www.elmler.net
-
Virtual İnternet R
esurs M
ərkəzi
Faiq Ələkbərov Milli ideologiya probleminə tarixi-fəlsəfi baxış (II hissə)
17
edirəm ki, 20-ci əsrin əvvəllərində, yəni Cümhuriyyətə qədər,
Cümhuriyyət dövründə və Cümhuriyyətdən təxminən 10 il
sonraya qədər, vaxtilə 19-cu əsrin əvvəllərində parçalanmış
Azərbaycanda yeni bir şüur formalaşdı. Bu şüurun təməl
daşında türkçülük dayanır. Burda türkçülük dedikdə söhbət
yalnız genetik soydan getmir. Mən burada da türkçülükdən
danışanda, təkcə mən yox, rəhmətlik Əli bəy Hüseynzadə,
Əhməd bəy Ağaoğlu türkçülüyü qanla, soyla bağlamayıblar,
şüurla bağlayıblar. Türkləşmək, islamlaşmaq dedikdə, şüur
məsələsini nəzərdə tutublar. Sovet dövründə bizim şüurumuza
yeridiblər ki, türkləşmək, islamlaşmaq dedikdə, guya azsaylı
etnosları türkləşdirmək nəzərdə tutulub. Elə bir şey yoxdur.
Onların dövründə belə şeylər olmayıb. Nəyi demək istəyirəm?
Axı indi yanlış anlaşılır ki, guya mən azərbaycanlılığın
əleyhinəyəm. Qətiyyən. Azərbaycanlılıq əsasən türk olan,
ancaq digər etnikləri də özündə birləşdirən və etniklərə heç bir
ayrımçılıq etməyən, yəni siyasətdə, dövlət qulluğunda
etməyən bir şüurdur. Türklüyü vaxtilə kürd də qəbil edirdi. O
mənada qəbul etmirdi ki, bununla da türk olurdu. Sadəcə,
dövlətin, əhalinin aparıcı etnosu olması bir faktdır, reallıqdır.
Üçrəngli Azərbaycan bayrağının birinci rənginin mavi olması
hamını türk etmək deyildir. Sadəcə, bu bölgədə yaşayan
insanları vahid dövlət halında birləşdirməkdir. Mən o cürə
işləmişəm. Əli bəy Hüseynzadəni, Məhəmməd Əmin
Rəsulzadəni də o cürə qəbul edirəm. Ancaq mən hesab edirəm
ki, Sovet dövründə, xüsusulə 1930-cu illərdən conra o
birləşdirici amillər tamam başqa yerə, əks istiqamətə yozuldu.
Xüsusilə, milli aydınlarımızı, bizim düşünən beyinlərimizi
məhv etdikdən sonra bu baş verdi. Təkcə cismi yox, mənəvi
cəhətdən o aydınlarımızı ya məhv etdilər, ya da fikirlərini
|