Hojarning bo‘ylarida bo‘ldi. Bola qorinlarida do‘ppayib qolganida Soraning rashklari kuchaydi. Hojar Ismoil alayhissalomni tug‘dilar, Soraning rashklari yanada kuchaydi. Ismoil va Hojarni uzoqlashtirishni istab qoldilar. Ibrohim alayhissalom Alloh taolo irodasi ila ayollari va o‘g‘illarini Makkaga yubordilar. U yerlar faqat sahrodan iborat edi. Ozgina xurmo, suv bilan ularni tashlab keldilar va duo qilib oilalarini salomat saqlashini hamda baraka berishini Allohdan so‘radilar: «Parvardigoro, albatta men zurriyotimdan (bir bo‘lagini - o‘g‘lim Ismoil va uning onasi Hojarni) Sening hurmatli Bayting huzuridagi ekin o‘smaydigan bir vodiyga joylashtirdim. Parvardigoro, (ular) namozni to‘kis ado qilsinlar, deb (shunday qildim). Bas, Sening O’zing odamlarning dillarini ularga moyil qilib qo‘ygil va ularni (barcha) mevalardan bahramand etgil. Shoyad, shukr qilsalar» (Ibrohim surasi, 37-oyat). So‘ng o‘zlari Falastinga qaytib kelib, Hazrati Sora bilan yashab turdilar.
Bir kuni er-xotin yolg‘iz o‘tirganlarida eshik taqilladi. Ibrohim alayhissalom yugurib borib, eshikni ochdilar. Huzurlariga uch kishi kirib keldi. Ular juda go‘zal va haybatli edilar. Ularni ehtirom ila o‘tqizdirib, oldilariga taom, go‘sht qo‘ydilar. Mehmonlar ovqat yeyishmadi va o‘zlarining maloika ekanliklarini bildirib, Alloh taolo Sadum ahliga azob yuborishini aytdilar. Chunki ular Lut alayhissalomning da’vatlariga quloq solmasdilar.
O’z shirklarida, fahsh, munkar ishlarida davom etardilar. Maloikalar qaytib ketayotganlarida Sora onamizning farzandli bo‘lishlari, o‘g‘il ko‘rishlarining bashoratini berdilar - «(Parda ortida Ibrohimning) xotini turgan edi. U (farishtalarning Lut kofir qavmini halok etish uchun kelganliklarini eshitib) kuldi - xursand bo‘ldi. Shunda Biz (farishtalarimiz vositasida) u ayolga Ishoq (ismli o‘g‘il ko‘rishi) haqida va Ishoqdan keyin Ya’qub (ismli nabira ko‘rishi) haqida xushxabar berdik» (Hud surasi, 71-oyat). Bu xabarni eshitgan Sora onamiz ham xursand bo‘lib, ham dahshatga tushib dedilar - «U dedi: «Voy o‘lmasam, o‘zim kampir, erim qari chol bo‘lsa ham, tug‘averamanmi? Bu
|