Neolit davrida idishlarni tagi uchli qilib tayyorlanib erga sanchib qo‘yilgan

Kulolchilik texnologiyasi 
Har bir hunarni o‘ziga xos mashaqqatli va o‘ziga xos sir-asrorlari bo‘ladi . Qadimdan ota-bobolarimiz badiiy kulolchilik sirlarini va tajribalarini faqat o‘z shogirdlariga o‘rgatib o‘zga bolalarga o‘rgatmaganlar. Ota-bobolarimiz asrlar mobaynida kulolchilik sir-asrorlarini o‘rganib har bir mahsulotni ayniqsa sifatiga, badiiyligicha, foydalanish qulayligiga va uning umrboqiyligiga alohida e’tibor berib kelganlar. SHuning uchun ular tayyorlagan oddiy sopol piyolasidan tortib sharq me’morchiligini bezab turgan koshinlarning umrboqiyligi dunyo ahlini lol qoldirmoqda. Ha, bunga erishish uchun ota-bobolarimiz yuqori sifatli g‘oyat chidamli hamda davr sinovlaridan o‘tgan materiallardan keng foydalanib kelganlar.
O‘tmishda tuproqdan, qorachiroq, shamdon, sarxona, jomashov, xum hamda ovqat pishiriladigan sopol idishlar tayyorlangan, lekin keyingi vaqtga kelib bularga ehtiyoj bo‘lmagani uchun ular yo‘qolib bormoqda. Hozir tovoq, guldon, lagan, piyola, tandir va boshqalar ko‘p ishlab chiqarilmoqda. Kulolchilikda asosiy xom ashyo tuproqdir. Tuproqlarning sog‘ tuproq, qora tuproq, ko‘kimtir, qizil loykor turlari bo‘ladi. Kulolchilikda ishlatiladigan loy o‘zining xususiyati va ishlatiladigan buyumiga qarab bir necha gruppalarga bo‘linadi. 
Loyi guldon — sershirali loy, bu loydan juda nozik guldonlar yasaladi. U elastik xusu-siyatga ega bo‘lib, jusha loyi qo‘shilgan bo‘ladi. 
CHinni loy yoki oq loy — yarimfoyans bo‘lib, qoramtir loy oqtosh va ishqor qo‘shilib tayyor-lanadi. Bu loydan kosa, piyola, lagan boshqalar tayyorlanadi. 
Kesma koshin loy — o‘tga chidamli qoramtir loydan, ya’ni gilvataga oq tosh yoki oq qum qo‘shib tayyorlanadi. Undan har xil mozaikali koshinlar tayyorlanadi. 
Koshin loy — shirachli loyga kvars qumi qo‘shib undan har xil koshinlar tayyorlanadi. 
Kosagar loy — patloy yoki tovoq loy deb ham yuritiladi. gzu loi sog‘ tuproqqa qamish qozg‘og‘ini aralashtirib tayyorlanadi. Undan yassi yuzali idishlar tayyorlanadi. Ko‘zagar loy— 60—70% plastik yog‘li loy va 30—40% sog‘ tuproqdan iborat bo‘ladi. Undan xum, guldon, ko‘za va boshqalar tayyorlanadi. Kulolchilikda shamol,ilvata, bo‘yoqlar, angob, charx, mo‘yqalam, mola, katta mola, kichkina mola, sim, naqshin qolip, labgir, lagan qolip, pargor qalam, kojkord, taroq, tagi qalam, g‘ujmak, tuppa va boshqalar ishlatiladi. Kulolchilikda loyni ustalar har xil texnologiyada tayyorlay-dilar. Maxsus tuproqdan loy qilinib uni tepib, mushtlab pishitiladi. Loyni nam matoga loy tayyorlaydigan xona bo‘lib uyni ichki qismidan hovuzga o‘xshash uncha chuqur bo‘lmagan joy bo‘lgan. Bu hovuz pishiq g‘ishtdan to‘shaladi. Loyni har kuni, ya’ni 20 kungacha suv sepib pishi-tiladi va nam sholchani ustiga yopib qo‘yilgan. Kerakligicha loyni tepib, mushtlab pishitiladi. Loyni yulib olib stol ustiga urib-urib pishitiladi, shunda loy ichida to‘planib qolgan havo yo‘qotiladi. Agar loyda havo qolib ketsa, idishni pechkada pishirganda o‘sha bo‘shliq yana kattalashib idish teshik bo‘lib qolishi mumkin.) SHuning uchun qancha ko‘p loyni pishitilsa shuncha sifatli mahsulot olinadi. Kulolchilik charxida idishlar tayyorlanadi. CHarx asosiy qurol bo‘lib, u katta va kichik yog‘och g‘ildirakdan iborat bo‘ladi. YOg‘och o‘q bilan birlashtiriladi Kulol charxining pastdagi katta g‘ildiragini oyog‘ bilan aylantirib turadi.
YUqoridagi g‘ildirakka loy quyib undan idish tayyorlaydi. Tayyorlangan idishlar yaxshilab quritiladi. CHunki yaxshilab quritilgan keyin pechda yorilib ketishi mumkin. U Quritilgan idishlarni xumda qizdiriladi. Sir- lanadigan idishlar sirlanadi yana xumdonda qizdiriladi. Qadimdan kulollar ma’lum idish yoki buyum bo‘yicha ixtisoslashgan bo‘ladi. Masalan, kosagar, tandirchi, ko‘zagar va boshqalar deb yuritiladi. Xorazm badiiy kulol ustalari qadimda I o‘ziga xos texnologiyaga ega bo‘lganlar. Ular koshin, bodiya xum va boshqa kulolchilik mahsulotlari ustiga beriladigan sirni tayyorlash uchun yozning jazirama issiq oylarida ko‘hna Urganch tomonlaridagi qum etaklariga chiqib qaftalab chog‘on o‘simligini to‘plab uni yoqib, kulini olib kelganlar. Hozir bu o‘t juda kamayib ketgan. Bu o‘simlikdan tashqari qora o‘roqdan qam foydalangan. Sentyabr oylarida qora o‘roq ayni shirachga to‘lgan vaqtida faqat yashil patini yoqib kulidan ishqor tayyorlaganlar. Ustaxonaga olib keltirilgan chog‘on va qora o‘roqqa qum aralashtirib qo‘lni namlab guvala qilinadi va humbuzga qo‘yiladi hamda uni yuqori daraja issiqlikda qizdiriladi. Natijada u toshga aylanadi. Keyin esa ikkinchi marta xumbuzning tokchasiga qo‘yiladi.
YUqori darajada qizdirish natijasida u pastki oxirga oqa boshlaydi va u oppoq rangga o‘tgan bo‘lsa tayyor bo‘lgani. Agarda u qoramtir tusda bo‘lsa shu jarayon yana qaytadan davom ettiriladi. Hosil bo‘lgan oq toshsimon ishqorni tegirmonda un holiga kel-tirib maydalanadi. Bu ishqor uniga yangi bug‘doy unidan atala pishirib qozonda qorishtiriladi. Qozonga suv solinib bulg‘ab suyuqlik holiga keltiriladi. Hosil bo‘lgan xom ashyo tabiiy ishsor siri deb aytiladi. Tabiiy ishqor siridan tayyorlangan mahsulot yuziga cho‘mich bilan beriladi. Pechda bu sir 1000—1200 daraja issiqlikda loyga shunday kirishib ketadiki u issiqlikka ham, sovuqda ham o‘z xusu-siyatini yo‘qotmaydigan bo‘lib qoladi. Kulolchilikka xos bo‘yoqlar tayyorlash qam o‘ziga xos texnologiyaga ega.
Oq rang — bu rang oq tuproq gilvata va 11% gacha oqtoshni mayda qumini qo‘shib tayyor-lanadi. Uni aralashtirib atala qolda tayyorlab buyum yuziga tekis suriladi va keyin naqsh chiziladi. 
YAshil rang — mis kuyundisi kukuni qo‘rg‘oshin sir va o‘tga chidamli tuproq, ya’ni gilvata qo‘shib tayyorlanadi. Mis kukuni avval qizg‘ish rangda bo‘ladi, xumbuzda pishirilganda yashil rangga aylanadi. 
Kora rang — qora rang 15% gilvata, marganets oksidi, lazur va qo‘rg‘oshin sirlarini qo‘shib tayyorlanadi. 
Sarik rang — yongan temir sop yoki mayda temir chiqindilaridan foydalanib temir kukuni mis qozonga solinadi va unga gilvata, qo‘rg‘oshin siri x.amda suv solib ezg‘ilab tayyo-lanadi. 
Havo rang — lojuvard, oq tosh yoki oq qum va gilvata qo‘shib tayyorlanadi.