ErməNİLƏRİn azərbaycana qarşI Ərazi İDDİalari və qanli cinayəTLƏRİ



Yüklə 2,8 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə2/10
tarix01.04.2017
ölçüsü2,8 Kb.
#13189
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10

 
 
 
 
 
 
 
 
                                           
1
 «Azərbaycan» qəzeti, 2004, 31 mart.  

 
22 
2. ERMƏNİLƏRİN MƏNŞƏYİ HAQQINDA 
 
 
Ermənilərin yaşadığı ərazi və onların mənşəyi məsə-
ləsi  haqqında  çox  dolaşıq  və  müxtəlif  mülahizələr  möv-
cuddur. Bunları ermənilərin özləri bilərəkdən və məqsədli 
şəkildə  irəli  sürürlər.  Qədim  ermənilər  özlərinə  erməni 
yox,  hay  demişlər.  Həmin  ermənilər  indiki  ermənilər  de-
yil.
1
  Bununla  əlaqədar  İ.Şopen  yazırdı  ki,  İranlılarla  fars-
lar,  yunanlılarla  ellinlər  eyni  olmadığı  kimi,  ermənilərlə 
haylar da eyni köklü xalq deyil. “Erməni” etnonimi ermə-
nilərin özünüadlandırması olan “hay” etnonimi ilə üst-üstə 
düşmür.  İndiki  ermənilər  nə  hay,  nə  də  ərman  deyillər. 
Tədqiqatçılara görə Balkanlardan gəlmə olan  friq tayfala-
rının bir qolu olan indiki ermənilər Arme və Hayasa əya-
lətlərinə  gəlib  məskunlaşmışlar.
2
  Heredota  görə,  Balkan-
larda yaşayan friqlər skiflərin təzyiqi altında Kiçik Asiya-
ya,  Hetlər  ölkəsinə  köçdülər,  burada  hetlər  onları  hayasa 
adlandırdılar.  Q.Melikişvili  Hayas  əyalətindən  bəhs  edər-
kən  göstərir  ki,  hələlik  anlaşılmayan  hay  tərkibi  və  -as 
şəkilçisi  Türkiyənin  Anadolu  bölgəsində  yaşayan  hind-
avropa  mənşəli  Luvi  dilindədir  və  armanlarla  heç  bir  əla-
qəsi  yoxdur.  Erməni  tarixçisi  Q.Kapansyan  yazır  ki,  arim 
adlanan  hind-avropa  tayfası  Balkanlardan  Kiçik  Asiyanın 
Hetlər  ölkəsinə  yerləşdilər,  sonra  isə  e.ə.  VII-VI  əsrlərdə 
Ərmən  yaylasına  köçərək  ərmən  adlandılar.  Friqlərin  bir 
qolunu  guya  “arim”  adlanması  və  “erməni”  sözünün  hə-
min  “arim”  sözündən  yaranması  fikrini  İ.Dyakonov  rədd 
edir.
3
  Deməli,  haylardan  xeyli  əvvəl  Arman  yaylası  var 
                                           
1
 Cəfərsoylu İ. Haylar ermənilər deyil. “Elm” qəzeti, 2008, 8 aprel. 
2
 Дьяконов И.М. Предыстория армянского народа. Москва, 1968, с.200. 
3
 Yenə orada, s.226. 

 
23 
idi. “Hay” əyaləti isə ermənilərin indiki ərazilərindən xeyli 
uzaqda, Qərbi Fəratın yuxarı axarında idi.
1
 
 
İndi  bütün  dünya  xalqlarında  işlənən  “erməni”  adı 
mənşəcə  yalnız  özünü  “hay”  adlandıranlara  şamil  oluna 
bilən etnik ad deyil.
2
 Qədimdə “Armina” və “Armini” ad-
ları  həm  Arme  əyalətinin,  həm  də  əyalətdə  yaşayanların 
adlarını ifadə edirdi. 
 
Deməli,  armi  kökünün  haylarla  heç  bir  əlaqəsi  yox-
dur və bu ideya erməni tarixçilərinin uydurmasıdır. 
 
Arminlərin  yaşadığı  Arminiya  ölkəsinin  adını  ilk 
dəfə İran şahı I Daranın kitabələrində rast gəlinir ki, bunun 
da bugünkü ermənilərə aidiyyatı  yoxdur. Hayların  əcdad-
ları  Balkanlardan  qovulduqdan  sonra  Mesopotamiyaya 
gəlib çıxmış və az sonra o dövrdə tənəzzülə uğramış Urar-
tu  dövlətinin  ərazisində  peyda  olmuşlar.  E.ə.VII  əsrdən 
başlayaraq  yerli  xalqların  və  bura  gələn  yeni  etnik  qrup-
ların qatışması nəticəsində e.ə.III əsrdə özünə “hay” etno-
nimi  götürmüş  yeni  etnos  formalaşmağa  başladı.  Lakin 
yunanlar  onlara  yerləşdikləri  Arminiya  coğrafi  ərazisinə 
uyğun ad verdilər – “ermənilər”.
3
 
İ.Dyakonov  yazır  ki,  haylar  heç  vaxt  özlərinə  “er-
məni”  deməmişlər.
4
  Ona  görə  ki,  “erməni”  adı  “hay”lara 
bir hissəsi Arminidə, sonra Ərməniyədə  yaşadıqlarına gö-
rə  kənardan  verilmiş  ümumiləşdirici  addır.  Deməli,  “Ar-
min”  adı  “Armeniya”  formasını  kəsb  etmiş  və  başqa 
                                           
1
 Hacıyev İ., Rzayev F. Naxçıvana erməni iddiaları və ermənilərin mənşəyi 
haqqında. “Elm” qəzeti, 2008, 8 aprel. 
2
 Дьяконов И.М. Göstərilən əsəri, s.235. 
3
 Mehdiyev R. Bu bəyanatların elmlə heç bir əlaqəsi yoxdur. (Müsahibə). 
“Olaylar” qəzeti, 2011, 23 noyabr. 
4
 Дьяконов И.М. Göstərilən əsəri, s.226. 

 
24 
dillərə də  yayılaraq həmin dillərdə “hay” adlananlar üçün 
etnik ada çevrilmişdir.
1
 
 
Erməni alimləri həm yaşadıqları coğrafi ərazini, həm 
də  mənşələrini  saxtalaşdırırlar.  Onlar  sübut  etməyə  çalı-
şırlar ki, ermənilərin mənşəyi Türkiyə və Cənubi Qafqaz-
dır, Urartu isə qədim erməni dövlətidir. 
 
Reallığı qəbul edən tarixçilər, hətta erməni tədqiqat-
çılarından  bəziləri  bunun  düzgün  olmadığını  göstərirlər. 
M.Abekyan yazır ki, ermənilərin mənşəyi kimdir, necə və 
harada, haradan və hansı yolla bura gəliblər, erməni olana 
qədər  kim  olublar,  kimlərlə  əlaqə  saxlayıblar,  onların  əc-
dadlarına və dillərinə kimlər təsir edib, bəlli deyil. Bu gün 
bizim  əlimizdə  bütün  bunları  təsdiq  edən  həqiqi  və  dəqiq 
heç  bir  məlumat  yoxdur.  Başqa  bir  erməni  tarixçisi  olan 
Q.Kerovpyan  yazır  ki,  XIX  əsrdən  bu  günə  qədər  bütün 
Hind-Avropa  tədqiqatçıları  təsdiq  edir  ki,  hindavropa 
mənşəli  köçəri  ermənilər  bu  ərazilərə  gələrək  yerli  xalq-
larla qaynayıb qarışmışlar. B.İşxanyan göstərir ki, erməni-
lərin  həqiqi  vətəni  qədim-tarixi  böyük  Ermənistan  Kiçik 
Asiyadır,  yəni Rusiya hüdudlarından kənardadır və ermə-
nilər  Zaqafqaziyada  (başlıca  olaraq  İrəvan  quberniyasın-
da)  bəzi  xalis  erməni  əyalətlərindən  başqa  Qafqaz  ərazi-
sinin müxtəlif hissələrində yalnız son əsrlərdə məskunlaş-
mışlar. 
 
Artıq bu  məlumdur ki, ermənilər kimmerlər tərəfin-
dən  Balkanlardan  Kiçik  Asiya  ərazilərinə,  Dəclə  və  Fərat 
çaylarının yuxarılarına sıxışdırılmış muşk tayfalarının dili 
ilə  yerli  xalqların-akkadların,  hettlərin,  luviyalıların,  urar-
tuların,  aysorların,  midiyalıların,  farsların,  parfiyalıların, 
                                           
1
 Budaqov B., Qeybullayev Q. Ermənistanda Azərbaycan mənşəli 
toponimlərin izahlı lüğəti. Bakı: “Oğuz eli”, 1998, s.21. 

 
25 
türklərin  və  s.  dillərinin  birləşməsidir.  Yəni,  ermənilər-
xalqların  konqlomeratıdır,  onların  dili  isə  kombinasiya-
dır.
1
  Ermənilərin  tərkibində  assimilyasiyaya  uğramış  və 
mənşəyi  ilə  fərqlənən  xeyli  etnik  qrup  mövcud  olmuşdur. 
Elə  buna  görə  ermənilərin  16  antropoloji  tipə  bölünməsi 
təsadüfi  deyildir.  Ermənilərin  etnik  və  antropoloji  baxım-
dan  tam  və  inandırıcı  təsnifi  yoxdur.  Bir  sıra  mənbələrdə 
rast gəlinən məlumatlar mənbə müxtəlifliyinin şəxsi müşa-
hidələrinə  və  özlərindən  əvvəl  yazılmış  əsərlərdən  alınan 
məlumatlara  əsaslanır.  Verilən  məlumatlarda  bir  həqiqət 
və  bənzərlik  var:  erməniləri  eyni  bölgədə  yaşayan  digər 
xalqlardan  ayırmaq  çətindir.  Bunun  başlıca  səbəbi  bölgə-
nin bir keçid yeri olması, bir çox xalqların buradan gəlib-
getməsi  və  onların  bir  qisminin  buralarda  yerləşib  bir-bi-
rilə  qarışmasıdır.  “Erməni”  sözü  sonradan  ortaya  çıxaraq 
müəyyən bölgəyə verilmiş coğrafi addır.
2
 Bu, coğrafi böl-
gədə  yaşayan və müxtəlif irqdən olan insanların hamısına 
verilmiş bir addır. Erməni dili isə bir çox xalqların, xüsu-
silə aysorların, iranlıların, parfiyalıların və yunanların dil-
lərinin təsiri altında yaranmışdır. 
 
 
 
 
 
 
 
 
                                           
1
 Mehdiyev R. Göstərilən müsahibə. 
2
 M.Sədi Koçaş. Tarixdə ermənilər və türk-erməni münasibətləri. Bakı: 
“Azərbaycan ensiklopediyası” NPB, 1998, s.22. 

 
26 
3. AZƏRBAYCAN TORPAQLARINDA QONDARMA  
YOLLA YARADILAN “ERMƏNİ VİLAYƏTİ” 
 
 
Erməni millətçiləri uzun illərdir кi, «böyüк Ermənis-
tan»  dövləti  yaratmaq  xülyası  ilə  dəridən-qabıqdan  çıxır, 
bir sıra iri dövlətlərə yarınır və bununla da arzularına çat-
maq istəyirlər. Məlumdur ki, Erməni dövləti IV əsrdə tarix 
səhnəsindən  silinmiş,  387-ci  ildə  Ermənistan  İran  və  Bi-
zans arasında bölüşdürülmüşdür. 428-ci ildə isə İran ermə-
ni çarlığının varlığına son qoyulmuşdur
1
. XI-XIV əsrlərdə 
isə ancaq Türkiyə ərazisində Kilikiya erməni çarlığı möv-
cud  olmuşdur.  XX  əsrin  əvvəllərinədək  faktiki  erməni 
dövləti  olmamışdır.  Onlar  müxtəlif  dövlətlərin  tərkibində 
yaşamışlar.  Ermənilər  XVIII  əsrdən  başlayaraq  Azərbay-
can  ərazisində  erməni  dövlətinin  yaradılmasına  cəhdlər 
göstərmişlər
2
. Rusiya ermənilərin bu niyyətlərini dəstəklə-
miş və onları öz fəaliyyətlərinə istiqamətləndirmişdir. Hə-
lə I Pyotrun dövründən başlayaraq Rusiya regionda başlı-
ca rəqibləri olan Osmanlı və Səfəvi imperiyalarını daxilin-
dən zəiflətmək üçün erməni kartından istifadə etmişdir. II 
Yekaterina  da  bu  siyasətin  gerçəkləşdirilməsində  erməni-
lərdən bir alət kimi faydalanmağa çalışmışdır. 
 
XIX əsrin əvvəllərindən başlayaraq Cənubi Qafqazın 
tutulması  Rusiya  imperiyasının  işğalçılıq  siyasətində  mü-
hüm  yer  tuturdu.  1813-cü  ilə  qədər  Şimali  Azərbaycanın 
bir sıra  xanlıqları  Rusiya  tərəfindən tutuldu.  Sonrakı  mü-
haribələr  zamanı  Azərbaycan  dövlətləri  olan  Naxçıvan 
                                           
1
 Köçərli T. Nəqşi-cahan Naxçıvan. Bakı, 1998, s.262. 
2
 Nəcəfli E. XVIII əsrdə Azərbaycan ərazisində еrməni dövləti yaradılması 
cəhdləri. Bakı, «Nurlan», 2007, 248 s. 

 
27 
(1827,  iyun)  və  İrəvan  (1827,  oktyabr)  xanlıqlarının  əra-
zisi işğal olundu. 
 
Naxçıvan xanlığı Rusiya tərəfindən, əsasən dinc yol-
la  ələ  keçirildi.  Lakin  çar  hökuməti  bu  yolla  ələ  keçirdiyi 
Qarabağ,  Şəki  və  Şirvan  xanlıqlarından  fərqli  olaraq, 
Naxçıvan xanlığı ilə müqavilə imzalamadı. Bununla birgə, 
Rusiya imperiyası tərkibində Naxçıvan xanlığına müəyyən 
imtiyazlar  verildi.  Naxçıvan  və  Ordubadın  ələ  keçirilmə-
sində  Kalbalı  xanın  oğlanları  Ehsan  xan  və  Şıxəli  bəyin 
xidməti nəzərə alınaraq onlar həmin torpaqlara naib təyin 
edildi
1

 
İrəvan xanlığı süqut etdikdən sonra xanlıq üsuli-ida-
rəsi dərhal ləğv olundu. Qeyd etməliyik ki, «Gəncə xanlığı 
istisna olmaqla Gülüstan müqaviləsinə kimi işğal olunmuş 
Azərbaycan  xanlıqları  ərazisində  xanlıq  üsul-idarəsi  dər-
hal  ləğv  edilməmişdi»
2
.  Xanlığın  ləğv  edilməsi  bir  tərəf-
dən xanlıq üsuli-idarəsinin saxlanmasının təhlükəli nəticə-
lər  verə  biləcəyi  ilə,  digər  tərəfdən  də  İrəvan  xanlığının 
ərazisində  etnik  tərkibin  dəyişdirilməsi  planları  ilə  bağlı 
idi. 
 
İrəvan  qalasının  işğalından  cəmi  bir  neçə  gün  sonra, 
hələ  müharibə  başa  çatmamış,  Qafqazda  hərbi  əməliyyat 
aparan rus qoşunlarının baş komandanı İ.F.Paskeviç 1827-ci 
il oktyabr ayının 6-da İrəvan Müvəqqəti İdaretmə Komitə-
si təşkil etdi. Bu komitə üç üzvdən ibarət idi: general-ley-
tenant  Krasovski  (sədr),  İrəvan  qalasının  komendantı 
podpolkovnik Borodin və bir də erməni yepiskopu Nerses 
                                           
1
  Şahvеrdiyеv  Z.  Naxçıvan  Bölgəsi  XIX-XX  əsrin  əvvəllərində.  Bakı, 
«Еlm», 2008, s.41 
2
 
Sülеymanоv  M.  Еrməni  millətçiliyi  və  təcəvüzkarlığı  tarixindən.  Bakı, 
Hərbi nəşriyyat, 2008, s. 358.
 

 
28 
Aştaraketsi
1
.  Xanlıq  ərazisində  azərbaycanlı  əhali  mütləq 
çoxluğa  malik  olmasına  baxmayaraq,  Müvəqqəti  İdarəet-
mə  Komitəsinin  tərkibinə  azərbaycanlıların  nümayəndəsi 
salınmamışdı.  Müvəqqəti  İdarəetmə  Komitəsi  aşağıdakı 
vəzifələri yerinə yetirməli idi: 
1.
 
Xanlıq  ərazisində  idarəetmə  işlərinin  həyata  keçiril-
məsi  və  həmin  ərazidə  Rusiyanın  mənafeyinə  uyğun 
gələn qayda-qanunların bərqərar edilməsi
2.
 
Xanlığın sərhədlərinin, xanlıq daxilində olan İrəvan və 
Sərdarabad  qalalarının  mühafizəsinin  və  bu  ərazidə 
yerləşən  rus  qoşunlarının  təminat  və  təchizat  məsələ-
lərinin həll edilməsi; 
3.
 
Xanlıq ərazisində təhlükəsizliyin təmin edilməsi, xan-
lıq  daxilində  qarovul  xidmətinin  təşkili  üçün  erməni 
əhalidən piyada və süvari drujinaların təşkil edilməsi; 
4.
 
Gürcüstanla işlək  əlaqələrin təmin edilməsi  və  həmin 
əlaqələrin  Dilican  və  Aparandan  keçməklə  yaradıl-
ması; 
5.
 
 Gürcüstanla ticarət əlaqələrinin bərpa edilməsi, xanlıq   
ərazisində  pambıqçılığın  inkişaf  etdirilməsi  və  duz   
mədənlərində duz hasilinin artırılması; 
6.
 
İrəvan  xanının  bütün  əmlakının  siyahıya  alınması  və 
onun dövlətin xeyrinə müsadirə olunması
2

Naxçıvan və Ordubadda Ehsan xan və Şıxəli bəy naib 
kimi  fəaliyyət  göstərir  və  onlara  rus  məmurlarından  pris-
tavlar təyin edilmişdi.  Bütün idarəetmə  məsələləri onların 
qarşılıqlı razılığı əsasında həll edilməli idi
3

                                           
1
 
Naxçıvan еnsiklоpеdiyası. 2 cilddə, I cild, Naxçıvan, 2005, s. 144. 
2
 Парсамян В.А. Истoрия армянскoгo нарoда. Кн. Ы, Ереван, 1972, с.71. 
3
 Мильман А. Пoлитический стрoй Азербайджана в ХЫХ - начале ХХ 
векoв. Баку, 1966, с.72. 

 
29 
 
Naxçıvan və İrəvan xanlıqlarının işğalı və Rusiyaya 
ilhaq edilməsi ermənilərin Azərbaycan torpaqları hesabına 
erməni dövləti  yaratmaq arzusuna  yeni təkan verdi. Onlar 
Rusiyaya  bağlı  erməni  inzibati-ərazi  vahidi  yaradılmasını 
istəyirdilər.  Hətta  bu  barədə  əslən  erməni  olan  X.Y.La-
zarev  çar  I  Nikolaya  layihə  də  təklif  etmişdi.  Lakin  belə 
bir qurumun yaradılması Rusiyanın maraqlarına uyğun de-
yildi. Rusiya İrəvan xanlığı ərazisində elə bir ərazi-idarə-
etmə  vahidinin  yaradılmasını  məqsədəuyğun  hesab  edirdi 
ki,  o  Rusiyanın  mənafeyinə  uyğun  gəlsin.  Rusiya  əraziyə 
erməniləri  köçürsə  də,  bu  ərazilərin  idarəsinin  ermənilərə 
tapşırılmasını məqsədəuyğun hesab etmirdi. 
 
Türkmənçay  müqaviləsi  bağlandıqdan  sonra,  İrəvan 
və  Naxçıvan  xanlıqlarının  idarəçiliyi  dəyişdirildi.  Çar  I 
Nikolayın  1828-ci  il  martın  21-də  verdiyi  fərman  ilə  İrə-
van və Naxçıvan xanlıqları əsasında «Erməni vilayəti» ya-
radıldı. Həmin fərmanda deyilirdi:  «İranda bağlanan trak-
tata  uyğun  olaraq  İrandan  Rusiyaya  birləşdirilmiş  İrəvan 
və  Naxçıvan  xanlıqları  bundan  sonra  bütün  işlərdə  «Er-
məni vilayəti» adlandırılsın və o, bizim titula daxil edilsin. 
Bu  vilayətin  quruluşu  və  onun  idarə  edilməsi  qaydaları 
haqqında  hökumət  öz  vaxtında  lazımi  göstərişlər  ala-
caqdır»
1

 
«Erməni  vilayəti»  İrəvan  və  Naxçıvan  xanlıqlarının 
ərazisi  əsasında  yaradılan  müvəqqəti  inzibati-idarəetmə 
vahidi  idi.  Bu  fərmanın  imzalanması  ilə  əvvəlcə  yaradıl-
mış  İrəvan  Müvəqqəti  İdarəetmə  Komitəsi  ləğv  edildi. 
«Erməni vilayəti» heç də erməni dövləti deyildi. Lakin bu 
                                           
1
  Сoбрание  актoв,  oтнoсящихся  к  oбoзрению  истoрии  Армянскoгo 
нарoда. ч.1, Мoсква, 1933, с. 178-179. 
 

 
30 
tarixi Azərbaycan torpaqlarında - İrəvan və Naxçıvan xan-
lıqlarının  ərazisində  yaradılacaq  gələcək  Ermənistanın tə-
məli  idi.  Çar  hökuməti  tarixi  Azərbaycan  torpaqları  əsa-
sında  «Erməni  vilayəti»  yaratması  ilə  I  Pyotrdan  başla-
yaraq  ermənipərəst  siyasətin  həyata  keçirildiyini  təsdiq 
edirdi. 
 
Əlahiddə Qafqaz korpusunun komandiri, general-ad-
yutant Paskeviçlə Krasovski arasında ziddiyyətlər yarandı. 
Nerses Aştaraketsinin fırıldaqları və azərbaycanlılara qarşı 
qəddarlıqları üzə çıxdı. Ona görə də 1828-ci ilin aprelində 
Krasovski İrəvanı tərk etdi. Arxiyepiskop Nerses isə Rusi-
yanın  maraqlarını  əks  etdirməyən  bir  ruhani  kimi  qiy-
mətləndirildi  və  tezliklə  onun  zərərli  bir  adam  kimi  «Er-
məni  vilayəti»ndən  sürgün  edilməsi  məqsədəuyğun  hesab 
edildi.  Bunun  üçün  bir  bəhanə  də  tapıldı.  Paskeviç  onu 
Bessarabiyadakı erməni  yeparxiyasının rəhbəri vəzifəsinə 
göndərilməsinə nail oldu
1

 
«Erməni  vilayəti»  inzibati  planda  iki  qəza  və  bir 
dairədən  ibarət  idi.  İrəvan  və  Naxçıvan  qəzaları  və  Ordu-
bad dairəsi. Qəza rəhbərləri kimi Ehsan xan və Şıxəli bəy 
öz vəzifələrində saxlanılmışdı. Ermənilər isə  güman edir-
dilər  ki,  Rusiya  qoşunlarının  vilayətə  gəlməsi  ilə  hər  şey 
onların dediyi kimi olacaq,  azərbaycanlı  bəylər və  xanlar 
qarşısında  olan  borclarını  daha  yerinə  yetirməyəcəklər. 
Qəzalar  rayonlara  bölünürdü.  Rayonların  rəhbərliyində 
mirablar,  məliklər,  ağalar  saxlanıldı.  Vilayət  idarəsinin 
rəisi vəzifəsinə A.Çavçavadze təyin edildi. İdarənin üzvlü-
yünə iki rus hərbiçisi, erməni və azərbaycanlılardan ibarət 
imtiyazlı  təbəqənin  nümayəndələri  daxil  idi.  Vilayətin 
                                           
1
 
Sülеymanоv  M.  Еrməni  millətçiliyi  və  təcəvüzkarlığı  tarixindən.  Bakı, 
Hərbi nəşriyyat, 2008, s. 366.
 

 
31 
idarəçiliyi,  polis,  məhkəmə  orqanları,  maliyyə  təsərrüfatı 
rus hərbiçilərinin, mülki məmurların əlində idi
1

 
1830-cu  ildən  «Erməni  vilayətinin  idarəsi  əslən  er-
məni  olan  D.O.Bebutova  (Bebutyan)  həvalə  edildi.  D.Be-
butov  fəaliyyətinin  ilk  dövründən  burada  ermənilərin  möv-
qelərini  gücləndirməyə  başladı
2
.  Azərbaycanlı  xanlara, 
bəylərə, ağalara qarşı güclü bir təqib kampaniyası başladı, 
idarəetmə  metodunda  dəyişiklik  edildi.  D.Bebutovun  tək-
başına  rəisliyi  gücləndirildi,  əvvəllər  mövcud  olan  məş-
vərətçi orqanlar ləğv edildi
3

 
Ermənilərin təkidi ilə vilayətin yeni statusunun möh-
kəmləndirilməsi  naminə  onun  gerbi  də  qəbul  olundu.  Er-
mənilərin  təkidi  ilə  qəbul  olunmuş  bu  gerbdə  həmin  əra-
zilərin  türklərlə  bağlılığını  xatırladan  bir  əlamət  yox  idi. 
Gerbin  aşağı  hissəsində  Ağrı  dağının  şəkli  çəkilmişdi. 
Onun  fonunda  tac  və  Eçmiədzin  (Üçmüəzzin)  monastırı, 
gerbin  yuxarı  hissəsində  isə  Rusiya  taxt-tacının  emblemi 
olan ikibaşlı qartal təsvir edilmişdi. Gerb Rusiya çarı tərə-
findən 1833-cü il fevral ayının 27-də təsdiq olundu
4

 
Çar  hökuməti  1833-cü  il  iyunun  23-də  «Erməni  vi-
layəti»nin  idarəsinin  quruluşu  haqqında  Əsasnamə  qəbul 
etdi.  İrəvan  vilayətinin  inzibati-ərazi  bölgüsündə  dəyişik-
lik edildi. Əyalət dörd dairəyə – İrəvan, Şərur, Sürməli və 
                                           
1
 
Rəhimova  A.  «Еrməni  vilayəti»nin  tarixşünaslığına  dair/  «Tarix  və  onun 
problеmləri» jurnalı. Bakı, 2002, №3, s.192.
 
2
 
Hacıyеv İ. Еrmənilərin Naxçıvana qarşı ərazi iddialarının əsassızlığı və ta-
rixi  həqiqətlər  //Naxçıvan:  tarixi  gеrçəklik,  müasir  durum,  inkişaf  pеrspеk-
tivləri. Bakı, «Təhsil», 2006, s.41

3
 
Sülеymanоv  M.  Еrməni  millətçiliyi  və  təcəvüzkarlığı  tarixindən.  Bakı, 
Hərbi nəşriyyat, 2008, s. 367.
 
4
 
Парсамян  В.А.  Истoрия  армянскoгo  нарoда.  Кн.  Ы,  Ереван,  1972, 
с.298. 

 
32 
Sərdarabada  bölündü.  Dairələr  də  mahallardan  ibarət  idi. 
Naxçıvan əyaləti və Ordubad dairəsi əvvəlki inzibati-ərazi 
bölgüsündə  qalırdı
1
.  Bu  Əsasnamə  Naxçıvan  əyaləti  və 
Ordubad dairəsində polis idarə sistemini olduğu kimi sax-
ladı.  Polismeyster  təyin  olunan  Ehsan  xan  və  Şıxəli  bəy 
bilavasitə  «Erməni  vilayəti»  rəisinə  tabe  idi
2
.  Məhkəmə 
sistemində  dəyişiklik  edildi.  Naxçıvan  əyalət  məhkəməsi 
yaradıldı.  
 
1836-cı  ildə  «Rusiyanın  erməni  kilsəsinin  idarəedil-
məsi haqqında Əsasnamə» qəbul edildi. Əsasnamə erməni 
ruhanilərinin  siyasi  hüquqlarını  konkret  çərçivəyə  salırdı 
və  onlara  dövlət  işlərinə  qarışmağı  qadağan  edirdi
3
.  Ru-
siya  ərazisində  yaşayan  ermənilər  yeparxiyada  birləşməli 
idilər. Əsasnaməyə əsasən, Qarabağdakı katolikosluq ləğv 
olunur  və  Eçmiədzinin  bir  yeparxiyasına  çevrilirdi.  Er-
mənilər  Qarabağ  katolikosluğunun  müstəqilliyinə  son 
qoydular.  Qarabağ  yeparxiyası  Rusiya  ərazisində  yaradı-
lan  7  erməni  yeparxiyasından  birinə  çevrildi  və  tamamilə 
erməni kilsəsindən asılı vəziyyətə düşdü
4

 
Çar Rusiyasının və onun işğalçılıq siyasətinə xidmət 
edən  ermənilərin  Azərbaycan  torpaqları  olan  İrəvan  və 
Naxçıvan əyalətlərini «Erməni vilayəti» kimi qələmə ver-
məsini  təkzibedilməz  tarixi  faktlar  rədd  edir.  Çunki  çar 
Rusiyasının erməniləri İran və Türkiyədən həmin ərazilərə 
kütləvi  surətdə  köçürməsindən  əvvəl,  sonradan  «erməni 
                                           
1
 
Шoпен И.И. Истoрический памятник сoстoяния Армянскoй oбласти в 
эпoху её присoединения к Рoссийскoй империи. СПб., 1852, с.448. 
2
 Мильман А. Пoлитический стрoй Азербайджана в ХЫХ - начале ХХ 
векoв. Баку, 1966, с.72.
 
 
3
Sülеymanоv  M.  Еrməni  millətçiliyi  və  təcəvüzkarlığı  tarixindən.  Bakı, 
Hərbi nəşriyyat, 2008, s. 368. 
4
 
Парсамян  В.А.  Истoрия  армянскoгo  нарoда.  Кн.  Ы,  Ереван,  1972, 
с.81-82. 

 
33 
vilayəti»  adlandırılan  ərazinin  əhalisi  107224  nəfər  idi. 
Əhalinin  76,5  faizini  azərbaycanlılar,  24,5  faizini  ermə-
nilər  təşkil  edirdi
1
.  Azərbaycanlıların  əhalinin  etnik  tərki-
bində bu cür üstünlüyü təşkil etməsi həmin torpaqların ta-
rixi Azərbaycan ərazisi olduğunu təsdiq edir. 
 
Rusiya – İran (1826-28) və Rusiya – Türkiyə (1828-
29) müharibələri dövründə və  müharibədən sonra İran və 
Türkiyədən  ermənilərin  kütləvi  surətdə  bu  yerlərə  köçü-
rülüb gətirilməsinə  baxmayaraq, çar hakimiyyət orqanları 
«erməni vilayəti» ərazisində demoqrafik vəziyyəti birdən-
birə  dəyişdirə  bilmədi.  İrəvan  və  Naxçıvan  xanlıqlarının 
işğalını həyata keçirmiş rus generalı Paskeviç, hətta ermə-
nilərin  köçürülüb  gətirilməsindən  sonra  belə,  İrəvan  böl-
gəsi  əhalisinin  dörddə  üç  hissəsinin  Azərbaycan  türkləri 
olduğunu  etiraf  edirdi
2
.  Fransız  mənşəli  rus  tədqiqatçısı 
U.Şopen Paskeviçin tapşırığı ilə 1829-32-ci illərdə «ermə-
ni vilayəti»ndə kameral siyahıyaalma keçirmişdir. Burada 
kəndlərin və əhalinin sayı göstərilmişdir.  «Erməni vilayə-
ti»ndə olan 1125 kəndin 1111-də ancaq Azərbaycan türk-
ləri  yaşayırdı
3
.  Müharibə  nəticəsində  vilayətin  ərazisində 
359  kənd,  o  cümlədən  310  kənd  İrəvan  əyalətində,  42 
kənd Naxçıvan əyalətində, 6 kənd Ordubad dairəsində xa-
raba qalmış, əhalisi didərgin düşmüşdü
4

 
U.Şopenin kameral təsvirinin nəticəsinə görə, burada 
164450 nəfər əhali qeydə alınmışdı. Onlardan 81749 nəfər 
                                           
1
 Naxçıvan еnsiklopеdiyası. 2 cilddə, I cild, Naxçıvan, 2005, s.144. 
2
 Акты, сoбранные Кавказскoй Археoлoгическoй Кoмиссией (АКАК), 
Тиблис, 1874, т. ВЫЫ, сяняд 888. 
3
 
İrəvan  xanlığı.  Rusiya  işğalı  və  еrmənilərin  Şimali  Azərbaycan  torpaq-
larına  köçürülməsi  (AMЕA-nın  müxbir  üzvü  Y.Mahmudovun  еlmi  rеdak-
torluğu ilə). Bakı, Çaşıoğlu, 2009, s.26. 
4
 
Шoпен И.И. Истoрический памятник сoстoяния Армянскoй oбласти в 
эпoху её присoединения к Рoссийскoй империи. СПб., 1852, с.510. 

 
34 
azərbaycanlılar,  25151  nəfər  köçürülməyədək  burada  ya-
şayan  ermənilərdir.  Müharibədən  sonra  buraya  İrandan 
35560 nəfər, Türkiyədən isə 21666 nəfər erməni köçürül-
müşdü
1

 
Tanınmış  rus  tədqiqatçısı  N.Şavrov  ermənilərin  Cə-
nubi  Qafqaza  köçürülməsi  prosesini  və  köçürülüb  gətiril-
miş  ermənilərin  sayını  araşdırdıqdan  sonra  1911-ci  ildə 
yazırdı: «Hazırda Cənubi Qafqazda yaşayan 1 milyon 300 
min  erməninin  1  milyondan  çoxu  bu  diyarın  yerli  əhalisi 
deyil. Onları bura biz köçürüb gətirmişik
2

 
«Erməni  vilayəti»nin  əyalət  və  dairələrində  gəlmə 
ermənilərin artımı və  yerli azərbaycanlıların çar təzyiqinə 
davam  gətirməyərək  İran  və  Türkiyə  ərazilərinə  köçməsi 
nəticəsində  əhalinin  etnik  tərkibindəki  fərq  ermənilərin 
xeyrinə  dəyişirdi.  Məsələn,  «Erməni  vilayəti»ndə  Türk-
mənçay  müqaviləsinə  qədər  22,5  min  erməni  yaşayırdısa, 
sonrakı iki il ərzində onların sayı az qala üç dəfə artdı və 
64, 5 min nəfərə çatdırıldı. Naxçıvan əyalətində ermənilə-
rin sayı 2,1 min nəfərdən 1,7 min nəfərə, Ordubad dairə-
sində  isə  1,8  min  nəfərdən  3,3  min  nəfərə  çatdırıldı
3
. İrə-
van əyalətinin 119 kəndinə, Naxçıvan əyalətinin 61 kəndi-
nə,  Ordubad  dairəsinin  11  kəndinə  ermənilər  köçürüldü
4

Nə  qədər  erməni  köçürülsə  də  azərbaycanlılar  əhalinin 
böyük əksəriyyətini təşkil edirdi. 
                                           
1
 Naxçıvan еnsiklopеdiyası. 2 cilddə, I cild, Naxçıvan, 2005, s.144-145. 
2
 
Шаврoв  Н.Н.  Нoвая  угрoза  русскoму  делу  в  Закавказье.  СПб., 
1911,c.63. 
3
 
Вердиева  Х.Ю.  Переселеннческая  пoлитика  Рoссийския  империи  в 
Севернoм Азербайджане (ХЫХ-начале ХХ в). Баку, 1999, с.230.
 
4
 İsmayılov İ. Yaddaşımızın yaralı səhifələri. Bakı, Şirvannəşr, 2000, s.8. 
 

 
35 
 
Çar  hökuməti  Şimali  Azərbaycanın  işğalı  zamanı 
erməni  amilindən  bir  alət  kimi  istifadə  etdi.  Ermənilərin 
çar ordusuna göstərdiyi «xidmət» müqabilində onlara işğal 
olunmuş  Azərbaycan  torpaqlarında  –  İrəvan  və  Naxçıvan 
xanlıqlarının  ərazilərində  «Erməni  vilayəti»  adlandırılan 
ərazini «bəxşiş» verdi. Bununla ermənilər çap Rusiyasının 
himayəsi  və  köməyi  ilə  Cənubi  Qafqazda  özlərinə  ərazi 
bazası yaratdılar. 
 
Çarizmin  bu  əyalətlərində,  bütövlükdə  Şimali  Azər-
baycanda  yaratdığı  inzibati-idarə  sistemi  əhali  arasında 
ciddi  narazılıq  yaradırdı.  Buna  görə  də  çar  hökuməti  və-
ziyyəti  stabilləşdirmək  məqsədilə  inzibati-idarə  sahəsində 
islahatlar hazırlamağa başladı. 
 
1837-ci ildə senator Qanın sədrliyi altında komissiya 
göndərildi. Ona yerlərdə müvafiq məlumatlar toplamaq və 
idarələr  yaratmaq  üçün  lahiyə  hazırlamaq  göstərişi  veril-
mişdi.  Lakin  komissiya  diyarı  öyrənmədən  müəyyən  tək-
liflər  əsasında  islahat  lahiyəsini  hazırladı.  Çar  I  Nikolay 
1840-ci  il  aprelin  10-da  Zaqafqaziya  diyarının  idarəsi 
üçün təsisatlar adlı sənədi imzaladı. Çar hökuməti Cənubi 
Qafqazın  işğalını  və  burada  möhkəmlənməklə  bağlı siya-
sətini həyata keçirdikdən sonra 1840-cı il 10 aprel qanunu 
ilə «Erməni vilayəti»ni ləğv etdi
1
. Cənubi Qafqazın ərazisi 
müəyyənləşdirildi və onun idarə edilməsi üçün Gürcüstan-
İmeretiya quberniyası və Xəzər vilayəti  yaradıldı. Quber-
niya  və  vilayət  qəzalara,  qəzalar  sahələrə  bölünürdü.  İrə-
van və Naxçıvan ərazisi çar Rusiyasının inzibati bölgüsü-
nə  əsasən  «qəza»  statusu  ilə  1841-ci  il  yanvarın  1-də 
                                           
1
 
Naxçıvan еnsiklopеdiyası. 2 cilddə, I cild, Naxçıvan, 2005, s.145. 

 
36 
Gürcüstan-İmeretiya quberniyasının tərkibinə qatıldı
1
. Or-
dubad  vilayəti  Naxçıvanla  birlikdə  Naxçıvan  qəzasını 
əmələ  gətirirdi
2
.  Naxçıvan  qəzası  Naxçıvan,  Ordubad  və 
Dərələyəz sahəsinə (nahiyəsinə) ayrılırdı. 
 
1840-cı il 10 aprel qanunu yeni idarə sistemi yaratdı, 
yerli  məmurlar  vəzifələrindən  kənarlaşdırıldı.  Bu  dəyişik-
liklər Naxçıvanda da tətbiq edildi, Ehsan xan və Şıxəli bəy 
vəzifəsindən çıxarıldı. Ehsan xan süvari dəstəsinin koman-
diri təyin olundu. 
 
Çarizmin  Cənubi  Qafqazın  idarə  edilməsi  ilə  bağlı 
həyata  keçirdiyi  islahat  özünü  doğrultmadı.  Əhali  bu  ida-
rəetmə  formasından  ciddi  narazı  idi.  Ona  görə  də  çar  I 
Nikolayın  göstərişi  ilə  Qafqazda  canişinlik  yaradıldı. 
1846-cı il 14 dekabr fərmanı verildi. Bu fərmanla Cənubi 
Qafqazın inzibati-idarə sistemində  dəyişiklik edildi. Dörd 
quberniya – Tiflis, Kutais, Şamaxı və Dərbənd – yaradıldı. 
İrəvan və Naxçıvan qəzalarının tərkibinə daxil olan Naxçı-
van bölgəsi də Tiflis quberniyasına verildi. 1849-cu il iyu-
nun  9-da  isə  İrəvan  quberniyası  yaradıldı.  Quberniyanın 
təşkilində  5  qəza  müəyyən  edildi:  İrəvan,  Aleksandropol, 
Novobayazit,  Naxçıvan  və  Ordubad.  Naxçıvan  qəzası 
Naxçıvan  və  Dərələyəz  sahələrinə  (məntəqələrinə)  bölün-
müşdü. Ordubad qəzası 1870-ci ildə isə Şərur sahəsi Nax-
çıvan qəzası ilə birləşdirildi. 1874-cü ildə Şərur-Dərələyəz 
və Sürməli qəzaları  yaradıldı. Beləliklə, 1840-cı ildən  ya-
radılan  1841-ci  ildən  tətbiq  edilən  quberniya  və  qəza 
                                           
1
 
Piriyеv V. Azərbaycanın tarixi-siyasi coğrafiyası. Bakı, «Müəllim», 2006, 
s.101. 
2
  Şahvеrdiyеv  Z.  Naxçıvan  Bölgəsi  XIX-XX  əsrin  əvvəllərində.  Bakı, 
«Еlm», 2008, s.44. 
 

 
37 
inzibati-ərazi  bölgüsü  müxtəlif  dəyişikliklərə  məruz  qalsa 
da 1917-ci ilə qədər qalmışdır. 
 
Çar Rusiyası Qafqazı, eləcə də Cənubi Qafqazı işğal 
etmək üçün müəyyən yol və vasitələrdən istifadə etdi. Be-
lə  vasitələrdən  biri  də  ermənilər  idi.  Çarizm  ermənilərin 
«xidmətləri»ni  qiymətləndirdi,  onlara  güzəştlər  edildi, 
dövlətlərini yaratmaq üçün şərait yaratdı, lakin XIX əsrdə 
bunu  reallaşdıra  bilmədi.  «Erməni  vilayəti»ni  yaratmaqla 
qondarma inzibati-ərazi vahidi formalaşdırdı. Bu isə gələ-
cəkdə  erməni  dövlətinin  yaradılmasına  hesablanmış  bir 
addım idi. 
Yüklə 2,8 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   2   3   4   5   6   7   8   9   10




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©azkurs.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

gir | qeydiyyatdan keç
    Ana səhifə


yükləyin