Monte Cristo Kontu (epsilon)

YİRMİ SEKİZİNCİ BÖLÜM
Morcerf’in  Makedonya’daki  olaylarla  ilgisi  hakkında  gazetelerde  çıkan  haber,  Asilzadeler  Birliği
üyeleri arasında epey bir patırtı kopardı. Bir tek Kont Morcerf’in olaylardan haberi yoktu, çünkü o sabah
gazeteleri okuyacak fırsatı olmamıştı. Birliğin merkezine her zamanki gururlu adımlarıyla girdi. Toplantı
başlayalı yarım saat olmuştu.
Herkesin  önünde  birer  gazete  duruyordu  ve  hepsinin  bir  an  önce  konuyu  tartışmak  için
sabırsızlandıkları  belliydi.  Ama  kimse  sözü  açmaya  cesaret  edemiyordu.  Sonunda  Morcerf’le  pek  iyi
anlaşamayan üyelerden biri söz alınca herkes rahatladı.
Bütün üyeler merakla yaşlı üyenin konuşmasını bekliyordu. Morcerf bu derin sessizliğin nedenini merak
ediyordu,  çünkü  bu  adamın  söyledikleri  genellikle  sıkıntıyla  dinlenirdi.  Yaşlı  adam  konuşmaya
başladığında  başta  ilgisizlikle  kulak  kabartan  Morcerf,  Makedonya  ve  Teğmen  Mondego  adlarını  duyar
duymaz bembeyaz kesilerek titremeye başladı. Bu arada salonda bütün gözler kontun üzerine çevrilmişti.
Yaşlı üye önce gazetedeki haberi okudu, sonra bu konuyu açmak zorunda olmaktan ötürü ne kadar üzüntü
duyduğunu,  ama  birliğin  onuru  için  bu  görevi  üstlenmek  zorunda  kaldığını  anlattı.  Bu  konuyla  ilgili  bir
soruşturma isteminde bulunduktan sonra sözlerini bitirdi.
Morcerf  bu  beklenmedik  darbeden  ötürü  o  kadar  sarsılmıştı  ki,  meslektaşlarının  karşısında
kekelemekten  başka  bir  şey  yapamadı.  Ancak  bu  sinirli  tavırları  suçlu  olmasına  bağlanabileceği  gibi,
suçsuzluğun  yarattığı  şaşkınlığa  da  bağlanabilirdi  ki  onca  yıllık  meslektaşları  da  onun  bu  halini
şaşkınlığına  yordular.  Oylama  sonucunda  bir  soruşturma  açılmasına  ve  kontun  kendini  savunmak  için
gerekli  delilleri  ortaya  koymasına  karar  verildi.  Meslektaşlarının  hâlâ  kendisine  inandığını  gören
Morcerf’in cesareti yerine geldi.
Komite,  soruşturmanın  aynı  akşam  saat  sekizde  yapılmasına  karar  verdi.  Uzun  zamandır  böyle  bir
olayın patlak vermesine karşı hazırlıklı olan Morcerf, hemen evine gidip hazırlamış olduğu delilleri bir
araya topladı.
Saat sekizde herkes birliğin merkezinde toplanmış bekliyordu. Kont Morcerf sakin görünüyordu. Üyeler
onu gayet iyi karşıladılar; hatta bir tanesi yanına gelip elini sıktı. O sırada görevlilerden biri başkana bir
mektup getirdi.
Kont  Morcerf  savunmasını  büyük  bir  titizlikle  hazırlamıştı.  Önce  Ali  Paşa’nın  kendisine  ne  kadar
güvenmiş  olduğunu  kanıtlayan  deliller  gösterdi.  Bunun  en  iyi  kanıtı  da  Sultan’a  haber  göndermek  için
kendisini  seçmiş  olmasıydı.  Kont  Morcerf  görevini  harfi  harfine  yerine  getirmişti,  ama  Paşa’nın  yanına
döndüğünde onu ölü bulmuştu. Ali Paşa konta o kadar güveniyordu ki, karısıyla kızını da kendisine teslim
etmişti.
Bu  arada  Başkan,  görevlinin  getirmiş  olduğu  mektuba  önce  ilgisizce  göz  atmış,  ancak  ilk  satırlarını
okuduktan  sonra  yazılanlar  ilgisini  çekmişti.  Mektubu  baştan  sona  birkaç  kez  okumuştu.  Sonra  gözlerini
Kont Morcerf’e dikti.
“Kont, söylediğinize göre Ali Paşa’nın karısı ile kızını tanıyorsunuz, öyle mi?” diye sordu.
“Evet, onları en az yirmi kez gördüm.”
“Onların başına gelenler konusunda bir bilginiz var mı?”
“Ne  yazık  ki  efendim,  bu  konuda  da  talihim  pek  yaver  gitmedi.  O  zamanlar  pek  zengin  değildim  ve

---

yaşamım  tehlike  altındaydı.  Ali  Paşa’nın  sarayına  gittiğimde  ikisi  de  ortada  yoktu  bende  onları
arayamadım.”
“Beyler,  Bay  Morcerf’in  savunmasını  dinlediniz.  Kont  Morcerf,  söylediklerinizin  doğruluğunu
kanıtlayacak herhangi bir tanığınız var mı?”
“Ne yazık ki efendim, Ali Paşa’nın yanında birlikte hizmet ettiğim kişilerin hiçbiri şu an hayatta değil.
Öne  sürebileceğim  tek  kanıt  askeri  geçmişimin  temizliği  ve  aleyhimde  hiçbir  yeterli  kanıt  bulunmayışı
olabilir.”
Üyeler  kendi  aralarında  fısıldaşmaya  başladılar.  Hepsi  de  kontun  tarafındaydı,  yapılacak  tek  iş
oylamayla kontu temize çıkarmaktı. Bu sırada başkan ayağa kalkarak şöyle dedi:
“Beyler, sanırım hiçbirinizin bu konuda önemli birtakım bilgilere sahip olduğunu öne süren bir tanığı
dinlemeye itirazı yoktur. İşte konuyla ilgili mektup burada.” Başkan mektubu okumaya başladı: