Al-lulu vəl-mərcan
Yüklə 5,61 Mb. Pdf görüntüsü
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- “Ey iman gətirənlər! Nə mənim düşmənimi, nə də özünüzün düşmənini dost (vəli) tutmayın!” (əl-Mumtəhinə 1)
- “Allah isə onların yardımçısı oldu”.
|
1622. Əbu Hureyrə xəbər verdi ki: “Sizlər: Əbu Hureyrə , Rəsulullahdan ən çox hədis rəvayət etmişdir” deyə iddia etdiniz. Allah – Qiyamət günü sizin
Qarnımın doyması qarşılığında Rəsulullahdan heç ayrılmadım. Mühacirlər bazarlarda çalışar, Ənsar da torpaqla mallarıyla məşğul idilər. Mən bir gün
722 Peyğəmbərdən buna şahid oldum. Peyğəmbər: “Hər kim sözümü bitirənə qədər ridasını yayar, sonra onu yığarsa məndən eşitmiş olduğu heç bir şeyi əsla unutmaz?” deyə buyurdu. Bundan sonra mən üzərimdə olan əbanı yaydım və yığdım. Rəsulullahı haqq ilə göndərənə and olsun bundan sonra mən ondan eşitdiyim heç bir şeyi unutmadım”. (Buxari 7354, Muslim 6552, 2492/159)
1623. Əli İbn Əbu Talib rəvayət edir ki, Peyğəmbər məni, Zubeyri və Miqdad İbn Əsvədi göndərərək buyurdu: “Xax baxçasına gedin. Orada bir nökər qadın var, onda bir məktub olacaqdır. O məktubu ondan alın və geri dönün”. Dərhal atlarımızı çaparaq yola düşdük. Həqiqətən orada qarşımıza bir qadın çıxdı. Biz ona: “Məktubu çıxar!” dedik. O: “Məndə məktub yoxdur!” dedi. Biz: “Ya bu məktubu çıxararsan ya da paltarlarını çıxarıb məktubu götürəcəyik!” dedik. Bunun üzərinə hörülmüş saçlarının arasından məktubu çıxardı. Biz də onu Peyğəmbərə gətirdik. Məktubda Hatib İbn Baltədən Məkkəli müşriklərdən bəzi kəslərə Peyğəmbərin bəzi işləri barədə xəbərlər vardı. Peyğəmbər (Xatibi yanına çağıraraq): “Ey Hatib! Bu nədir?” deyə soruşdu. Hatib: “Üzərimə düşməkdə tələsmə, ey Allahın Elçisi! Mən Qureyşə bağlı bir kimsə idim. (Sufyan belə demişdir: “Onların müttəfiqi idi, amma onlardan deyildi) Səninlə birlikdə olan mühacirlərdən onlara qohum olanlar vardı. Bu qohumluq səbəbiylə ailələrini himayə edirdilər. Mənim nəsəbim cəhətindən onların arasında yaxınım olmadığı üçün, onlardan dost əldə edib onunla qohumlarımı himayə etmələrini arzu etdim. Bunu küfr etmək və ya dinimdən dönmək üçün etmədim. Müsəlman olduqdan sonra küfrə razı
723 olduğum üçün də etmədim. Bunun üzərinə Peyğəmbər: “Doğru söylədi!” deyə buyurdu. Ömər: “Mənə icazə ver, ey Allahın Elçisi, bu münafiqin boynunu vurum” dedi. Peyğəmbər: “Şübhəsiz, o, Bədrdə olmuşdur. Nə bilirsən, ola bilsin ki, Allah Bədr əhlinə baxmış və: “Dilədiyinizi edin! Sizi bağışladım” buyurmuşdur. Sonra Allah bu ayəni nazil etdi: “Ey iman gətirənlər! Nə mənim
(Buxari 3007, Muslim 6557, 2494/161)
1624. Əbu Musa demişdir: “Peyğəmbər Bilal ilə birlikdə Məkkə ilə Mədinə arasında yerləşən Ciranədə düşərgə saldığı zaman mən onların yanında idim. Bu vaxt bir bədəvi Peyğəmbərin yanına gəlib dedi: “Mənə verdiyin vədi yerinə yetirəcəksənmi?” Peyğəmbər (ona): “Sevin!” deyə buyurdu. Bədəvi dedi: “Bu sözü sən mənə çox demisən.”Peyğəmbər qəzəbli halda üzünü Əbu Musaya və Bilala tərəf çevirib dedi: “(Bu adam) müjdəni rədd etdi, elə isə siz onu qəbul edin!” Hər ikisi: “Qəbul etdik!” dedilər. Bundan sonra Peyğəmbər bir cam su gətizdirib əllərini və üzünü yudu, ağzını yaxaladı, sonra da buyurdu: “İçin bu sudan, (yerdə qalanını da) üzünüzə və boynunuza tökün, (üstəlik xoş bir xəbərə) sevinin!” (Bunu deyəndə) hər ikisi camı götürüb (onun dediklərini) yerinə yetirdi. Bu vaxt Ummu Sələmə pərdə arxasından onları səsləyib: “Ananız üçün də bir şey saxlayın!” dedi və onlar bu sudan bir qədər ona da saxladılar. (Buxari 4328, Muslim 6561, 2497/164)
724
1625. Əbu Musa demişdir: “Peyğəmbər Huneyn döyüşünü başa çatdırdıqdan sonra Əbu Amirin başçılığı altında Əvtasa qoşun göndərdi. Əbu Amir orada Dureyd ibn Simmə ilə qarşı-qarşıya gəldi. (Bu döyüşdə) Dureyd öldürüldü və Allah onun tərəfdarlarını məğlub etdi.” Peyğəmbər məni də Əbu Amirlə birgə göndərmişdi. (Döyüşdə) Cuşəmi (deyilən birisi) oxla Əbu Amiri dizindən yaraladı və ox onun dizində ilişib qaldı. Mən onun yanına gəlib dedim: “Əmi, kim vurdu səni?” O mənə həmin adamı göstərib dedi: “Budur məni vuran qatil.” Mən onun üstünə cumub ona çatdım. O məni görəndə dönüb qaçmağa başladı. Mən də onun dalınca qaçdım və ona dedim: “Utanmırsanmı? (Cürətin çatmır) dayanasan?” (Bunu eşidəndə) o dayandı, biz qılıncla biri-birimizə zərbə endirdik və mən onu öldürdüm. Sonra (gəlib) Əbu Amirə dedim: “Allah sənin düşmənini öldürdü.” O dedi: “Bu oxu dart çıxsın.” Mən oxu dartıb çıxartdıqda yaradan qanlı çirk axdı. O dedi: “Qardaş oğlu, mənim salamımı Peyğəmbərə çatdırarsan və deyərsən ki, mənim üçün bağışlanma diləsin.” Sonra Əbu Amir məni camaata başçı təyin etdi və az müddət keçdikdən sonra vəfat etdi. Mən geri qayıtdıqda gəlib Peyğəmbərin evinə daxil oldum. Peyğəmbər üstü xurma liflərindən toxunmuş və üstünə nazik örtük sərilmiş bir çarpayıda uzanmışdı. İplər onun kürəyində və böyründə iz buraxmışdı. Mən həm bizim, həm də Əbu Amirin başına gələnləri ona danışdım. (Dedim: “Ya Rəsulullah, Əbu Amir) dedi: “Peyğəmbərə deyərsən, mənim üçün bağışlanma diləsin.” Onda Peyğəmbər su gətizdirib dəstəmaz aldı, sonra əllərini (göyə) qaldırıb dedi: “Allahım, qulun Əbu Amiri bağışla!” (Peyğəmbər əllərini elə qaldırdı ki, hətta) mən onun qoltuğunun ağlığını gördüm. O davam edib dedi: “Allahım, Qiyamət günü onu yaratdığın insanların bir çoxundan üstün et!” Mən dedim: “(Ya Rəsulullah,) mənim üçün də bağışlanma dilə.” Peyğəmbər (dua edib) dedi: “Allahım, Abdullah İbn Qeysin günahlarını bağışla və Qiyamət günü onu olduqca şərəfli bir məqama çatdır!” (Buxari 4323, Muslim 6562, 2498/165)
725
1626. Əbu Musa (əl-Əşari) rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Əşari camaatı gecələr (evlərinə) daxil olub Quran oxuduğu zaman mən onları səslərindən tanıyıram. Onlar gecə vaxtı Quran oxuduqları zaman mən onların səsi ilə hansı evdə qaldıqlarını bilirəm. Halbuki onların gündüz vaxtı hansı evdə qaldıqlarını görmürəm. Onların arasında Həkim adlı birisi var. O, (həmişə) atlılara və ya düşmənə rast gəldikdə onlara deyərdi: “Dostlarım sizə onları gözləməyinizi əmr edirlər.” (Buxari 4232, Muslim 6563, 2499/166)
1627. Əbu Musa rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Əşarilərin (Yəmən qəbilələri) döyüş əsnasında ərzağı azaldıqda və ya şəhərdə ikən ailələrinin yeməyi azaldıqda, onlar özlərində olan ərzağın hamısını bir parçanın üstünə yığar, sonra da bir qabla (hər kəs üçün) eyni ölçüdə çəkərək onu öz aralarında bölüşdürərdilər. Onlar məndəndirlər, mən də onlardanam.” (Buxari 2486, Muslim 6564, 2500/167)
726
1628. Əbu Musa demişdir: “Biz Yəməndə olarkən Peyğəmbərin (Məkkədən Mədinəyə hicrət etdiyini) bizə xəbər verdilər. (Bu xəbəri eşidəndə) mən yaşca məndən böyük iki qardaşımla – Əbu Burdə və Əbu Ruhm ilə birlikdə həmqəbilələrimizdən olan əlli üç, yaxud əlli iki nəfərdən ibarət bir dəstəyə qoşulub (Mədinəyə) hicrət etdik. Biz bir gəmiyə mindik və bu gəmi bizi Həbəşistana – Nəcaşinin yanına apardı. Orada biz Cəfər İbn Əbu Talibə rast gəldik və hamımız (Mədinəyə) qayıdanadək onun yanında qaldıq. (Nəhayət,) Peyğəmbər Xeybəri fəth etdiyi zaman biz ona yetişdik. O vaxt bəzi adamlar bizə – yəni gəmi ilə gələnlərə – deyirdilər: “Biz sizdən qabaq hicrət etmişik.” (Bu ərəfədə) bizimlə birgə (Mədinəyə) gəlmiş, habelə (vaxtı ilə) Nəcaşinin (məmləkətinə) hicrət etmiş kimsələrlə bərabər hicrət etmiş Əsma Bint Umeys Peyğəmbərin zövcəsi Həfsəni ziyarət etdi. Əsma Həfsənin evində ikən Ömər onun yanına gəldi və Əsmanı görcək: “Bu kimdir?” deyə soruşdu. Həfsə: “Əsma Bint Umeysdir” dedi. Ömər: “Həbəşistanda (yaşamış) və gəmi ilə hicrət etmiş (qadın) budur?” dedi. Əsma: “Bəli!” deyə cavab verdi. Ömər: “Biz sizdən əvvəl hicrət etmişik. Odur ki, biz Peyğəmbərə sizdən daha yaxınıq” dedi. (Bunu eşidəndə) Əsma qəzəblənib və: “Yox, vallahi ki, (sən düz danışmırsan). Siz Peyğəmbərin yanında olarkən, o, sizin aranızdakı acların qarnını doydurarkən, cahillərinizə öyüd-nəsihət verərkən, biz Həbəşistanda – uzaq və cansıxıcı bir diyarda yaşamışıq. Bütün bunları Allahın və Onun peyğəmbərinin xatirinə etmişik. Vallahi, sənin dediklərini Allahın Elşisinə xəbər verməyincə, mən nə yemək yeyəcəyəm, nə də su içəcəyəm. (Həbəşistanda) bizim xətrimizə dəyirdilər, özümüz də qorxu içində yaşayırdıq. Mən bunu Peyğəmbərə deyəcəyəm və bu haqda ondan soruşacağam. And olsun Allaha, mən nə yalan danışacağam, nə (haqdan) uzaqlaşacağam, nə də buna (bir şey) əlavə edəcəyəm.” Peyğəmbər gəldikdə Əsma: “Ey Allahın peyğəmbəri, Ömər belə-belə dedi.” Peyğəmbər soruşdu: “Sən ona nə cavab verdin?” Əsma: “Mən ona bunu-bunu dedim.” Peyğəmbər: “O mənə sizdən daha yaxın ola bilməz, axı o və onun yol yoldaşları cəmi bir kərə hicrət etmişlər. Siz isə, ey gəmi əhli, iki dəfə hicrət etmisiniz.” Əsma: “Mən Əbu Musa ilə gəmi yolçularının axın-axın yanıma gəldiklərini gördüm. Məndən bu hədisi soruşurdular.” Peyğəmbərin onlar üçün söylədiklərindən ürəklərində daha böyük, daha sevindirici dünyada heç bir şey yox idi”. Əbu
727 Burda: “Əsma belə demişdi: “Həqiqətən Əbu Musanı görmüşdüm. O bu hədisi məndən təkrar-təkrar dinləmək istəyirdi” dedi. (Buxari 4230, 4231, Muslim 6567, 2503/169)
1629. Cabir İbn Abdullah deyir ki: “O zaman sizlərdən iki dəstə ruhdan düşməyə hazır idilər....”. (Ali İmran 122) ayəsi biz Bəni Səlim və Bəni Həris qəbiləsi barədə nazil olmuşdur. Bundan başqa bir səbəb üçün nazil olmasını istəməzdik: “Allah isə onların yardımçısı oldu”.
(Buxari 4051, Muslim 6569, 2505/171)
1630. Zeyd İbn Ərqam demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitdim: “Allahım, ənsarı və onların övladlarını bağışla!”. Ravi İbn Fədl ehtimal edib demişdir: “... və onların övladlarının övladlarını!” (Buxari 4906, Muslim 6570, 2506/172)
1631. Ənəs demişdir: “(Bir dəfə) Peyğəmbər qadınların və uşaqların toydan qayıtdığını gördü və ayağa qalxıb üç dəfə (onlara) dedi: “Ay Allah! Siz mənim ən çox sevdiyim insanlarsınız.” (Buxari 3785, Muslim 6573, 2508/174)
1632. Ənəs İbn Malik demişdir: “Ənsardan olan bir qadın uşağı ilə birlikdə Peyğəmbərin yanına gəldi. Peyğəmbər onunla danışdı və ona iki dəfə
728 dedi: “Canım Əlində olan Allaha and olsun ki, siz, həqiqətən də, mənim ən çox sevdiyim insanlarsınız.” (Buxari 3786, Muslim 6574, 2509/175)
1633. Ənəs İbn Məlik rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ənsar mənim dostlarım, sirdaşlarım və əminlərimdir. İnsanlar gündən günə çoxalacaqlar, Ənsar isə azalacaqdır. Siz Ənsarın yaxşılıq edənlərindən qəbul edin, pislik edənlərin qüsurlarından vaz keçin”. (Buxari 3801, Muslim 6576, 2510/176)
1634. Əbu Useyd rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ənsar diyarının xeyirlisi Nəccar oğullarıdır, sonra AbdulƏşhəl oğulları, sonra Həris İbn Xazrac oğulları, sonra Bəni Səidə oğullarıdır. Hər bir Ənsar diyarında xeyir vardır. Sad: “Mən Peyğəmbərin bəzi Ənsar qəbilələrini bizdən daha fəzilətli saydığını düşünürdüm” dedim. Ona: “Peyğəmbər siziləri bir çox (Ənsar qəbilələri) üzərinə fəzilətli etmişdir” dedilər. (Buxari 3788, Muslim 6577, 2511/177)
1635. Ənəs İbn Malik rəvayət edir ki, Cərir İbn Abdullah əl-Bəcəli ilə səfərə çıxdım. Mənə xidmət edirdi. Mən: “Belə etmə!” dedim. O: “Mən ənsarların Peyğəmbərə xidmət etdiklərini görmüşəm. Onlardan biriylə yoldaşlıq etsəm,
729 mütləq ona xidmət edəcəyəmə and verdim” dedi. (Buxari 2888, Muslim 6584, 2513/181)
1636. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Allah Əsləm qəbiləsini salamt etsin, Allah Ğifar qəbiləsinə məğfirət etsin”. (Buxari 3511, Muslim 6593, 2516/185)
1637. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər minbərdə (xütbə verərkən) demişdir: “Allah Ğifar qəbiləsini bağışlasın! Allah Əsləm qəbiləsinə əmin-amanlıq nəsib etsin! Üseyyə qəbiləsi isə Allaha və Onun rəsuluna asi olmuşdur.” (Buxari 3513, Muslim 6595, 2518/187)
1637. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Qureyşlilər, ənsar, cuheynəlilər, muzeynəlilər, əsləmlilər, əşcəilər və ğifarlılar mənim ən yaxın köməkçilərimdir. Onların da Allahdan və Onun elçisindən başqa bir köməkçiləri yoxdur.” (Buxari 3504, 3512, Muslim 6599, 2520/189)
1639. Əbu Hureyra rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Əsləmlilər, ğifarlılar və bəzi muzeynəlilər və cuheynəlilər Allahın hüzurunda (və ya Qiyamət günü) Əsəd, Təmim, Həvazin və Ğətəfan qəbilələrindən daha xeyirli olacaqlar.” (Buxari 3523, Muslim 6603, 6604, 2521/191)
730
1640. Əbu Bəkrə rəvayət etmişdir ki, (bir dəfə) Əqra İbn Habis Peyğəmbərə dedi: “Sənə ancaq Əsləm, Ğifar və Muzeynə qəbiləsindən olub hacıları soyub talayan oğrular beyət etmişlər”. Peyğəmbər: “Yoxsa sən elə güman edirsən ki, Əsləm, Ğifar, Muzeynə və Cuheynə qəbilələri, Bəni Təmim, Bəni Amir, Əsəd və Ğətəfan qəbilələrindən xeyirli olduğu halda onlar naümid qalmış və ziyana uğramışlar?” O: “Bəli!” dedi. Peyğəmbər: “Canım Əlində olan Allaha and olsun ki, onlar bunlardan daha xeyirlidirlər.” (Buxari 3516, Muslim 6605,2522/193)
1641. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Tufeyl İbn Amir əd-Dovsi və nümayəndələri Peyğəmbəin yanında gələrək: “Ya Rəsulullah! Dovs qəbiləsi həlak olmuşdur, onlar Allaha asi olmuşlar. Onlar əleyhinə Allaha dua et!” dedi. Peyğəmbər: “Allahummə, Dovs qəbiləsinə hidayət et və onları (İslama) hidayət et!” deyə buyurdu. (Buxari 4392, 6397, Muslim 6611, 2524/197)
1642. Əbu Hureyra demişdir: “Peyğəmbərin Bəni Təmim qəbiləsi haqqında dediyi üç şeyi eşitdiyim gündən bəri mən bu qəbiləni sevirəm. Mən onun belə dediyini eşitdim: “Ümmətim içində dəccala qarşı ən sərt müqavimət göstərən onlar olacaq.” Həmçinin onların verdiyi sədəqə gətirildiyi zaman Peyğəmbər demişdir: “Bu, bizim adamların sədəqəsidir.” (Üçüncüsü də budur ki,) Aişənin bu qəbilədən olan bir cariyəsi var idi. Peyğəmbər (Aişəyə) buyurmuşdu: “Onu azad et. Çünki o, İsmailin nəslindəndir!” (Buxari 2543, Muslim 6612, 2525/198)
731
1643. Əbu Hureyrə rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “İnsanları (fitrətləri) üzrə tapacaqsınız. (Biləsiniz ki,) cahiliyyət dövründə xeyirli olanlarınız – əgər şəriəti başa düşsələr – İslamda da xeyirli olacaqlar.” Bu işdə insanların ən xeyirlilərindən bəzilərinin içinə girməzdən əvvəl ondan ən çox xoşlanmayanlar olduğunu tapacaqsınız. İnsanların ən şərlilərindən bəzilərini bir üzlə onlara, bir üzlə bunlara gələn iki üzlü (münafiq) görəcəksiniz”. (Buxari 6058, 7179, Muslim 6615, 2526/199)
1644. Əbu Hureyra demişdir: “Mən Peyğəmbərin belə dediyini eşitmişəm: “Qureyş qadınları dəvə minən ən xeyirli qadınlardır. Onlar uşaqlara çox qayğı göstərir və ərlərinin mal-dövlətini göz bəbəyi kimi qoruyurlar.” (Buxari 3434, Muslim 6620, 2527/201)
1645. Ənəs İbn Malikdən soruşdular: “Sən Peyğəmbərin : “İslamda (qəbilələr arasında bağlanan) ittifaq yoxdur” dediyini eşitmisənmi?”. Ənəs:
732 “Peyğəmbər mənim evimdə qureyşlilərlə ənsar arasında ittifaq bağlamışdır 142 ” (Buxari 2294, 6083, Muslim 6626, 2529/204)
Sonra Onların Ardıyca Gələnlərin Fəziləti
1646. Əbu Səid əl-Xudri rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Elə bir zaman gələcək ki, bir dəstə adam döyüşə çıxacaq, (döyüşçülərdən): “Aranızda Peyğəmbərin əshabəsi olmuş bir kimsə varmı?” deyə soruşulduqda onlar: “Bəli!” deyə cavab verəcəklər. Məhz onun sayəsində (onlara) zəfər bəxş ediləcək. Sonra elə bir zaman gələcək ki: “Aranızda Peyğəmbərin əshabəsini görmüş bir kimsə varmı?” deyə soruşulduqda: “Bəli!” deyə cavab veriləcək və (beləliklə də, onlara) zəfər bəxş ediləcək. Bundan sonra elə bir zaman gələcək ki: “Aranızda Peyğəmbərin əshabəsinin əshabəsini görmüş bir kimsə varmı?” deyə soruşulduqda: “Bəli!” deyə cavab veriləcək və (beləliklə də, onlara) zəfər bəxş ediləcək.” (Buxari 2897, Muslim 6630, 2532/208)
1647. Abdullah İbn Məsud rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Ən xeyirli insanlar mənim dövrümdə yaşayan insanlardır (səhabələr), sonra onların ardınca gələnlər, sonra da onların ardınca gələnlərdir. Sonra elə bir nəsil gələcək ki, onlardan hər birinin şahidliyi andını, andı da şahidliyini qabaqlayacaqdır 143 ” (Buxari 2652, 3651, 6429, 6658, Muslim 6635, 2533/212)
142 Burada söhbət müşrik qəbilələrin öz məkrli məqsədlərini həyata keçirmək məqsədilə aralarında bağladıqları ittifaqdan yox, əksinə, Allahın rizasını qazanmaq məqsədilə mühacirlərlə ənsarın arasında olan qardaşlıq ittifaqından gedir. 143 Onlar çalışacaqlar ki, nəyin bahasına olursa-olsun, öz istəklərinə nail olsunlar. Buna görə də yalandan and içməkdən və şahidlik etməkdən çəkinməyəcəklər.
733
1648. İmran İbn Huseyn rəvayət edir ki, Peyğəmbər buyurdu: “Sizin ən xeyirliniz mənim əsrimdə yaşayanlardır, sonra onların ardınca gələnlər, sonra da onların ardınca gələnlərdir”. İmran: “Peyğəmbər öz əsrindən sonra ən xeyirli dövrü iki və ya üç dövr zikr etdiyi yadımda deyildir” dedi. Peyğəmbər: “Onlardan sonra elə insanlar (qövm) ortaya çıxacaq ki, istənilmədiyi halda şahidlik (yalandan) edən, xəyanət 144
etdikləri üçün onlara etibar edilməyəcək, vəd verəcək, ancaq yerinə yetirməyəcəklər. Onlar ancaq yoğunlaşıb piylənəcəklər”. (Buxari 2651, Muslim 6638, 2535/214)
1649. Abdullah İbn Ömər rəvayət edir ki, Peyğəmbər həyatının sonunda bizə işa namazını qıldırdı. Salam verib (namazı bitirdikdən) sonra ayağa qalxıb dedi: “Bu gecənizi görürsünüzmü?! Həqiqətən, bu gecədən etibarən yüz ilin tamamında (indi) yer üzündə olanlardan heç bir kəs qalmayacaqdır.” (Buxari 116, 564, Muslim 6642, 2537/217)
Yüklə 5,61 Mb. Dostları ilə paylaş:
|