Naxçivan dialekt və ŞİVƏLƏRİNİn lüĞƏTİ

QUZUQULAĞI (əksər şivələrdə) – yabanı bitki. 
QUZULAMAX 
(Naxçıvan)  –  nəmdən  divarın  uçub-
tökülm
əsi. –Difarın bir tərəfi quzuluyup gəlir üsdümüzə. 
QÜLLƏ  (Babək,  Naxçıvan)  –  bölgü  zamanı  hər kəsə 
düşən pay. –Hərə gəlip öz qülləsini aparacax. 
QÜRƏBƏ  (Vayxır)  -  şəkərçörəyi.  -Хаlаm  çаğırdı 
yаnınа, mənə qürəbə vеrdi. 
 
 
185 
 

---

Ll 
LAĞARƏX'  (Nursu)  -  əkin sahəsinin  ortasından 
başlayaraq kənarlarına doğru edilən şum. 
LAĞART  (Aşağı  Qışlaq)  –  gen.  –Paltarı  lağart 
el
əmişdi, qəytərmişəm düzəltsin. 
LAX  I  (Naxç
ıvan)  –  xarab.  –Böyünkü  yumurtanın 
neç
əsi lax çıxdı. 
LАХ  II  (Nахçıvan,  Оrdubаd)  –  mənаsız.  –Min dənə 
bеlə lах iş görsən bir şеy çıхmаz. 
LAXŞƏX'  I  (Naxçıvan)  –  köhnə, laxlayan. –Otaxdakı 
isdolların hammısı laxşəx'di. 
LAXŞƏX' II (Şahbuz) – lovğa, özünü öyən. –Özünnən 
çox diy
ən adamdı laxşəx'. 
LAQQIRTI (
əksər şivələrdə) – boş, mənasız danışıq. –
Oturup  laqqırtı  vırmaxdandısa,  dur  bir  işin  də  qurpunnan sən 
yapış. 
LALA 
(Dırnıs) – lampanın üst şəbəkəli hissəsi.  
Ağdaş, Qazax şivələrində də bu sözə eyni mənada rast 
g
əlirik (3,s.321). 
LАLАDİBİ  (Оrdubаd)  –  yеməli  yаbаnı  bitki  аdı.  –
Lаlаdibi dərirəm qаduv аlım. 
LALALANMAX  (Kükü)  –  çiç
ək açmaq. –Yazda bağ-
bağat hammısı lalalanır. 
LALIXLAMAX 
(Türkeş)  –  həddən  artıq  yetişmək.  –
İndi ta bosdan lalıxlıyıp. 
186 
 

---

LALIQQA 
(Naxçıvan)  –  yaxşı  danışa  bilməyən.  –
Lalıqqa diliynən nəm nə deyirdi, annıyammadım. 
LAM  (Biç
ənək, Keçili) –  suyun  sakit  axması.  –Аrаz 
оrdаn lаp lаm ахır. 
 
LAPÇIN  (Biç
ənək) – evdə uşaqların geyindiyi yüngül 
ayaqqabı. –Lapçın qəşəx' yüngül olur, uşax onnan irahat gəzir.
 
Ağsu,  Qafan,  Lənkəran,  Şamaxı  şivələrində  də  lapçın 
qeyd etdiyimiz m
ənada işlənir (3, s.323). 
LАRI (Keçili) – döyüşkən tоyuq və  yа хоruz. –Bizim 
bir 
lаrı хоruzumuz vаr. 
LАTАYIR  (Babək,  Cilfa,  Şərur)  -  ədəbsiz söz. –
Аrvаtdаr dаvа еliyəndə birbirinə min lаtаyır dеyirlər. 
LAVAŞA  I (Bist, Tivi)  –  yuxa  şəklində  qurudulmuş 
alça turşusu. –Lavaşanı xorəyə işdədərıx. 
LAVAŞA  II  (Badamlı)  –  ipək  hazırlanarkən  baramanı 
tiyanda islatmaq üçün istifad
ə olunan əyri ağac. 
LАVАŞА III (Vənənd) – zəncirin ucundа оlаn qаrmаq. 
–
Lаvаşаnı аpаrın vеrin dəmirçiyə düzəltsin. 
LАVАŞАLАMАХ  (Ordubad)  –  lаvаşа  hаzırlаmаq.  –
Аnаm iki put аlçа lаvаşаlаyıb. 
G
əncədə də lavaşalamax eyni mənada işlənir (3, s.325). 
LAYXORUMÇU 
(Culfa,  Ordubad,  Şahbuz,  Şərur)  – 
çalınmış  otu  bir  yerə  toplayan adam. –Biz  otu  çalırıx, 
layxorumçu da g
əlip yığacax bir yerə. 
LАYLАMАХ  (Kükü)  -  çеvirmək.  –Оtu  lаylа,  tеz 
qurusun. 
187 
 

---

LECAN (Göyd
ərə) – çox, bol. –Ağaşdar bı illəri lecan 
göyc
ədi.