MISMAX
II (Naxçıvan) – qorxudan sakit durmaq. –
Çığırdım uşax qorxusunnan mısdı.
Dilimizin T
ərtər. Gəncə, Qazax şivələrində də bu vahid
ikinci m
ənada işlənir (3, s.357).
MISMIRIĞIN SALLAMAX (əksər şivələrdə) – qaş-
qabaq tökm
ək. –Bir söz də diyən kimin mısmırığın sallıyır.
MIYMIX (Maxta) –
ağcaqanad. –Mıymıxlar əhədimizi
üzüp gec
ə.
MIZQАN//MUZQАN (Nахçıvan, Şərur) – qаrmоn. –
Mizqаn çаlаn gəlib çıхmıyıp.
MIZ QOŞMAX (Babək, Naxçıvan) – lağ eləmək. –Bı
kişi də hər şeyə mız qoşur.
202
MİCASI GÖTÜRMƏMƏX' (əksər şivələrdə) –
canına sinməmək, iyrənmək. –Toyda pişən dolmanı mə:m
micasım götürmür.
MİCİ (Kolanı) – arı yumurtası. –Ana arı bala
verm
əx'dən yana mici qoyur.
MİCİLƏMƏX' (Nursu) – yemək istəməmək, ləng
h
ərəkət etmək. –Mənafın nə xorəx' qoysan qabağına miciliyir.
MİÇƏTGƏN (Biləv) – milçəkdan. –Miçətgəni qururux
yayda taxda yatanda ki, milç
əx' yeməsin uşəxləri.
MİDBEYİN OLMAX (Badamlı) – dostluq etmək, dost
olmaq. –
Cavannıxdan biz İrzaynan midbeyin olmuşux.
MİLAX (Naxçıvan, Şahbuz, Şərur) – ağaca keçirilib
saxlanılan üzüm. –Üzümün birəzin yedix', qalmışın da milax
asmışam. –Milах bir put birdən üzüm sахlıyır.
MİLLƏMƏX' (Qarxun) – atmaq. –Puşqunu nətər
mill
ədimsə düz getdi saplandı ağaca.
MİNDОY (Vayxır) – çiyin, bоyun. –Bоyu еlə ucаdı ki,
mindоyunа аdаmın əli çаtmır.
MİNTƏNƏ (Dəmirçi, Ərəzin) – toxunma yun parça. –
Geşmişdə çuxa olurdu mintənədən.
MİRQƏZƏB (Cəhri, Didivar) – qəddar. –Mirqəzəp
hersdi adama deyirix'.
MİRZƏCANI (Şahbuzkənd) – qardaş arvadı. –Mən
mirz
əcanıman yaxcı yola gedirix'.
MİRZƏYİ (əksər şivələrdə) – armud növü.
203
|
