1. Murakkablashgan gaplar orqali birgina maqsad ifodalanmay, murakkab fikr o‘z
ifodasini topadi.
2. Murakkablashgan gapni tashkil etgan bo‘laklar gapning umumiy mazmuni bilan
izohlash munosabatida bo‘ladi.
3. Murakkablashgan gapda ikki xil predikativ birlik, hukm bo‘ladi. Bu predikativ
birlikning biri asosiy bo‘lib, ikkinchisi to‘liq bo‘lmagan hukmdir. Asosiy hukm gapning umumiy
mazmunidan anglashilsa, to‘liq bo‘lmagan hukm gapning uyushiq, ajratilgan bo‘laklari, undalma
va kirish bo‘laklar orqali ifodalanadi.
4. Murakkablashgan gapni tashkil etgan bo‘laklar asosiy gapning umumiy mazmuni bilan
munosabatga kirishadi.
5. Murakkablashgan gapni tashkil qiluvchi bo‘laklar o‘ziga xos intonatsiya bilan talaffuz
etiladi. Bu intonatsiya boshqa gap bo‘laklari intonatsiyasiga o‘xshamaydi, ular gap bo‘laklaridan
pauza bilan ajralib turadi.
6. Murakkablashgan gaplarda shakliy va mazmuniy murakkablashuv va munosabat
mavjud. Mazmuniy munosabatda ob’ektiv, sub’ektiv, vokativ va modal munosabat o‘z ifodasini
topadi.
7. Murakkablashgan gap o‘ziga xos sintaktik qurilmalar bo‘lib, shuning uchun ular sodda
va qo‘shma gaplardan farqlanadi.
Uyushiq bo‘lakli gap. Gap tarkibida bir turdagi bo‘laklar birdan ortiq holda qator keladi.
Bir turagi bo‘laklar gapning uyushiq bo‘laklarini tashkil qiladi. Bunday bo‘laklar ishtirok etgan
gap uyushiq bo‘lakli gap sanaladi: G‘ijjak, tanbur, chang, ud, nay, daf va hokazo yangradi.
(O.)
Uyushgan bo‘laklar bir xil so‘roqqa javob bo‘lib, bir xil sintaktik vazifani bajarib, teng
bog‘lovchilar yoki sanash intonatsiyasi yordamida birikadilar.
Uyushgan bo‘laklar o‘zaro tenglashish, boshqa gap bo‘laklari bilan tobelanish asosida
sintaktik aloqa kirishadilar.
Bir xil sintaktik qiymatga ega bo‘lgan va ular gapning boshqa bo‘lagiga tegishli bo‘lib,
shu bo‘lakka nisbatan birday sintaktik munosabatda bo‘lgan birdan ortiq gap bo‘laklari uyushiq
bo‘laklar sanaladi.
Hozirgi o‘zbek tilida gap uyushiq bo‘laklarining qo‘llanilishi tasodifiy bo‘lmay, balki
tarixan shakllangan sintaktik hodisalardir. U o‘zining quyidagi xususiyatlari bilan xarakterlanadi:
1. Uyushgan bo‘lak gapda bir xil sintaktik vazifani bajaradi.
2. Uyushgan bo‘lak komponentlari o‘zaro teng aloqada bo‘ladi va teng bog‘lovchilar
yordamida bog‘lanadi.
3. Uyushiq bo‘lak o‘zi uchun umumiy hisoblangan bo‘lak bilan bir xil munosabatda
bo‘ladi.
4. Uyushiq bo‘laklar sanash intonatsiyasi orqali talaffuz qilinadi.
5. Uyushiq bo‘laklar, odatda, bir xil so‘z turkumlaridan ifodalanadi.
Uyushiq bo‘laklar gapda o‘zaro teng bog‘lovchilar bilan, pauza va sanash intonatsiyasi
bilan aloqaga kirishadi.
Gapning uyushiq bo‘laklari sanash intonatsiyasi va teng bog‘lovchilar( biriktiruv, zidlov,
ayiruv, inkor) vositasida bog‘lanadi.
Ajratilgan bo‘laklar. Intonatsion hamda fikran ajratilib, gapda ma’lum mustaqillikka ega
bo‘lgan bo‘laklar ajratilgan bo‘laklar sanaladi.
Ajratilgan bo‘laklar nutqda biror bo‘lakni ajratib, bo‘rttirib ko‘rsatish uchun xizmat qilib,
tinglovchi diqqatini shu bo‘lakka jalb qiladi. Bunday bo‘laklar og‘zaki nutqda alohida
intonatsiya bilan aytilib, muhim stilistik vosita hisoblanadi.
Ajratilgan bo‘laklar, qaysi gap bo‘lagiga tegishliligiga qarab, bir necha xil bo‘ladilar.
Ajratilgan ega, ajratilgan kesim, ajratilgan to‘ldiruvchi, ajratilgan aniqlovchi, ajratilgan
izohlovchi, ajratilgan hol.
Ikkinchi darajali bo‘laklarning ajratilishi izohlash, inversiya, gap bo‘laklarining kengayib
kelishi bilan bog‘liq.
butunchasiga muayyan mazmunni ifodalab, gapda asosan, hol vazifasini bajaradi. Aka-uka
yaxshilab yuvinib bo‘lgach... dasturxonga kelishdi. (S.A.)
2. O‘zining alohida sub’ekt bo‘lagiga ega bo‘lmagan ravishdosh o‘ramlar ergash gaplar
sifatida baholanadi.
Sifatdosh o‘ramlar bilan murakkablashgan sodda gaplar:
Dostları ilə paylaş: