www.ziyouz.com kutubxonasi
16
Boshqa ayollar aralashmasdan quzatib turishardi. Ikki yetimga kelar-kelmas hadyalar
berib, o‘pib, bag‘riga bosgan ona bilan, tizzalarida o‘tirgan ikki go‘dak holati ularning
ko‘zlarini yoshladi.
Ikki ko‘li bilan ikki go‘dakni kuchgancha Fotima Odilbekning holasiga qayrilib qaradi:
— Hali so‘zlaringizni tingladim . Juda to‘g‘ri va yaxshi gapirdingiz. Ishonchingiz komil
bo‘lsin, men ham bu uyga ularning dardiga chora bo‘lish, bag‘rimga bosib,
qiyinchiliklarini ketkazish uchun keldim. Sabrim yetguncha tirishaman, o‘z onasi bo‘lish
niyatidaman. Bolalarga mendan nima istagan, kutgan bo‘lsangiz, ziyoda bajarishga
kirishaman. Duo qiling. Alloh meni uyaltirmasin, — dedi. Bu so‘zlar holani va boshqa
ayollarni mamnun etdi. Hatgo ulardan biri yonidagi xotinga:
— Eshityapsizmi? — deb oyog‘i bilan yengilgina turtib qo‘ydi.
Bir soatlardan keyin Fotima bilan bolalar o‘rtasida samimiy munosabatlar boshlandi
deyish mumkin.
* * *
Oqshomga qadar turli o‘ylar bilan o‘zini yeb bitirgan Odilbek ohista odimlar bilan, istar-
istamas uyga kelib, bolalarga ko‘zi tushmasdan, g‘alati axvolda qoldi. O’zini g‘arib xis
etdi. Endi bu uyda uni kulib, yugurib chiqadigan bolalar o‘rniga tund holda qarshi
oladigan bir xotin va undan qo‘rqib biror burchakka bekinadigan bolalar mavjud. Mana,
hozirdan bu o‘rtada ko‘rinishmaydi.Balki holasi xafa bo‘lishmasin, xo‘rlanmasin deya
o‘zininikiga olib ketgandir. Ularning yo‘qligi, bo‘lsa ham ko‘zlarida yosh to‘la ekanligi bu
uyni kanchalar fayzsiz, farog‘atsiz qilib qo‘ygan-a, yo Rabbiy...
Xayriya o‘lmagan, bugun bir shifoxonadan tuzalib chiqqan bo‘lsaydi, naqadar go‘zal
bo‘lardi. Oh, naqadar deb o‘yladi. So‘ngra bu Alloh takdiriga qarshi, odobdan tashqari bir
o‘y (shayton vasvasasi)ekanini va musulmon bunday fikrlamasligini xotirlab, Alloh
Taolodan afv tiladi. Bunday o‘ylamoqdan ne foyda bor edi? Bo‘lmaydigan o‘ylar bilan
boshini qotirguncha, haqiqatga aloqador bir narsa bilan mashg‘ul bo‘lish afzal emasmi?
Masalan, o‘gay ona ko‘nglini qanday oladi, bolalarini
uning zulmidan qanday qutqaradi,
qanday yo‘l topish mumkin? O’ylashi va chora topish kerak bo‘lgan narsalar mana shular
edi.
Bir sigaret tutatdi. Ilgari chekmasdi. So‘nggi bir yil ichida shu zaqkumga yo‘liqdi. Bir-ikki
tortdi. Biroz keyinroq bir do‘sti kelishi kerak edi. O’zining bu ahvolini unga biddirmaslik
lozim. Zotan, tongdan oqshomga qadar o‘ylashdan va kuygan ko‘ngil bilan Alloxga duo
etishdan boshqa hech ish qilmadi, bir luqma bo‘lsin taom yemadi. Kechgacha ikki quti
sigaretni bulg‘ashga aslo haqqi bo‘lmagan toza havoga pufladi. O’chini undan oldi. Sabr
kosasini to‘ldirayozgan iztirob uni o‘z-o‘ziga atrofini o‘ragan pashshalar talovida ko‘llari
bog‘langan, bechorahol, g‘arib ahvolda ko‘rsatdi. Bu orada holasi boqqa chiqdi. Uni
ko‘rib, yaqinlashdi:
— Xush kelibsan! Beadad shukrki, bu ish ham bitdi, dedi. Odilbek:
— Bolalar qani, hola? Nima qilishyapti?
— Ichkarida. Onalari bilan o‘ynab ovunib o‘tirishibdi.
Odilbek sarchib tushdi.
— Tushunolmadim?
— Onalari tizzasida o‘ynab o‘tirishibdi.
— Yo...
Bu hayrat nidosi Odilbekning og‘ztdan chiqishi barobarida ko‘zlari ham yoshlandi,g‘alati
bo‘lib ketdi.
— Ha o‘g‘lim,ba’mani xonimga o‘xshaydi. Kelar-kelmas go‘daklarga hadyalar berdi,
O’gay ona (roman). Ahmad Lutfiy Qozonchi
Dostları ilə paylaş: |