Barnabas İncili 19
Yarattıklarına rahmetiyle bakan ve bu nedenle önünde doğruluk
ve takva ile yürüsünler diye kutsal peygamberlerini gönderen;
kullarını her kötülükten koruyup, kurtaran ve babamız İbrahim
ile oğluna sonsuza değin söz verdiği gibi, bu toprağı kullarına
veren Allah'ın kutsal adını tesbih ederim.
Sonra, kulu Musa aracılığıyla, şeytanın bizi aldatmaması için
bize kutsal kanununu verdi ve bizi bütün diğer kavimlerin üstüne
çıkardı. “Fakat kardeşler, bugün, günahlarımızdan ötürü ceza
görmememiz için ne yapıyoruz?”
Ve ardından İsa Allah'ın sözünü unuttuklarından ve kendilerini
boş şeylere verdiklerinden dolayı halkı şiddetli azarladı; Allah'a
hizmeti bırakıp, dünyalık hırsları için kâhinleri azarladı; Allah'ın
kanununu bırakıp, boş akideler vaaz ettiklerinden dolayı din
adamlarını azarladı; kendi gelenekleri ve yaptıklarıyla Allah'ın
kanununu bir hiç duruma düşürdüklerinden dolayı muallimleri
azarladı. Ve insanlara karşı öyle hikmetli sözler söyledi ki, en
küçüğünden en büyüğüne kadar herkes, merhamet için
haykırarak ve İsa’ya kendileri adına dua etmesi için yalvararak
ağladı.
Yalnız, o gün, kâhinlere, yazıcılara ve muallimlere karşı bu
şekilde konuştuğu için İsa’ya karşı nefret duyan kâhinler ye
reisler ağlamadı. Ve onu öldürmeyi düşündüler, fakat onu
Allah'ın bir peygamberi olarak kabul etmiş bulunan halktan
korkarak hiç bir söz söylemediler.
İsa ellerini Rab Allah'a açarak dua etti ve halk ağlayarak “Âmin,
âmin” dedi. Dua bitince İsa kürsüden indi ve o gün ardından
gelen pek çok kişi ile birlikte Kudüs'ten ayrıldı. Ve kâhinler İsa
hakkında aralarında kötü kötü söyleştiler.
Barnabas İncili 20
13. İsa'nın dikkat çekici korkusu, duası ve melek Cebrail'in