MüMİn sekman, Kişisel gelişim ve

Atalet üreten inanç ve düşünceler
87

---

3.  İç  disiplin  yolu:  İrade  gücünü  kullanarak,  kendini  içten 
zorlayıp  o  işi  kendisine  yaptırabilmektir.  Kişi  kendi  ken­
dine,  "Bu  işi  yapmam  gerekiyor,  yapmak  istesem  de  iste­
mesem de yapacağım," der.
4.  Dış  disiplin  yolu:  Bu  gruptakiler  başlarında  bir  'otorite' 
olmadan  çalışamazlar.  Bu  kişilerde  bir  tür  'sopa  /  otorite 
/  dış  disiplin  bağımlılığı'  vardır.  Okulda  öğretmenleri, 
evde  anne-babaları,  askerde  komutanları  onları  zorlama­
dan  çalış(a)mazlar.  Bir  görev  karşısında  akıllarına  gelen 
ilk tepki kaytarmaktır.
Benim  favorim  üçüncü  yol.  Her  zaman,  her  yerde,  en  fazla 
işe  yarayan  yol  kesinlikle  iç  disiplin  yoludur.  Ataletin  en  büyük 
panzehiri,  irade  gücüdür.  Birinci  gruptakiler  masa  başında 
ilham  getirecek  motivasyon  perisini  bekleyerek,  ikinci  gruptaki­
ler  beyaz  atlı  motivatörlerini  bekleyerek,  dördüncü  gruptakiler 
korkuyla  karışık  saygı  duyabilecekleri  bir  otorite  bekleyerek  başarı­
larını  dış  faktörlere  bağımlı  hale  getirirler.  Yelkenli  gemiler  gibi, 
rüzgâr  estikçe  ilerlerler.  Üçüncü  yolu  seçenler,  içten  motorlu 
gemiler  gibidir;  rüzgâra  bağımlı  değildirler.  Gerekirse,  yelkeni­
ni açarak rüzgârdan da yararlanabilirler.
'Her  şey  Seninle  Başlar'm  anlamı  tam  olarak  budur.  Bir  dış 
gücün  sizi  ileri  itmesini  beklemeden,  içinizdeki  irade  gücünü 
kullanarak kendinizi ileri itebilmek demektir.
Bu  noktada,  kritik  bir  bilgi  vereceğim.  Duran  bir  nesneyi  hare­
ket  ettirmek  için  gereken  enerji,  hareket  eden  bir  nesnenin  hareketini 
devam  ettirmek  için  gerekenden  daha  fazladır.  Buna  fizik  biliminde 
atalet  momenti  (hareketsizliğin  gücü)  denir.  Zor  ve  önemli  olan 
ilk harekettir. Ondan sonrası kartopu gibi büyüyebilir.
Unutmayın,  insanlar  arasındaki  başarı  ve  başarısızlık  farkını 
belirleyen,  sevdikleri  işi  değil,  sevmedikleri  işi  yapma  şekille­
ridir.  Sevdiği  işi  herkes  aynı  şekilde  yapar.  Oysa  'yapmak  iste­
mediğiniz  ama  yapmak  zorunda  olduğunuz'  işler  karşısındaki 
tutumunuz  sizin  kazananlardan  mı  yoksa  kaybedenlerden  mi 
olacağınızı belirler.

---

Bir  öğrenci  matematik  sınavına  hazırlanıyor.  Yapması  gere­
ken  ders  çalışmak  ama  o  ders  çalışmak  istemiyor.  Yapması  gere­
ken  ile  yapmak  istediği  çatışıyor.  Bu  an,  öğrencinin  kaderiyle 
randevu  anıdır.  Üniversite  sınav  anından  daha  önemlidir,  çünkü 
bu  Hayatın  Seçme  Smavı'dır  (HSS).  Üniversite  sınavını  hayatta 
bir gün yaşarsınız, HSS'yi ise her gün yaşayacaksınız.
Başarılılar,  yapılması  gerekli  işleri,  yapmak  istemeseler  de 
yaparlar.  Kaybedenler,  yapılması  zevkli  işleri  hemen  yapar, 
yapılması  gerekli  olan  ama  yapmak  istemedikleri  işler  karşısın­
da  ise  önce  birilerini  suçlar,  sonra  birilerine  söver,  sonra  kendi 
kendine  söylenir,  sonra  kıvranır,  sonra  erteler,  sonra  kendilerini 
suçlar, sonra da 'son dakikada' işleri yetiştirmeye çalışırlar.
Böyle  insanların  başarısız,  mutsuz,  yoksul  yaşamasına 
şaşırmamak  gerekir.  Her  insan  geçmişinde  yapması  gerektiği  hal­
de  yapmadıkları  ve  yapmaması  gerektiği  halde  yaptıklarıyla  hak  ettiği 
hayatı yaşar.
Hayatta  önümüze  gelen  tüm  işler  zevkli  olmak  zorunda 
değildir.  Başarı  öyküsünü  zevkle  okuduğunuz  insanlar,  o  başa­
rıya  ulaşmak  için  hiç  de  zevkli  olmayan  o  kadar  çok  iş  yaptı­
lar  ki.  Edison'ın  dediği  gibi,  "başarı  güzel  görünüşlüdür  ama 
çoğunlukla ter kokar!"
Kendinizi  çok  fazla  şımartmayın:)  İsteklerinizi  bu  kadar 
önemsemeyin.  İstekleriniz  gölgeniz  gibidir,  peşinden  koştukça 
daha  fazlasını  ister,  ona  sırtınızı  dönüp  yürüdükçe,  peşinizden 
gelirler.  Gözünüzü  hayal  ettiğiniz  hayata  dikin  ve  yürüyün,  göl­
geniz peşinizden ister gelsin, ister gelmesin.