Jamiyat va shaxsning o‘zaro bir-biriga ta’siri.
Shaxsning jamiyatga va aksincha jamiyatning shaxsga munosabati
masalasi ijtimoiy falsafaning dolzarb muammolaridan biridir. Ijtimoiy-
falsafiy jihatdan jamiyat odamlar uyushmasining maxsus shakli,
taraqqiyotning ma’lum bosqichida shakllanadigan ijtimoiy munosabatlar
majmuidir. Jamiyatning shakllanishi va qaror topishi uzoq tarixiy davrni
boshdan kechirgan bo‘lib, murakkab jarayonning ijtimoiy hodisasidir.
Jamiyat vujudga kelishida mehnat qilish eng asosiy omil bo‘ldi. Jamiyat
shunchaki odamlar yig‘ini emas, balki ijtimoiy munosabatlar orqali tashkil
topadi. Ana shu jarayonda shaxs va jamiyat munosabatlari ham shakllana
boradi. Bunda ijtimoiy mehnat turlaridan tashqari, odamlar o‘rtasida amal
qilingan axloqiy, diniy, siyosiy, iqtisodiy, hududiy, mafkuraviy
munosabatlarga kirishiladi. SHaxs va jamiyat munosabatlarida ham
muayyan jamiyat qabul qilgan standartlar doirasida rivojlanib boradi.
Jamiyatning mazmun va mohiyati, shaxs va jamiyat munosabatlari har
bir tarixiy davrda yaratilgan falsafiy ta’limotlar asosida talqin qilinib
kelingan bo‘lsa, jamiyat hozirgi rivojlanish bosqichida ular o‘rniga ilg‘orroq
ta’limotlarni yaratish vazifasini qo‘yadi.
Ijtimoiy taraqqiyotning hozirgi globallashuvi jarayonida shaxs va
jamiyat munosabatlari muammosiga e’tiborning kuchayib borayotganligi
tabiiy bir holdir. Ijtimoiy taraqqiyotning keyingi bosqichlarida, xususan
XIX asrda shaxs va jamiyat munosabatlarini tadqiq qilish ijtimoiy
zaruriyatga aylandi. Yevropalik olimlar (G.Spenser, E.Dyurkgeym, Gegel,
M.Veber va boshqalar), qadimgi dunyo olimlari va Markaziy Osiyo
mutafakkirlarining bu haqdagi fikrlarini rivojlantirib, shaxs va jamiyat
munosabatlari mazmuniga keng va ilmiy ta’rif berishga harakat qiladilar.
Ular jamiyat o‘z-o‘zini tashkil etuvchi va boshqarishdagi g‘oyat murakkab
ijtimoiy organizm ekanligini e’tirof etdilar va odamlar o‘rtasida amal
qiladigan axloqiy, diniy, siyosiy, iqtisodiy, mafkuraviy munosabatlarning
tarixan tarkib topgan majmui ekanligini ta’kidladilar.
Shaxs va jamiyat uyg‘un tushuncha. Shaxssiz jamiyat bo‘lmaydi va
rivojlanmaydi. Bu ikkala tushunchaga yagona bir organizm sifatida
qaralishi o‘rinlidir. Insonga shaxs sifatida qaraydigan bo‘lsak, uning bu
holatini dastavval jamiyatda tutgan o‘rni va bajaradigan vazifalari
ifodalaydi.
Shaxsning shakllanishi u yashayotgan jamiyatdagi ijtimoiy-iqtisodiy,
ma’naviy va madaniy muhitning ta’sirida kechadi. Bu jarayonning birinchi
bosqichi oiladir. Oilada go‘dakning dunyoga kelgan kunidan boshlab,
axloqiy va ongli faoliyatiga asos solinadi. Zero, yangi tug‘ilgan
chaqaloqning shaxs sifatida shakllanishining birinchi “g‘ishti” oilada
qo‘yilar ekan, bu shaxs kamolotining juda ko‘p va murakkab ob’ektiv va
sub’ektiv omillari ichida muhimlaridan, hat-toki hal qiluvchi jihatlaridan
biri hisoblanadi. Avvalo dunyoga yangidan kelgan go‘dak sog‘lom bo‘lishi,
buning uchun uning onasi ham sog‘lom bo‘lishi va ruhiyatining tetik
bo‘lishiga ko‘p narsa bog‘liq. O‘zbek xalqining allomasi, buyuk mutafakkir
va qomusiy olim Abu Ali ibn Sino shu munosabat bilan o‘zining “Tib
qonunlari” nomli asarida “chaqaloqning ona qornida rivojlanishi va
tug‘ilgandan keyingi davrlarda shaxs sifatida shakllanishi ona ruhiyatiga
bog‘liq”, degan edi.
Inson bolasining shaxs sifatida kamolotga etishishida, uni dunyoga
keltiruvchi ota va onalarining ruhan va jismonan tetik bo‘-lishi, ayniqsa
ma’naviyati boy bo‘lishi muhimdir.
Bu darajaga etishish uchun inson juda ko‘p murakkab bosqichlardan
o‘tishi, zarur bilimlarga, hayotiy tajribalarga ega bo‘lishi, o‘zi yashayotgan
va mehnat qilayotgan jamoa, muhit va muayyan jamiyatning talab va
ehtiyojlarini o‘zida aks ettirgandagina shaxs sifatida shakllanib boradi.
Shaxs va jamiyat munosabatlari bir xil teng vaziyatda o‘tadi deyish
ham, shuningdek, ularni bir-biriga qarshi qo‘yish ham xatodir. Shaxsni
jamiyat yetishtirar ekan, u juda murakkab va ziddiyatli jarayon ekanligini
hisobga olish zarur.
Jamiyat shaxsning shakllanishi jarayoniga bevosita ta’sir ko‘rsatadi.
Jamiyatning shaxsga ta’siri:
a) megamuhit;
b) makromuxit;
v) mikromuhit darajasida amalga oshadi.
Megamuxit insoniyat dunyosi, davr muhitining insonga ta’siri.
Makromuxit inson hayot kechirayotgan jamiyat, mamlakat.
Mikromuxit insonni o‘rab olgan, unga bevosita ta’sir ko‘rsatadigan
muxit (oila, mehnat jamoasi).
Shaxsning jamiyatga ta’siri har bir tarixiy davrdagi ijtimoiy muhitda
turlicha kechadi. Uning jamiyatga bevosita ta’siri mikromuhitda namoyon
bo‘ladi. Makro va megamuhitga ta’siri u mansub bo‘lgan ijtimoiy guruh,
millatning aniq bir tarixiy davrdagi egallagan mavqeiga muvofiq keladi.
Shaxsning jamiyatga ta’siri, uning hayotga munosabatdagi faolligi
darajasiga bog‘liq. Shaxslarning muayyan tarixiy davrdagi faoliyatlari,
jamiyatda tutgan o‘rinlariga ko‘ra: a) oddiy; b) talantli; v) buyuk; g) geniy
turlarini ko‘rsatish mumkin. Oddiy shaxsning jamiyatga ta’siri asosan tor
doirada – mikromuxitda bevosita seziladi. Buyuk shaxslar, tarixiy zotlar,
daholar o‘z faoliyati bilan jamiyatga ijobiy yoki salbiy ta’sir etishi, uning
xayotida chuqur iz qoldirishi mumkin.
Geniylikshaxs qobiliyati va faoliyatining betakrorligida namoyon
bo‘ladi. Geniy ijodi va faoliyati o‘ziga xosligi bilan, insoniyat jamiyati
taraqqiyoti uchun alohida tarixiy ahamiyati bilan xarakterlanadi.
Ijtimoiy fikr sohasida buyuk shaxs tushunchasi qo‘llanadi. Shaxsning
buyukligi o‘zi mansub bo‘lgan ijtimoiy guruh, elat yoki xalqning fikr-o‘yini
ifodalab, ularning asosiy maqsad-muddaolarini tarixiy jarayonlarning
ob’ektiv mantiqiy talabalariga mos amalga oshirishda hal qiluvchi ishlarni
bajara olishidadir. Bunday shaxsning faoliyatida o‘z xalqini baxtli-saodatli
qilish, o‘zligini ro‘yobga chiqarish, milliy va davlat mustaqilligini himoya
qilish, xullas insoniyat yalpi ilgarilama harakatiga ko‘mak berish
belgilovchi o‘rin egallaydi. Bunday holatda shaxs tarixning sub’ekti
darajasiga ko‘tariladi.
Umuman olganda, ijtimoiy taraqqiyotga yoki tanazzulga tarixiy
shaxslar sezilarli darajada ta’sir ko‘rsatadilar.
Shuni esda tutish lozimki, shaxs tipi ijtimoiy munosabatlarining real
tizimining in’ikosidir. Shaxsni hech qachon jamiyatdan, jamiyatni shaxsdan
ajratib bo‘lmaydi. Jamiyat shaxssiz yashay olmagindek, shaxs jamiyatdan
tashqarida faoliyat ko‘rsata olmaydi. Jamiyatning shaxsga ta’siri masalasini
yuqorida ko‘rib o‘tdik. Jamiyatdagi ijtimoiy munosabatlar shaxsni qanday
qilib shakllantirgan bo‘lsa, o‘z navbatida shaxs ham jamiyatni shunday
tarzda barpo etadi. Bundan shaxsda u yashayotgan, faoliyat ko‘rsatayotgan
jamiyat, u mansub bo‘lgan sinf, tabaqa, millat yoki elatning o‘ziga xos
xususiyatlari aks etadi, degan xulosaga kelishi mumkin. Har bir jamiyatda
o‘ziga xos shaxs tipi mavjud bo‘ladi. Turlicha jamiyat, turli ijtimoiy
muhitda shakllangan shaxs o‘zining ijtimoiy xislat, fazilatlari bilan
boshqalardan tubdan farq qiladi.
Ijtimoiy falsafada shaxs va jamiyat munosabatlarining tarixiy tiplari
masalasi ishlab chiqilgan. Unga ko‘ra sanoatlashgan jamiyatga qadar,
sanoatlashgan (industrial) jamiyat va postindustrial jamiyatlariga xos
munosabatlarning: a) shaxsiy qaramlik; b) shaxs mustaqilligi; v) erkin
shaxsdan iborat uch tipi ko‘rsatilgan.
Erkin, mustaqil shaxs postindustrial jamiyatga o‘tish jarayonida
shakllana boshladi. Bunday jamiyatda bilim, axborot, kasbiy mahorat
ustuvor hisoblanadi, xizmat ko‘rsatish sohalari jadal rivojlana boshlaydi.
Qudratli moddiy-texnik baza, taraqqiy etgan ishlab chiqaruvchi kuchlari
bo‘lgan bunday jamiyatda shaxs taraqqiyotining moddiy va ma’naviy
omillari etilgan bo‘ladi. Ochiq, erkin jamiyat erkin shaxsning shakllanishi
uchun zaruriy shart-sharoitlarni yaratadi. SHaxs faqat ochik, erkin
jamiyatdagina erkin bo‘la olishi mumkin. SHuning uchun ham
mustaqillikka erishgan, demokratik taraqqiyot yo‘lini tanlab olgan davlat va
jamiyatda inson eng oliy qadriyatga aylanadi.
Shaxs va jamiyat orasidagi munosabatlarni dinamik jarayon sifatida
o‘rganish va bunda ham jamiyatdagi, ham inson shaxsidagi o‘zgarishlarni
inobatga olish lozim bo‘ladi.
Jamiyat uzluksiz harakatda, o‘zgarishda bo‘lgani singari, shaxs ham
doimo harakatda, o‘zgarishda bo‘ladi va bu holat shaxsnnig
takomillashuvidan iborat dinamik tizimni ifodalaydi. Faylasuf olim Anvar
CHoriev shaxsning shakllanishi va takomillashuvi uch asosiy bosqichni:
- vujudga kelish, shakllanish;
- ulg‘ayib borish;
- takomillashishni o‘z ichiga qarmab oladi, deb hisoblaydi.
Jamiyat va shaxs orasidagi aloqadorlikka ijtimoiy-tarixiy nuqtai-
nazardan yondoshmoq lozim. Bu narsa, bir tomondan, shaxsning jamiyatga
ta’siri turli davrlarda o‘ziga xos namoyon bo‘lishini keltirib chiqaradi.
Ikkinchidan, jamiyat turli davrlarda shaxs oldiga turli vazifalarni qo‘yadi.
Shunga ko‘ra, SHarq madaniyatida donolik, botirlik, kamtarlik odillik
qadrlangan; qadimiy YUnonistonda aqliy barkamollikka erishish yuksak
baholangan; sanoatlashgan jamiyatda tadbirkorlik, tashabbuskorlik
qadrlangan.
Dostları ilə paylaş: |