BƏHRƏDAR (Şahbuz) – bəhrəni yığan adam.
BƏXİCİ (Ordubad) – falçı. –Əvvəllərdən bəxicilix'
eliyirdi,
əmə indi yox.
BƏLGƏ (əksər şivələrdə) – nişandan əvvəl oğlan
evinin qız evinə apardığı üzük və ya əşyalar. –Nişannan əvvəl
qıza bəlgə aparrıx.
BƏLİM (Culfa, Şahbuz) – döyülmüş taxılın küləşi. –
B
əlimi verərix' mal-heyvana.
BƏLLƏ (Badamlı, Keçili, Kükü, Külüs) – xırda qulaqlı
qoyun. –Bir günn
əri sürüdən bəllə yoxa çıxdı.
BƏLLƏBAN (Naxçıvan) - uşaqları qorxutmaq üçün
işlədilən varlıq, damdabaca. –Unda çıqqqılıydı, qorxudanda
deyidim kin, b
əlləban, gə bını apar.
BƏNARAH (Kotam) – ev divarlarının üzərinə düzülən
sonuncu çıxıntılı daşlar. –İsgəndər, gə gedax bizim damın
b
ənərahların düzəldax.
