Milliy va umuminsoniy kadriyatlar uygunligi

Qadriyat [arabcha. qiymat, ahamiyat; qimmatbaho buyumlar; xalq boyligi] - voqelikdagi muayyan hodisalarning umuminsoniy, ijtimoiy-axloqiy, madaniy, ma‟naviy ahamiyatini ko'rsatish uchun qo'llanadigan tushuncha. Inson va insoniyat uchun ahamiyatli bo'lgan barcha narsalar, masalan, erkinlik, tinchlik, adolat, ma‟rifat, haqiqat, yaxshilik, moddiy va ma‟naviy boyliklar va boshqalar qadriyat hisoblanadi.
Qadriyat - tabiiy va ijtimoiy hayotda namoyon bo'ladigan, odamlar tomonidan qadrlanadigan ular uchun foydali ahamiyatli, moddiy – iqtisodiy, madaniy-ma‟naviy mafkuraviy, siyosiy huquqiy, diniy, milliy, ijtimoiy omillar yig'indisidir.
Insonning insonga ibrati, tarbiyadagi ta‟sirini uning o'zi baholay olmaydi, balki boshqa inson baholaydi. Demak, qadriyat sifatidagi inson ta‟sirida uning qadri, ahamiyati namoyon bo'ladi, boshqa kishi esa ana shu bevosita ta‟sir natijasida uning ahamiyatini baholaydi, qadriga baho beradi. Bahoda teskari munosabat, boshqa bir kishining qadriyat sifatida qaralayotgan obyekt, narsa, hodisa, ideal va boshqaga nisbatan munosabati, uni anglashning biror bir darajasi o'z ifodasini topadi. Bu jarayonda subyekt qadriyatga munosabatini baho tarzida ifodalaydi.
Qadriyatning mazmuni va ahamiyati bahoda to'la-to'kis aks etmasligi, turlicha ifodalanishi ham mumkin. Qadriyatning haqiqiy qadrini, mazmuni va ahamiyatini bahosiga qarab aniqlash qiyin bo'ladigan hollar ham uchraydi. Masalan, ba‟zi narsalar (san‟at asarlari, obidalar, yodgorliklar va boshqalar) qadrining nihoyatda balandligi ularga “bebaho” degan sifat berilishiga sabab bo'ladi. Aslida qadriyatning qadrini bilish, uning ahamiyatini anglab olish va baholash bir- biri bilan uzviy bog'liq jihatlarni tashkil qiladi. Qadriyatning ahamiyati anglab olinmasa, qadri to'g'ri tushunilmasa, unga to'g'ri baho berib bo'lmaydi. Aynan shu ma‟noda qadriyatni baholash unga bo'lgan insoniy munosabatni ham ifodalaydi, bu esa, o'z navbatida, kishilarning talab- ehtiyojlari va maqsadlari bilan bog'liqdir. Inson nimanidir baholayotganida va qadrini anglayotganida o'z ma‟naviyati, bilimi, ehtiyojlari, talablari, maqsadlaridan kelib chiqadi, o'z manfaatlarini ham unutmaydi. Bu ehtiyoj, talab, maqsadlar va biror foyda olishni ko'zlash ham ma‟naviy xususiyatga ega bo'lganidan, muayyan kishilarning u yoki bu qadriyat, uning qadri va ahamiyati haqidagi fikri (bahosi) muayyan darajada nisbiydir. Kimningdir yoki nimaningdir qadrini baholashda ishtirok etayotgan turli maqsad va ehtiyojga ega bo'lgan kishilar soni ortgani sari, uning haqiqiy bahosini aniqlash qiyinlashib boraveradi. Xullas, qadr tilimizda xilma-xil ma‟noni anglatadi va ma‟naviy qiyofamizni ko'rsatadigan sermazmun tushunchalardan biri hisoblanadi.
Qadriyat esa inson va jamiyat ma‟nayatining tarkibiy qismi, olamdagi voqealar, hodisalar, jarayonlar, holatlar, sifatlar, talab va tartiblarning qadrini ifodalash uchun ishlatiladigan tushuncha. “Qadriyatshunoslik (aksiologiya)” ning eng asosiy kategoriyasi. Bu kategoriya o'zida qadriyat asosining nafaqat qimmatini, balki ijtimoiy ahamiyati, falsafiy-aksiologik mazmuni, jamiyat va inson uchun qadrini ham ifodalaydi. Aksiologlar undan har qanday narsa, shu jumladan, insonning ijtimoiy qadrini, ahamiyatini ifodalaydigan umumiy va universal kategoriya sifatida foydalanadilar. Qadriyat turli sohadlarda xilma-xil ma‟noda qo'llanadi. Qadriyat so'zining turfa xil ma‟noda ishlatilishi unga berilgan ta‟riflarning turlicha bo'lishiga olib kelgan. Ijtimoiy fanlarning qanday sohasida qadriyatga doir tadqiqot olib borilgan bo'lsa, bu tushunchaga shu jihatdan ta‟rif beradi.
Shunday qilib, qadriyat biror tarzda va shaklda zohir bo'ladigan, subyekt uchun muayyan ta‟sirini namoyon qiladigan voqelikning turli-tuman shakllari, ko'rinishlari, narsalar, hodisalar, jarayonlar, munosabatlar, turli sifatlar, xususiyat, axloq va ma‟naviylik mezonlari hamda boshqalarning subyekt uchun ijtimoiy ahamiyati va qadrini ifodalaydigan umumiy aksiologik kategoriyadir.
Odamlar garchand bitta jamiyatda, bir davrda va o'xshash sharoitlarda yashayotganliklariga qaramasdan, u yoki bu narsaning qadri turlicha anglab olinadi, tushuniladi va talqin qilinadi. Ijtimoiy jarayonlar ta‟sirida kishilarning qadriyatlar to'g'risidagi tasavvuri, qarashlari o'zgaradi, bu esa taraqqiyot jarayonida odamlarning turmush sharoitlari, hayoti va ma‟naviy qiyofasidagi o'zgarishlar bilan bog'likdir. Turli xil jihatlar har qanday qadriyatning qarama-qarshi tomonlarini tashkil qiladi. Ijobiyligi va salbiyligi, baholanishi va ahamiyatiga ko'ra bir-biriga mutlaqo zid ko'rinadigan “yaxshilik” va “yomonlik”, “haqiqat” va “haqsizlik”,“baxt-saodat” va “g'am-kulfat”, “tadrijiylik” va “inqilobiylik”, “taraqqiyot” va “tanazzul”, “borliq” va “yo'qlik” kabi tushunchalar hayotning bir-biri bilan qarama-qarshi bog'langan jihatlarini ifodalaydi. Qadriyatlar jamiyat rivoji va kishilar hayotining turli davrlarida turlicha ahamiyat kasb etadi, tarixiy zaruratga mos ravishda goh u, goh bu qadriyat ijtimoiy taraqqiyotning eng oldingi pog'onasiga chiqadi, boshqalari xiralashgandek tuyuladi. Natijada ijtimoiy rivojlanish va taraqqiyot qonuniyatlariga mos ravishda, oldinga chiqib olgan qadriyatni barqarorlashtirishga nisbatan intilish kuchayadi. Masalan, yurtni yov bosganda - ozodlik, imperiya hukmronligi nihoyasida - istiqlol, urush davrida - tinchlik, tutqunlikda - erkinlik, xastalik va bemorlik paytlarida - sihat-salomatlikning qadri ortadi, ularga intilish kuchayadi.
Qadriyatlarning asosiy shakllarini aniqlash borasida olimlar orasida bir xil va hamma e‟tirof etgan yagona namunalar yo'q. Qadriyatlarni moddiy va ma‟naviy, milliy, mintaqaviy va umuminsoniy turlarga bo'lish mumkin. Qadriyat shakllari ham ularga mos ravishda tabiat va jamiyatdagi narsa, voqea, hodisa, jarayonlar o'zaro uyg'unlikda, qonuniy bog'lanishda, umumiy
aloqadorlikda namoyon buladi. Bunday hollardagi taqpil jarayonida ilmiy bilishning tizimlilik usuli, alohidalik, xususiylik va umumiylik, butun va bo'lak kategoriyalarining dialektikasiga asoslanish qo'l keladi. Bunda qadriyat shakllari bog'langan obyekt, jarayonlarning makon hamda zamonda zohir bo'lishi, ular o'rtasidagi bog'lanishlar va aloqalarni o'rganish, obyektiv asosi, subyektiv jihatdan anglanishi, umumiy, xususiy va alohida jihatlarini tahlil qilish imkoni tug'iladi. Bu esa qadriyatlarning namoyon bo'lish shakllari o'rtasidagi o'zaro aloqa, bog'lanish hamda ularning in‟ikosi bo'lgan eng umumiy qadriyat tizimlariga xos xususiyatlarni o'rganish imkonini beradi. Mustaqillikkacha qadriyatlar mavzusi keng o'rganilmas edi. Istiqlol davrida bu masalaga alohida e‟tibor qaratilmoqda, qadriyatlar to'g'risidagi fan - qadriyatshunoslik respublikamizdagi ijtimoiy fanlar tizimida o'z o'rniga ega bo'lib, bu yo'nalishda tadqiqot va izlanishlar olib borilmoqda, ko'plab asarlar nashr etilmoqda.
Mustaqillik ona-Vatanimizga va xalqimizga inson sifatida hayotdan bahra olib yashashi uchun katta imkoniyatlar eshigini ochib, el-yurt bo'lib, jahonda o'z o'rnini topishiga zarur bo'lgan shart-sharoitlarni yaratib berdi. Bularning bari imkoniyatlar darajasida qolib ketmasligi uchun yoshlarimizni har tomonlama barkamol, irodasi baquvvat, iymoni butun bo'lib voyaga yetishishi uchun ota-bobolarimizdan bizga meros bo'lib qolgan tarixiy, diniy va milliy qadriyatlarimizni o'zimiz avvalo har tomonlama o'rganishimiz hamda boshqalarga targ'ib va tashviq qilishda doimo oldingi safda bo'lishimiz lozim.
Shu bois Birinchi Prezidentimiz ta‟kidlaganidek, avvalo, “... milliy mafkuramiz xalqimizning azaliy an‟analariga, udumlariga, tiliga, diniga, ruhiyatiga, bir so'z bilan aytganda, o'z milliy qadriyatlarimiz, xalqimizning dunyoqarashi va tafakkuriga asoslanib, shu bilan birga, zamonaviy, umumbashariy, umuminsoniy yutuqlardan oziqlangan, ularni o'ziga qamrab olgan holda, yurt tinchligi, Vatan ravnaqi, xalq manfaati, uning farovonligi yo'lida xizmat qilmog'i darkor.”
Hozirgi paytda aksariyat rivojlangan mamlakatlar xalqlari umuminsoniy qadriyat darajasiga ko'tarilgan erkinlik, adolat, qonun, inson huquqlari, millatlararo hamjihatlik, diniy bag‟rikenglik kabi g'oyalarni tarannum etuvchi mafkuralarga tayanmoqda. Umuminsoniy qadriyatlar va demokratik tamoyillarga asoslangan g'oyalarning rivojlanib borishi insonda juda katta umid- orzular tug'diradi. Chunki umuminsoniyat manfaatlari uchun xizmat qiluvchi bunday g'oyalarning ro'yobga chiqishi jahon miqyosida tinchlik va taraqqiyot, inson erkinligi, milliy va diniy totuvlikning tantana qilishiga, oxir-oqibatda insonning baxt-saodatga erishuviga olib keladi. Bu esa insoniyatning asriy orzusidir.
Milliy g'oyaning umuminsoniy tamoyillarini quyidagilar tashkil qiladi:
- milliy mahdudlik agressiv millatchilik va shovinizmdan xoli bo'lish;

urush olovini yoqish, o'zga millatlarga zulm o'tkazishdan xoli bo'lish, mamlakatlararo beqarorlikni vujudga keltirish vositasiga aylanmaslik;

- adolat, tenglik tinchlik bunyodkorlik va demokratiya g'oyalarini o'zida ifoda ettirish;
- jahon xalqlari yaratgan sivilizasiya yutuqlarini asrash va keyingi avlodga yetkazishda ma‟naviy- ruhiy omil bo'lish;
- insoniyatga xavf solayotgan global muammolarning tahdidini keng tashviqot qilish va unga qarshi kurashda jahon xalqlari birligini vujudga keltirishga xizmat qilish;
- diniy bagrikenglik g'oyalarini o'zida ifodalash;
- inson xaqhuquqlari, shaxs erkinligi va hur fikrlilikni himoya qilish;
- qonun ustuvorligini, millatlararo hamjihatlikni va siyosiy barqarorlikni vujudga keltirish va mustahkamlashga asos bo'lish;
- har bir millatning urf-odatlari, an‟analari va qadriyatlarini hurmat qllish, ilgor tajribalarini o'rganish va o'z millati erishgan yutuqlarini ularga yetkazish;
- vayronkor va turli garazli g'oyalarga qarshi kurash va bunyodkor g'oyalar rivojlanishining omili bo'lish kabilardir. Ular o'z mazmun va mohiyati jihatdan har bir milliy g'oya uchun xos bo'lgan umuminsoniy tamoyillardir.

Milliy g'oya nafaqat milliy qadriyatlarni o'z ichiga oladi, balki umumbashariy tamoyillarning ham o'z ichiga singdiradi. Ushbu tamoyillarni uyg‟unligini ko'rsatish mamlakatimizning jahon hamjamiyatida muhim o'ringa chiqishida ahamiyatlidir.

Umuminsoniy yoki umumbashariy qadriyatlar insoniyat, xalqlar, millatlar erishgan oliy boylik bo'lib, chinakam milliy g'oyalar ham ana shu qadriyatlar tamoyiliga asoslanadi. Qadriyatlarning turlari ko'p va har birining ma‟nosi juda keng.
Har qanday qadriyat inson faoliyatining mahsuli, uning ob‟ektiv olamiga nisbatan bo'lgan munosabatining ifodasi ,shu bilan birga inson ma‟naviy kamolatining muhim omili ekanligi haqida fikr yuritishdan oldin, uning ilmiy-falsafiy ma‟nosi, paydo bo'lish va rivojlanishining ijtimoiy -iqtisodiy va ma‟naviy ildizlari, shakllanishidagi shart -sharoit, imkoniyat va zaruriyatlar milliy, mintaqaviy, umumbashariy, diniy qadriyatlar singari turlari nimalardan iboratligini aniqlab olishga to'g‟ri keladi.
Qadriyatlar deyilganida jamiyat taraqqiyoti jarayonida shakllangan va rivojlangan, faqat o'tmish davrlar uchun muhim ahamiyat kasb etib qolmasdan, hozirgi kundagi va kelajakdagi ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy va madaniy taraqqiyotga ham ijobiy ta‟sir ko'rsatadigan kishilar ongiga singib ijtimoiy ahamiyat kasb etadigan moddiy, ma‟naviy, tabiiy, diniy, axloqiy, falsafiy va boshqa boyliklar majmui tushuniladi.
Kishilik jamiyati taraqqiyoti va istiqboli uchun ahamiyatli bo'lgan ijtimoiy, ma‟naviy hodisalar qadriyatlar jumlasiga kiradi. Qadriyatlar jamiyat ijtimoiy va ma‟naviy taraqqiyotining zaruriy mahsulidir. Qadriyatlar muayyan bir davr sharoit va ehtiyojning mahsuli bo'lish bilan birga uning ko'zgusi hamdir.
Qadriyatlar ijtimoiy taraqqiyot jarayonida namoyon bo'ladi, tabiiy, ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, madaniy munosabatlarni o'zida aks ettiradi, o'zgarib, rivojlanib, boyib, takomillashib turadi. Tarixiy taraqqiyot jarayonida bo'ladigan o'zgarishlar va rivojlanishlar qadriyatlarning mazmunida o'z ifodasini topadi.
Jamiyat taraqqiyoti doimiy ravishda o'zgarib rivojlanib, yangilanib turgan sari qadriyatlarning ahamiyati oshib, ularni baholash mezonlari ham oldingidan boshqacha bo'lib turadi. Barcha zamonlarda ham inson eng oliy qadriyat hisoblanib kelingan. Hamma narsani qila oladigan oliy mavjudot bu Inson oliy hazratlaridir. Tarix ham, tarixiy taraqqiyot ham inson faoliyotidan boshqa narsa emas.
Insonning barcha davrlar va jamiyki ijtimoiy tuzumlarda eng oliy qadriyat deb baholanishi bejiz emas, albatta. Chunki, unda boshqa jonli mavjudotlardan farq qiladigan eng muhim belgilar-ong, aql-idrok, did-farosat, bilim, odob-ahloq, din, tafakkur, hulq, orzu-umid va baht-saodatga intilish, mas‟uliyat tuyg‟usi, imon-e‟tiqod, maqsad va ehtiros, aqliy kamolot, or-nomus, ishq-muhabbat, g‟urur, nafrat va boshqa ma‟naviy javohirlar jamuljamdir.
Insonlar hayoti ijtimoiy munosabatlarga asoslangandir. Inson mavjudot sifatida tabiat mahsuli bo'lsa, ammo odam sifatida u faqat jamiyatda, ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy, ma‟naviy munosabatlar ta‟sirida shakllanadi va rivojlanadi. Inson inson bilan tirik. Inson borki hayot bor. Har qanday ijtimoiy-iqtisodiy, madaniy-siyosiy, taraqqiyot, o'zgarish va rivojlanishning asosida inson mehnati, uning yaratuvchilik amaliy faoliyati yotadi. Inson mehnati, aql zakovati, istedodi va ijodiyoti - bularning hammasi uning buyukligi, oliy qadriyat ekanligidan nishonadir. Dunyoda insondan qudratli aql- farosatli, oqilu dono mavjudot yo'q.
Tabiatni obod va ko'rkam, jamiyatni go'zal va farovon qilishni, aql idrok va tafakkuri bilan odamzotga kerakli bo'lgan jamiki moddiy va ma‟naviy boyliklarni shaharu- qishloqlarni, ilm fan va madaniyat maskanlarini, temir yo'lu-tosh yo'llarini, zavodu fabrikalarni bog‟u - bo'stonlarni, texnika va texnologiyalarini, mikroskopu teleskoplarni, ulkan kosmik kemalarni, xullas barcha va har qanday qadriyatlarni yaratgan va yaratib kelayotgan inson zoti oliylarining nomi dunyoda mag‟rur jaranglaydi.
Insonning oliy qadriyat ekanligi, uning dastavval, o'z-o'ziga va jamiyatning insonga bo'lgan axloqiy munosabatiga aks etadi. Qadriyatlar insonlar o'rtasida o'zaro munosabatda
va shaxsning o'z xulqini tartibga solishida ijobiy rol o'ynaydi. O'z qadr-qimmatini anglash shaxsning o'z-o'zini nazorat qilishi bo'lib, uning o'z-o'ziga nisbatan talabchanligi va shunga asoslanadi.
O'z-o'zini hurmat qilish ko'p jihatdan shaxsning taqdirini belgilovchi g'oya muhim xislatdir, chunki u insonni kamsitadigan, yerga uradigan, ho'rlaydigan va shu bilan uning boshqa kishilar ko'z o'ngida o'z qadr qimmatini yo'qotishga sabab bo'ladigan qiliqlariga yo'l qo'ymaydigan to'siqqa aylanadi. Har bir inson, eng avvalo, o'z-o'zini hurmat qilishi, qadr-qimmati, or-nomusi, shaniga dog‟ tushirmasligi lozim.
O'zining qadr-qimmatiga yetish, or-nomusini saqlay olish muhim insoniy fazilatdir. O'z izzat - hurmatini bilmasdan turib, ma‟naviy boylikka yetishish, elda qadr-qimmat topishni tasavvur qilish qiyin. O'zini hurmat qilmaydigan kishi o'zgalarni qadrlay olmaydi.Qadr-qimmat shaxsni hurmatlashni uning huquqini e‟tirof etishni ham o'z ichiga oladi. Qadr-qimmat shaxsning ijtimoiy va ma‟naviy erkinligining muhim tomoni sifatida yuzaga keladi.
Qadriyatlar ijtimoiy hususiyatga ega bo'lib kishilarning amaliy faoliyati jarayonida paydo bo'ladi va rivojlanadi. Inson yo'q joyda biron narsaning qadr - qimmati haqida so'zlash bemanilikdir. Qadriyatlar kishilarni turli sohadagi, avvalo ishlab chiqarish mehnat sohasidagi faoliyati uchun foyda keltiradigan narsalar, hodisalar majmui bilan bog‟liq ravishda yuzaga keladi. Barcha ahloqiy normalar, yurish-turish qoidalari singari, jamiki insoniy qadriyatlar ham jamiyat taraqqiyoti talablari asosida yuzaga kelib yangi mazmun, yangi shakl kasb etib, boyib va takomillashib boradi.
Jamiyatimiz har bir insonni e‟zozlab uning turmushini yaxshilash bilimi va madaniy saviyasini o'stirish qobiliyatini har tomonlama rivojlantirish uchun o'zida bor bo'lgan hamma imkoniyatlarini ishga soladi. Keyingi yillarda insonning shaxsiy haq- huquqlarini, erkinliklari va qadriyatlarini muhofaza qilish masalasida juda katta ishlar amalga oshiriladi.
Qadriyatlar moddiy va ma‟naviy qadriyatlarga bo'linadi. Moddiy qadriyatlarga kishilarning moddiy ehtiyojlarini bevosita qondiruvchi narsa (ishlab chiqarish vositalari, mehnat qurollari, mehnat ash‟yolari, moddiy ne‟matlar va boshqa)lar kirsa, ma‟naviy qadriyatlar - siyosiy, huquqiy, badiiy, diniy musiqaviy, ilmiy, estetik, falsafiy, axloqiy va boshqa shu kabi qadriyatlardan iboratdir.
Har qanday milliy tafakkur darajasi, avvalo, nimalarga asoslangani bilan o'lchanadi. Bu asos qanchalik mukammal bo'lsa, milliy g'oya ham shunchalar boy bo'ladi. Albatta, bunda moddiy va ma‟naviy qadriyatlar uyg‟unligi juda muhim rol o'ynaydi.
Odamlarning yashashi va rivojlanishi uchun moddiy noz-ne‟matlar qanchalik zarur bo'lsa, ma‟naviy qadriyatlar ham shu qadar muhimdir. Odob -ahloq, urf-odatlar , marosimlar shaklida namoyon bo'ladigan qadriyatlar ham mavjud bo'lib, ular kishilarning o'zaro munosabatlarida, yurish-turishida, axloq va odobida ko'zga tashlanadi.
Odob-axloq, urf-odatlar sohasidagi qadriyatlar xalqimizning eng qimmatli boyligidir. Qadriyatning ana shu turi insonning ichki ma‟naviy ehtiyojiga aylansa, kishilar tomonidan o'zlashtirib olinib hayotga oqilona tatbiq etilsa, katta ijtimoiy kuchga aylanadi.
«Xalqimiz asrlar osha yashab kelgan an‟analar, urf-odatlari, tili va ruhi negiziga qurilgan milliy mustaqillik mafkurasi, - deydi Prezident, - umuminsoniy qadriyatlar bilan mahkam uyg‟unlashgan holda kelajakka ishonch tuyg‟usini odamlar qalbi va ongiga yetkazishi, ularni Vatanga muhabbat, insonparvarlik ruhida tarbiyalashi, halollikni, mardlik va sabr-bardoshlikni, adolat tuyg‟usini, bilim va ma‟rifatga intilishni tarbiyalash yo'lida xizmat qilmog‟i lozim. U davlat fuqarolarining buyuk maqsad yo'lida ma‟naviy yaqinlashuviga ko'maklashmog‟i kerak».
Yaxshilik, halollik, poklik, hamkorlik, xayrihoxlik, hamdardlik, burchga sodiqlikka asoslangan munosabatlarda namoyon bo'ladigan qadriyatlar mavjudligini ham aytmasdan o'tib bo'lmaydi. Inson faqat o'zining tabiiy ehtiyojlarini qondirish bilangina tirik emas.
Mehnat qilish, jamiyatda yashash, o'zidan boshqa kishilar bilan ijtimoiy-iqtisodiy, siyosiy,
ma‟naviy aloqa va munosabatda bo'lish jarayonida u inson sifatida shakllanadi, o'sib- unadi, qobiliyat, iqtidor va iste‟dodlarini namoyon qiladi. Ana shu ma‟noda olganda insonga xos bo'lgan ma‟naviy va ahloqiy fazilatlar ajralib insoniy qadriyatlar jumlasiga kiradi.
Estetik qadriyatlar ham mavjud bo'lib, ularga birinchi navbatda barcha tabiiy va ijtimoiy go'zalliklar va ulardan zavqlanish kiradi.
Alisher Navoiy, Abdurahmon Jomiy, Abulqosim Firdavsiy, Zahiriddin Muhammad Bobur, Lutfiy, Durbek Sa‟diy va boshqa yuzlab va minglab buyuk adiblarimiz tomonidan yaratilgan nazmiy va nasriy asarlar, son-sanoqsiz badiiy adabiyot namunalari estetik qadriyat sifatida hozirgi paytda ham jamiyatimiz ma‟naviy taraqqiyotida katta o'rin egallab kelmoqda. Sa‟natning, badiiy adabiyotning ham o'tmishda va hozirgi paytda yaratilib, voqelik aks ettirgan barcha turlari odalarning fikr va xislariga ta‟sir etib, hayotni chuqurroq o'rganishlariga yordam bermoqda. Insonning murakkab ichki dunyosini, psixologiyasini, ruhiy holatlarini, ma‟naviy qiyofasini tasvirlashda san‟atning hech qaysi turi badiiy adabiyotga tenglasha olmaydi. Badiiy adabiyot estetik qadriyat sifatida kishilarga hayot, jamiyat to'g‟risida ong-bilim beradi, hayot hodisalari va mustaqil O'zbekiston davlati to'g‟risidagi tasavvurimizni boyitadi, jamiyatimizga xos bo'lgan murakkabliklar, ziddiyatlar, qiyinchilik va muammolarni obyektiv haqiqat tarzida bilib olishimizda muhim vosita bo'lib xizmat qiladi.
Qadriyat tushunchasi hayotning o'zi kabi keng qamrovli bo'lib, u har bir xalq ming yilar davomida hayotning turli sohalari bo'yicha sayqallab to'plagan tajribalaridir. Axloqiy qadriyatlar, harbiy qadriyatlar, davlatchilik qadriyatlari - bularning hammasi bir butun holda halqning dunyoviy qiyofasini o'ziga xos tarzda belgilaydi. Darhaqiqat, O'zbekistonning kuch - qudrati manbai - xalqimizning umuminsoniy qadriyatlariga sodiqligi, ulug‟ ajdod-larimizning avlodlarga o'tayotgan ma‟naviy merosi-ning kuchliligida, fuqarolarimizning el-yurtga, ona-zaminga bitmas-tuganmas mehrida, milliy g‟ururidadir.
O'zbek xalqi uchun asrlar bo'yi diniy qadriyatlar ham muhim rol o'ynab kelgan. Diniy qadriyatlarda, birinchi navbatda islom ta‟limotida jamiki odamzodni ezgulikka, haq va haqqoniyatga to'g‟ri yo'lga da‟vat etadigan nohaqlikka qarshi kurashishga chorlaydigan shunday bebaho falsafiy g'oyalar, nodir hikmatlar, rivoyatlar, pandu-nasihatlar, eng muhim yo'l-yo'riqlar borki, ularni bilib, chuqur o'zlashtirib olib, qat‟iy amal qilgan, ularga suyanib faoliyat ko'rsatgan kishi hayotda hech qachon qoqilmaydi.
Islom dini - bu ota-bobolarimiz dini, u biz uchun iymon, ham axloq, ham diyonat, ham ma‟rifat ekanligini unutmaylik. U quruq aqidalar yig‟indisi emas. Ana shu ma‟rifatni kishilarimiz jon-jon deb qabul qiladilar va yaxshi o'gitlarga amal qiladilar. Mehr-oqibatlari nomusli, oriyatli bo'lishga, izzat-ehtirom tushunchalariga rioya etishga harakat qiladilar. Diniy qadriyatlar odamlarni ilm-fanga, ma‟naviy va marifatga da‟vat etganligi jihatidan ham alohida ahamiyatga ega. Buni islom dini misolida ko'rish mumkin. Islom - ilm demakdir. Uning muqaddas kitobi - «Qur‟on» da 78000ga yaqin so'z bo'lsa unda «ilm» so'zi turli hollarda 765 ta marta takrorlanadi. Islom faqat shar‟iy ilmlarni emas, balki barcha ilmlarni o'rganishni foydali deb hisoblagan. Qur‟on Karimning oyat va suralari, payg‟ambarimizning Hadislari ilmga da‟vat bilan to'la. Islom ilm talab qilishni ibodat darajasiga ko'targan, hattoki ibodatdan ilmni ustun qo'ygan.
Islom sha‟riy hukmida shunday ma‟naviy-axloqiy tomonlar, qoidalar borki, ularni biror millat yoki davlat chagarasi bilan cheklab bo'lmaydi. Har qanday musulmon, har bir inson bajarilishi kerak bo'lgan sha‟riy qoidalar sifatida o'g‟rilik qilmaslik fohishabozlik, poraxo'rlik, ichkilikbozlik, giyohvandlik kabi qabih ishlar bilan shug‟ullanmaslik, insofli - diyonatli bo'lishi, ota-onaning xizmatlarini qilib, ularni rozi qilish va boshqalarni eslatib o'tish mumkindir.
Din va diniy qadriyatlarning xalqparvarlik, millatsevarlik va insonparvarlik sohasidagi tarbiyaviy ahamiyati nafaqat o'tmish davrlar uchun, balki hozirgi payt va kelajak uchun ham benihoyadir.
Diniy qadriyatlarning mafkuraviy-ma‟rifiy, axloqiy ahamiyati tabiatga mehr - muhabbat, tevarak - atrofni, suvni, havoni, tuproqni, hayvonotu nabotatni asrab - avaylash haqidagi islom ta‟limoti g'oyalarida to'la ifoda topgandir.
Sayyoramizdagi, O'zbekiston saxiy zaminidagi jamiki noz-ne‟matlarning qadriga yetish barcha odamlarning insoniy burchidir. Tabiiy boyliklarni, yer-suv va daraxtlarni, hayvonot olamini avaylab asrash Qur‟ondagi oyat suralariga, Payg‟ambarimiz Hadislaridagi g'oyalarga to'la hamohangdir. Shuning uchun ham tabiatni e‟zozlash haqidagi har bir falsafiy g'oya o'zining ilmiy va amaliy ahamiyatiga ko'ra umuminsoniy qadriyatlar hisoblanadi.
Xulosa qilib aytganda, o'zligini anglagan har bir xalq, millat va davlat jamiyatning umumbashariy tamoyillarini e‟tirof etishi, rivojlantirishi shart va bu tamoyillarning milliy asoslari, mohiyatini tushuntirib borish milliy g'oyaning asosiy vazifalaridan biridir.
Bu mavzuda so’z yuritar ekanmiz avvalambor madaniyat tushunchasiga to’xtalib o’tsak. Madaniyat tushunchasini har bir inson o’zining dunyo qarashi, tafakkuri doirasida anglaydi va talqin qiladi, shunday bo’lsa-da, ko’pchilik tomonidan e’tirof etilgan tarifini keltirib o’tishni joiz deb o’yladim. Madaniyat insonning hayot-faoliyati davomida yaratilgan ma’naviy qadriyat, uning shaxs sifatida shakllanishida va kamol topishida asosiy omil bo’lgan ijtimoiy hodisadir.
Milliy madaniyat - millatning butun bir xalqning tarixini, asrlar davomidagi turmush tarzi, ilimiy, ma’naviy va moddiy salohiyatini belgilab beruvchi birlamchi hodisa. Qisqa qilib aytganda millatning jahon sahnasidagi in’ikosi desak to’g’ri deb o’ylayman. Milliy madaniyat haqida so’zlar ekanmiz millatimiz, milliy madaniyatimiz haqida har qancha g’urur va iftixor bilan so’zlashdan to’xtamasak bo’ladi.
Zero biz yashayotgan, ajdodlarimiz yashab o’tgan bu tabarruk zamin eng qadimgi madaniyat o’choqlaridan biridir. Ota-bobolarimizdan bizga ulkan madaniy meros qolgan bo’lib, bu haqida har qancha maqtansak kamdek. Faqat maqtanish bilan chegaralib qolish bizga hech qanday naf keltirmaydi, anashu merosni asrab-avaylab kelgusi avlodaga yanada boyitib yetkazib berish bizning milliy qolaversa insoniy burchimizdir. Buning uchun esa shu yurtda yashayotgan shu millatning har bir fazanidi bu vazifaning nechog’lik mas’uliyatli, ayni damda dolzarb ekanligini chuqur anglab yetmog’i darkor. Har bir millat madaniyati bilan tirik. O’z madaniyatini yuqotgan uni unutgan hech qaysi millat uzoq yashamaydi. Buni tarix ham ko’p bora isbotlagan. Yurtimizga bostirib kirgan qaysi kim yovlarni esga olsak ularning eng birinchi navbatda millatimizni madaniyatimizdan, o’zligim izdan mahrum etishga uringanligi ayni haqiqatdir.
Xususan, SSSR davrida madaniy merosga bir tomomlama sinfiylik va partiyaviylik nuqtai nazaridan yondoshish natijasida ulug’ mutaffakkirlarimizning qimmatli go’yalari, ta’limotlari unutildi, din qatag’on qilindi xudosizlik targ’ib qilindi. Madaniy merosga o’tmish sarqiti, qoloqlik belgisi sifatida qarash, baynalminalnikni milliylikdan ustun qo’yish sostsializm yaratgan insonga xos bo’lmagan xususiyat edi. Bunday tuzumning qanday oqibatlarga olib kelganini kata yoshli hozirgi avlodimiz vakillari eslaridan chiqarishmagan bo’sa kerak.
Masalan, “millatlarning yaqin kelajakda qo’shilib ketishi” to’g’risidagi bunday g’oyalarga asoslangan holda siyosat yuritilishi sobiq SSSR da ko’pgina xalqlarnig madaniy o’zligini yo’qotish darajasiga olib keltirdi. Zero, madaniy an’analarini saqlanib qolgan xalqni bo’ysundirish, e’tiqodini o’zgartirsh mumkin emas edi. Madaniyatimiz, milliy merosimizga yetkazilgan zarar haqida fikr yuritar ekanmiz, bir narsaga alohida e’tibor qaratmoq lozim. Ma’lumki, chorizm yurtimizni mustamlakaga aylantirgandan so’ng xalqimizni tom ma’noda talash yo’lidan bordi, madaniyatimizga o’rnini aslo to’ldirib bo’lmas zarar yetkazdi: minglab osori-atiqalarimiz yo’q qilindi, Rossiyaga tashib ketildi yoki boshqa mamaakatlarga sotib yuborildi, afsuski bu jarayon Oktabr to’ntarilishidan so’ng yanada avj oldi. Afrosiyob, Tuproqqal’a, Sopoltepa Qoratepa, Zartepa va Varaxsha va boshqa yodgorliklardan topilgan, ayrim hollarda oshkora, ko’pncha yashirin tarzda yurtimizdan olib chiqib ketilgan, hozirda Moskva, Sankt-Peterburg va boshqa mashxur muzeylarning noyob eksponatlariga aylangan nodir qo’ylozmalar, tariximiz turmushini hikoya qiluvchi, ham tarixiy ham madaniy qimmatga ega bo’lgan turli xil jihozlar va idishlar, antic madaniyat davriga oid haykalchalar, san’at asarlari va bundanda qimmatbaho topilmalar bunga misol bo’la oladi.
Ollohga shukrki xalqimiz bu davrda o’zligini yuqotgani yo’q, har qanday sinovlarga bardosh berib, bu tuzumni ortda qoldirdik. Mustaqillikka erishganimizning dastlabki yillaridanoq birinchi Prezidentimiz rahnamoligida milliy madaniyatimizga, milliy qadriyatlarimizni tiklashga, rivojlantirishga, boy madaniy merosimizni chuqur o’rganishga katta e’tibor berildi.
Bugungi kunda birinchi Prezidentimiz aytganidek I. A. Karimov o’rinli ta’kidlaganidek, nafaqat mavjud noyob tarixiy yodgorliklarni, osori atiqalarni asrab-avaylash, balki o’zbek xalqi yaratgan va milliy boylik bo’lgan san’at asarlarini izlab toppish, ularni O’zbekistonga qaytarish ma’naviyat dasturimizning muhim bo’lagini tashkil etmog’i lozim. Mustaqillik yillarida yashayotgan bo’lsak-da, o’zligimizga, milliy madaniyatimizga tahdidlardan holi emasmiz. Fan-texnika inqilobi natijasida jahonda yuz berayotgan globallashuv jarayoni ta’siri barcha davlatlar kabi bizda ham kuzatilmoqda. Avborot vositalarining rivojlanishi va expresslashuvi natijasida hozirda, bo’lib o’tgan bir voqea-hodisa soniyalar ichida dunyoning boshqa burchagiga ham yetib bormoqda. Bunday axborot xurujlari ro’y berayotgan ayni bir damda hech bir o’zgarish va yangiliklarga bee’tibor bo’lmasligimiz zarur va bu zamon talabi hamdir. “Ommaviy madaniyat” niqobi ostida kirib kelayotgan G’arb madaniyati asosan mafkuraviy immuniteti sust bo’lgan yoshlar o’rtasida tez targ’ib bo’lmoqda. Bu madaniyat bizga – milliy ruhimizga, milliy an’analar asosida voyaga yetgan yosh avlodga yot bo’gan axloqiy buzuqlikni targ’ib etadi. “Ommaviy madaniyat” kirib kelishini oldini olish uchun, unga millatimiz ongu-taffakurida, turmush tarzida bo’sh joy qoldirmasligimiz darkor. Uning o’rnini milliy madaniyatimiz bilan boyitishimiz, ajdodlarimizdan qoldirgan asriy an’analar asosida tarbiya toptirishimiz zarur. Bu yo’lda madaniy merosimiz biz uchun eng birinchi vosita sanaladi. Bunday ulkan va boy meros deyarli boshqa hech bir millatda uchramaydi. Yana qaysi bir xalqada Imom Al-Buxoriy, Imom At-Termiziy, Alisher Navoiy, Ibn Sino, Abu Rayhon Beruniy, Al-Xorazmiy, Mirzo Ulug’bek, Ahmad Al-Farg’oniy, Z. M. Bobur kabi ajdodlardan qolgan ilmiy va ijodiy meros, Samarqand, Buxoro, Xiva kabi shaharlari bor. Boshqa yurtlardan sayyohlar kelib tarixiy shaharlarimizni ziyorat qilayotgan paytda, ulardan avval bu shaharlarni borib ko’rish biz uchun muhim emasmi, boshqa yurt olimlari mutaffakkir olimlarimiz hayoti va ijodini o’rganib ularga tan berayotganda ajdodlarimizni o’rganish va ularga munosib avlod bo’lish har birimizning burchimiz emasmi? Albatta bu bizning vazifamiz, bizning burchimizdir!
Milliy madaniyat haqida fikr yuritar ekanmiz bu madaniyat nafaqat bir millatning madaniyati balki umuminsoniy madaniyat ekanligini ham unutmasligimiz lozim. Barcha millatlarga tegishli bo’lgan madaniyatlar o’z navbatida insoniyatga ham qarashlidir.
Milliy madaniyatimiz davlatimiz himoyasi va homiyligida bo’lsa, bir qator madaniyatmiz bo’laklari umuminsoniy madaniyat sifatida UNESCO ro’yxatiga ham kiritilgan. Umuminsoniy madaniyatlarni ro’yxatini tuzib, ularni butun dunyog e’tirof etadigan BMT ning bo’limi UNESCO ga ortiqcha tarif zarur hisoblanmasa kerak.