Strona 4 z 10
Rys. 10.
Dla przykładu z wykresu można odczytać, że wartość V(600nm)=0,631. Oznacza to, że
czerwone (λ=600 nm), monochromatyczne źródło światła o mocy 1 W wysyła 429 lumenów.
Należy pamiętać, że ten sam strumień świetlny może być skierowany na większą lub
mniejszą powierzchnię (np. wiązka światła może być skupiona na względnie małej
powierzchni). W ten sposób na określonym obszarze uzyskujemy mniejsze lub większe
natężenie oświetlenia. W układzie SI (jednostka pochodna układu SI) jednostką natężenia
oświetlenia jest Luks (lx).
1 Luks (lx) określany jest jako natężenie oświetlenia wywołane przez równomiernie
rozłożony strumień świetlny o wartości równej 1 lumen (lm) padający na powierzchnię 1m
2
, a
więc: 1 lx = 1 lm / m
2
W fotografii do pomiaru ekspozycji stosuje się światłomierze. W chwili obecnej są one
wbudowane w aparaty fotograficzne jednak do zastosowań profesjonalnych stosuje się
urządzenia oddzielne. Do pomiaru stosuje się czujniki selenowe, CdS lub krzemowe
fotodiody, fotooporniki lub fototranzystory. Światłomierze potrafią zazwyczaj zmierzyć
natężenie światła padającego lub odbitego. Światłomierze stosowane w fotografii dokonują
pomiaru w wygodnych do naświetlań błon fotograficznych jednostkach EV zwanych
Exposure Value. Skala EV jest skalą logarytmiczną o podstawie 2. Z powyższego wynika, że
obiekt odbijający światło o natężeniu 1EV odbija dwa razy więcej światła od obiektu
odbijającego światło o natężeniu 0EV. Zastosowanie skali logarytmicznej jest tu uzasadnione
ze względu na rozpiętość spotykanych w przyrodzie natężeń oświetlenia (oświetlenie nocne
światłem gwiazd 0,001 lx - bezpośrednie oświetlenie słoneczne 200 000 lx)
|