Ijodkorlik(ingliz tilidan. yaratmoq- yaratish, ing. ijodiy- ijodiy, ijodiy) - shaxsning ijodiy qobiliyatlari, an'anaviy yoki qabul qilingan sxemalardan chetga chiqadigan va mustaqil omil sifatida iqtidorlilik tarkibiga kirgan tubdan yangi g'oyalarni yaratishga tayyorligi, shuningdek muammolarni hal qilish qobiliyati. statik tizimlar ichida paydo bo'ladi.
7
Manolog
monologue
Монолог
Monolog (mono... va yun. logos — soʻz, nutq) — badiiy asar komponentlaridan biri boʻlib, asarda ishtirok etuvchi shaxslarning oʻz-oʻziga, oʻzgalarga qaratilgan nutqi.
8
Ravon nutq
Fluent speech
Беглая речь
bu kishilarning muloqotini va o’zaro bir-birlarini tushunishlarini ta’minlovchi mazmunan keng yoyilgan fikrdir. Ravon nutqni fikrlar dunyosidan ajratib bo’lmaydi: ravon nutq bu fikrlar ravonligidir, unda bolaning mantiqiy fikrlash, o’zi qabul qilayotganlarini mulohaza qilish va ularni to’g’ri ifodalash qobiliyati aks etadi.
9
polilog
philologist
Полилог
Bu ham zamonaviy psixologiyaning yangi maktablaridan biridir. U intellektualizm natijasida paydo bo’lgan insoniyat qobiliyatlari va atrof muhitga moslashuvi yashash uchun kurashini o’rganuvchi yo’nalishdir.
10
muloqat
communication
Коммуникация
Muloqot- odamlar o‘rtasida hamkorlik faoliyati ehtiyojidan yuzaga keladigan va axborot almashinuvi.
11
tovush
sound
Звук
kishining murakkab artikulyatsion faoliyat natijasi gʻisoblangan, muayyan akustik (eshitilish) va perseptiv (idrok etilish) xususiyatlari bilan ajralib turadigan eng kichik nutq birligi. Talaffuz usuliga muvofiq holda Tovushning akustikasi, artikulyatsiyasi va persepsiyasi haqida fikr yuritiladi. Har bir nutq tovushi artikulyatsion jihatdan talaffuz aʼzolarining murakkab harakati natijasida paydo boʻladi. Akustik jihatdan esa, har qanday boshqa tovush singari, havo muhiti orqali tarqaladigan tebranma harakat sifatida taʼriflanishi mumkin.
12
artikulyatsiya
articulation
Артикуляция
ARTIKULYATSIYA (lotincha articilo) – 1) tilshunoslikda: muayyan tovushni hosil qilishda nutq muchalarining harakati, holati, ishtiroki; 2) musiqada: asarni sozda yoki ovoz bilan ijro etish usuli. Artikulyatsiyaning asosiy turlari: legato (tovushlarning o’zaro bog’lanishi) va stakkato (tovushlarni uzib-uzib sadolash). Ulardan tashkari portamento, glissando kabi Artikulyatsiya ifodalari ham bor. Artikulyatsiya ijrochining harakatlari (cholg’uni ushlashi, qo’li, butun vujudi va yelkalarining harakati, barmoq bosishi va bo’shatishi) ga bog’liq. To’g’ri Artikulyatsiya ijroning yuksak badiiy va ta’sirchan bo’lishida katta ahamiyatga ega; 3) texnika akustikasida: radio, telefon va boshqalardan tovushning aniq eshitilishi. Artikulyatsiya to’g’ri qabul qilingan tovushlarning umumiy uzatilgan tovushlarga nisbatini (foizlarda) ko’rsatadi va uzatuvchi tizimning akustik sifatini aniqlaydi.
