www.ziyouz.com kutubxonasi
37
etish o‘ng‘ay:
Faqr aro beranglik dushvor erur behad, valek,
Hirqada tikmak erur oson qizil, sorig‘, yashil.
Nihoyat, so‘nggi bayt, so‘nggi nido – maqta’. U shoirning faxriyasidek jaranglaydi:
Ey Navoiy, oltinu shingarfu zangor istama,
Bo‘ldi, nazming rangidin devon qizil, sorig, yashil.
Sahhof (muqovachi) va rassomlar odatda shingarf (qizil), oltin va zangor bo‘yoqlar ila kitoblarni
bezaydilar. Lekin Navoiy bunga muhtoj emas, uning nazmi azaldan rangindir, shu tufayli uning devoni
– umr kitobi ham tabiiy yo‘sinda qizil, sorig‘, yashil tusdadir, ya’ni, olam haqiqati ranglariga
bo‘yalmishdir.
G‘azalni o‘qib, o‘ylaymai: necha bir zobit, necha bir mustabidlar kishilik dunyosiii, haqiqatni bitta
rang, bitta bo‘yoqqa bo‘yamoqchi bo‘ldilar, lekin har gal bu uriiishlar sharmandalik bilan tugadi...
Navoiy g‘azali — haqiqatning rangin olamiga bitilgan o‘lmas madhiyadir. Shu olam bor ekan, bu
g‘azalnipg umri, safosi tugamas...
Alisher Navoiy g‘azallariga sharhlar
www.ziyouz.com kutubxonasi
38
Dostları ilə paylaş: |