yəsində) olan yetkinlik yaşına çatmayan şəxslərlə birlikdə yaşamalıdırlar (MM-in 35-ci maddəsinin 6-cı
bəndi). Bu cür vəzifənin müəyyənləşdirilməsi onunla izah olunur ki, yetkinlik yaşına çatmayan şəxslər özərində
təyin edilən qəyyumluüun (himayəçiliyin) əsas məqsədi həmin şəxslərin normal böyüməsi, fiziki-psixi, mənəvi-
ə
xlaqi cəhətdən tam inkişafı və dözgün tərbiyəsi üçün münasib şərait yaratmaqdan ibarətdir. Yalnız birlikdə ya-
ş
amaqla bu məqsədin həyata keçirilməsinə nail olmaq olar. Bəzi hallarda qanun himayəçi ilə himayədə ola-
nın ayrılıqda yaşamasına yol verir. Bunun üçün vacibdir ki, birincisi, himayədə olanın on altı yaşı tamam ol-
sun, ikincisi, qəyyumluq və himayəçilik orqanı buna razılıq versin, üçüncüsü, ayrı yaşama himayədə olan şəx-
sin tərbiyəsinə, hüquq və mənafelərinin müdafiəsinə mənfi təsir göstərməsin. Qəyyum isə bütün hallarda hər
hansı bir istisnaya yol verilmədən hökmən və məcburi surətdə öz qəyyumluüunda olan yetkinlik yaşına çatma-
yan şəxslə birlikdə yaşamalıdır. Onların ayrılıqda yaşamasını mülki qanunvericilik yolverilməz hesab edir.
Bundan əlavə, qəyyumların (himayəçilərin) borcudur ki, özlərinin yaşayış yerinin dəyişməsi barədə qəyyumluq
və himayəçilik orqanlarına məlumat versinlər.
Özərinə qoyulmuş qəyyumluq və himayəçilik vəzifələrini əvəzsiz, təmənnasız icra etmək qəyyumların (hi-
Dostları ilə paylaş: |