Tanbehul g’ofilin. Al-Faqih Abu Lays as-Samarqandiy
www.ziyouz.com
kutubxonasi
314
“To‘g‘ri aytding, ey Muhammad”, deyishdi yahudiylar. So‘ngra yana savol qilishdi:
“Nima uchun Alloh taolo ummatingga o‘ttiz kun ro‘zani farz qildi?” “Odam
(alayhissalom) o‘sha daraxtning mevasidan yeganida, u narsa qornida o‘ttiz kun
saqlangan edi. Shuning uchun Alloh taolo farzandlariga o‘ttiz kun och yurishni farz qildi,
kechqurun esa, marhamati ila taom yeyishga izn berdi”, dedilar Nabiy (s.a.v.). “To‘g‘ri
aytding, ey Muhammad, bu ro‘zani tutgan ummatingga qanday savoblar bor?” deyishdi
keyin. Nabiy (s.a.v.) aytdilar: “Qaysi banda ramazon oyida chin qalbdan ro‘za tutsa,
Alloh taolo unga yetti xislat beradi: jasadidagi harom go‘shtlarni eritadi, rahmatiga
yaqinlashtiradi,
amallarning yaxshisini beradi, ochlik, chanqoqlikdan omon saqlaydi,
qabr azobidan asraydi, qiyomat kunida sirotdan o‘tish uchun nur beradi, jannatda ikrom
qiladi”. “To‘g‘ri aytding, ey Muhammad! – deyishdi yahudiylar. – Endi payg‘ambarlardan
ortiqliging nimada ekanini ayt-chi!?” Nabiy (s.a.v.) aytdilar: “Har bir payg‘ambar o‘z
qavmini badduo qilgan. Men esa, duoimni (ya’ni, shafoatni)
ummatim uchun saqlab
qo‘yganman”. “To‘g‘ri aytding, ey Muhammad (s.a.v.) shohidlik beramizki, Allohdan
boshqa hech qanday iloh yo‘q va sen Allohning elchisidirsan”, deyishdi yahudiylar.
Ka’bul Ahbor (r.a.) aytadilar: “Musoga (alayhissalom) nozil qilingan narsaning ba’zilarini
o‘qidim. Unda: “Ey Muso, Muhammad va uning ummati ikki rak’at namoz o‘qishadi. U
bomdod namozidir. Kim uni o‘qisa, kunduz va kechasida qilgan gunohlarini kechirdim va
u Mening himoyamda bo‘ladi. Ey Muso! Muhammad va uning ummati to‘rt rak’at namoz
o‘qishadi. U peshin namozidir. Uning birinchi rak’ati bilan ularni mag‘firat qilaman,
ikkinchi rak’ati bilan ularning tarozularini og‘ir qilaman, uchinchi rak’ati
bilan ularga bir
farishtani vakil qilamanki, ular uchun tasbeh va istig‘for aytib turadilar. To‘rtinchi rak’ati
bilan ularga osmon eshiklarini ochaman, ular Hurul ‘iynlarga musharraf bo‘lishadi. Ey
Muso, Muhammad (s.a.v.) va uning ummati yana to‘rt rak’at namoz o‘qishadi. U asr
namozidir. Osmon va yerda biron farishta qolmasdan ularga istig‘for aytadi. Kim uchun
maloikalar istig‘for aytsa, uni azoblamayman. Ey Muso!
Ahmad va uning ummati
quyosh botgan vaqtda uch rak’at namoz o‘qishadi. Ularga osmon eshiklarini ochaman,
qaysi hojatlarini so‘rashsa, ularning hojatini beraman. Ey Muso! Ahmad va uning ummati
shafaq yo‘qolgan vaqtda to‘rt rak’at namoz o‘qishadi, bu dunyo va undagi bor
narsalardan o‘sha to‘rt rak’at yaxshidir, onalaridan tug‘ilgan kundagidek gunohlaridan
poklanadilar. Ey Muso, Ahmad va uning ummati buyurganimdek
tahorat qiladilar, u
suvdan sachragan har bir qatra barobarida Men ularga kengligi osmonu yerga teng
bo‘lgan jannatni beraman. Ey Muso! Ahmad va uning ummati har yili ramazon oyida
ro‘za tutadi. Har kungi ro‘zasiga jannatda bir shahar beraman. Ularning nafl amallariga
farz amallarining ajrini beraman. Laylatul qadr kechasida kim gunohlariga pushaymon
bo‘lib, qalbdan sodiq istig‘for so‘rasa, keyin shu
kecha yoki shu oyda vafot etsa, unga
o‘ttiz shahidning ajrini beraman. Ey Muso! Muhammadning (s.a.v.) ummatida shunday
kishilar borki, ular ulug‘ martabada turadilar va “la-a ilaha illalloh”, deb guvohlik
beradilar. Ularning mukofoti payg‘ambarlarning mukofoti kabidir. Mening rahmatim
ularga vojib va g‘azabim ulardan uzoqdir. Modomiki “la-a ilaha illalloh”, deb guvohlik
berib tursalar, ulardan hech biriga tavba eshigini berkitmayman”, deb yozilgan edi”.
810. Abu Hurayra (r.a.) rivoyat qiladilar. Payg‘ambar (s.a.v.) aytdilar: “Qiyomat kuni
chaqiriladigan birinchi kishi Nuh (alayhissalom) va uning ummatidir. Keyin u kishidan:
“Sen bilan yuborilgan narsani yetkazdingmi?” deb so‘raladi. Nuh (alayhissalom): “Ha, ey
Rabbim”, deydilar. Keyin qavmiga aytiladi: “Sizlarga
Nuh Allohning risolatini
yetkazdimi?” “Yo‘q, Allohga qasamki, agar bizlarga elchi yuborganingda, albatta, Sening