O‘zMU xabarlari Вестник НУУз ACTA NUUz
FILOLOGIYA
1/4/1 2023
- 246 -
solishning psixologik mexanizmlaridan biri sifatida
hissiy
jarayonlarga e’tibor berish lozim deb qaraydilar.
Psixolingvistikada emotsionallik tilda so’zlovchi
ongida o’zga so’z ortida turgan ma’noning o’ziga xos
xususiyati sifatida tushuniladi [V.A. Myagkova, 1988]. Bu
yondashuv tarafdorlari "so’zning hissiy yuki" tushunchasini
taklif etadilar, bu sub’ektning qabul qilingan yoki
qo’llaniladigan so’z deb ataydigan narsaga munosabatining
namoyon bo’lishi sifatida tushuniladi.
Tahlil va natijalar.
Mazkur maqolada biz emotsional
matnda hissiyot kategoriyasini o’rganishga harakat qilamiz.
Lingvistik matnning emotsionalligi obrazning aynan predmeti
- his-tuyg’ular, fikr va g’oyalar dunyosi bilan bog’liq bo’lib,
ularning badiiy tasviri lingvistik va
stilistik vositalar bilan
o’quvchilarda mos keladigan hissiy holatlarni yuzaga keltiradi.
Emotivlikni til birliklarining semantik xususiyati
sifatida o’rganishga bag’ishlangan tadqiqot ishlarini tahlili
shuni ko’rsatadiki, tilshunoslarning emotsional komponent va
uning so’z ma’nosidagi o’rni haqida bir xil fikrda emas,
emotsional leksika tushunchasi to’la o’z ifodasini topmagan va
bu sohaga oid lingvistik vositalar doirasi aniq belgilanmagan.
Emotsional komponent va uning so’z ma’nosida
tutgan o’rniga kelsak, emotsional komponent so’z ma’nosiga
kiradimi yo yo’qmi, uning mantiqiy ma’nosi bilan qanday
bog’liqligi haqida qarama-qarshi fikrlar mavjud.
Nuqtai nazarlardan biriga ko’ra, emotsionallik so’z
ma’nosiga umuman kiritilmagan, chunki emotsionallik til
birligi sifatida so’zning o’ziga xos xususiyati emas, balki
shaxsiy xususiyatga ega, ya’ni
u sof psixologik hodisadir
[Zvegintsev, 1955].
Hozirgi paytda ko’plab tilshunoslar emotsional
komponentni so’zning tizimli ma’nosining bir qismi deb
hisoblashadi, ammo so’zning ma’nosi tarkibida uning qanday
o’rin egallashi,
shuningdek, har bir so’z uchun uning
mavjudligi qanchalik majburiy ekanligi haqida umumiy fikr
mavjud emas.
Eng keng tarqalgan nuqtai nazar shundan iboratki,
so’zning
emotsional
xususiyatlari
uning
konnotativ
ma’nosining bir qismi sifatida qaraladi. Jumladan, Arnold
1981; Axmanova 1966; Sternin 1979; Lukyanova 1986 kabi
olimlar konnotativ ma’noni qo’shimcha ma’no
sifatida
baholaydilar. Konnotatsiyani tushunishning natijasi faqat
cheklangan miqdordagi so’zlarning ma’noning hissiy tarkibiy
qismiga ega ekanligini tasdiqlashdir. Boshqa bir nuqtai
nazarga ko’ra, ma’noning konnotativ komponenti uning
semantik tarkibining to’laqonli tarkibiy qismidir [Buldakov,
1982],
konnotatsiyaning
to’ldiruvchiligi, ikkilamchiligi
haqidagi gap noto’g’ri hisoblanadi [Shaxovskiy, 1983].
Konnotativ komponentning so’z ma’nosi tarkibida tutgan o’rni
va rolini tushunishdagi noaniqlik konnotatsiya tarkibiga
qarashlarning xilma-xilligi, konnotatsiya tarkibiy qismlarining
chegaralanishi
va
uning
sifat
tarkibiga
bog’liq.
Konnotatsiyaning turli nazariyalari mavjud. Ulardan eng keng
tarqalganlari: semiotik (Ulman, Bart, Elmslev), stilistik
(Aznaurova, Dolinin), psixologik (A.A. Leontyev), semantik
(Arnold, Sternin, Telia, Shaxovskiy). Yondashuvlarning
xilma-xilligiga
qaramay,
ko’pchilik
tadqiqotchilar
konnotatsiyada
ma’noning
denotativ
komponentiga
to’ldiruvchilik belgisini, shuningdek, uning denotatsiyaga
nisbatan ikkilamchi xususiyatini ta’kidlaydilar.
Bundan
tashqari,
tilshunoslar
konnotatsiya
va
emotsional-baholovchi-ekspressiv
ma’lumotlar o’rtasidagi
bog’liqlikni tan olishda hamfikrdirlar. Konnotatsiya va
so’zning semantik tuzilishi o’rtasidagi munosabat masalasida
fikrlar turlicha: konnotatsiya so’zning semantik tarkibiga
kiradi; konnotatsiya kiritilmagan. Ba’zi olimlar [Aznaurova,
1974; Miller, 1951] uchun konnotatsiya unga stilistik bo’yoq
berishni ifoda etsa, boshqalar uni konnotattiv assotsiatiya
qurilmasi deb hisoblaydilar [Vinogradov, 1955].
An’anaga ko’ra, konnotatsiya hissiy, baholovchi,
ekspressiv, stilistik komponentlarning kombinatsiyasi sifatida
qaraladi [Arnold, 1981; Buldakov, 1982; Sternin, 1979].
N.A.Lukyanova (1989) uslubiy komponentni so’zning
konnotativ ma’nosidan qo‘llanish
sohasi bilan funksional
bog‘langan holda o’rganadi. Telia esa kontseptda konnotatsiya
turli kombinatsiyalarda quyidagi komponentlarni o’z ichiga
oladi: motiv yoki asos, baholash, assotsiativ-majoziy
komponent, tovush-ramz yoki so’z yasalishi, hissiy va stilistik
belgi. T.V.Matveyeva (1986), N.A. Lukyanova (1991) lardan
farqli o’laroq, konnotatsiya tarkibiga stilistik komponentni
kiritmaydi.
T.V Matveeva kontseptda konnotatsiyaning tuzilishi
quyidagilarni o’z ichiga olishini ta’kidlaydi: 1) nutq
sub’ektining parametrik kvalifikatsiyasi bo’lgan parametrik-
baholovchi komponent; 2)
hissiy-baholash komponenti, bu
nutq sub’ektining sub’ekt pozitsiyasidan baholovchi
kvalifikatsiyasi [Matveeva, 1986, 55].
Ba’zi zamonaviy tadqiqotlarda konnotatsiya asossiz
ravishda keng talqin qilinadi, g’oyaviy, milliy va madaniy
kabi komponentlar asta-sekin qo’shiladi. Konnotatsiyaning
o’ziga xos talqini V.I. Goverdovskiy (1985), asarida mavjud.
Uning tarkibiga ijtimoiy-siyosiy, axloqiy-axloqiy, etnografik
va
madaniy
komponentlar
kiradi.
Konnotatsiya
tushunchasining maqomi va mazmuni haqidagi fikrlarning bir
xilligi bu hodisaning murakkabligi va nomuvofiqligini aks
ettiradi.
Konnotativ ma’no tarkibidagi
tarkibiy qismlarning
miqdori va sifatiga oid terminologik noaniqlikni hal qilishda
psixolingvistik eksperiment ma’lumotlari foydali bo’lishi
mumkin, bu aslida konnotativ komponentni komponentlarga -
hissiy, ekspressiv, baholovchi qismlarga bo’lish deyarli
mumkin emasligini ko'rsatadi [Myagkova, 1986].
So’z ma’nosida emotsional komponentning o’rni va
rolini tushunishdagi noaniqlik emotsional leksikaning turli xil
tasniflarini oldindan belgilab beradi. Adabiyotlarda (V.A.
Zvegintsev, 1955; L.L. Kim, 1956; V.A. Maltsev, 1963; K.A.
Timofeev, 1984; V.I. Shaxovskiy, 1987, 1994) emotsional
leksikaning turli xil tasniflarini topish mumkin, ular orasida
lisoniy tamoyillarga ko’ra quyidagilar ajralib turadi:
1) emotsionallik so’zidagi mazmun o’zining sub’ektiv-
mantiqiy ma’nosida;
2) atrofdagi olam narsa va hodisalariga munosabatni
so’z bilan ifodalash;
3)
morfologik
tarkibda
"hissiy
baholash
qo’shimchalari"
deb
ataluvchi
maxsus
affikslarning
mavjudligi;
4) lug’atlarda so’zning emotsional belgilari bilan
stilistik belgilar tizimi o’rtasida bog’liqlikning mavjudligi.
Leksikada his-tuyg’ularning namoyon bo’lishini
o’rganish an’anasi uni ikki xil so’z sinfiga ajratdi: hissiy
leksika va his-tuyg’ular leksikasi (Shaxovskiy, Volek va
boshqalar). V.I. Shaxovskiy hissiy leksikani o’ziga xos leksika
deb ta’riflaydi. Uning semantikasi his-tuyg’ularning haqiqiy
lingvistik ifodasi uchun mo’ljallangan bo’lib, u so’z
birikmalari, undalmali hissiy murojaatlar, haqoratlash va
erkalash so’zlari, emotsional kuchaytiruvchi sifatlar,
qo’shimchalar va boshqalarni o’z ichiga oladi. His-tuyg’ular
leksikasi tilda emotsionallikni ob’ektivlashtirishga, ularni
inventarizatsiya qilishga qaratilgan bo’lib, emotsionallik
tushunchalari bo’lgan so’zlarni, sub’ektiv-mantiqiy ma’nolarni
o’z ichiga oladi.
V.I.
Shaxovskiyning
fikricha,
emotsionallik
leksikasiga his-tuyg’ularni ifodalovchi so’zlar, jumladan,
sevgi, nafrat, qo’rquv va boshqalar
va
hissiyotlarni
tasvirlashda turli xil o’zgarishlar uchun mo’ljallangan maxsus
leksemalar
kiradi.
Keyinchalik
V.I.
Shaxovskiyning
tushuntirishicha, nomlash va tavsiflovchi leksika o’z
semantikasiga ko’ra neytral, his-tuyg’ularni ifodalovchi