Kimyoviy tobelik.
Ko`pgina odamlar ichkilik, kofe, trankvilizatorlar kabi
kimyoviy moddalardan keng foydalanadi. Ularning ko`pchiligi bu narsalarni butun
hayotlari davomida iste'mol qilish ustidan nazorat qilishga erishadilar, faqat
ba'zilarigina bu tobelikning quliga aylanadilar. Keng ma'noda kimyoviy tobelik
tushunchasi ostida (boshqa nomlari – dorivor, giyohlar) qonuniy (tamaki, ichkilik,
dorilar) va noqonuniy giyohlar (kokain, nasha, og’u ishlab chiqarish va boshqalar)
ga bo`linadigan har qanday psixofaol moddalarni iste'mol qilishga tobelik
tushuniladi.
2000 yili Sankt-Peterburgning 2,5 minglik aholisi o`rtasida olib borilgan
sotsiologik tadqiqotlar guvohlik berishicha, 20 yoshdagilarning 70 % foizigacha
noqonuniy giyohlar bilan tanish, u yoki bu darajada ularga aralashganlar. Qizlarda
bu ko`rsatkich 30 foizdan oshmaydi. Giyohvandlikka qo`shilganlarning to`rtdan bir
qismi aniq ko`rinib turgan tobelik bilan azoblanadi. Nasha yoki boshqa og’ularni
ishlab chiqarishga qo`shilganlar miqdori deyarli yoshlarning umumiy hisobiga teng.
Barcha faol iste'mol qiluvchilarning beshtadan to`rttasi og’ular bilan 15 yoshdan 17
yoshgacha to`qnash kelganlar.
Noqonuniy giyohlarni iste'mol qilish ko`pincha 14 yoshgacha uchraydi. Yosh
avji 21 yoshga to`g’ri keladi. Albatta, shakllanmagan shaxsning giyohlarni iste'mol
185
qilishi ijtimoiy-psixologik muammolarni tug’diradi: me`yoriy psixik va jismoniy
yetilish imkonsizligi, maktabga moslashmaganlik, kasb va bandlikni tanlash
muammosi, sheriklik munosabatlarini yaratishdagi qiyinchilik, asotsiallik va
boshqalar. Mutaxassislarning fikricha, Rossiyada giyohlarni iste'mol qilish keyingi
10 yil ichida ijtimoiy fojia darajasiga yetdi.
Kimyoviy bog’liqlikning o`ziga xos xususiyatlari uning ikki aspekti
o`trasidagi zich aloqaning mavjudligi hisoblanadi – klinik va psixoijtimoiy. Bu shuni
anglatadiki, giyohvand moddalar iste'moli bilan bog’liq axloqni ijtimoiy-psixologik
muammolar majmui sifatida ham, organizmda taraqqiy qiluvchi fizik-kimyoviy
o`zgarishlar oqibati sifatida ham ko`rib chiqish zarur. Addiktsiyaning
shakllanishidagi muayyan bosqich (jismoniy bog’liqlik bosqichi) da organizmdagi
kimyoviy jarayonlar addiktiv axloqni quvvatlashda yetakchi roli o`ynashni
boshlaydi. Ushbu xususiyat mutaxassislarni giyohvand moddalarga bog’liqlikning
klinik ko`rinishlari sohasida ba'zi bilimlarni egallashga yo`llaydi.
Jismoniy bog’liqlik sindromi uchun quyidagi klinik belgilar xarakterlidir:
– psixofaol moddalarni iste'mol qilishga yengib bo`lmas istak;
– boshlanishi, oxiri yoki uni qabul qilishning umumiy dozirovkasi uchun
pasaytirilgan nazorat;
– bekor qilish sindromini yumshatish maqsadida iste'mol qilish (abstinent
sindrom);
– giyohvand moddalarga tolerantlikni oshirish (xiyla yuqori dozalarga
ehtiyoj);
– vaziyatli nazoratning pasayishi (noodatiy sharoitlarda iste'mol qilish);
– giyohlarni qabul qilish uchungina boshqa lazzatlarni inkor qilish;
– iste'mol qilish oqibatidagi psixik buzilishlar yoki jiddiy ijtimoiy
muammolar.
Shunday fikr mavjudki, hamma moddalar ham jismoniy bog’liqlikni
chaqirmaydi. Masalan, opiat, barbiturat yoki ichkilikni suiiste'mol qilganda
bog’liqlik rivojlanadi, biroq amfetamin yoki kokainni iste'mol qilgan paydo
bo`lmaydi. Bog’lanib qolishning turi va darajasini aniq baholash uchun
186
mutaxassislarning (narkologlarning qoidasi kabi) aralashuvi talab qilinadi. Jismoniy
bog’liqlik bosqichida psixoijtimoiy yordam og’riqli simptomlar davosi bilan ham
birga borishi kerak.
Kimyoviy bog’liqlikning alohida shaklini klinik ko`rinishlari farqiga
qaramay, oxirgilari umumiy ijtimoiy-psixologik belgilarga ega. Ushbu addiktsiya
asosida qulaylik tuyg’usiga erishish yoki noxush hissiyotlarni bartaraf etish
(masalan, abstinent sindrom) maqsadida giyohlarni qabul qilishni davom ettirishga
ehtiyoj yotadi. Giyohlarga ishqibozlik o`ta kuchli xarakterga ega. Saraton
o`simtasiga o`xshash u shaxs va bemor hayotini tezda parchalaydi. Giyohlarni
suiiste'mol
qilishda
ko`rsatmalardan
biri
dastavval
tezda
ijtimoiy
moslashmaganlikka o`sib o`tishda ko`zga tashlanadigan ijtimoiy degradatsiya
hisoblanadi. Bunda o`zlashtirishning pasayishi, o`qish yoki professional faoliyatdan
voz kechish, ijtimoiy muhit bilan nizolar, qonun bilan muammolar, oila va
do`stlaridan yiroqlashish, muloqotning giyohvandlar doirasigacha torayishi,
yolg’izlanish yuzaga keladi.
Ijtimoiy degradatsiya bilan parallel tarzda aniq ko`rinib turgan xarakter
o`zgarishi sodir bo`ladi. Giyohvand moddalar bilan tashvishlanishlik fonida
umumiy mas'uliyatsizlik o`sadi, amotivatsion sindrom shakllanadi (avvalgi
qiziqishlarning yo`qolishi). Rad etish axloq usuliga aylanadi. Giyohvand
moddalarga bog’lanib qolgan shaxs hamma narsani rad etadi: iste'mol qilish fakti,
qoidalar, o`z harakatlari, o`z javobgarligi, muammoning mavjudligi hamda
bog’lanib qolganlik va uni davolash zaruriyatini. Atrofdagilarning yordamga
urinishlari yoki qadrsizlanadi, yoki tajovuzkorlikni uyg’otadi. Reallik mevasiz
orzular, bajarilmaydigan va'dalar, yolg’on, illyuziya shaklidagi fantaziyalar bilan
to`liq almashinadi. Giyohvand moddalarga bog’lanib qolganlar dunyosi bu miflar
dunyosidir: “men bir marta ukol qilsam bo`lgani”, “men qachon xohlasamgina
iste'mol qilaman”, “dozani nazorat qilish mumkin”, “men giyohlarsiz ham yashay
olaman”, “sinishni boshdan kechirish mumkin emas”, “boshqalar uning nima
ekanini bilmaganliklari uchun iste'mol qilmaydilar”, “shifokorlar bunda hech
narsani tushunmaydilar”, “giyohvandlikni davolab bo`lmaydi”.
187
Agar addiktiv shaxs dastlab muammolar yechimidan ketishga intilsa, unda
sekin-asta u umuman harakatga layoqatini yo`qotadi. Ruhiy azoblanish holati,
yolg’izlanish, zaiflik, qonun bilan kelishmaslik bularning barchasi, nihoyat,
muammoning jiddiyligini anglashga olib keladi.
Giyohvandlikka bog’liq axloqning motivatsiyalari haqidagi masala
birmuncha muhim hisoblanadi. Dastlabki iste'mol qilish sabablari orasida
quyidagilarni ajratish mumkin:
– ataraktik (psixologik qulaylik va relaksatsiyaga erishish);
-
submissiv (guruhning oqlashi va mansublikka intilish);
– gedonistik (o`ziga xos jismoniy qoniqish olish);
– giperfaolliklar (tonus va o`z-o`zini baholashning oshishi);
-
psevdomadaniy (qandaydir sifatni namoyish qilish, masalan, kattalar
axloqini);
-bilish-tadqiqot (yangi taassurotlarga intilish, qiziquvchanlik).
Shuni nazarda tutish lozimki, yoshlar giyohvand moddalarni o`z muhitining
qismi sifatida ko`radilar va ko`pincha bir marta iste'mol qilib ko`rish yoki
sotuvchilarning bosimiga qarshi tura olmaydilar.
Qator tadqiqotchilarning fikriga ko`ra, oddiy kayfni izlashga o`ta ahamiyat
beriladi. Birinchidan, “giyohli ochlikdan” lazzatlanish eyforiyasi uzoq cho`zilmaydi
va tezda uyqusirash bilan almashinadi. Ikkinchidan, ko`pchilik giyohlarni sinab
ko`radi, biroq hamma ham unga bog’lanib qolmaydi.
Psixodinamik tadqiqotlar kimyoviy moddalarni iste'mol qilishning chuqur
tushunarsiz sabablarini ochib beradi. Sistemaik tarzda iste'mol qilishga yetakchi
qo`zg’atuvchi sabablar zo`riqish va og’riqdan qochishga intilish bo`lishi mumkin.
Bu holda har qanday zo`riqish ochlikning differentsiyalanmagan go`dak tuyg’usiga
o`xshash mavjud bo`lishga yaqqol xavfning elchisi sifatida anglanadi. Shubhasiz,
giyohvand moddalar, avvalo, o`z-o`zini davolovchi sifatida ishlatiladi. Ko`pchilik
tadqiqotchilar shaxsiy ruhiy azoblanish buzilishi va giyohvand moddalarga
muhtojlikning rivojlanishi o`rtasidagi aloqani ta'kidlaydilar. Agar marixuanani
iste'mol qilishga tengdoshlar ahamiyatli ta'sir ko`rsatsalar, “og’ir” giyohlardan
188
foydalanish ko`proq ota-onalar bilan chuqur buzilgan munosabatlar va ruhiy
azoblanish holatiga bog’liq.
Har bir odamda addiktiv moyillik ishtirok etadi, qator mualliflar fikriga ko`ra
jiddiy shaxsiy buzilishlarning mavjudligi bu xususiyatning surunkali buzilishga
o`tishida yetakchi sharoit hisoblanadi. Giyohvand moddalarni suiiste'mol
qiluvchilar, umuman olganda, ancha shaxsiy buzilgan, yakkalangan va o`z
hayotidan kam qoniqqanlardir. Dj.Xanzyan “Addiktiv bemorlarda o`z-o`zini
boshqarish muhitining zaifligi” maqolasida kimyoviy bog’liqlikda yetakchi
muammo sifatida o`z-o`zini boshqarishning asosli qiyinchiligi to`rtta asosiy muhitda
ekanligini aytadi: tuyg’u, o`z-o`zini baholash, o`zaro munosabat, o`zi haqidagi
g’amxo`rlik.
Addiktiv shaxslar o`zlarini “yaxshi” deb his qilmasliklaridan azoblanadilar,
bu esa, o`z navbatida, ularning boshqa odamlar bilan munosabatlarini qonitirmaydi.
Kimyoviy moddalar ichki bo`shliq, uyg’unlashmaganlik va og’riq tuyg’usiga qarshi
ulkan vosita bo`lib xizmat qiladi. Bog’lanib qolishga moyil odamlar o`zlarining
muhtojliklarini yashirishga urinib, reallikdan qochish, rad etish, voz kechish, o`z-
o`ziga yetarliligini tasdiqlash, tajovuz kabi himoya vositalaridan foydalanadilar.
Giyohvandlikni alam, uyat va ruhiy azoblanish holati kabi chidab bo`lmas
affektlarga qarshi nuqsonli himoyaning rivojlanishi sifatida ham ko`rib chiqish
mumkin. Giyohlarga tobe bo`lib qolganlar, ko`rinadiki, bunga o`xshash affektlarni
ko`tarishga qodir emaslar ular tahlikaga yaqin bo`lgan holatni his qiladilar. O`z
tuyg’ularini anglash, gapirish va ifodalash ulardan ozod bo`lish o`rniga muhtoj
odamlar o`z tuyg’ularini “o`chirib” va nazorat illyuziyasini yaratib, ularni
boshqarish uchun kimyoviy moddalar qo`llaydilar.
Giyohlar haqiqatan aniq ko`rinib turgan farmakologik ta'sirga ega va qisqa
muddatga psixohissiy holatni o`zgartirishga qodir. Xullas, psixostimulyatorlar
(amfetamin, kokain) ruhiy azoblanish holati va giperfaollikni susaytiradi; analgetik-
opiatlar (geroin, morfiy, metadon) qahr va ruhiy azoblanish holatini ko`taradi, uyat
va aybdorlik tuyg’usini pasaytiradi; gallyutsinogenlar ruhiy azoblanish holati va
bo`shliq tuyg’usini yengishga yordamlashadi. Umuman olganda giyohlar
189
turg’unlikka ehtiyojni qondiradi, ideallashgan ob'ektni beruvchi jazolaydigan super-
Egoni neytrallaydi. X. Kogutning ta'kidlashicha, “giyohvand moddalar psixologik
tuzilmada nuqsonning o`rnini bosishga xizmat qiladi”.
Giyohvand moddalarga bog’lanib qolgan shaxslarni chuqur o`rganish S.
Blattni geroinga (eng kuchli giyohlardan biri bo`lgan) bog’liqlik ahamiyatli tarzda
quyidagi ustunlikka olib keladi, degan xulosaga olib keldi:
1) tajovuzni konteyn qilish ehtiyoji;
2) ona figurasi bilan ramziy munosabatlarni qoniqtirish istagini izlash;
3) ruhiy azoblanish affektlarini susaytirish istagi.
Giyohlar, bir tomondan, zaiflikni yengish illyuziyasi va o`z-o`zini nazoratni
kuchaytrishni paydo qiladi, boshqa tomondan esa – o`z hayoti va o`zi ustidan
nazoratni yo`qotishga olib keladi. Nihoyat tobelik insonda hech qanday tanlash
imkonini qoldirmaydi. Nazoratni to`liq yo`qotish va kuchsizlikni his qilish tobe
shaxslar uchun shunchalik tipikki, “O`n ikki qadam” dasturi bo`yicha reabilitatsiya
aynan giyohlar oldida o`z kuchsizligini tan olishdan boshlanadi.
Giyohvand moddalar bilan bog’liq boshqa aniq shaxsiy buzilish – bu o`zi
haqida g’amxo`rlik qilish qobiliyatining buzilishidir. U o`ziga nisbatan “pisand
qilmay” munosabatda bo`ladi, giyohlarni iste'mol qilishning o`limga teng xavfli
oqibatlari va oxirgi natijada o`z-o`zini parchalovchi ulkan tendensiya sini inobatga
olmaslik. Masalan, ko`pchilik geroin giyohvandlari geroinni iste'mol qiluvchilar
hayotining o`rtacha davomiyligi – 7 yil, uning alishtirmas yo`ldoshlari – OITS,
gepatit yoki dozani oshirib yuborish, geroin – bu o`lim, uni iste'mol qilish esa o`z-
o`zini o`ldirish varianti ekani haqidagi statistik faktni biladilar. Tragedik oqibatlarni
bilish ham yaxshi yordam bermaydi, xatto yaqin do`stlarining giyohvandlikdan
o`lganlarini eshitish ham ularni keyinroq giyohvand moddalarni iste'mol qilishdan
to`xtatmaydi.
Addiktiv shaxsning o`z-o`zi hamda boshqa odamlar bilan munosabatida
fantaziya va xafsalasi pir bo`lish cheksiz ustunlik qiladi. Umuman olganda bu
hayotdan u qanday bo`lsa shundayligicha lazzat olishdan mahrum bo`lgan haqiqatan
azoblanayotgan odamlar. Turli sabablar kuchida bu odamlarning hayoti
190
“ishlamaydi”. Giyohlarni iste'mol qilish o`zi va o`z hayoti haqida eng yaxshi
obrazda g’amxo`rlik qilish layoqatsizligi fonida chidab bo`lmas azoblardan
(moddalar yordamida) qutulishning individual bo`yalgan urinishi bo`lishi mumkin.
Haqiqatan, barcha giyohlarga tobe odamlar shaxsiy muammoga ega bo`lishi
mumkin, biroq psixologik muammosi bo`lgan hamma odamlar ham tobe bo`lib
qolmaydi. Odam agar u o`z tuyg’ularini (shu jumladan, salbiy) barobar ifodalashga
qodir bo`lsa, kimyoviy tobelikka qarshi psixologik immunitetga ega bo`ladi; hayotni
qanday bo`lsa shundayligicha anglasa; o`zi oldida to`g’ri so`z bo`lsa; boshqalar
bilan sog’lom munosabat o`rnatish va o`zi haqida g’amxo`rlik qilishga qodir bo`lsa;
maqsad qo`yishni va uni amalga oshirishni uddalasa; ijodkorlikka qodir va ish bilan
band bo`lsa; turli buyumlardan lazzat olishni uddalasa.
Dostları ilə paylaş: |