12.6 Ali doymuş yağ turşularının biosintezi
Yağ turşularının biosintezi hüceyrələrin sitoplazmasında
törənir. Bu məqsədlə ikikarbonlu birləşmələr (sirkə turşusu və s.)
sıxlaşmaqla iriləşir müvafiq doymuş yağ turşularını əmələ gətirir.
COOH
H
C
C
C
C
C
C
C
C
31
15
14
6
4
2
2
2
2
Palmitin turşusu 1 molekul asetil-KoA-nın və 7 molekul
malonil KoA-nın sıxlaşmasından əmələ gəlir. Bu prosesi ümumi-
ləşdirilmiş şəkildə palmitin turşusunun əmələ gəlməsi misalında
aşağıdakı kimi təsəvvür etmək olar.
Bu proses üçün asetil-KoA karbohidratların və yağ turşula-
rının aralıq məhsulundan alınır, ondan başqa ATF, NADFH bikar-
bonat və Mg2
+
ionları olmalıdır. Göstərilən reaksiyada karbon
qazı deyil onun aktiv forması iştirak edir. Malonil – KoA əmələ
Asetil-KoA + 7 Malonil-KoA + 14NADFN + 14H
+
→
→ CH
3
(CH
2
)
14
COOH + 7CO
2
+ 8HS−KoA + 14NADF
+
+ 6H
2
O
358
gəlməsi asetil-KoA ATF-in və aktiv CO
2
-nın asetil-KoA karboksi-
laza fermentinin katalitik təsiri ilə baş verir.
Müəyyən edilmişdir ki, malonil-KoA hüceyrələrin sito-
plazmasında onun sintezinə sərf olunan asetil KoA isə mitoxon-
drilərdə əmələ gəlir. Asetil-KoA-nın mitoxondriyalardan sitoplaz-
maya keçməsinə (irimolekullu birləşmələr mitoxondrilərdən keçə
bilmir) oksalat sirkə turşusu ilə birləşərək keçir. Bu prosesə 1 mol
ATF sərf olunur.
Malonil KoA alifatik turşuların biosintezində mərkəzi rol
oynayır. Malonil KoA yağ turşularının sintezində birbaşa asetil
KoA ilə reaksiyaya girmir. Əvvəlcə asetil malonil KoA asildaşı-
yıcı zülal (ADZ) ilə əvəzetmə reaksiyalarına girirlər aktivləşirlər.
ADZ (acil carrier protein) heyvan hüceyrələrinin protoplazma-
sında və mikroorqanizmlərdə aşkar edilmişdir. O molekul sonlu-
ğunda aktiv sulfihidril ( ─SH) qrupları daxil olan maddədir. Onun
quruluşu aşağıdakı kimidir.
Asetil Ko-A –nın ADZ ilə reaksiyasına asetil-transasilaza,
CO O CH
3
H O O
CH−CH
2
−O−P−O−CH
2
−C−−C−C−NH−CH
2
−CH
2
−C−NH−CH
2
−CH
2
−SH
NH OH CH
3
OH
ADZ polipeptid
zənciri
O
Asetil-KoA-
CH
3
−C~S−KoA + CO
2
+ ATF
karboksilaza
O
HOOC−CH
2
−C~S−KoA + ADF + H
3
PO
4
Malonil-KoA
359
malonil Ko A-nın müvafiq reaksiyasına isə malonil transasilaza
fermentləri kataliz edirlər. Bu proseslər bir sıra mərhələlərdən
ibarətdir.
1. Birinci mərhələ asetil-Ko A molekulundan sirkə turşusu
(asetil) qalığının transilaza fermentinin təsiri ilə 3-ketoasilsin-
tetazanın (E
kond
) sulfhidril (─SH) qrupuna ötürülməsi ilə başlayır
(birinci monomerdən).
2. İkinci mərhələdə ADZ molekulunun aktiv tutucu sonlu-
ğu ikinci monomerdən transasilaza fermentinin katalitik təsiri ilə
molonil-Ko A molekulundan molonil molekulunu qopardıb özünə
birləşdirir.
3. Üçüncü mərhələ kondensasiya mərhələsi adlanır.
Kondensləşdirici 3-ketoasilsintetaza fermentinin (E
kond
) təsiri
altında molonil-ADZ molekulundan 3-ketobutiril ADZ molekulu
əmələ gəlir.
Göstərilən bisintez reaksiyalarında karbon dioksid katali-
zator rolunu oynayır. Hər iki karbon zənciri sintez olunarkən CO
2
molekula azad olur (ayrılır).
O O
CH
3
−C~S−KoA + HS−E
kond
Transferaza
CH
3
−C−E
kond
+ HS−KoA
Asetil-KoA Asetil-E
kond
O
HOOC−CH
2
−C~S−KoA + HS−ADZ
Transilaza
Malonil-KoA
O
HOOC−CH
2
−C~S−ADZ + HS−KoA
Malonol-ADZ
360
4. Dördüncü mərhələdə 3-ketobutiril ADZ NADH+H
+
təsirindən reduksiya olunur.
5. Beşinci mərhələdə əmələ gəlmiş 3-oksibutiril-ADZ
molekulu 3-asildehidrotaza fermentinin təsiri altında dehidrota-
siyaya uğrayaraq doymamış karbonil-ADZ molekuluna çevrilir.
6. Altıncı mərhələdə karbonil-ADZ enoilreduktaza (dehid-
H O
CH
3
−C−CH
2
−C~S−ADZ
3-Oksiasildehidrataza
OH
3-Oksibutiril-ADZ
H O
CH
3
−CH=CH−C~S−ADZ + H
2
O
Krotonil-ADZ
O O
3-Ketoasetilreduktaza
CH
3
−C−CH
2
−C~S−ADZ + NADFN + H
+
H O
CH
3
−C−CH
2
−C~S−ADZ + NADF
+
OH
3-Oksibutiril-ADZ
O O
HOOC−CH
2
−C~S−ADZ + CH
3
−C~S−E
kond
3-Ketoasilsintetaza
Malonil-ADZ Asetil-E
kond
O O
CH
3
−C−CH
2
−C~S−ADZ + HS−E
kond
+ CO
2
3-Ketobutiril-ADZ
361
rogenaza tiplidir) fermentinin təsiri altında reduksiya olunaraq
butiril ADZ molekuluna çevrilir. Koferment kimi NADFH iştirak
edir.
7. Yeddinci mərhələdə radikalın qoparılması (atılması) baş
verir. Prosesin hər bir dövründə zəncirdə əvvəlkinə nisbətən artıq
2 karbon atomu olan yeni asil-ADZ-in əmələ gəlməsi ilə nəticə-
lənir.
CH
3
─(CH
2
)
4
─C~S─ADZ → CH
3
─(CH
2
)
6
─C~S─ADZ...
║ ║
O O
Bu ardıcıllıq C
16
-ya kimi davam edir.
8. Səkkizinci mərhələdə tiosteraza fermentinin iştirakı ilə
palmitin turşusunun qalığı ADZ molekulundan HS–Ko A moleku-
luna keçir.
Bu proses tərkibində 16-18 karbon atomu olan yağ turşula-
rının əmələ gəlməsi ilə başa çatır.
O
CH
3
−(CH
2
)
14
−C~S−ADZ + HS−KoA
Tioesteraza
O
CH
3
−(CH
2
)
14
−C~S−KoA + HS−ADZ
O
CH
3
−CH=CH−C~S−ADZ + NADFN + H
+
Enoilreduktaza
Krotonil-ADZ
O
CH
3
−CH
2
−CH
2
−C~S−ADZ + NADF
+
Butiril-ADZ
362
9. Nəhayət sonuncu mərhələdə asil-ADZ-in tərkibindəki
asildaşıyıcı zülal ayrılır və əmələ gəlmiş ali doymuş yağ turşusu
sərbəst hala keçir.
Ali doymuş yağ turşularının sintezini kataliz edən (sinteta-
zalar) polifermentlər ansamblı yüksək reaksiya effektivliyinə
malikdirlər.
12.7 Doymamış ali yağ turşularının biosintezi
Doymamış ali yağ turşuları doymuş ali yağ turşuları kimi
karbon zəncirinin ikiləşərək çoxalma yolu ilə sintez olunurlar.
Çünki onları kataliz edən fermentlər məməli heyvanlarda və insan
orqanizmində mövcud deyildir. Doymamış yağ turşuları yalnız
doymuş yağ turşularının dehidrogensizləşməsi yolu ilə əmələ
gəlirlər. Lakin məməlilərin orqanizmində üzvi turşuların molekul
zəncirində sıra nömrəsi 9-a qədər olan karbon atomlarını hidro-
gensizləşdirən (dehidrogenləşdirən) fermentlər vardır. Onların
istirakı ilə palmitilolein və olein turşuları sintez edilə bilər. Demə-
li məməlilərin toxumalarında yalnız nonoentərkibli doymamış ali
yağ turşuları sintez edilə bilər. Palmitilolein və olein turşularının
stearin və palmitin turşularından dehidrogenləşmə (hidrogensiz-
ləşmə) yolu ilə biosintezində iştirak edən fermentlərə qaraciyərin
və piy toxuması hüceyrələrinin mikrosomlarında təsadüf edilir.
O
CH
3
─(CH
2
)
14
─C~S─ADZ + H
2
O
Deasilaza
CH
3
─(CH
2
)
14
─COOH + HS─ADZ
363
Doymamış yağ turşularının dehidrogenləşmə yolu ilə əmə-
lə gəlməsi və karbon zəncirinin uzanması aşağıdakı sxemdə aydın
görmək olar.
Doymamış turşularının məməlilərin orqanizmində sintez
edilməsi qeyri-mümkündür. Orqanizm linol, linolein, araxidon
turşularını yalnız qida maddələrinin (yalnız bitki mənşəli) tərki-
bində mənimsəyir. Bununla əlaqədar göstərilən turşularıa əvəze-
dilməz turşular adı verilmişdir. Son vaxtlarda sübut edilmişdir ki,
məməli heyvanlar qida vasitəsilə (sorqo, amarant, raps və s. yem
bitkiləri ilə qidalandıqda) kifayət qədər linol və linolein turşuları
qəbul etdikdə onların qaraciyərində bu turşulardan eykozatrien,
eyzoatetraen (araxidon) və eykozapenten turşuları sintez oluna
bilər.
Tərkibində bir neçə ikiqat rabitə olan üzvi turşuların orqa-
nizmdə mühüm vəzifə daşıması son zamanlar müəyyən olunmuş-
O O
CH
3
(CH
2
)
16
−C−KoA CH
3
(CH
2
)
7
CH=CH(CH
2
)
7
−C−S−KoA
NADF + H
+
; O
2
Stearolil-S-KoA Oleil-S-KoA
(dehidrogenləşmənin sxemi)
(genişləndrilmiş sxem) Malonil-S-KoA
NADF + H
+
O O
CH
3
(CH
2
)
14
−C−S−KoA CH
3
(CH
2
)
5
CH=CH(CH
2
)
7
−C−S−KoA
NADF + H
+
; O
2
Palmitoil-S-KoA Palmitoolenil-S-KoA
(dehidrogenləşmənin sxemi)
Malonil-S-KoA
(genişləndrilmiş sxem)
NADFN + H
+
O
CH
3
(CH
2
)
5
CH=CH(CH
2
)
9
−C−S−KoA
Sis-vaksenoil-S-KoA
364
dur. Belə ki, bu turşular orqanizmdə xəstəliktörədici mikrobların
fəaliyyətini minimuma endirir. Bioloji aktiv maddələrin (prostaq-
landinlər, prostatsiklin, tromboksan, leykotreinlər və s.) məhz
tərkibində bir neçə ikiqat rabitə olan ali yağ turşularında əmələ
gəldiyi sübut olunmuşdur. Doymamış ali yağ turşularına F (essen-
sial) vitamini də deyilir.
12.8 Yağların (triqliseridlərin) sintezi
Yağların biosintezinin əsas substratı 1-fosfoqliserin və
asil-Ko A molekullarıdır. Sintez transasilləşmə reaksiyası nəticə-
sində baş verir. Bu prosesdə 1- fosfoqliserin molekulu qliserinin
fosforlaşmasından və ya fosfodioksiasetonun reduksiyasından
alınır. Asil-Ko A molekulu isə yağ turşularının sintez prosesi və β-
oksidləşməsi zamanı əmələ gəlir.
Əvvəlcə transasilləşmə reaksiyası nəticəsində fosfatid
turşusu (fosfatidildipalmitin) əmələ gəlir.
O OH
2C
15
H
31
−C~S−KoA + HO−CH
2
−CH(OH)−CH
2
−O−P=O
Palmitil-KoA 1-Fosfoqliserin
OH
O
CH
2
−O−C−C
15
H
31
O
Qliserofosfatasiltransferaza
CH−O−C−C
15
H
31
+ 2HS−KoA
OH
CH
2
−O−P=O
OH
Fosfatidildipalmitin
(fosfatid turşusu)
365
Əmələ gəlmiş fosfatid turşusu fosfatidatfosfohidrolaza fer-
mentinin təsiri ilə hidrolizə uğrayaraq dipalmitinə (diqliseridə)
çevrilir.
Diqliserid yenidən diqliseridtransasilaza fermentinin təsiri
ilə asil-Ko A molekulu ilə tripalmitin (triqliseridi) molekulunu
əmələ gətirir.
Triqliseridlərin sintezi prosesini sürətləndirən fermentlər
qrupuna qaraciyər və s. toxumalarda rast gəlinir.
12.9 Lipid mübadiləsinin pozğunluqları
12.9.1 Lipidlərin həzm və sorulmasının pozulması
Yağların və lipoidlərin həzm olunmasında mədəaltı vəzi-
nin ifraz etdiyi fermentlərin (lipazanın) və ödün mühüm rolu var-
dır. Buna görə də, mədəaltı vəzi şirəsinin və ödün bağırsağa tökül-
məsinin pozulması yağların orqanizm tərəfindən mənimsənilmə-
sini nəzərə çarpacaq dərəcədə azaldır.
Mədəaltı vəzi şirəsinin bağırsaq mənfəzinə ifraz edilmə-
sinə maneəçilik törədən xəstəliklər nəcisdə yağların miqdarının
O O
CH
2
−O−C−C
15
H
31
Fosfatidatfos-
CH
2
−O−C−C
15
H
31
O
fohidrolaza
O
CH−O−C−C
15
H
31
+ H
2
O CH−O−C−C
15
H
31
+ H
3
PO
4
OH
CH
2
−O−P=O CH
2
−OH
OH
Fosfatidildipalmitin Dipalmitin (diqliserid)
366
kəskin sürətdə artmasına (steatoreya) səbəb olur.
Pankreas şirəsinin bağırsaqlara tökülməsinin pozulması ilə
nəticələnən xəstəliklər anadangəlmə və qazanılma ola bilər.
Anadangəlmə xəstəliklərə pankreas kanalının aplaziyasını, mədə-
altı vəzinin hipoplaziyasını və fibrozunu misal göstərmək olar.
Bunlardan mədəaltı vəzinin fibrozu nisbətən çox rast gəlinir.
Mədəaltı vəzinin fibrozu autosom-resessiv yolla nəslə
verilən irsi xəstəlikdir. Bu xəstəlik zamanı mədəaltı vəzinin selik
ifraz edən hüceyrələrində fermentativ dəyişikliklər baş verir və
onlardan ifraz edilən şirə yüksək suvaşqanlığa malik olduğuna
görə, tədricən vəzin parenximasını fibrozlaşdırır. Yaşlı şəxslərdə
pankreatik steatoreyaya kəskin və xronik pankreatidlərə, həmçinin
mədəaltı vəzinin axacağının tutulması kimi xəstəliklərə də təsadüf
etmək olar.
Öd axacağının tutulması, xolesistit (öd kisəsinin iltihabı)
və öd ifrazının pozulması ilə müşayiət olunan bəzi qaraciyər
xəstəlikləri (məsələn Botkin xəstəliyi) zamanı bağırsaqlarda
yağların həm həzmi, həm də sorulması azalır, çünki bağırsaqlara
düşmüş yağlar əvvəlcədən ödün təsiri ilə emulsiyalaşdıqdan sonra
həzm olunurlar. Yağların parçalanması nəticəsində əmələ gələn
üzvi turşular isə yalnız öd turşuları ilə kompleks birləşmələr
(xolein turşuları) əmələ gətirdikdən sonra bağırsaq divarından
sorulur. Bağırsaq möhtəviyyatında ödün miqdarı azaldıqda,
yağların parçalanması nəticəsində əmələ gələn üzvi turşuların
hamısı xolein turşularına çevrilə bilmir və buna görə də bağırsaq
divarın-dan sorulmur. Belə hallarda nəcis bozumtul-ağ rəngdə
olur, onun tərkibində çoxlu miqdarda parçalanmamış yağlar və
sorulmamış yağ turşuları aşkar edilir (axolik nəcis).
Bəzi mədə-bağırsaq xəstəliklərində (kəskin enterokolit,
dizenteriya, bağırsaq vərəmi, qastritlər və s.) qida maddələrinin
367
həzm sistemində hərəkəti sürətlənir və bağırsaq divarlarının selikli
qişasında anatomik dəyişikliklər meydana çıxır ki, bunlar da
yağların sorulmasının pozulmasına səbəb ola bilər.
Qida maddələrinin tərkibindən yağların və lipoidlərin
tamamilə çıxarılması yolverilməz haldır, çünki onların qida mad-
dələrinin tərkibindən çıxarılması nəticəsində orqanizm yağlarda
həll olan vitaminlərdən (A, D, E, K) və əvəzedilməyən yağ turşu-
larından (linol –
C
17
H
31
COOH,
linolen –
C
17
H
29
COOH
) məhrum
olur.
12.9.2 Lipidlərin aralıq mübadiləsinin pozğunluqları
12.9.2.1. Qaraciyər piy infiltrasiyası.Yağların və yağa-
bənzər maddələrin mübadiləsində qaraciyərin çox mühüm rolu
vardır. Qaraciyər üzvi turşuların parçalanmasının və sintezinin
mərkəzi üzvüdür; neytral yağlar və keton cisimcikləri əsas
etibarilə bu orqanda sintez olunur. Bundan əlavə, qaraciyərdə
doymuş turşulardan hidrogensizləşmə yolu ilə doymamış turşular
əmələ gəlir və orqanizm üçün çox əhəmiyyətli olan fosfatidlər
sintez edilir. Qaraciyərdə əmələ gəlmiş fosfolipidlər başqa
toxumalara neytral yağlara nisbətən asanlıqla daşınır və triqlise-
ridlərin sintezinə sərf olunur. Fosfatidlərin sintezinin pozulması
lipidlərin qaraciyərdən digər orqanlara daşınmasını çətinləşdirir
ki, bu da piy infiltrasiyası və ya distrofiyası adlanan patoloji halın
meydana çıxması ilə nəticələnir.
Normal halda çiy qaraciyərin ümumi çəkisinin 5%-ə qədə-
rini yağlar təşkil edir, lakin piy infiltrasiyası zamanı onların
miqdarı 40 – 60%-ə çata bilər. Piy infiltrasiyası qaraciyərin bütün
əsas funksiyalarını zəiflədən ağır patoloji prosesdir. Qəbul edilən
368
qida madələrinin tərkibində lesitinlərin miqdarının artmasının bu
pro-sesin qarşısının alınmasında mühüm əhəmiyyəti vardır.
Məlumdur ki, lesitinlər insan və heyvan toxumalarında sintez
olunur. Lakin qida maddələrinin tərkibindən lipotrop amillərin
çıxarılması lesitinlərin toxumadaxili sintezini dayandırır. Lipo-
trop amillər – yağların qaraciyərdən digər toxumalara daşınmasını
asanlaşdıran maddələrdir. Bu maddələrdən bəziləri qida vasitəsi
ilə əldə edilir (ekzogen lipotrop amillər), bəziləri isə orqanizm
tərfindən sintez olunur (endogen lipotrop amillər). Xolin, əvəz-
edilməyən aminturşular (metionin), inozit, panqam turşusu (B
15
vitamini) və s. ekzogen lipotrop amillərə misal ola bilər. Heyvan-
lar üzərində aparılan təcrübələr göstərmişdir ki, uzun müddət
tərkibində həm lesitinlər, həm də yuxarıda göstərilən ekzogen
lipotrop amillər olmayan qida maddələrinin qəbulu qaraciyərin piy
infiltrasiyasının meydana çıxması ilə nəticələnir. Lipotrop amillər
qaraciyərdə lesitinlərin sintezini sürətləndirməklə piy infiltrasiya-
sının qarşısını alır. Xolin və əvəzedilməyən yağ turşuları bilava-
sitə lesitinləri sintezinə sərf olunur, digər lipotrop amillər isə bu
prosesə dolayı yolla təsir edir. Məsələn, metionin xolinin endogen
sintezində metil qruplarının donoru kimi iştirak edir; südün
tərkibinə daxil olan zülali maddə - kazein metioninlə zəngin oldu-
ğuna görə, lipotrop təsir göstərir. Xolinin toxumadaxili oksidləş-
məsinin məhsulu olan betain də lipotrop təsirə malikdir. O, metio-
ninin tərkibindəki metil qrupunun ayrılması nəticəsində əmələ
gələn homosisteini metilləşdirərək, metioninə çevirir. Panqam
turşusu biokimyəvi proseslərdə metil qruplarının daşıyıcısı kimi
iştirak etməklə, xolinin sintezini sürətləndirir. İnozitin lipotrop
təsirinin mexanizmi hələlik məlum deyil.
Endogen mənşəli lipotrop amillərdən biri – mədəaltı vəzi-
nin xırda axacaqlarının divarlarının epitel hüceyrələrində hazırla-
369
nan lipokaindir. Bu hormon qaraciyərdə fosfatidlərin sintezini və
yağ turşularının oksidləşməsini sürətləndirməklə piy infiltrasiya-
sının qarşısını alır. Şəkərli diabet xəstəliyinə tutulmuş şəxslərdə
qaraciyərin piy infiltrasiyasının və ya distrofiyasının əmələ gəlmə-
si, əsasən, lipokainin sekresiyasının azalması ilə əlaqədardır.
Lakin bu prosesdə insulinin də müəyyən rolu vardır. Onun çatış-
mazlığı qaraciyərdə həm qlikogenin miqdarının azalmasına, həm
də yağların artmasına səbəb olur.
Dostları ilə paylaş: |