Ġssn 2222-7849 azərbaycan mġLLĠ elmlər akademġyasi
Yüklə 1,23 Mb. Pdf görüntüsü
|
|
Albizia julibrissin
31,0±1,5 27,0±1,3 24,0±1,2 2 Alnus subcordata 30,0±1,5 26,0±1,3 24,0±1,2 3 Buxus hyrcana 26,0±1,3 23,0±1,1 22,0±1,1 6 Celtis caucasica 32,0±1,6 26,0±1,3 24,0±1,2 4 Colutea komarovii 31,0±1,5 26,0±1,3 24,0±1,2 6 Cotoneaster saxatilis 25,0±1,2 24,0±1,2 23,0±1,1 7 Diospyros lotus 29,0±1,4 27,0±1,3 25,0±1,2 8 Euonymus velutina 31,0±1,5 30,0±1,5 26,0±1,3 9 Ficus hyrcana 30,0±1,5 27,0±1,3 25,0±1,2 10 Gleditsia caspica 31,0±1,5 27,0±1,3 24,0±1,2 11 Ilex hyrcana 26,0±1,3 23,0±1,1 22,0±1,1 12 Padus avium 32,0±1,6 29,0±1,4 27,0±1,3 13 Parrotia persica 27,0±1,3 26,0±1,3 24,0±1,2 14 Platanus orientalis 31,0±1,5 24,0±1,2 23,0±1,1 15 Punica granatum 33,0±1,6 27,0±1,3 24,0±1,2 16 Pistacia mutica 32,0±1,6 29,0±1,4 26,0±1,3 17 Populus hyrcana 31,0±1,5 28,0±1,4 25,0±1,2 18 Pterocarya pterocarpa 30,0±1,5 27,0±1,3 24,0±1,2 19 Pyracantha coccinea 31,0±1,5 26,0±1,3 23,0±1,1 20 Pyrus boissieriana 32,0±1,6 28,0±1,4 26,0±1,3 21 Pyrus grossheimi 32,0±1,6 27,0±1,3 25,0±1,2 22 Pyrus hyrcana 31,0±1,5 27,0±1,3 24,0±1,2 23 Pyrus salicifolia 33,0±1,6 29,0±1,4 27,0±1,3 24 Quercus araxina 30,0±1,5 28,0±1,4 25,0±1,2 25 Quercus castaneifolia 31,0±1,5 28,0±1,4 25,0±1,2 26 Staphylea colchica 31,0±1,5 27,0±1,3 26,0±1,3 27 Zelkova carpinifolia 32,0±1,6 28,0±1,4 26,0±1,3 Aparılan müşahidələr nəticəsində məlum olmuşdur ki, isti günlərdə tədqiq olunan nadir bitkilərin bəzilərinin yarpaqlarında (Staphylea colchica, Diospyros lotus, Corylus colurna, Alnus subcordata və s.) yanıqlar əmələ gəlir. Bu yanıqlar əvvəlcə yarpağın kənarlarından başlayır və yarpağın ortasına doğru irəliləyir. Sonradan bütün yarpaq ayasını əhatə edir, bundan sonra yarpaq düşür. 2007-ci ilin iyul ayında istiliyin 35-40°C arasında olması ilə əlaqədar yarpaqlarda yanıqların əmələ gəlməsi müşahidə edilmişdir. Tədqiq olunan bitkilərin istiyə davamlılığını öyrənmək üçün Axmatov metodunu [7] əsas götürərək, termos qablarından istifadə edilmişdir (cədvəl 3). Aparılan təcrübələrin nəticəsi olaraq öyrənilən bitkilər yarpaqlarının istiliyə davamlılığına görə 3 qrupa bölünmüşdür. 1. daha çox davamlı olanlar (54-56°C) – Danaea racemosa (L.) Moench., Buxus colchica Pojark., Buxus hyrcana Pojark., Calligonum bakuense, Calligonum aphyllum, Euonymus velutina, Ficus hyrcana Grossh., Juniperus foetidissima, Punica granatum, Pistacia mutica, Pyracantha coccinea (L.) Roem., Populus hyrcana, Ruscus hyrcanus Woronow., Zelkova carpinifolia (Pall.) C.Koch.; 2. Orta dərəcədə davamlı olanlar (52°C) – Corylus colurna, Cotoneaster saxatilis Pojark., Celtis caucasica, Celtis taurnefortii, Diospyrоs lotus, Gleditsia caspica Desf., Crataegus pontica, Laurocerasus officinalis M.Roem., Padus avium Mill., Parrotia persica, Platanus orientalis, Pyrus boissieriana Buhse., Pyrus grossheimi, Pyrus hyrcana, Pyrus salicifolia, Pterocarya pterocarpa, Quercus castaneifolia C.A.Mey., Quercus araxina, Staphylea colchica; 3. aşağı dərəcədə davamlı olanlar (48-50°C) – Albizia julibrissin, Alnus subcordata, Castanea sativa, Hedera pastuchowii Woronow.. Tədqiqatlar göstərmişdir ki, öyrənilən bitkilərin yarpaqları 48-56° arasında olan istilikdən zərər görür. Aparılan analizlərin nəticəsindən məlum olmuşdur ki, bitkilərin istiliyə davamlılığı onların bioloji xüsusiyyətlərindən asılıdır. Bu baxımdanda tədqiq olunan bitkilər ех situ şəraitində istiliyə və quraqlığa qarşı bir-birlərindən fərqli xüsusiyyətlər göstərirlər. Cədvəl 3 İstiliyin tədqiq olunan bitkilərin yarpaqlarına letal təsiri № Növ Letal temperatur, ° C 1 2 3 1 Albizia julibrissin 50,0±2,5 2 Alnus subcordata 48,0±2,4 3 Buxus colchica 54,0±2,7 4 Buxus hyrcana 54,0±2,7 5 Calligonum aphyllum 54,0±2,7 6 Calligonum bakuense 54,0±2,7 7 Castanea sativa 50,0±2,5 8 Celtis caucasica 52,0±2,6 9 Celtis taurnefortii 52,0±2,6 10 Colutea komarovii 54,0±2,7 11 Corylus colurna 52,0±2,6 12 Cotoneaster saxatilis 52,0±2,6 13 Crataegus pontica 52,0±2,6 14 Danaea racemosa 56,0±2,8 15 Diospyrоs lotus 52,0±2,6 16 Euonymus velutina 54,0±2,7 17 Ficus hyrcana 56,0±2,8 18 Gleditsia caspica 52,0±2,6 19 Hedera pastuchowii 50,0±2,5 20 Ilex hyrcana 52,0±2,6 21 Juniperus foetidissima 56,0±2,8 22 Laurocerasus officinalis 52,0±2,6 23 Padus avium 52,0±2,6 24 Parrotia persica 52,0±2,6 25 Platanus orientalis 52,0±2,6 26 Punica granatum 54,0±2,7 27 Pistacia mutica 54,0±2,7 28 Populus hyrcana 54,0±2,7 29 Pterocarya pterocarpa 52,0±2,6 30 Pyrus boissieriana 52,0±2,6 31 Pyrus grossheimi 52,0±2,6 32 Pyrus hyrcana 52,0±2,6 33 Pyrus salicifolia 52,0±2,6 34 Pyracantha coccinea 54,0±2,7 35 Quercus araxina 52,0±2,6 1 2 3 36 Quercus castaneifolia 52,0±2,6 37 Rhus coriaria 52,0±2,6 38 Rosa nizami 52,0±2,6 39 Ruscus hyrcanus 54,0±2,7 40 Staphylea colchica 52,0±2,6 41 Taxus baccata 56,0±2,8 42 Vitis sylvestris 52,0±2,6 43 Zelkova carpinifolia 54,0±2,7 Rütubət – su istiliyə bağlı olaraq qaz, maye və bərk halında ola bilir. Suyun qızması günəş istisinin udulması ilə əlaqədardır. Bu qızma ekvator və ya buna yaxın bölgələrdə daha yüksək olur. Su həyat üçün lazım olan ən vacib maddədir. Çünki bütün fizioloji hadisələr su olan şəraitdə baş verir. Eyni zamanda suyun ekoloji əhəmiyyəti bitki örtüyünün formalaşması baxımından vacibdir. Bildiyimiz kimi, bir bitki yarpağı bir gündə öz ağırlığından bir neçə dəfə çox su buxarlandırır və bitkinin bir vegetasiyası dövrü ərzində öz ağırlığından bir neçə yüz dəfə çox olur. Əgər bitkiyə lazım olan suyun miqdarı, torpaqda olan suyun miqdarından çoxdursa, bu zaman bitkidə olan suyun miqdarı azalır və bitkinin böyümə və inkişafı zəifləyir [2]. Bitkilərdə suyun ekoliji əhəmiyyətini tam mənada başa düşmək üçün bitkilərin su tələbatını, su mənbəyini, suyun bitkilər tərəfindən alınmasını və su ehtiyacına görə bitkilərin təsnif edilməsini bilmək vacib məsələlərdəndir. Suyun təxminən 0,005%-ə qədəri davamlı olaraq dövr edir. Bitkilərin suya olan ehtiyacı 2 səbəbdən ortaya çıxır və bu səbəbələr də bir neçə qollara ayrılır. Bu səbəblərdən birincisi atmosferdir. Bildiyimiz kimi, atmosferin də işıq, istilik, nəm kimi amilləri var. İkinci səbəb, bitkinin özüdür. Hər bir bitkinin bioloji xüsusiyyətlərinə uyğun ağızcıq və kutikula qurluşu, kök və gövdə arasında əlaqə və köklərin inkişaf sürəti kimi uyğunlaşmaları vardır. Bütün bunlar bitkilərin su buxarlanmasına təsir edən amillərdəndir. Nəmli şəraitdə bitən bitkilərdən fərqli olaraq quraq bölgələrdə 2 növ uyğunlaşma əlamətləri vardır. Birinci, bitkilərdə turqor halının qorunması, ikinci bitkilərin susuzluqdan quruma sırasında canlılıqlarının qorunmasıdır. Bu baxımdan, quraq şəraitlərdəki bitkilərdə bir sıra xüsusiyyətlər meydana gəlir. Belə bitkilərdə kök sistemi yaxşı inkişaf edir, gövdə və yarpaqlar kiçilir, dəri şəkilli olub, mum və ya tüklərlə örtülü olur. Yuxarıda qeyd edilənlərlə yanaşı bitkilərin fizioloji xüsusiyyətlərində bir sıra uyğunlaşmalar əmələ gəlir. Ex situ şəraitində 4 növ nadir ağac və kol bitkilərinin 10 gündən bir 10- 20-30 litr su vermək şərti ilə yeraltı və yerüstü orqanlarının inkişafı öyrənilmişdir [1]. Alınan quru maddələrin toplanması nəzarət bitkilərə nisbətən növdən asılı olaraq 2,4-6 dəfə artıq olmuşdur. Tərəfimizdən tədqiq olunan bitkilər suya olan ehtiyacına görə 5 müxtəlif qruplara bölünmüşdür (cədvəl 4). Cədvəl 4 Azərbaycanda nadir və nəsli kəsilməkdə olan ağac və kol bitkilərinin suya təlabatına görə qruplaşdırılması № Növ Qruplar hiqrofit mezofit kserofit mezokserofit kseromezofit 1 2 3 4 5 6 7 1 Albizia julibrissin + 2 Alnus subcordata + 3 Buxus colchica + 4 Buxus hyrcana + 5 Calligonum aphyllum + 1 2 3 4 5 6 7 6 Calligonum bakuense + 7 Castanea sativa + 8 Celtis caucasica + 9 Celtis taurnefortii + 10 Colutea komarovii + 11 Corylus colurna + 12 Cotoneaster saxatilis + 13 Crataegus pontica + 14 Danaea racemosa + 15 Diospyros lotus + 16 Euonymus velutina + 17 Ficus hyrcana + 18 Gleditsia caspia + 19 Hedera pastuchowii + 20 Ilex hyrcana + 21 Juniperus foetidissima + 22 Laurocerasus officinalis + 23 Padus avium + 24 Parrotia persica + 25 Platanus orientalis + 26 Punica granatum + 27 Pistacia mutica + 28 Populus hyrcana + 29 Pterocarya pterocarpa + 30 Pyracantha coccinea + 31 Pyrus boissieriana + 32 Pyrus grossheimi + 33 Pyrus hyrcana + 34 Pyrus salicifolia + 35 Quercus araxina + 36 Quercus castaneifolia + 37 Rhus coriaria + 38 Rosa nizami + 39 Ruscus hyrcanus + 40 Staphylea colchica + 41 Taxus baccata + 42 Vitis sylvestris + 43 Zelkova carpinifolia + Öyrənilən bitkilərdən 2 növü- Alnus subcordata və Pterocarya pterocarpa hiqrofit – eyni nəmli yerlərdə yaşayan qrupa daxil olmuşlar. Həmin bitkilərə təbiətdə su kənarlarında rast gəlinir. Mezofit – eyni su ehtiyacı orta dərəcədə olan qrupa 26 növ bitki daxil olduğu müəyyən edilmişdir. Bu butkilərdən Buxus hyrcana, Buxus colchica, Castanea sativa, Corylus colurna, Danaea racemosa, Ficus hyrcana və s. göstərmək olar. Mezofit qrupuna daxil olan növlərdə kök sistemi, gövdə və yarpaqları yaxşı inkişaf etmişdir. Kserofit – su ehtiyacı az olan qrupa isə 11 növ – Colutea komarovii, Calligonum bakuense, Celtis caucasica, Celtis taurnefortii, Crataegus pontica, Rhus coriaria və s. bitkilər daxil olmuşlar. Apardığımız müşahidələr nəticəsində məlum olmuşdur ki, bu bitkilər quraqlıq bölgələrdə yayılmışlar. Aparılan təcrübələr göstərmişdir ki, Euonymus velutina, Punica granatum kseromezofit, Pyracantha coccinea və Zelkova carpinifolia isə mezokserofit qrupa daxildirlər. Tədqiqat işləri göstərmişdir ki, suya olan tələbatına görə tədqiq olunan nadir və nəsli kəsilməkdə olan ağac və kol bitkiləri müxtəlif tələbata malik olduqlarından ekoloji xüsusiyyətlərinə uyğun olaraq Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində fərqli bitki qruplarında öz yerlərini tapmışlar. Edafik və oroqrafiq amillər – Torpaq bitki köklərinin inkişaf etdiyi və bərkidildiyi, üzvi və qeyri-üzvi maddələrin olduğu yerin münbit üst qatıdır. Bitki kökləri ilə torpaq arasında sıx bir əlaqə vardır. Bitkinin kökləri və kök telləri torpaqda geniş yayılır və kökün əsas kütləsi torpağın üst hissələrində daha çoxdur. Bu sıx əlaqə səbəbindən bitki ilə torpaq bir-birinə qarşılıqlı təsir edir. Torpaq, ana süxurlar və torpaq qatları edafik amillərdir. Bitkilər torpaqdakı mineral duzları suda həll olmuş halda qəbul edir. Suyun isə bitkilərə daxil olması torpağın fiziki xassələrindən çox asılıdır. Bu ilk növbədə torpağın mexaniki qurluşundan asılı olaraq dəyişə bilər. Gilli torpaqlar bitkiyə suyu çətinliklə buraxır, ancaq suyu özündə çox saxlayır. Bu tip torpaqlarda köklər yaxşı inkişaf etmir. Dənəvər qurluşlu torpaqlara su və hava asanlıqla daxil olur. Bu torpaqlarda kapilyarlıq az olduğu üçün torpaq suyu uzun müddət saxlaya bilir. Tədqiqat bitkiləri Azərbaycanın bütün bölgələrində yayıldığı üçün həmin bitkilər çox tipli torpaqlarda yayılmışlar. Məlumdur ki, temperatur və illik yağıntının miqdarı torpağın keyfiyyətini dəyişdirən amillərdəndir. Azərbaycanda torpağın zonalara bölünməsi və həmçinin bitki örtüyü bu sahələrin dəniz səviyyəsindən olan hündürlüyünə görə də dəyişə bilir. Torpağın keyfiyyətinin dəyişməsinə bir sıra amillər – o cümlədən, relyef, iqlim, torpağın yaşı, ana süxurun xüsusiyyətləri, torpağın bitki örtüyü, torpaqda olan canlılar və insan fəaliyyəti təsir edir. Naxçıvan MR-da kəskin-kontinental iqlim hökm sürür. Bu bölgədə meşə zonası çox cüzi var və ya demək olar ki yoxdur. Odur ki burada torpağın zonalalara bölünməsinə demək olarki rast gəlinmir. Lənkəran rayonunda dağlıq bölgə ilə düzənlik arasında torpaq tipləri arasında fərq kəskin görünür. Belə ki, dəniz səviyyəsindən 1600-1800 m yüksəkliklərdə olan torpaqlar şabalıdı, daha aşağı dağ qurşaqlarında boz və sarı torpaqların olduğu müşahidə edilir. Bunun əsas səbəbi bu bölgənin relyef xüsusiyyətləri ilə əlaqədardır. Yuxarıda qeyd etdiyimiz kimi temperatur torpağın keyfiyyətini və rəngini dəyişdirir. Azərbaycanın dağlıq qurşaqlarında, cənub yamaclarda olan torpaqlar az humuslu, daşlı-quru torpaqlardır. Lakin, şimal tərəfdə olan torpaqlar isə az günəş düşən və humusla zəngin olan torpaqlardır. Tədricən soyuq iqlimi olan bölgələrə getdikcə torpağın rəngi tündləşir. Tədqiqat materialının bir hissəsinin yayıldığı Abşeron yarımadasında isə Xəzər dənizi sahilləri və Kür-Araz ovalığında boz torpaqlar hakimdir. Bu torpaqarda humusun miqdarı 2%-ə qədərdir. Azərbaycanın dağətəyi bölgələrində dəniz səviyyəsindən 200-1000 m yüksəkliklər arasında şabalıdı torpaqlara rast gəlinir. İqlim amillərinin dəyişməsi bu torpaqların keyfiyyət dəyişmələrinə səbəb olur. Belə ki, quru iqlimi olan yerlərdə açıq-şabalıdı torpaqlar, bir qədər nəmli yerlərdə isə şabalıdı və tünd şabalıdı torpaqlara rast gəlinir. Belə torpaqlar Azərbaycanın qərb hissəsində və Yuxarı Qarabağda vardır. Bu tipdə olan torpaqlarda quru-çöl bitki örtüyünə uyğun bitki qrupları yayılmışdır. Bəzi yerlərdə isə qonur karbonatlı torpaqlara da rast gəlinir. Bu isə onu göstərir ki, əvəllər burada meşə sahələri olmuşdur. Tədqiq olunan bitkilərin əksəriyyəti dağ qaratorpaq və qonur dağ meşə torpaqlarında yayılmışlar. Bu torpaqlara Talış bölgəsində dəniz səviyyəsindən təxminən 700-1200 m yüksəkliklər arasında rast gəlinir. Belə torpaqlarda Buxus hyrcana, Ilex hyrcana Pojark., Diospyros lotus, Pterocarya pterocarpa, Zelkova carpini-folia, və s. bitkilərin olduğu müşahidə edilir. Dağ-meşə qonur torpaqları dəniz səviyyəsindən 1100-2300 m yüksəkliklər arasında rast gəlinir. Burada əsasən palıd, vələs, fəsdıq meşələri hakimdir. Bu meşələrdə, Pyrus boissieriana, Pyrus grossheimi, Pyrus hyrcana, Euonymus velutina, Pterocarya pterocarpa, Zelkova carpinifolia kimi nadir bitki növlərinə rast gəlmək mümkündür. Talış bölgəsində cənub və qərb tərəflərdə qonur torpaqlara rast gəlinir. Bu torpaqlar yarınəm subtropik iqlimin təsiri ilə formalaşmış və burada azad ağacı, şabalıdyarpaq palıd kimi nadir bitkilərin qarışıq meşəliklərinə rast gəlinir. Qonur torpaqları olan bölgələrdən cənuba doğru irəlilədikcə aşağı dağ ətəklərində və düzənliklərində sarı torpaqların olduğu müşahidə edilir. Bu torpaqlarda Hirkan tipli elementlərin, o cümlədən Quercus castaneifolia, Albizia julibrissin, Alnus subcordata, Parrotia persica, və Pterocarya pterocarpa-nın yayıldığı müşahidə edilmişdir. Tərəfimizdən müəyyən edilmişdir ki, Azərbaycan florasına aid nadir və nəsli kəsilməkdə olan ağac və kol bitkiləri öz bioekoliji xüsusiyyətlərindən asılı olaraq müxtəlif tipli torpaqlarda yayılmışlar. Hər hansı bir ərazinin dik və ya düz, dalğalı, təpəlikli olması relyefə daxil olan məsələlərdəndir. Relyef bitkilərin yayılmasına az da olmuş olsa təsir edir. Belə ki, çox dik sıldırımlı yamaclarda relyef bitkilərin daha yuxarı çıxmasına mane olur. Relyefin bitkilərə təsiri dolayı yollarla baş verir. Eyni, relyef iqlim amillərini qismət dəyişdirə bilir, bu amillər isə öz növbəsində bitki örtüyünü dəyişdirir. Relyefin çox kəskin olması bitkilərə bir о qədər güclü təsir etdiyinin göstəricisidir. 3 tip makro-, mezo və mikro-relyefin mövcudluğunu nəzərə alsaq tədqiq olunan bitkilərin əksəriyyətinin makro və mezo relyefdə yayıldığı aydın olmuşdur. Makrorelyef dağlar, mezo dərələr, qobular, çökəkliklər və çay kənarları başa düşülür. Mikrorelyef isə səhra, yarımsəhra və bozqırlardakı kiçik təpəliklər olan sahələrdir. Aparılan müşahidələr göstərmişdir ki, Ilex hyrcana, Buxus hyrcana, Buxus colchica, Euonymus velutina, Corylus colurna, Quercus araxina, Quercus castaneifolia, Padus avium, Taxus baccata L. və s. bitki növləri makrorelyefdə, Alnus subcordata, Platanus orientalis, Danaea racemosa, Pyrus boissieriana, Pyrus grossheimi, Ficus hyrcana, Gleditsia caspia və s. kimi nadir bitki növləri mezorelyefdə yayılmışdır. Tədqiqatlarımız göstərmişdir ki, öyrənilən bitkilərin areallarının daralmasına relyefin elə bir böyük təsiri yoxdur. Sadəcə relyefin dəyişməsi iqlim amillərinin qismən dəyişməsinə səbəb olur. İqlim amilləri isə bitki örtüyündə yerdəyişməsinə səbəb olur [3,4,14]. Beləliklə tərəfimizdən ilk dəfə olaraq tədqiqat obyektinə aid bitkilərin abiotik amillərə qarşı münasibəti öyrənilərək, analiz edilmiş və aparılmış tədqiqat işlərinin yekunundan belə nəticəyə gəlinmişdir ki, öyrənilən nadir və nəsli kəsilməkdə olan bitkilərin, ekoloji baxımdan işığa münasibətinə görə 31 növü işıqsevən, 12 növü kölgəsevəndir.Eyni zamanda istiliyə münasibətinə görə 16 növü yüksək (54-56ºC), 23 növü orta (52ºC), 4 növü isə aşağı (48-50ºC) dərəcədə davamlı olanlar; suya olan ehtiyacına görə 26 növü mezofit, 11 növü kserofit, 2 növü mezokserofit, digər 2 növü kseromezofit, daha 2 növü isə hiqrofit olmaqla Azərbaycanın müxtəlif bölgələrində fərqli bitki qruplarında öz yerlərini tapmış və in situ şəraitində dağ qaratorpaq və qonur dağ-meşə torpaqlarında yayılmışlar. Yüklə 1,23 Mb. Dostları ilə paylaş:
|